Morgunblaðið - 28.05.1981, Side 11

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1981
11
BRAGI ÁSGEIRSSON
Toikn. örlyKur Sijcurðsson
Af mæliskveðja til Braga
Það var nokkuð seint, að ég
vissi af því merka afmæli, er
vinur minn og kollega í tvöföld-
um skilningi heldur hátíölegt í
dag. Bragi er lesendum Morgun-
biaðsins það kunnugur, að ekki
ætla ég að eyða í það mörgum
orðum. Hann er oft á síðum
blaðsins með miklum sóma og
hefur verið ötull að koma sínum
skoðunum á framfæri, þannig að
ekki verður um villst, hvað fyrir
honum vakir. Bragi á það sann-
arlega skilið, að honum sé send
kveðja frá okkur hinum, sem
haft höfum við hann samstarf í
áraraðir.
Varla er hægt að finna öllu
skemmtilegri félaga en Braga á
góðum stundum. Hann er nokk-
uð mikill fyrir sér og þéttur á
velli. Utlit hans á vel við skap-
mikinn listamann, og fer það
ekki millum mála, að það er
hann.
Á síðasta ári hélt Bragi rosa-
sýningu, sem sprengdi af sér
annað eins gímald og Kjarvals-
staði. Það sýnir hverri elju hann
hefur á að skipa, ef í það fer og
allir þekkja skrif hans hér í
blaðinu. Bragi Ásgeirsson er
margslunginn listamaður, sem
hefur góða menntun á sínu sviði.
Hann er víðförull og þekkir til
hér og þar, en áhugi hans hefur
einkanlega beinst að hinum
norræna meistara Edward
Munch, og er hann orðinn einn
af sérfræðingum í lífi og mynd-
list þess meistara.
Það mætti margt og merkilegt
um Braga segja í tilefni þessa
dags, en ég er aðeins að senda
honum vinarkveðju, en ekki
skrifa um hann hól, er hann á
skilið. Það verður að bíða betri
tíma, hvenær sem það verður.
En samt vil ég þakka Braga fyrir
allar þær mörgu ánægjustundir,
er hann hefur veitt mér með
langri viðkynningu. Hann.hefur
verið boðinn og búinn til að taka
til hendi, þegar með hefur þurft,
og hann á það að vísu til að vera
svolítið önugur, en það er nú
aðalsmerki hvers einasta gagn-
rýnanda. Hann á það einnig til
að vera bjartsýnn og stór í
sniðum, og það er aðalsmerki
hvers einasta góðs listamanns.
Það má heldur ekki týna því
niður í þessum fáu línum, að
Bragi Ásgeirsson er dugmikill-
kennari og hefur stundað þá
atvinnu um langan aldur í þeim
fræga skóla, þar sem kennd er
Nýlist.
Að lokum Bragi minn, fyrir-
gefðu tilskrifið, sem er bæði
stutt og ónógt. Það verður samt
að duga að sinni og ég þakka þér
fyrir allar þær sýningar, er þú
hefur látið frá þér fara, og ekki
má draga undan skrif í Morgun-
blaðið, sem hafa fyllt upp í
þjóðarsálina á undanförnum ár-
um. Vonandi blandast púnsið vel
og fa>ðu að ráðum læknisins
með að taka ekki upp þunga
hluti.
Til hamingju með daginn.
Valtýr Pétursson
rætinn í dómum, vísvitandi. Hann
er hleypidómalaus. Hann reynir
ailtaf að gera rétt, af því að hann
er gæddur sómakennd. Hann
myndi aldrei leika sér að misnota
valdið og afhausa byrjanda í
listinni af ráðnum hug eða gefa
öðrum óverðugum grænt ljós að
gamni sínu. Þetta finna þeir og
sjá, sem lesa sannfærandi pistla
hans. Alls staðar er tekið mark á
skrifum hans. Hann hefir risið af
sjálfum sér upp í sinn óvígða
biskupsdóm í listheimum landans.
Hann hefir gengið í gegnum meiri
og stærri andlegar eldraunir en
nokkur starfsbróðir hans í dag og
komið stæltari og sterkari úr
hverri raun. Hann hefir öðlast
verðugar, sálrænar uppbætur.
Hann stendur nú í fylkingar-
brjósti í fremstu röð íslenzkra
myndlistarmanna, og kann manna
mest fyrir sér á því heillandi sviði.
Jafngott bókmál og hann skrifar
rynni ekki úr penna hans í dag, ef
suddaleg reykvískan hefði glumið
honum látlaust í eyrum síðustu
áratugina. Næmleiki augans hefir
skerpzt, svo er um hugsun hans og
andlega athygli hans alla á ótal
sviðum. Hann hefir numið erlend-
ar tungur svo undrun sætir og les
jöfnum höndum heimsmálin,
ensku og þýzku auk Norðurlanda-
málanna af vörum útlendinga og
af þrykktum bókum. Hann er
orðinn hámenntaður maður af
lestri fjölbreyttra bóka og það
langt út fyrir eigið fag. Hann er
svo jákvæður, að hann getur
jafnvel brugðið fyrir sig vanda-
sömum danssporum eins og fox-
trot eða flamingó, þó að dansmús-
íkin hafi þagnað í eyrum hans
fyrir fjörutíu og einu ári. Hann
hefir lifað æðrulaus í sínum þögla
heimi og ekki hlustað á annað en
þögnina eina saman síðan hann
var frískur og fjörugur níu ára
sveinn. Hann er sá starfsbróðir,
sem ég ber ósjálfrátt hvað mesta
virðing fyrir og dái fyrir drýgðar
dáðir. Þegar ég hugsa til hetjulegs
lífs hans og kröftugrar listar,
blygðast ég mín fyrir að hafa
nokkru sinni kvartað og fundist
veröldin vera mér andsnúin. Ég
hefi jafnvel fundið til dvergkennd-
ar við hlið þessarar merkilegu
fimmtugu hetju í listheimum
þjóðar vorrar. Hann er alls góðs
maklegur og vel að hólinu kominn.
Það er ekki hægt að skrifa nema á
einn veg um slíkan stórlistamann
og öðling.
Megi þjóð vor bera gæfu til að
eignast fleiri hans Iíka. Það verður
alltaf bragarbót af slíkum Brög-
um. Að svo mæltu vindum við
okkur í Bragakaffið í tilefni dags-
ins.
Örlygur Sigurðsson
Bragi Ásgeirsson tekur á móti
gestum að heimili sínu, Drápuhlíð
3, milli 3—7 í dag.
ekkieiouo9'^|^aBaHet
_M'U\»w"vuU'^
s 857A2°9
85055.