Morgunblaðið - 01.10.1981, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. OKTÓBER 1981
tt€fc/V\fifí
• 1981 Univrtot Pr»M Syndicof

„ Eg ðetla kcxupa. bókum hfaklesfear-
og 65 re.'\bxra.."
ást er...
... að trúa honum
fyrir leyndarmál-
um sínum.
TM Rag U.S. P»t 0(1.—»« rights raservsd
• 1981 Los Angetes Times Syndtcate
Gæti þaf> ekki verið ánæKÍuefni
íyrir vinnufélaKa þína. ef þú
ta-kir þér aukalega svo sem fi
dajja frí?
Með
morgunkaffinu
Nei. konan mín er heima hjá
henni módur sinni um þessa
helKÍ.
HÖGNI HREKKVISI

terrA KAU*sr„/./iA//w&6oA/"//
/./rrÆÆ-o//?/ ri/A-7 "
Ingólfshöfði, Hjörleifs-
höfði og Helgufell
Skúli Ólafsson skrifar:
„UppKröftur í Herjólfsdal í
Vestmannaeyjum hefur nú verið
kynntur í sjónvarpi og þar hafa
ungar konur unnið gott starf. Sé
vitnað í Landnámu, útgáfu Jakobs
Benediktssonar, um byggð í Vest-
mannaeyjum: Þá bjó Herjólfur í
Herjólfsdal og er getið þar um
hraun brunnið og blásið allt við
Hamar.
Herjólfur hét maður Bárðarson
Herjólfssonar, frændi Ingólfs
landnámsmanns. Þeim Herjólfi
gaf Ingólfur land á milli Vogs og
Reykjaness. Herjólfur hinn yngri
fór til Grænlands þá er Eiríkur
rauði byggði landið. Bjarni, sonur
Herjólfs, var farmaður þegar faðir
hans hraktist til Grænlands,
nokkuð við aldur. Afi hans og
nafni, Herjólfur eldri, gat verið
sonur Helgu, systur Ingólfs, ófeðr-
aður, fæddur í Herjólfsdal, og hef-
ur hann hlotið Herjólfsdal í
tannfé, ef að líkum lætur. Það má
telja mjög ósennilegt að ekkert ör-
nefni í Vestmannaeyjum sé tengt
nafni Heigu, systur Ingólfs, þar
sem eyjarnar (og nafn Dufþaks)
eru nátengdar sögu Helgu. Ekkert
er líklegra en að afritari hafi bætt
einu Helgafellinu við þau, sem
fyrir voru, með því að breyta
Helgufelli í Helgafell.
Þegar hafist var handa um að
græða upp Herjólfsdal, eftir gosið
á Heimaey, reyndist erfitt að
hemja uppblástur, þar til það ráð
var tekið að flytja túnþökur af
meginlandinu, þ.á m. úr hinum
nafnfræga Votmúla, til að þekja
dalinn. Af þessu má ráða að
brunnið hraun hefur komið í ljós,
þegar allur jarðvegur blés í burtu,
innan við öld eftir komu Ingólfs og
Helgu til Eyja, og eftir það var
þar veiðistöð og lítil veturseta eða
engin."
Þessir hringdu . . .
Jákvæður
málflutningur
„Lesandi“ hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Ég
þakka sjónvarpinu fyrir þáttinn
„Umferðin og við“. Sérstakar
þakkir færi ég Halldóri Rafnar
fyrir hans jákvæða málflutning
gagnvart hjólreiðafólki á
gangbrautum. Full ástæða hefði
verið til að ætla að einmitt hann
væri því mótfallinn að umtöluð
breyting næði fram að ganga.
En mér flaug í hug: „Góður
maður ber gott fram úr góðum
sjóði hjarta síns.“
Hver verður
ábyrgur?
„Gangandi vegfarandi“
hringdi og sagði: — Ég er 71 árs
gömul en er svo lánsöm að vera
við góða heilsu, og ég geng mik-
ið. En nú fer víst að þrengjast
fyrir dyrum hjá okkur gangandi
vegfarendum. Knúin hefur verið
fram illa undirbúin lagasetning
um heimild til að hjólreiðamenn
megi nota það litla umráða-
svæði sem okkur var áður ætlað
einum. Og hvernig erum við bú-
in undir þessa breytingu? Mér
er t.d. spurn: Er leyfilegt að
hjóla hvort sem er á vinstri eða
hægri helmingi gangbrautar? Á
maður e.t.v. von á því að fá
hjólreiðafólkið aftan á sig hvar
og hvenær sem er? Hver verður
ábyrgur, ef slys verða af völdum
númerslausra reiðhjóla, sem
hvergi eru tryggð? Hjólreiða-
mennirnir geta jafnvel horfið af
vettvangi og skilið eftir slasað
fólk, bæði börn og gamalmenni,
án þess að viðkomandi fái rönd
við reist. Talað hefur verið um
að hér geti heimilistrygging
komið til skjalanna, en allt er
óklárt í þessu efni og óútkljáð.
Þar sem ég á heima er snjó-
þungt og er ruðningi af götunni
gjarna ýtt upp á gangstéttirnar.
Það setur að manni ugg við að
hugsa til vetrarins, þegar gang-
andi og hjólríðandi vegfarendur
fara að keppa um þröngar slóðir
á gangstéttunum. Ætli útkoman
verði ekki sú, að margur sitji þá
heima, þó að hann gæti rólað
um við eðlilegar aðstæður.
Ekkert í
staðinn
M. Vald. hringdi og kvaðst
hafa orðið fyrir sams konar
reynslu og fram hafi komið í
bréfi „umsækjanda" sem birtist
hér í þættinum í gær: — Maður
sendir umsókn í góðri trú, ásamt
nafni, heimilisfangi, símanúm-