Morgunblaðið - 28.06.1983, Blaðsíða 42

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚNÍ 1983
t
Faöir minn,
EINAR ÓLAFSSON,
Hraunbæ 102 a,
er látinn.
Fyrir hönd vandamanna,
Valur Einarason.
t
Eiginmaöur minn, taöir, tengdafaöir og afi,
GUDMUNDUR EYJÓLFSSON,
lœknir,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 30. júní kl.
1.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuö, en þeim sem vildu minnast hans er
vinsamiega bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd ættingja,
Guöríöur Sigurjónsdóttir.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar og sonur,
SÖLMUNDUR INGIBERGUR KÁRASON,
Kirkjubraut 53, Höfn, Hornafiröi,
veröur jarösunginn frá Hafnarkirkju, miövikudaglnn 29. júní kl.
13.30.
Ásgaróur Haraldsdóttir,
Kári Haraldur Sölmundarson,
Anna Vilborg Sölmundardóttir,
Anna Albortsdóttir.
Unnusti minn, faöir, sonur okkar, bróöir og tengdasonur,
HAUKUR ÓLASON,
vótstjórt,
Akurgeröi 4, Reykjavík,
sem lóst í brunanum um borö t Gunnjóni G.K. þ. 20. júní sl. veröur
jarösunginn frá Bústaðakirkju í dag, þrlöjudaginn 28. júní, kl. 3
e.h.
Ingveldur Gísladóttir,
Jónína Björnsdóttir,
Sigrún Óladóttir,
Hulda Ragnarsdóttir,
fvar Hauksson,
Óli Þorsteinsson,
Þóróur Rafn Guöjónsson,
Gísli Guómundsson.
t
Eiginkona mín, móöir okkar, dóttlr og tengdadóttir,
AÐALHEIÐUR ELSA ÓSK ARSDÓTTIR,
Hábergi 3,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 29. júní kl.
1.30.
Hallgrímur Ævar Mason,
Óskar Þór Hallgrímsson,
Guórún Agöa Hallgrfmsdóttir,
Óskar Pálsson, Þórunn Guömundsdóttir,
Agöa Vilhelmsdóttir.
t
Útför fööur okkar,
MAGNÚSAR INGIMUNDARSONAR,
húsasmíöameistara,
Reynihvammi 24, Kópavogi,
fer fram frá Kópavogskirkju, miövikudaginn 29. júní kl. 15. Þeir
sem vilja minnast hins látna vinsamlegast láti Sunnuhlíö, hjúkrun-
arheimili aldraöra i Kópavogi, njóta þess.
Ingimundur Magnússon, Kristján Magnússon,
Vala Dóra Magnúsdóttir, Jórunn Magnúsdóttir.
Haukur Olason
vélstjóri — Minning
Fæddur 5. janúar 1958
Dáinn 20. júní 1983
Dcjr íé, deyja frændr,
deyr sjálfr id sama.
Kn orAstír deyr aldre^i,
hveim sér góóan gelur.
Það var langt heim til fslands,
þegar mér barst sú harmafregn að
Haukur bróðir minn hefði látist af
slysförum. Ég vildi ekki trúa
þessu — ekki Haukur, þessi lífs-
glaði og duglegi drengur. hann gat
ekki verið farinn frá okkur. Við
höfðum rætt saman í síma nokkr-
um dögum áður og hann glaður
sagði mér að nú væri hann búinn
að ljúka Vélskólanum og ...
Það átti svo margt að gera.
Það er margs að minnast, þegar
hugsað er til baka. Gáskinn og
þrótturinn í Hauki var mikill, allt-
af verið að starfa, „spekúlera"
finna upp hluti og smíða, því allt
lék í höndum hans. Hann var ekki
gamall drengurinn, þegar við vor-
um í sveitinni á sumrin í
Oddgeirshólum í sól og þurrki og
mikið lá við að ná inn heyi, þá
biluðu auðvitað vélarnar — Þá var
það Haukur sem sagðist nú aðeins
skyldu „kíkja" á þetta, og allt fór í
gang. Við vorum eins og hver önn-
ur systkini; rifumst og elskuðumst
á víxl. Þegar hann ekki hafði ann-
að þarfara að gera gat hann nú
alltaf strítt stóru systur sinni að-
eins, sem var víst aðeins rólegri og
seinni í snúningum, og þótti
stundum nóg um fjörið í litla
bróður.
Saman stóðum við svo sem einn
maður, þegar utanaðkomandi
vandamál steðjuðu að.
+
Dóttir mín,
ÁSA BJÖRG ÁSGEIRSDÓTTIR,
sem lést i Landspítalanum 18. júni, veröur jarösett frá Fossvogs-
kirkju, þriöjudaginn 28. júní kl. 3. Þeim sem vilja mlnnast hinnar
látnu, er bent á kirkjubyggingu Fella- og Hólasóknar.
Sigurlín S. Óskarsdóttir
t
Ástkær eiginmaöur minn, faöir okkar og afi,
SIGURÐUR BJARNASON,
skipstjóri,
Brautarholti 3, isafiröi,
veröur jarösunginn frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 30. júní kl.
1.30. Minningarathöfn fer fram frá isafjaröarkirkju, laugardaginn 2.
júlí kl. 2. Þeim sem vildu minnast hans er bent á Hjartavernd og
Slysavarnafélg fslands.
Uröur Ólafsdóttir,
börn og barnabarn.
+
Þökkum af alhug auösýnda samúö viö andlát og jaröarför eigin-
manns míns, fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
SIGURBJÖRNS HALLDÓRSSONAR,
válstjóra,
Kársnesbraut 127.
Guölaug Sæmundsdóttir,
Erla E. Sadowinski, Valdimar Sadowinski,
Rut O. Sigurbjörnsdóttir, Eiríkur E. Jónsson,
Sólveig Jónsdóttír,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokaö vegna jarðarfarar,
AGNARS G. BREIÐFJÖRÐ
forstjóra,
miövikudaginn 29. júní.
Breiðfjörðs blikksmiðja hf.
Vegna jaröarfarar
VILMUNDAR GYLFASONAR,
alþingismanns,
verður lokaö frá kl. 15—16, þriöjudaginn 28. júní.
Matvöruverslunin
Njálsgötu 26.
+
Útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur og afa,
AGNARS G. BREIÐFJÖRÐ,
forstjóra,
Laugateigi 27,
sem andaðist 19. júní veröur gerð frá Dómkirkjunni i Reykjavik,
miövikudaginn 29. júní kl. 13.30.
Ólafía Bogadóttir Breiöfjöró,
Eiöur Breiófjöró,
Guömundur Bogi Breiöfjörö,
Leifur Breiðfjörö, Sigríður Jóhannsdóttir,
Gunnar Breiöfjörö, Elín Gaustad Breiöfjörö,
og barnabörn.
Krossaskilti
Sendum í póstkröfu SKILTAGERPIN
um allt land. MARKG
Dalshrauni 5, Hafnarfiröi,
sími 54833.
Eftir því sem við uxum upp urð-
um við vinir á annan hátt. Sér-
staklega hef ég fundið það, þau ár
sem ég hef búið erlendis, þegar
heim til fslands var komið í frí, að
það var gott að eiga bróður sem
var boðinn og búinn til að hjálpa á
allan hátt.
Lítið dæmi um atburð, sem mér
þykir vænt um og lýsir Hauki vel,
því hann var ekki að tvínóna við
hlutina.
Siðasta sumar hringir hann eitt
sinn til mín til Kaupmannahafnar
á fimtudagskvöldi og segir: „Sig-
rún, ertu heima í hádeginu á
morgun?" „Já,“ sagði ég „Má ég
skreppa til þín um helgina?" „Já.“
„Ég kem þá með morgunfluginu."
A þennan hátt mun ég minnast
bróður míns, fullum af lífi og fjöri.
Við Jan og Oli Hrafn biðjum þann
sem öllu ræður að styrkja Ingu og
fvar litla frænda á þessum erfiða
tíma og um ókomia framtíð.
Hafi bróðir minn þökk fyrir
stund sína á þessari jörð.
Sigrún
Okkur langar hér í örfáum orð-
um að minnast Hauks ólasonar,
sem hvarf svo skyndilega úr vina-
hóp okkar.
Okkur setti hljóðar þegar sú
hörmulega fregn barst okkur að
Haukur væri dáinn. Þá rifjuðust
upp fyrir okkur þær mörgu
ánægjustundir sem við áttum
saman.
Það var fyrir ellefu árum að
leiðir okkar allra lágu saman á
bænum Oddgeirshólum í Flóa. Þar
var oft kátt á þingi þegar við
sumarbörnin og heimilisfólkið
lögðumst á eitt í starfi og leik.
Haukur var elstur af okkur krökk-
unum og sá sem við treystum á.
Hann var hrókur alls fagnaðar,
hvar sem hann var. Hann sá alltaf
björtu hliðarnar á öllu og hafði
einstakt lag á að koma öllum í gott
skap. Alltaf spunnust fjörugar og
skemmtilegar umræður hvar sem
hann var, því hann var með ein-
dæmum skemmtilegur. Hann var
duglegur og öll vinna lék í höndum
hans.
Eftir að hann hætti að dvelja
sumarlangt á Oddgeirshólum
fannst okkur tómlegt. En oft lágu
leiðir hans austur í fríum og átt-
um við þá alltaf von á að sjá
broshýrt andlit birtast 1 fjósinu,
og hafði hann þá ætíð skemmtileg
tilsvör á reiðum höndum sem allir
höfðu gaman af. Hann var ailtaf
reiðubúinn að taka tii hendinni,
hvort sem það var við heyskap eða
eitthvað annað og alltaf fannst
okkur hann ómissandi á réttar-
daginn.
Hann var barngóður og blíður
við alla. Það var stoltur faðir sem
hringdi austur 7. september síð-
astliðinn og pantaði eina af þrem
dætrum Magnúsar og Margrétar
sem tengdadóttur.
Það er endalaust hægt að rifja
upp góðar minningar um góðan
mann. Orð eru lítils megnug á
slíkum stundum, en minningarnar
eru dýrmætastar og mun hann
skipa veglegan sess í hugum allra.
Við vottum Ingu, ívari, foreldr-
um og öðrum aðstandendum hans
okkar dýpstu samúð og biðjum
guð að styrkja þau í þessari miklu
sorg.
Arnbjörg, Kristín og Stína.
í dag er til moldar borinn vinur
minn og félagi Haukur ólason.
Það var sár fregn sem barst mér
að kvöldi 20. júní að hann, þessi
lífsglaði og bjartsýni vinur hafi
horfið okkur í slysi á sjó, hann
sem átti svo bjarta framtíð. Þeir
er stundum órannsakanlegir vegir
lífsins. Við Haukur kynntumst
veturinn 1973 er við vorum í Rétt-
arholtsskólanum og þá á sérstak-
an hátt. Við höfðum víst verið
nokkuð stríðnir í kennslustundum
hjá sitthvorum kennaranum og
var okkur vísað út á gang en þar
bar fundum okkar fyrst saman, en
þau voru víst ófá skiptin sem við
hittumst undir sömu kringum-
stæðum á ganginum þennan vetur
í skólanum og tókst með okkur
góður vinskapur sem aldrei féll á
síðan. Síðan áttum við skólagöngu