Morgunblaðið - 13.06.1981, Qupperneq 13

MORfllTNRI.A r>ID I.AIlflARnAfíITR 13 .n'iNÍ 1<4«1 - i a
Árni
Reynisson
gerði grein fyrir fólkvangshug-
myndinni og framkvæmd hennar,
en nefnd er að störfum til þess að
koma fólkvangsfriðun á dalinn.
Lauk hann máli sínu á að segja að
hluti af lífskjörum okkar sé að
hafa aðgang að slíkum svæðum.
Að ganga á þau til að þjappa
saman byggð sé að lækka útsvörin
með því að rýra lífskjörin. Og
hvort viljum við nú heldur greiða
1% meira til að halda í þessi
gæði?
Aöalsteinn
Guðjohnsen
veitti yfirlit yfir mannvirkjagerð
Rafmagnsveitu Reykjavíkur við
Blliðaár, sem hófst fyrir 60 árum
og er Rafstöðin nú orðin að safni
og það lifandi safni, „og við ætlum
okkur að halda því“ sagði Aðal-
steinn. En auk stíflanna tveggja
og stöðvarhússins á rafmagnsveit-
an helmingshlut í háspennulínun-
um, sem eru nauðsynleg mann-
virki til að koma vatni til borgar-
innar. En nauðsyn er líka á
miðlunarmannvirkjunum vegna
flóða í ánni. „Við erum staðreynd
hér í dalnum, viljum vera hér í
samvinnu við fólkið og vinna
Elliðaárdalnum sem mest gagn.“
Kom það mjög fram á ráðstefn-
unni að umgengni Rafmagnsveitu
Reykjavíkur í Elliðaárdal væri til
fyrirmyndar fyrir aðra fram-
kvæmdaaðila, og þá nefnd hita-
veita og vatnsveita í því sambandi.
Garðar
Þórhallsson
ræddi laxveiði- og umhverfismál.
Hann sagði að Stangaveiðifélag
Reykjavíkur hefði verið stofnað
árið 1939 af 48 áhugamönnum um
stangaveiði í Elliðaánum, en í dag
eru félagsmenn 1600. Ávallt hefði
farið saman áhugi Rafmagnsveit-
unnar og SVFR um viðhald laxa-
stofnsins og hefði það verið fram-
kvæmt samkvæmt bestu fræðum á
hverjum tíma. íslenzk nöfn á
veiðistöðum komu fljótlega í stað
erlendra og nú munu vera um 60
slík örnefni í Elliðaánum.
Jakob
Hafstein
yngri sagði frá fiskiræktinni við
árnar og að nú færu fram yfir-
gripsmiklar rannsóknir á straum-
um, vatnsmagni og framleiðslu-
möguleikum í ánum. En fyrstu
tölur bentu til þess að seiðamagn
væri of mikið. Ættu árnar að geta
gefið fleiri laxa en nú er og er þá
mikið sagt.
Vilhjálmur
Sigtryggsson
lýsti skógi í Elliðaárdalnum, en
Rafmagnsveita Reykjavíkur hóf
að planta trjáplöntum í Elliðaár-
hólmana 1951 og byrjaði neðan við
Kermóafoss. Fór hann yfir land-
svæðið og lýsti landgæðum og
sagði að þetta land byði upp á
mikla möguleika til útivistar, en
forsendan fyrir því að hægt verði
að nota þetta að gagni til útivistar
sé að þar verði komið upp götum
og skjólskógi. Það verk sé hafið af
talsverðum krafti, mest unnið af
unglingum borgarinnar, því fólki
sem á eftir að njóta þess mest.
Sigríöur
Einarsdóttir
formaður náttúruverndarnefndar
Kópavogs ræddi hugmyndir Kópa-
vogsbúa um að hlúa að svæðinu,
en Kópavogur á sem kunnugt er
hluta af dalnum, sem næst er
Elliðavatni. Lýsti hún sérstakri
ánægju með samstarfið, sem tek-
ist hefur milli áhugafólks í þess-
um tveimur sveitarfélögum,
Reykjavík og Kópavogi, um varð-
veizlu útivistarsvæða.
Elías
Olafsson
talaði um tengsl Elliðaárdals og
byggðar í Breiðholti. Sagði kosti
þess að búa í Breiðholti m.a. þá, að
umhverfis Breiðholt og jafnvel
innan þess eru svæði, þar sem
náttúran er ósnortin og í sinni
upprunalegu mynd. Eitt skemmti-
legasta svæðið af þessu tagi sé
Elliðaárdalurinn. Sagði hann mik-
ilvægi þess að eiga kost á kynnum
við óspillta náttúru við bæjar-
dyrnar verða seint ofmetið, ekki
síst fyrir börn, sem verja deginum
fyrst og fremst í nágrenni heimila
sinna.
Kristján
Guðmundsson
talaði um þéttbýlið og hesta-
mennskuna. Sagði hann hesta-
mannafélagið Fák 60 ára og hesta-
Árni Hjartarson jarðfræðingur, sem skýrði jarðsögu dalsins, og Árni
Reynisson i náttúruverndarráði, sem skýrði hugmynd að fólkvangs-
friðun.
mennska í Reykjavík því engin ný
bóla. í dag eru félagsmenn um
1300 og talið að á fóðrum séu um
3000 hestar. Nefndi hann að skv.
könnun stundaði fimmti hver
unglingur í Reykjavík hesta-
mennsku og sagði athyglisvert að
hlutfallslega virðist fleiri ungl-
ingar sækja hestamennskuna úr
þeim hverfum, sem vel liggja að
hesthúsabyggðum, eins og úr
Fossvogshverfi, Árbæjarhverfi og
Breiðholti. Þess vegna sé nauðsyn-
legt að hesthúsabyggðin í Reykja-
vík tengist vel samgöngukerfinu.
Sagði hann uppbyggingu á fram-
tíðarsvæði reykvískra hesta-
manna ekki nærri lokið. Megi líkja
svæðinu við borg með litlu meira
en íbúðarbyggingum. Hingað til
hafi þetta ekki komið svo mjög að
sök, þar sem frelsið og víðáttan
fast við svæðið hafi að nokkru
bætt upp annan skort. En nú séu
ýmsar blikur ljótar á lofti, t.d.
aukin byggð og Ofanbyggðavegur.
En góðar reiðleiðir séu forsenda
þess að unnt sé að stunda hesta-
mennsku í Reykjavík framtíðar-
innar.
Steinn
Halldórsson
talaði um íþróttamannvirki í Ár-
bæjar- og Seláshverfum, en
íþróttasvæðið er hugsað sem hluti
af fólkvanginum í Elliðaárdal.
Taldi hann aðstöðu til íþrótta-
iðkana í þessum hverfum ekki
góða og vantaði mikið á. En ef
byggðin á að stækka mikið, þá yrði
öll íþróttaaðstaða að batna og
stækka til að taka við öllum
nýjum íbúum hverfisins. Kvartaði
hann undan því að hestamenn riðu
yfir íþróttavöllinn, án þess að
hirða um hvernig þeir færu með
hann.
Nanna
Hermannsson
ræddi um safnsvæðið við Elliða-
árnar og lýsti því og verkefnum
þess. Ræddi hún m.a. um hug-
myndir um að þarna yrði útivist-
arsvæði og um leið safnasvæði
fyrir nokkur söfn, þar sem átt er
við landsbyggðasafn, húsdýrasafn
og tæknisafn, enda óhagræði að
því að dreifa slíkum söfnum.
Einnig talaði hún um hugmyndir
um starfsskóla, en tilvalinn staður
fyrir hann væri býlið Ártún. í
sambandi við íbúðabyggðina á
holtinu, sagði Nanna, að á miklu
riði fyrir safnið að útlit þessarar
nýju byggðar verði þannig að það
rjúfi ekki þau hughrif, sem safn-
inu er ætlað að skapa. Ef háhýsi
risi á holtinu myndi það gersam-
lega yfirgnæfa safnið og gera að
engu þá mynd af fortíðinni, sem
reynt er að draga upp.
Elín
Pálmadóttir
talaði um umhverfisvernd og kvað
það tímaskekkju nú á tímum, með
örtölvubyltingu framundan og
breyttum lífsháttum. Meiri þörf
væri og yrði fyrir útivistarsvæði í
nánd við heimilin með styttri
vinnutíma og auknum frístundum,
svo sem þegar sæjust merki. Væri
hér á landi verið að skerða frátek-
in útivistarsvæði — jafnvel Ell-
iðaárdalinn. En það hefði enn
verið gcrt með samþykkt að nýju
aðalskipulagi á Austursvæðum
fyrir fáum vikum, þar sem m.a.
hafði verið ætlunin að Ártúns-
svæðið að Suðurlandsvegi yrði
útivistarsvæði <»g létti álagi á
dalnum, þar aem hann er við-
kvæmastur, þagar byggðin eykst
og þéttist í kring, eins og hún er að
gera nú. Og víðar væri »feð þessu
aukið álag á dalinn, sem hún
kvaðst hrædd við.
Páll
Líndal
rakti þær jarðir sem átt hefðu ítök
og veiðirétt í Elliðaánum, en þær
voru dengi í eigu Viðeyjarklaust-
urs og síðar konungs. Einnig
talaði hann um síðari tíma eigend-
ur sem voru margir og hin kostu-
legu málaferli, Elliðamál, sem
Páll sagði frá af mikilli list.
Reynir
Vilhjálmsson
sýndi í máli og myndum hve mikið
Elliðaárdalurinn er þegar nýttur í
þágu mannlífsins, svo að menn
fengju meiri skilning á því hvílík
verðmæti þeir hafa undir höndum,
eins og hann orðaði það. „Við
verðum að vernda dalinn og koma
í veg fyrir árekstra þeirra hópa
sem þangað sækja," sagði Reynir.
Minnti hann m.a. á skipulagshug-
myndir frá 1965 um grænt sam-
hangandi svæði út úr borginni, frá
miðbæ og gegn um Elliðaárdalinn,
alla leið í Heiðmörk.
Var Framfarafélagi Seláss og
Árbæjarhverfis þakkað framtakið
að efna til þessarar ráðstefnu.
HALTI
IIMIM
OPNAR
AFTIIR
Höfum opnað aftur eftir nokkrar litlar,
en skemmtilegar breytingar. Það fer nú betur
um gestina, umhverfió er notalegra og við
höfum ekki gleymt yngstu gestunum — þeir hafa
leikstofu út af fyrir sig með fiskabúri,
krítartöflum á veggjum, liti, pappír og kubba.
Nú geta foreldramir notið máltíðarinnar
í næði meðan fullt fjör er í leikstofunni
hjá smáfólkinu.
Og maturinn? — Halti haninn býður fjölbreyttan
grillmatseðil meö daglegum „uppákomum** sem við
köllum rétti dagsins — og við höfum alfarið
dottið í pepsíið, höllum okkur að Pepsi Cola.
Hversvegna ekki að kíkja inn?
HALTI
ILININN
LAUGAVEGi 178 SÍMI 34780