Morgunblaðið - 26.06.1980, Qupperneq 14

14
MORGUflBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JÚNÍ1980
„Kosninuaharattan hcfur verið
fróðlcj? (>K skcmnitilcK á marjían
hátt cn líka um margt crfið,“
sagði Oddný Thorsteinsson kona
Péturs Thorsteinssonar er blm.
sótti hana heim i vikunni. Þó
voru ekki að sjá nein þreytu-
merki á henni og var hún létt í
fasi.
„Við höfum kynnst fjölda fólks á
ferðalögum okkar um landið," hélt
Oddný áfram. „Alls staðar þar sem
við höfum komið hefur verið vel og
elskulega tekið á móti okkur.
Barátta forsetaframbjóðanda er
erfið að því leyti að forsetakosn-
ingar eru þannig í eðli sínu að
frambjóðandinn hefur gefið það í
skyn með því að bjóða sig fram að
hann hafi það til brunns að bera
sem geri honum kleift að leysa
forsetastörf af hendi. En hann þarf
auk þess að gefa það til kynna að
hann geti gegnt því starfi betur en
aðrir frambjóðendur, hann þarf
beint eða óbeint að fara út í eins
konar mannjöfnuð og það getur
verið mjög erfitt án þess að syndga
gegn eigin smekkvísi og hógværð.
— Hver hefur þín staða verið í
kosningabaráttunni sem kona for-
setaframbjóðanda?
„Ég hef ferðast með Pétri um
landið og tekið til máls á fundunum
en hann hefur oftast farið einn á
vinnustaðina. Ég hef líka tekið þátt
í undirbúningsstarfi við ýmsa fundi
og mannamót.
Það er mikil ábyrgð sem felst í
því að koma fram fyrir þjóðina og
bjóðast til þess að taka að sér
forsetastarf og kona frambjóðand-
ans tekur þátt í þessari ábyrgð.
„Kona sendiherra
vinnur
landkynningarstarf“
— Við víkjum nú talinu að
störfum Oddnýjar sem sendiherra-
frúar og konu ráðuneytisstjóra
„Kona sendiherrans hefur miklu
hlutverki að gegna. Sama er að
segja um konu ráðuneytisstjóra
utanríkisráðuneytisins. En ég hef
staðið við hlið Péturs í störfum
„Mikil
ábyrgð að vera kona
forsetaframbióðanda“
hans í 31 ár. Þar af störfuðum við
16 ár erlendis en síðastliðin 11 ár
höfum við búið hér heima, en Pétur
var ráðuneytisstjóri í 7 ár.
Það er eins og margt fólk haldi að
hlutskipti sendiráðsfólks sé glaum-
ur og veislugleði og hégómaskapur
einber. Margir gera sér alls ekki
grein fyrir því hve mikið starf það
er sem kona sendiherrans innir af
hendi og á þeim kynningarfundum
sem haldnir hafa verið vegna fram-
boðs Péturs til forsetakjörs hef ég
reynt að gera nokkra grein fyrir
þessum málum. Því kona sendiherr-
ans vinnur landkynningarstarf sem
á að vera landi og þjóð til gagns á
einhvern hátt fyrr eða síðar.
Það má líkja sendiráði við útverði
sem standa vörð um hagsmuni
íslands og það er ekki sama hvernig
þarna er umhorfs innan dyra og
utan. En það er kona sendiherrans
sem mótar þá mynd sem oft eru
fyrstu kynni erlendra manna af
landinu. í öðru lagi þarf kona
sendiherrans að sjá um gestamót-
tökur. Þetta er vissulega mikið
starf og því fylgir mikil ábyrgð.
Kona sendiherrans verður auk þess
að vera við því búin að fá hinar
ólíklegustu spurningar um land og
þjóð og verður hún því að fylgjast
vel með því sem er að gerast hér
heima, auk þess sem hún þarf að
kunna sögu lands og þjóðar. En hún
er auk þess oft beðin að halda
erindi um ísland.
Þegar Pétur var orðinn ráðuneyt-
isstjóri hér heima héldu þessi
landkynningarstörf áfram því ég
fór oft með erlendu sendiráðskon-
urnar hér í Reykjavík á söfn,
stofnanir og vinnustaði og fékk
fróða menn til að skýra frá því sem
þar var að gerast. Bæði þær og ég
höfðum gagn og gaman af þessu og
ég sannfærðist enn betur um það en
áður að hér býr gott og dugmikið
fólk.
Auk þess komu á þessum tíma
mikill fjöldi erlendra gesta sem
erindi áttu við utanríkisráðuneytið
og kona ráðuneytisstjórans hlýtur
að vinna mikið starf við þessar
gestamóttökur.
„Forsetafrúin
er húsmóðir á
þjóðarheimilinu“
„Að sjálfsögðu stöndum við hjón-
in saman i þessari baráttu. Við
tókum ákvörðunina um framboð-
ið i sameiningu og þvi er eðlilegt
að við komum fram saman, för-
um saman á fundi og ferðumst
um landið saman. Er ekki sjálf-
sagt að fólk fái að sjá maka
frambjóðandans?“ sagði Kristín
Kristinsdóttir, kona Guðlaugs
Þorvaldssonar, er blaðamaður
ræddi við hana yfir kaffibolla á
Hótel Sögu. En á heimili þeirra
hjóna var Guðlaugur sjálfur i
viðtali við fréttamenn. Síðar um
daginn ætluðu þau hjónin að
bregða sér austur á Hvolsvöll og
Hellu. Þrátt fyrir það mikla álag
sem fylgt hefur kosningabarátt-
unni virtist Kristin vera ánægð
og afslöppuð.
„Hver mínúta er vandlega
skipulögð þessa síðustu daga
fyrir kosningar“, sagði Kristín.
En er hún þá ekki orðin þreytt á
ferðalögum?
„Nei, ég get ekki sagt að ég sé
þreytt, kannski svolítið lúin.
Kosningabaráttan hefur verið
jákvæð alveg frá upphafi. Ég hef
ferðast um með Guðlaugi allan
tímann, farið á alla vinnustaði
með honum og haft bæði gagn og
gaman af. Eg komið á marga
vinnustaði sem ég annars hefði
ekki haft tækifæri til að sjá, og ég
hef þannig kynnst mörgu fólki.
Einna athyglisverðast fannst mér
að koma inn á ýmsar stofnanir,
t.d. dvalarheimili fyrir aldraða.
Fólk á slíkum stöðum hefur bæði
þörf fyrir og ánægju af að fá gesti.
Ég er mjög þakklát fyrir þessa
reynslu. Þetta hefur verið
skemmtilegt og fróðlegt tímabil,
og ekki hefur það spillt fyrir, hve
gott veðrið hefur verið. Ég kveið
því dálítið að þurfa að ferðast svo
mikið með litlum flugvélum, því
ég hef alltaf verið flughrædd. En
vinir okkar, sem eiga litlar flug-
vélar hafa flogið með okkur og ég
hef ekki fundið fyrir flughræðslu.
Það sýnir hvað manni vex ásmeg-
in þegar á reynir.
Það hefur verið tekið á móti
okkur með veislum hvar sem við
höfum komið og fólk gert allt fyrir
okkur til að okkur liði sem best.
En ferðalög útheimta mikla orku.“
„Hlutverk móður er
mikilvægt og
krefjandi starf“
— Við víkjum nú talinu frá
kosningabaráttunni að Kristínu
sjálfri.
»Ég er borin og barnfædd í
Reykjavík. Mín skólaganga varð
ekki löng, því ég fór að vinna strax
að loknu gagnfræðanámi, en var
þó síðar einn vetur í Húsmæðra-
skóla Reykjavíkur. Ég var ung
þegar ég kynntist Guðlaugi. Hann
var þá að hefja háskólanám. Að
því loknu giftum við okkur og
stofnuðum heimili. Við eignuð-
umst fjóra syni og ég var heima til
að hugsa um þá. Hlutverk móður
er mjög mikilvægt og kerfjandi
starf. Hún þarf alltaf að vera til
taks, hlusta á vandamál, gefa ráð,
binda um sár og fleira. Þetta
þekkja allir foreldrar. Það er
hverju foreldri áskapað að vilja
hugsa vel um börnin sín. Þau taka
mikinn tíma, en þau eru gleði
foreldranna, bæði á unga aldri og
eins þegar þau eru uppkomin.
Fyrir átta árum fór ég aftur út
á vinnumarkaðinn. Yngsti sonur
okkar var þá orðinn það gamall að
hann gat farið að sjá um sig
sjálfur að mestu leyti. Ég vann
fyrst hálfan daginn, en árin sem
Guðlaugur var rektor Háskólans
vann ég úti allan daginn. Það var
oft erfitt en gekk samt áfallalaust.
Hefur klifið
Snæfellsjökul
Eins og mörgum er kunnugt
erum við Guðlaugur mikið úti-