Morgunblaðið - 30.07.1981, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ1981
Ast er...
... aö gera hvem
regndropa aÖ sólar-
geisla.
TM Rog U S Pat Oft all rights reserved
® 1979 Los Angetes Times Syndicate
I»ú hefAir sko gefist upp eftir 10
daxa, hefðir þú verið fyrsta Það má ekki tæpara standa,
eiidnkona fyrsta eÍKÍnmanns læknir; maðurinn minn er með
míns, skal ég segja þér! háan sótthita!
HÖGNI HREKKVÍSI
/SffAÍA/ /*JÖ6 A7Á£. . *
Ábending til blaðamanna:
Barnabókaf réttir fyrir
bömin - en ekki fullorðna
Til Velvakanda.
Sigríður Hallgrímsdóttir
skrifar:
Það er svolítið sem mig
langar til að benda blaða-
mönnum á. Ég er áskrifandi
að Morgunblaðinu og upp á
síðkastið hefur verið sagt
þar frá bókum sem eiga að
koma út í haust, og er það
vel. Barnabækur eru ekki
undanskildar í þessu efni. En
fyrir hverja eru þessar frétt-
ir skrifaðar?
Hverjum dettur í hug að
börn nenni að stafa sig fram
úr þessum fréttum, sem að
meginhluta til segja frá
væntanlegri útkomu fræði-
bóka, æviminninga, ljóða-
bóka og skáldsagna fyrir
fullorðna. Svo í lokin er oft
bætt inn í einni línu ein-
hverju um nafn væntanlegr-
ar barnabókar og höfund
hennar.
Mér finnst þetta algert
virðingarleysi gagnvart
barnabókum og jafnast á við
yfirborðsmennsku. Auðvitað
eiga börnin sína uppáhalds-
höfunda og uppáhaldsbóka-
flokka, og eru sízt minna
spennt en fullorðnir fyrir
væntanlegri útgáfu bóka.
Já, blaðamenn góðir —
hugsið þetta mál. Barna-
bókafréttir fyrir börnin —
en ekki fullorðna! Það er ekki
sanngjarnt að gert sé svo
lítið úr útgáfu barnabóka,
sérstaklega þegar þaulreynd-
ir og áhugaverðir höfundar
eiga í hlut. Svo er öðrum
fullorðinsbókahöfundum og
bókum þeirra gerð góð skil,
með eina eða tvær bækur að
baki eða jafnvel enga. Vin-
samlegast breytið þessu hug-
arfari!
Sigriður Ilallgrímsdóttir
Velvakandi kemur þessum
ábendingum hér með á fram-
færi við blaðamenn á Morg-
unblaðinu og kollega þeirra á
öðrum dagblöðum. Vissulega
virðist ekki nema sanngjarnt
að barna- og unglingabókum
sé gert jafn hátt undir höfði
og bókum þeim er einkum
má ætla að höfði til fulltíða
fólks.
Frábær liðleg-
heit og þjónnsta
hjá Brunabóta-
félagi Islands
í Keflavík
Velvakandi.
Ég má til með að senda í dálk
þinn nokkrar línur og tilefnið er;
viðskipti mín við Brunabótafélag
íslands sem ég hef haft um
árabil í Reykjavík og hef ekki
nema gott eitt um að segja. En
Síðastliðin 2 ár hef ég hins vegar
búið á Suðurnesjum og hef allan
þann tíma rækt mín viðskipti við
félagið í Keflavík. Og það er
einmitt um þá stofnun sem ég
ætla að hafa nokkur orð. Starfs-
lið Brunabótafélagsins þar og sú
þjónusta sem ég hef fengið er
hreint til fyrirmyndar. Þarna er
fólk, sem gefur sér tíma til að
sinna og setja sig inn í mál
viðskiptavinarins — fólk sem er
kurteist og alúðlegt og virðist
unna sínum starfa. Er það ekki
einmitt þannig, sem gott trygg-
ingafólk á að starfa, og reyndar
allt starfsfólk á opinberum
stöðum — að viðskiptavinurinn
fari ánægður og sáttur með alla
fyrirgreiðslu, og allt að því
hlakki til að koma aftur — og
jafnve! til að borga?
4460-2768
Þessir hringdu . . .
300 þúsund urðu
óvart 1 milljón
K. Jónsson hringdi. „Mig lang-
ar til að koma nokkrum orðum að
um þetta margfræga útitafl — og
þá sérstaklega að spyrja hvernig
í ósköpunum á því stendur að
kostnaður við gerð þessa tafl-
borðs verður rúmlega þrefalt
dýrari en upphaflega var áætlað",
sagði hann. „Það er einkennileg
áætlun sem fer svo fjarri raun-
veruleikanum og manni finnst að
það hljóti að vera hálfgerður
sauður sem áætlar svona hrapal-
lega skakkt. Nema þetta sé bara
einn anginn af þeirri óráðsíu sem
virðist vera ríkjandi í fjármálum
borgarinnar — sé svo er þetta
aðeins hluti af stærra máli. En
mér finnst að borgaryfirvöld
ættu að vera skyldug til að gera
okkur, sem greiðum stóran hluta
tekna okkar í útsvar á hverju ári,
betur grein fyrir hvernig á svona
geysilegri hækkun á kostnaði við
verkið stendur — vonandi hefur
það að minnsta kosti verið kann-
að að því marki að einhver,
einhvers staðar geri sér einhverja
grein fyrir því.“
íslenzkt mál: „end-
emi“ — eindæmi“,
gífurlegur:
Eirikur á Álafossi hringdi og
fjallaði um málvillur og ósmekk-
legt málfar. Sagðist hann hafa
rekist á undarlegan samsetning í
Vísi á dögunum þar sem skrifað
var um ferð frú Vigdísar Finn-
bogadóttur, forseta, norður í
land. Segir þar um ferðina, að
hún hafi tekist með endemum vel.
Sagði Eiríkur að þarna hefði
greinilega verið ruglað saman
orðunum „endemi" og eindæma"
— en á þeim væri töluverður
merkingarmunur.
Þá fann Eiríkur að því hversu
orðið „gífurlegur" tröllriði nú
íslenzkri tungu í fjölmiðlum.
„Þetta orð klingir sí og æ í eyrum
manns og hefur hreinlega yfir-
tekið dagblöðin. Það er sama um
hvað er verið að tala — allt er
orðið gífurlegt. Ég vil benda á að
íslenzkan er afar auðug af lýs-
ingarorðum sem nota má í stað
þess, að mér þykir, andstyggilega
orðs“, sagði Eiríkur.