Morgunblaðið - 28.02.1980, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. FEBRÚAR 1980
Nú er ekkert með það. þú
verður að friðmælast við
hann Jón og fá lánaða hjá
honum sláttuvélina!
í ýmsum þjóðlóndum mega
karlarnir eiga fleiri konur.
Við erum heppnir hér að
vera verndaðir Ke«n slíku!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Einfalt spil getur kallað fram
skapbreytingar bridgespilarans.
Og þær jafnvel fleiri en eina.
Allir þekkja þetta, spilið hefst
með bjartsýni. vonbrigði fylgja
og nýjar vonir kvikna, sem vekja
gleði í brjósti en stuttu seinna
slokknar vonarneistinn rétt eins
og blásið sé á kertisloga.
Eitt spil þessarar gerðar. Vest-
ur gaf, allir utan hættu.
Norður
S. 72
H.1087
T. G7652
L. Á62
Vestur Austur
S. 843 S. D965
H. Á H. KDG943
T. ÁK93 T. D8
L. KD873 L. 5
Suður
S. ÁKG10
H. 652
T. 104
L. G1094
COSPER
Svona ættir þú að gera! Já. en ég þekki bara stúlkuna ekki neitt.
Þakkir og áskor-
un til dr. Gylfa
Sunnudagana 10., 17. og 24.
febrúar s.l. hélt dr. Gylfi Þ.
Gíslason erindi í ríkisútvarpið um
peninga hér og erlendis. Eg var
einn þeirra fjölmörgu sem hlýddu
á þennan fróðleik með áhuga og
ánægju. Gerði Gylfi efninu ágæt
skil eins og hans var von og vísa.
En þar sem ég missti af fyrsta
erindinu og hluta annars erindis-
ins náði ég ekki nema seinni
hlutanum. Mig langar því að biðja
Gylfa um að birta erindi sín á
prenti, svo allir eigi aðgang að
þeim. Eflaust hafa fleiri en ég
farið á mis við þau, eða einhvern
hluta þeirra, eins og gerist og
gengur, þegar fólk sinnir ýmsum
störfum, þó sunnudagur sé.
Ég hygg að sunnudagserindi
ríkisútvarpsins eigi fyllsta rétt á
sér og sjálfur hef ég fylgst með
þeim þegar ég hef getað. Tel ég
alveg sjálfsagt, að útvarpið haldi
áfram að fá menn og konur, hvert
á sínu sviði, til að ræða um
sérgreinar sínar á frambærilegan
hátt og alþýðlegan máta.
Um leið og ég þakka Gylfa Þ.
Gíslasyni hagfræðingi fyrir erind-
in, vil ég sömuleiðis þakka ríkis-
útvarpinu fyrir að hafa gefið
Sagnirnar hófust með einu laufi
vesturs en norður og suður sögðu
alltaf pass. Austur svaraði með
einu hjarta og vestur sagði frá
styrk og skiptingu sinni með
tveim tíglum. Austur var þá í
nokkuð erfiðri stöðu. Hann hafði
hugsað sér að keyra spilið í game
en þegar í ljós kom, að vestur átti
mest í þeim litum, sem hann átti
sjálfur minnst í mundi hann eftir
heilræðinu, sem kennarinn hafði
gefið honum. Segðu pass sem fyrst
þegar spil þín og makkers passa
illa saman. En ekki vildi austur
segja pass á tvo tígla. Sex spila
tromplitur gat ekki verið góður.
Og honum þótti heldur lítið að
segja tvö hjörtu. Þar kom, að
bjartsýnin náði tökum á honum,
sagði þrjú hjörtu, sem vestur
hækkaði í gameið.
Gegn hjörtunum fjórum tók
suður tvo fyrstu slagina á spaða
og spilaði þriðja spaðanum, sem
norður trompaði. Það urðu fyrstu
vonbrigðin. En vonin kom aftur
þegar norður tók ekki næst á
laufásinn, spilaði heldur lágum
tígli, sem austur tók og spilaði
trompi á blindan. Sigri hrósandi
tók hann næst á tígulás og kóng
en sigurvonin hvarf um leið og
lauftapslagurinn, þegar suður
trompaði og hann lét norður
trompa aftur spaða. Og niðurstað-
an, tveir niður, virkaði líkt og salt
í sárið.
Maigret og vínkaupmaðurinn
Eftir Georges Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri ó íslensku
57
hefur tvívegis hringt til mín og
sent mér bréf skrifað með
bókstöíum.
— bér sögðuð ekki við hann
að.. ?
— Hvað átti ég að segja? Ef
það er hann sem hefur skotið
yfirmann sinn til bana er hann
að leika sér að eldinum. Það
mætti skilja hann svo að i aðra
röndina óskaði hann eftir þvi
að vera tekinn höndum. betta
gerist oftar en maður ætlar i
fljótu bragði. Hann hefur enga
peninga, engan stað til að búa
á. Hann veit að fyrr eða siðar
verður hann gripinn. Ilann
skammast sin ekki fyrir að haía
skotið Chabut. bvert á móti er
hann stoltur af þvi vegna þess
að hann telur að Chabut hafi
verið hrakmenni.
— Nú skil ég ekki.
— Ég skal láta yður vita, hr.
Pigou, ef eitthvað gerist. Og ef
bér heyrið frá honum þætti mér
vænt um að þér hefðuð sam-
band við mig.
— Sem sagt: mér finnst ekki
miklar líkur til að hann snúi
sér til mín.
— bakka fyrir móttökurnar.
Lapointe spurði:
— Vissi hann eitthvað?
— Nei, enn minna en konan.
bað var ég sem varð að segja
honum að sonur hans færi
huldu höfði. betta er snyrti-
menni mikið og geðfelidur gam-
all maður sem virðist eyða
mestum tíma í að bóna gólfin
hjá sér og snurfusa í kringum
sig. Ég sá ekkert sjónvarp hjá
honum og ekki útvarpstæki
heldur. Nú skulum við fara á
Quai des Orfevres. bað er kom-
inn timi til að fara að slá
botninn í þessa sögu.
Klukkutíma seinna voru
fimm af samstarfsmönnum
Maigrets komnir á skrifstofu
hans.
6. kafli
— Setjist niður, drengir
mínir. Auðvitað megið þið
reykja. bó nú væri.
Sjálfur kveikti Maigret sér í
pípu og horfði hugsi á þá til
skiptis.
— bið þekkið allir málið, að
minnsta kosti í stórum drátt-
um. Eftir að ég fór að athuga
málið Oscar Chabut sem var
skotinn til bana þegar hann var
að koma út úr húsi i Rue
Fortuny er einn maður sem
virðist hafa óhemju mikinn
áhuga á öllu sem mig varðar.
Hann hlýtur að vera gæddur
ákveðinni greind, því að hann
virðist sjá fyrir hverja hreyf-
ingu mína. Ilann er snjall i að
hverfa í hópinn og þess vegna
hefur mér enn ekki tekizt að
hafa hendur í hári hans.
Tekið var að rökkva en eng-
inn hafði kveikt og fundurinn
fór því scm næst fram í þessu
kynlega rökkri. bað var mjög
heitt i herberginu. beir höfðu
náð í nokkra stóla i næstu
herbergi.
— Ég hef ekki vott af sðnn-
un fyrir því að þessi maður sé
sekur, ég styðst aðeins við
grun. Auk þeirrar staðreyndar
að hann hegðar sér — nánast
vísvitandi — eins og hann væri
sekur.
Frá því síðdegis veit ég hver
hann er og ég veit einnig á
honum nokkur deili og þekki
sögu hans sem við fyrstu sýn
virtist ótrúleg. barna er um að
ræða fyrrverandi bókara Chab-
uts. Tilkomulítill maður og
nægjusamur í hvívetna. Ilann
hefur verið giftur í átta ár.
Konan hans vann i verzlun, en
hætti fljótlega að vinna úti og
lá honum stöðugt á hálsi fyrir
að vinna ekki fyrir meiri pen-
ingum. Takið niður nafn henn-
ar og heimilisfang, Lourtie. Ég
skal segja ykkur hvers vegna.
Hún heitir sem sé Liliane Pigou
og hún býr i Rue Froideveaux
57. bað er beint á móti Mont-
parnassekirkjugarðinum. Hún
virðist eyða timanum að mestu
með því að liggja upp í sófa og
hlusta á plötur og reykja og
lesa vikublöð.
Ástæðan fyrir því að ég hef