Morgunblaðið - 22.03.1980, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. MARZ 1980
MORöilK/
KAFflNU
GRANIGÖSLARI
Ef við bíðum öllu lengur
eftir brúðgumanum,
verður maturinn kald-
ír!
í nærvist þinni gleymi ég mér oft, skal ég segja Kvennabúrið til hægri
þér! — stendur þarna!
Bíóin í
Dagbókinni
Velvakandi vill taka fram.
vegna kvörtunar til kvikmynda-
hússeigenda i dálki sinum i gær,
að Morgunblaðið birtir sem þjón-
ustu fyrir lesendur sína upplýs-
ingar um hvaða myndir eru i
kvikmyndahúsunum i Dagbók
blaðsins daglega.
• Sendið gang-
stéttarsérfræðing
í Bankastræti
Vegfarandi skrifar:
„Ágæti Velvakandi
Ég geng oft um miðbæ Reykja-
víkur og liggur þá leið mín niður
Bankastrætið og þar sem ég er
vanaföst þá geng ég ætíð hægra
megin, þ.e. meðfram stjórnar-
ráðshúsinu, og það er tilefni þess
að ég skrifa þér.
Það hefur oft komið fyrir mig
upp á síðkastið, að ég hef nærri
því verið dottin á gangstéttinni
þarna. Ganstéttarhellurnar eru
orðnar mikið sprungnar og holur
hér og þar. Ungu fólki er áreiðan-
lega engin vorkunn að komast
þarna um en þegar sjónin er farin
að bila og fætur lúnir þá getur það
áreiðanlega reynst mörgum slysa-
gildra. Ég vil því skora á borgaryf-
irvöld að senda einhvern gang-
stéttarsérfræðing í gönguferð
niður Bankastrætið til að aðgæta,
hvort ég hef ekki eitthvað til míns
mál.
• Vogaði sér að
segja „voff, voff“
Kæri Velvakandi.
Ég má til með, að skrifa þér, því
að mér hefur alltaf verið illa við
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Þeir Steen Möller og Stig
Werdelin fá varla jafn marga
verðuga andstæðinga hér á Stór-
móti Bridgefélags Reykjavíkur og
voru í Sunday Times mótinu í
London í janúar. En annað sæti í
þeim hópi, sem þar er boðin
þátttaka er aldeilis frábært og
ekki á hvers manns færi.
En í Stórmótinu eru íslensku
pörin á heimavelli, þekkja and-
stæðinga sína vel og verða eflaust
erfið viðureignar fyrir dönsku
landsliðsmennina. Og búast má
við, að dönsku gestirnir þurfi að
berjast af hörku til að ná einu af
efstu sætunum.
Suður gaf, allir utan hættu.
Norður
S. D1072
H. 2
T. 85
L. ÁD10842
Vestur Austur
S. ÁK4 S. G83
H. 853 H. ÁDG74
T. D642 T. ÁK7
L. KG7 L. 53
Suður
S. 965
H. K1096
T. G1093
L. 53
Heimsmeistarinn Billy Eisen-
berg endaði í 6. sæti á Sunday
Times mótinu nú og var með spil
vesturs gegn Dönunum Möller og
Werdelin.
Suður Vestur Norftur Austur
Pass 1 Tígull 2 Lauf 2 HjOrtu
Pass 2 GrOnd Pass 3 GrOnd
Pass Pass Pass
Werdelin valdi að spila út
spaðatvisti gegn gröndunum þrem
og gosinn tók slaginn. Með tilliti
til útspilsins og tveggja laufa
sagnar nórðurs þótti Eisenberg
vænlegast að spila upp á, að
norður ætti 6—4 í svörtu litunum.
Hann tók á ás og drottningu í
tígli, spaðaás og kóng og svínaði
síðan hjarta. Inni á kónginn gat
Möller fátt gert, spilaði laufi og
Werdelin varð tveim slögum
seinna að gefa Eisenberg níunda
slaginn á lauf.
Frægðin og getan dugði Dönun-
um ekki í þetta sinn og spá mín er,
að mörg íslensk pör geti veitt þeim
harða keppni í Stórmóti Bridgefé-
lagsins um helgina.
115.Nýr fólkvangur í A-Hún:
Spákonufells-
höfði friðlýstur
SPÁKONUFELLSHÖFÐI í Höfðahreppi í
Austur-Húnavatnssýslu hefur verið frið-
lýstur og gerður að fólkvangi. Hefur
Náttúruverndarráð failist á friðlýsing-
una, sem gerð er í samræmi við lög um
náttúruvernd frá árinu 1971. Tillaga að
friðlýsingunni er hins vegar komin frá
hreppsnefnd Höfðahrepps, en umrætt land
er í eigu hreppsins.
Mörk hins nýja fólkvangs eru þessi:
Að sunnan, vestan og norðan ræður sjávar-
strönd. Að austan hugsast lína dregin úr fjöru
milli svonefnds „Salthúss" og „Lifrarbræðslu-
húss" í austur meðfram rótum klettaveggjarins
að norðvesturhorni lóðar hússins, að Banka-
stræti 14. Þaðan ráða lóðamörk húsa við
Bankastræti, en síðan rætur klettaveggjarins
austur og norður fyrir húsið Laufás og áfram
með rótum klettaveggjarins allt til sjávar. Þá
tilheyra fólkvanginum sker úti fyrir höfðanum.
Eyþór Einarsson grasafræðingur, formaður
Náttúruverndarráðs, sagði í samtali við Morgun-
blaðið, að ástæða þess, að höfðinn væri lýstur
fólkvangur, væri fyrst og fremst sú að Skag-
strendingar vildu hafa hann sem útivistarsvæði í
framtíðinni. Ekki væri hins vegar um það að
ræða að þarna væru nein sérstaklega verðmæt
náttúrufyrirbrigði sem þyrfti að vernda, þótt
land væri vissulega fagurt á Spákonufellshöfða
og í nágrenni hans.