Morgunblaðið - 16.08.1980, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. ÁGÚST 1980
Jttorjjunlilníníi a gönguleiðum Hornstranda
Texti: Fríða Proppé Myndir: Greinarhöfundur og Matthías G. Pétursson
sárasta hungrið, en mikið var rætt
og veðjað um hversu mörg kíló
hver og einn hlyti að hafa gengið
af sér fram að þessu.
Fljótavík ber nafn sitt með
rentu, því láglendið í kringum
Fljótavatn er ein mýri og valdi
hópurinn þann kostinn að ganga í
fjörunni við vatnið, þar sem það
var mögulegt. Á leiðinni út Fljót
fórum við yfir tvær ár, Hvanná og
og Svíná, auk þess margar lækj-
arsprænur. Fararstjórinn hafði
verið sannspár, því það tók okkur
um eina klukkustund að ganga út
að Atlastöðum en þar eiga afkom-
endur Jóseps Hermannssonar og
Júlíusar Geirmundssonar sumar-
bústaðinn, sem við dvöldum í. Þeir
voru báðir ábúendur að Atla-
stöðum og bjuggu þar saman
1907—1946. Hafði ferðin frá Búð-
um staðið yfir í rúmlega níu
klukkustundir.
Sögufrægur jeppi
Þegar mæðinni hafði verið
kastað hóf fararstjórinn eintal hjá
hrörlegri jeppabifreið úti á hlaði.
Jeppi þessi er af Willys-gerð, árg.
1955 og á nokkuð skrautlega sögu
að baki. A.m.k. þrisvar var reynt
að flytja hann til byggða, eftir að
hann hafði gegnt upphaflega ætl-
uðu hlutverki sínu við byggingu
sumarbústaðarins, en ætíð hafa
forlögin komið í veg fyrir að slíkt
væri hægt. Eitt sinn sökk stór
prammi, sem átti að flytja jepp-
ann, í annað sinn gerði svo mikið
óveður að hætta varð við flutning-
inn og að endingu var ákveðið að
leyfa honum að vera í friði á
staðnum. Jeppinn er mjög ryðgað-
ur og við fyrstu sýn dettur engum
í hug að hægt sé að koma honum
úr hjólförunum. En hann hrökk í
gang við fyrstu tilraun og þó
innvolsið sé e.t.v. ekki i fyrsta
gæðaflokki, þaut hann af stað og
þeyst var á honum niður að
slysavarnarskýli til að sækja mat-
arbirgðirnar, sem við höfðum
komið þar í geymslu í upphafi
ferðarinnar. Einnig var sótt rekið
eikarborð úr báti til að höggva í
eldinn og sagði Stefán, sem er
reyndur smiður, að hann hefði
aldrei fyrri litið svo góðan við.

Álfsfellið. en það gengur fram i sjó á milli Hlöðuvíkur og Kjaransvíkur. myndin er
tekin á leið upp í Almenningaskarð.
Veöurfar sem minnti á
hitabylgju í Suðurlöndum
Þriðjudagurinn rann upp eftir viðburðarrika nótt að Búðum.
Snemma var haldið af stað og gengið eftir fjöru Hlöðuvikur fyrir
Álfsfell, þá fyrir Kjaransvik, á fjörunni til að byrja með en síðan var
haldið skáhalt upp brattann i átt að Almenningaskarði vestra. í
Kjaransvik hittum við fjóra brezka ferðalanga úr einum af hópum
Dick Philips. Voru þeir á leið að Horni og komu frá Hesteyri.
Þungbúið var fyrst um morguninn og blautt eftir rigninguna um
nóttina, en undir hádegið braust sólin út á milli skýjanna og brátt var
komið glaðasólskin og hiti. Þungfært var að ganga i gróðrinum i
hliðinni, en mosi og lynggróður er þarna mikill. Tekið var það ráð að
ganga á brattann á bökkum árgils þar sem jarðvegur er harðari og
þvi auðveldari til að ganga á.
Leiðin, sem farin var frá Kjaransvík yfir i Fljót, er ekki notuð
venjulega, þvi er hún ómerkt og engar troðnar slóðir. Fararstjórinn
hafði að reglu að gefa fólki rúsinur og súkkulaði, áður en haldið var i
erfiðustu og bröttustu brekkurnar og gaf það aukinn þrótt, og upp i
Almenningaskarð náðum við að lokum með nokkrum hvildum. Er
þangað var komið lá leiðin aftur niður á við og siðan upp enn á ný i
Þorleifsskarð. Á leiðinni að Þorleifsskarði var gengið fyrir Almenn-
inga en strönd Almenninga er sögð ein sú erfiðasta á Hornströndum
og er talið, að mun fleiri hafi týnt þar lífi sinu en vitað er um.
Ber nafn sitt
með rentu
I Þorleifsskarði og á leið niður
úr því í Þorleifsdal skildist
mönnum af hverju þessi leið er
yfirleitt ekki valin. Stórgrýti og
klur.gur eru þarna allsráðandi og
niðurleiðin ein sú erfiðasta sem
við höfðum kynnst fram að þessu
og mun erfiðari en einstigið í
Skálakambi. Seinfarið var yfir og
nokkur kúnst að velja bestu leið-
ina hverju sinni og reyndi þar á
hæfileika fararstjórans, en hann
hafði farið þessa sömu leið fyrr í
sumar, og með hans leiðsögn
komumst við án stóráfalla niður
úr Þorleifsskarði.
Útsýnið yfir Fljót var stórkost-
legt. Fljótavatnið var spegilslétt
og Tunguhornið skagaði fram á
sléttlendið og speglaðist i vatninu.
Ánægja var mikil, er áð var í
neðstu hlíðum Þorleifsdals yfir að
vera loksins kominn í áfangastað-
inn Fljótavík. Hún hvarf þó sem
dögg fyrir sólu, er fararstjórinn
dró fram landakortið og upplýsti
að sumarbústaðurinn sem hópur-
inn hafði fengið að láni næstu tvo
dagana er fremst í víkinni og að
þangað tæki á aðra klukkustund
að ganga. Þegar hér var komið
sögu höfðum við verið u.þ.b. átta
klukkustundir á stöðugri göngu,
margir orðnir lúnir og hungur
sagði einnig til sín. Fararstjórinn
dró þá enn á ný fram úr pússi sínu
rúsínur og súkkulaði og sló það á
í þessu ibúðarhúsi var síðast búið að Atlastöðum i Fljóti, en síðustu
ábúendur fluttu þaðan 1946.
Hvönnin er hér allsráðandi sem viðar. Þessi gafl tilheyrði gömlu
íbúðarhúsi að Atlastöðum en það fauk i óveðrinu mikla í febrúar
sl.
Umræddur jeppi er einnig sögu-
frægur, því þetta er sá hinn sami
sem menn bogruðu yfir vélarhús-
inu á hér um árið, þegar glorsolt-
inn ísbjörn kom aftan að þeim.
Sem betur fer varð bangsi felldur
af velli áður en hann náði að gera
nokkuð af sér, nema éta vistir úr
bakpoka á hlaði slysavarnaskýlis-
ins, en þangað náðu menn að flýja
inn. Bangsi var síðan felldur með
byssuskoti út um glugga skýlisins.
Sem á
sólarströndum
Það var mettur og ánægður
ferðamannahópur sem lagðist til
hvílu þetta kvöldið og hugði gott
til glóðanna að geta haldið kyrru
fyrir næstu tvo daga og hvíla
þreytta limi. Flestir voru þó
snemma á fótum á miðvikudegin-
um, enda veður sem á sólarströnd-
um í Suðurlöndum og er mann-
skapurinn hafði sinnt sérþörfum
að morgni voru aliir teknir í
hárþvott. Dagurinn var síðan
notaður til að flatmaga í sólinni
og renna fyrir silung, sem því
miður lét ekki á sér kræla. í
gestabók bústaðarins mátti sjá, að
fyrir þrem til fjórum árum hafði
silungi verið mokað upp í tugatali
dag hvern. Menn leituðu skýringa
og nefndu t.a.m. óhagstætt veður-
far, lítið ætismagn en að lokum
þótti sú skýring líklegust, að hann
hefði verið veiddur meira af kappi
en forsjá síðustu árin og þetta
væri afleiðingin. Krakkarnir busl-