Morgunblaðið - 27.11.1979, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. NÓVEMBER 1979
Y4E9
Nei, ég þarf engan ver janda, ég
lýg miklu betur.
ítru.-ffir
Er ykkur ekki sama — þó að ég veiti svolítið viðnám
nágrannanna vegna?
1115 {(«§?'> (T yftli&tty lg U*jU»
Haíið þér verið hér lengi?
Nokkur orð
um sjónvarpið
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Að Ioknum spilum í úrslitaleik
heimsmeistarakeppninnar í Ríó í
síðasta mánuði höfðu Bandarikin
55 impa forskot yfir sveit ítalíu
þrátt fyrir að ítalirnir byrjuðu
leikinn með 37 impa í sínum
dálki vegna betri útkomu í leikj-
um þjóðanna í fyrri hluta keppn-
innar.
En eins og búist var við mættu
ítalirnir tvíefldir til leiks í síðustu
16 spilin. Og í spili nr. 83 hófst
stigasókn þeirra. Suður gaf,
austur-vestur á hættu.
Norður
S. 82
H. 8753
T. G86
L. 6543
Vestur Austur
S. G109653 S. Á
H. K H. ÁDG64
T. 75 T. Á10432
L. Á1087 L. D2
Suður
S. KD74
H.1092
T. KD9
L. KG9
í opna herberginu sátu ítalirnir
í a-v og sagnirnar urðu þessar:
Suður Vestur Norður Austur
1 lauf 1 Npaði pass 2 lauf
pass 2 spaflar pass 3 hjðrtu
pass 3 fjrönd allir pass
Eftir 2 lauf austurs, sem var
eðlileg kröfusögn í opnunarlit suð-
urs gat vestur sagt 3 grönd
óhræddur. Austur hlaut að eiga
gott í tíglinum en breytti í 4 spaða
að öðrum kosti. 3 grönd reyndust
mjög gott game, sem engin leið
var að hnekkja. Norður spilaði út
laufi og 9 slagir voru auðveld bráð,
600 til Italíu.
En í lokaða herberginu valdi
ítalinn með spil suðurs heppilegan
tíma til að fá einn punkt lánaðan
og opna á 1 grandi, sagðist með
því eiga 15—17. Og þessi þröskuld-
ur reyndist of hár fyrir Banda-
ríkjamennina. Eftir tvö pöss sagði
austur 2 hjörtu og fékk að spila
þau þegar allir möguleikar voru til
að ná hærri tölu. Suður hefði ekki
fengið marga slagi í einu grandi
dobluðu en gegn hjðrtunum tveim
spilaði hann út tígulkóng, fékk
slaginn og skipti í tromp. Og
austur var ekki í vandræðum með
að fá 11 slagi. Beitti kastþröng í
svörtu litunum en 200 til a-v þýddi
400 eða 9 impar til ítala og
munurinn orðinn 46 í allt.
Síðastliðið sumar var ráðinn
nýr forstöðumaður að skemmti-
og listadeild sjónvarpsins. Mörg-
um fannst slæmur pólitískur þef-
ur af þessari veitingu. Um þetta
var ekki að sakast, ef ekki hefði
verið gengið fra~m hjá hæfari
mönnum.
Nú hefur þessi forstöðumaður
ekki verið lengi í starfi og því
ósanngjarnt að kveða upp endan-
legan dóm.
„Bragð er að þá barnið finnur,"
er stundum sagt. Þetta sannaðist
nú nýverið, en um síðustu helgi
mætti hópur barna (10 ára) inn í
sjónvarpshúsi til að mótmæla
lélegu efni í barnatímum. Er hægt
að fá áhrifameiri viðvörun? Und-
anfarnar helgar hafa barnatím-
arnir verið óskemmtilegir og allt
að því ósmekklegir. Það er t.d.
ekki góð uppeldisaðferð að gera
grín að þekktum og virtum
mönnum í þjóðfélaginu. Einnig er
það í meira lagi vaf asamt að mæta
í réttum og ræða við börnin innan
um jarmandi lömbin, sem týnt
hafa móður sinni, um það hvort
eigi að drepa lömbin þeirra.
Loks þriðja dæmið, en af nógu
er að taka. Sýnd var mynd af
fylliröftum súpandi á flösku um
leið og drengir á aldrinum 10—12
Lausnargjald í Persíu
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku
124
niður og séð hverníg henni leið
að hafa ckki fengio vott né
þurrt í næstum sólarhring. Hún
kteddi sig og gekk niður stig-
ann. Ljós var i talstöðvarher-"
berginu.
— Ahmed, kallaði hun. Hún
leit í kringum sig og sá hvar
hann lá. Blóðið i munnvikunt
hans var storknað. Hán hafði
seð menn drepna á þennan hátt
áður. Hún gleymdi rillu um
Eileen Field. Hún stökk að
stiganum og hrópaði hástöfum
á Kesnais.
Þegar Logan kom var bíl)
merktur stjórninni að taka á
móti honunt. James Kelly kom
til hans. Engin formsatrioi.
Hann var látinn fara beinustu
leíð og James skýrði ekkert
fyrr en þeir voru komnir inn í
bílinn.
— Keisarinn sendir eftir
þér, sagði hann. — Ráðherra
hirðarínnar hringdi í morgun.
Guði sé lof íyrir að ekki varð
seinku n á velinni.
— Hvað i fjáranum hefur
eiginlega gerzt? sagði Logan
önuglega.
— Hefur eitthvað komið
fyrir varðandi Imshan?
Jantes g'at varla fengið af séf
að svara honum.
— Állier farið fjandans til,
sagði hann. — Þess vegna vill
keisarinn hitta þig.
Hann gaf bendingu f áttina
að bílst jóranum.
~ Eg held það sé ekki vitur-
legt að ræða það hér, sagði
hann hljóðlega. — Margt af
starfsfólkin u skilur ensku. Alla
vega við erum komnir á áfanga-
stað.
Saadabadhöllin var löng
tveggja hæða bygging úr
hvítum steini. Það rétt grillti í
hana handan skreyttra og út-
skorinna hliða. Billinn nam
staðar og báðir mennirnir stigu
út. Hermaður kom til þeírra og
Jamcs sagði nöfn þeirra og
hcrmaðurinn kannaði á lista
sínum. Þeir gengu eftir breið-
um trjágöngnm sem lágu beint
að hollinni. Morguninn var
heitur og himitiinn heiður og
blár. Þetta var nútimaleg bygg-
ing, byggð þó undir sterkum
griskum áhrifum.
— Hvað.,vill hann eiginlega?
sagði Logan og óþol hans hafði
enn aukizt. — í haminKJu
bænum. Hvað áttírðu við með
að segja að allt sé sprungið eða
farið fjandans til!
—' Homsi hefur verið hand-
tekinn, sagði James. — Hann
dó i pyndingunum. Ardalan veit
allt.
— Guð minn góður, stundi
Logan.
Þeir lögðu af stað upp þrep-
in. Einkcnniskladdur hirðvörð-
ur kom á móti þeim og ávarpaði
James scm hann kannaðist við
frá fyrri heimsóknum til hallar-
innar.
— Hans keisaralega tign
mun taka á móti yður og hr.
Field innan fárra minútna.
Dyrnar lokuðust að baki
þeim. Þetta var stærsta her-
bergi sem Logan hafði nokkurn
tima komið inn í og var hann þó
vanur viðum og miklum salar-
kynnum. Það var sérstakur
iburður yflr öllu i salnum. en
allt var þar ekta og tílkomu-
miklð og hver hlutur og hvert
húsgagn virtist valið af óvcnju-
Jegri þckkingu og aðdáunar-
vcrðri smekkvísi.
Logan sagðl ekki orð. Hann
var að safna kroitum fyrir
samtalið. Hann neitaði að sætta
sig við að það sem James hafði
sagt gæti haft þau áhrif að
eyðileggja fyrir honum Intshan.
Hann var ekki f ullkomlega klár
á þvi hvers vegna svona bráðlá
á að hitta keisarann umsvifa-
laust. Og af öllum mönnum i
valdastððum var Mohammed
Reza Fahlavi sá sem einna mest
ðgn stafaði af. liann mundi
hvaða lýsingu James hafði gef ið
á honum. Kaldur. afburða-
gáfaður og stjórnsemin lýsti af
honum. Lét sjaldan eða kannski
aldrei leika á sig. Fullkominn
hæstráðandi í landi sínu. Hirð-
vörðurinn kom aftur og lauk
upp dyrunum.