Morgunblaðið - 31.10.1981, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1981
„ Secjbu Sönolru a<5 kaemsttnn sé
k’Onoínn.''
Ast er...
... aö leyfa honum aö
kaupa bindin sín sjálfur.
TM Ftag U.S. Pat. Ofl —aH rtghts resarvad
• 1981 Los Angatos Tknes Syndtcate

Komdu að borða, þú mátt fara út
med skipið þitt á eftir.
HOGNI HREKKVÍSI
, ó*ATrB9#Ð/A/ ÆJ? 'o/oj^aJD/ /
Þrátt fyrir allt
þá var ég heppin
„Ein í öryggisbelti“ skrifar:
„Ágæti Velvakandi!
Hann er orðinn æð stór
orðabelgurinn um öryggisbelti
í bílum og notkun þeirra. Þó
langar mig til að bæta nokkr-
um orðum í hann.
„Mamma, hefur þú unnið í
happadrætti?" spurði lítil
dóttir mín fyrir nokkrum ár-
um. „Nei, elskan mín,“ svaraði
ég og bætti svo við: „Ég hef
heldur aldrei lent í bílslysi."
Og með sjálfri mér hugsaði ég,
að slíkt kæmi ekki fyrir mig,
það væri nokkuð sem maður
læsi bara um í blöðunum.
En viti menn. Nokkru seinna
kom það fyrir. Ég lenti í hörð-
um árekstri á bíl mínum. Ég
var ekki með öryggisbeltið
spennt, var víst eitthvað að‘
„Ég er þess fullviss, að ef ég
hefði í þetta sinn spennt beltið,
þá hefði ég ekki kastast til í bíln-
um, þá hefði ég ekki þurft að
eyða öllum þessum tíma í rúm-
inu í gifsi vegna beinbrots, þá
hefði ég ekki þurft að vera upp á
aðra komin með hvert það við-
vik, stórt og smátt, sem var í
mínum verkahring, á meðan ég
var óvinnufær.“
flýta mér og þótti það tefja
mig við að komast af stað, en
hafði þó að undanförnu spennt
beltið öðru hvoru. Þar af leið-
andi kastaðist ég til í bílnum
við höggið sem varð við árekst-
urinn og sat í mjög svo furðu-
legri stellingu þegar bíllinn
stöðvaðist: til hálfs niðri á
gólfi fyrir framan farþegasæt-
ið við hliðina á mér, en hendur
mínar ríghéldu enn um stýrið.
Ég er þess fullviss, að ef ég
hefði í þetta sinn spennt beltið,
þá hefði ég ekki kastast til í
bílnum, þá hefði ég ekki þurft
að eyða öllum þessum tíma í
rúminu í gifsi vegna beinbrots,
þá hefði ég ekki þurft að vera
upp á aðra komin með hvert
það viðvik, stórt og smátt, sem
var í mínum verkahring, á
meðan ég var óvinnufær.
En þrátt fyrir allt þá var ég
heppin. Með hjálp Guðs og
góðra manna (einkum lækna)
hef ég náð svo til fullri heilsu á
ný, en það er meira en margur
getur sagt, því miður. Nú sest
ég ekki upp í bíl án þess að
spenna beltið. Fyrir mér er það
jafn sjálfsagt og eðlilegt eins
og að ræsa bílinn með því að
stinga lyklinum í svissinn.
Ástæðan.fyrir því að ég er
að segja þessa sögu mína er sú,
að ég las í Mbl. viðtal við unga
fólkið sem bjargaðist naum-
Konur verða að vinna
sig upp í stjórnmálum
- eins og á öðrum vettvangi
Þorleifur Kr. Guðmundsson skrifar
10. okt.:
„Velvakandi!
Undanfarið hafa talsverðar um-
ræður átt sér stað um kvenrétt-
indi og kvennaframboð. Langar
mig að segja nokkur orð þar að
lútandi.
í sjónvarpinu var þáttur um
þessi mál þar sem skoðanir voru
skiptar eins og gengur og gerist
þegar slík umræðuefni eru ann-
arsvegar. Var þar talað af skyn-
semi og réttsýni að mestu leyti.
Mér finnst eins og einhver leynd
hvíli yfir því, hvort konur muni
bjóða fram, sérstaklega hvernig
slíku framboði yrði hagað. Þar af
leiðandi vakna ýmsar spurningar.
Mig grunar að hér séu kommún-
istar á ferð með enn eina tilraun
sína til að sundra stjórnmála-
flokkunum og skapa upplausn. Ég
vil vara við því.
Ef konur ætla að bjóða fram á
kvennalista í næstu kosningum,
verða þær að bjóða fram undir
flokksmerkjum, en ekki einhverju
Vestfirðingur skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Ég vona, að þú komir þessum
línum á framfæri.
Nóg er hér til af ágætum starf-
andi kórum með vel menntaða
söngstjóra. Það yrði vel þegið ef
einhver af þeim vildi taka upp á
söngskrá sína tvö íslensk lög (sem
aldrei heyrast sungin 1 útvarpinu).
Þau eru „Burnirótin", kvæði Páls
J. Árdal, og Gunnarshólmi, kvæði
Jónasar Hallgrímssonar.
Söngstjórar hljóta að vita, að
þessi lög eru til á nótum. En hvers
vegna eru þau sniðgengin? Þau
eru sannarlega þess virði að vera
kynnt fyrir þjóðinni, fremur en
margt annað.
sérframboði, sem enginn veit
hvaða stefnu tekur að kosningum
loknum. Ætli kommúnistar með
þessum hætti að sigla undir fölsku
flaggi, sjálfum sér til framdráttar,
þá er rétt að skipta um flokks-
heiti, eins og allir vita, þegar
hræðslan hefur gripið þá um
fyrirsjáanlegt tap í kosningum,
enda komast þeir aldrei langt með
öðru móti, án valdbeitingar.
Ég er ekki á móti kvennafram-
boði, ef heiðarlega er að því staðið,
en konur verða að vinna sig upp á
sviði stjórnmála eins og á öðrum
vettvangi, ekki á fölskum forsend-
um eða með lagaboði.
Sú var tíðin að konur komu ekki
nálægt stjórnsýslu nema á sínum
heimilum og vildu það ekki heldur.
Ætli þær séu nú að vinna þetta
upp með einhverju skyndiáhlaupi,
þá bið ég fyrir samskiptum karla
og kvenna í þjóðfélagi okkar um
næstu framtíð þetta varðandi.
Ég vil minnast hérna á skylt
mál. Nýlega var kona, sem var í
Lög þessi voru sungin af blönd-
uðum kór á Þingeyri við Dýrafjörð
„Sjö í banni“ skrifa:
„Kæri Velvakandi!
Við erum hér sjö unglingar sem
höfum lagt það í vana okkar að fara
upp í verslanamiðstöðina í Austur-
veri á milli tíma og þar sem fjögur
okkar búa það langt frá skólanum að
þau komast ekki heim og til baka
aftur á 45 mínútum.
Það er ekki hægt að setja út á
umgengni okkar né segja að við sé-
um með læti. Við sitjum bara á
bekkjum og tölum saman. Einu sinni
atvinnuleit að kvarta undan sam-
skiptum sínum við atvinnurekend-
ur. Ég ætla nú ekki að rekja það,
en þetta kom fram í lesendabréfi
hér í dálkunum. Þarna getur hún
um kennt Rauðsokkahreyfingunni
og öfgastefnu hennar. Atvinnu-
rekendur mega ekki auglýsa eftir
konum eða körlum til vinnu, held-
ur einhverjum starfskrafti og úr
því verður ein hringavitleysa. í
mörg störf hafa atvinnurekendur
ekkert með kvenfólk að gera og í
önnur er það nauðsynlegt og
karlmenn sömuleiðis ekkert þar
að gera. Hví þá ekki að auglýsa
eftir karli eða konu? Annað er
ómögulegt og veldur aðeins óþarfa
vafstri og óþægindum.
Þarna er kominn einn anginn af
hugmyndafræði kommúnismans,
því að þar þarf alltaf að fara í
kringum hlutina í öllum greinum.
Að lokum vil ég styðja þá hug-
mynd, að Ragnhildur Helgadóttir
verði studd til varaformannskjörs
í Sjálfstæðisflokknum. Ég vil
skora á Ragnhildi að bjóða sig
fram í þetta embætti og flokks-
fulltrúa og fulltrúaráð að styðja
hana. Sjálfstæðiskonur hvet ég til
að leggja fram lista henni til
stuðnings. Geir Hallgrímsson er
sjálfkjörinn formaður Sjálfstæð-
isflokksins og engan tel ég færari
né traustari mann til að veita
flokknum forustu."
fyrir mörgum árum, við mikinn
fögnuð. Söngstjóri var Ólafur
Ólafsson, þáverandi skólastjóri og
kennari.
Að lokum vil ég þakka Pétri
Péturssyni fyrir lögin sem hann
velur til útsendingar í útvarpinu,
þegar hann stjórnar.
Með fyrirfram þökk fyrir birt-
inguna."
þurftum við að ná í poka til að setja
rusl í, en við báðum um ruslafötur og
nú eru þær komnar.
En dag einn kom verslunarstjóri
SS, þ.e.a.s. Jóhannes, og bar hann
upp á okkur sóðaskap og læti, en í
kringum okkur voru aðeins fjórar
eldspýtur og Fresca-tappi. Sagði
hann, að þessir bekkir væru aðeins
fyrir „eðlilega viðskiptavini". Og nú
er okkur spurn: Hvað eru „eðlilegir
viðskiptavinir"? Óskum eftir svari."
„Burnirótin“ og „Gunnarshólmi“:
Sannarlega þess virdi að
vera kynnt fyrir þjóðinni
Hvað eru „eðlileg-
ir viðskiptavinir“?