Morgunblaðið - 30.06.1983, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1983
t
HRÓBJARTUR GUOJÓNSSON,
Austurbraut 6, Keflavík,
er lést miövikudaginn 22. júní, veröur jarösunginn föstudaginn 1.
júlí kl. 2 frá Keflavíkurkirkju.
Ágúst Hróbjartsson,
María Blöndal.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
BJARNI ÞÓRODOSSON,
fv. póstafgreiöslumaöur,
Blönduhlíö 3, Reykjavík,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, föstudaginn 1. júlí kl. 10.30.
Kristín Bjarnadóttir,
Sigurbjörn Þór Bjarnason, Guörún Stephensen,
Guöjónía Bjarnadóttir, Alfreö Eyjólfsson
og barnabörn.
t
Ástkær faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
BRYNJÓLFUR GÍSLASON,
fyrrverandi veitingamaður,
Tryggvagötu 16, Selfossi,
veröur jarösunginn frá Selfosskirkju, laugardaginn 2. júli kl. 2.
Bryndís Brynjólfsdóttir, Hafsteinn Már Matthíasson,
Árni Brynjólfsson, Ingibjörg Guömundsdóttir,
Guörún Hulda Brynjólfsdóttir, Árni Sigursteinsson,
Þórunn Mogensen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bróöir minn,
HALLDÓR SIGURÐUR GUOLAUGSSON,
vélstjóri,
Langeyrarvegi 15, Hafnarfiröi,
veröur jarösunginn frá Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi, föstudaginn 1.
júlt kl. 2.
Fyrir hönd vandamanna,
Magnea Guölaugsdóttir.
t
Faöir okkar,
JÓSEP EINARSSON
frá Borgum, Skógarströnd,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, föstudaginn 1. júlí kl.
t
Móöir okkar,
SVANA JÓNSDÓTTIR,
Lönguhlíö 25,
veröur jarösungin frá Dómkirkjunni, föstudaginn 1. júlí kl. 13.30
Stefanía Gísladóttir, « Páll Gíslaaon.
Minning:
Einar Ingiberg
Jóhannsson
Fæddur 15. janúar 1929.
Dáinn 23. júní 1983.
Lífshlaupið er óráðin gáta
hverjum og einum frá upphafi til
loka, eða þar til skeiðið er á enda
og því veit enginn sinn næturstað
fyrir enn að kveldi. Þá er það ekki
síður hulið, hversvegna hinn hæsti
höfuðsmiður himins og jarðar út-
hlutar lífsgæðum svo ójafnt milli
barna sinna, sem raun er á, bæði
hvað varðar heilsu og aðra velferð.
Fimmtudaginn 23. júní sl. þegar
sól er hæst á lofti og lengstur dag-
ur hér við norðurbauginn slokkn-
aði lífsstrengur Einars Ingibergs
Jóhannssonar, en svo hét hann
fullu nafni. Þrátt fyrir að sorg-
arstundin bar ekki óvænt að, þá
getur ekki hjá því farið að ákveðn-
ar tilfinningar og söknuður sverfa
strengi aðstandenda. Einar var
búinn að berjast við sjúkdóm sinn
í nær tíu ár. Það má þvi telja það
nær víst að hann hefur verið sadd-
ur lífdaga og hvíldinni þakklátur,
jafnframt því að geta hafið ný
störf í fyrirheitna landinu og ekki
er að efa að margt skyldmenna og
vina sem á undan honum er flutt
yfir móðuna miklu mun styðja
hann og styrkja til að átta sig á
breytingunni.
Einar var fæddur 15. janúar
1929 á Skeiði í Fljótum, næst
yngstur af þrettán alsystkinum.
Ég sem þetta rita er einn úr þeim
hópi. Foreldrar okkar voru hjónin
Sigríður Jónsdóttir, Ingimundar-
sonar og móðir hennar Guðrún
Björnsdóttur, og Jóhann Bene-
diktsson, Stefánssonar og móðir
Jóhanns var Ingibjörg Pétursdótt-
ir Jónssonar bónda á Sléttu í sömu
sveit. Forfeður Einars voru harð-
gert bændafólk, sem bjó í harð-
býlli sveit og varð að bjargast af
eigin rammleik. Þessa eiginleika
forfeðra sinna erfði Einar ríku-
lega, enda harðdugiegur og eftir-
sóttur til starfa og vel liðinn með-
al starfsfélaga.
Níu ára að aldri missti Einar
forsjá móður sinnar er hún hlaut
varanlegt heilsutjón og dó ári síð-
ar, en þetta ár var hann hjá systur
sinni, en síðan hjá föður sínum og
stjúpu, þar til hann fór út á vinnu-
markaðinn, sem var strax og aldur
leyfði, en ekki mun hann hafa ver-
ið nema á sextánda árinu þegar
hafið heillaði hann, sem var hans
vettvangur lengst af uppfrá því,
meðan heilsan leyfði.
11. janúar 1956 sté Einar sitt
stærsta hamingjuspor er hann
bast órjúfanlegum böndum heit-
konu sinni Kristínu Zophanias-
dóttur frá Eskifirði. Þeim var
sambúðin farsæl og eignuðust
fjögur mannvænleg börn, sem eru
í þessari aldursröð: Vilborg, og á
hún einn son, Einar Berg, sem var
mikið uppáhald afa síns, Jökull,
giftur Björgu Sigurðardóttur
ljósmóður, og Steinar, öll búsett í
Keflavík, yngst er Helga Björk,
sem enn er í föðurgarði.
Veturinn 1959—’60 sat Einar í
Stýrimannaskólanum með góðum
tilstyrk konu sinnar og lauk þaðan
skipstjóraréttindum á fiskiskip.
Vorið 1960 fluttust þau Kristín og
Einar til Keflavíkur og áttu þar
heima til 1980 að þau fluttu heim-
ili sitt til Reykjavíkur.
f allmörg ár var Einar neta-
maður á Hallveigu Fróðadóttur
áður en hann fór í Stýrimanna-
skólann og bar góðan hug til þess
skips og skipsfélaga sinna. Éftir
að hann hafði áunnið sér réttindi
til að vera sjálfur með skip, þá er
mér kunnugt um að hann var með
Mumma og síðast Víðir II úr
Garðinum þegar fótum er kippt
undan honum vegna heilsubrests,
þá á besta aldri rétt rúmlega 43
ára. Þessi örlög voru honum þung
og heimilinu erfið. Honum var það
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröar-
för fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
ÞORBERGS Á. JÓNSSONAR,
Hölsgötu 8, Neskaupstaö.
Gísli Sigurbjörnsson,
Dagmar Þorbergsdóttir,
Sigurbjörn Þorbergsson,
Halldór Þorbergsson,
Hörður Þorbergsson,
Rannveig Þorbergsdóttir,
Ágúst Þorbergsson,
barnabörn og
Þórhildur Sandholt,
Guömundur Stefónsson,
Erna Petersen Kragh,
Valgeröur Jónsdóttir,
Sssvar Jónsson,
Hulda Eiósdóttir,
barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jarö-
arför bróöur okkar,
JÓNS SVEINSSONAR,
Miklaholti, Biskupstungum.
Eiríkur Sveinsson,
Magnús Sveinsson,
Guórún Sveinsdóttir,
Ingunn Sveinsdóttir.
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — Sími 81960
Krossaskilti
t
Sendum innllegar þakkir öllum hinum fjöldamörgu, sem vottuöu
okkur samúö og hlýju viö andlát og útför eiginkonu minnar og
móður okkar,
SIGRÍOAR LOFTSDÓTTUR,
Garöabæ, Grindavík.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks í Keflavíkurspítala,
sem veittu henni kærleiksríka umönnun.
Jón Danielsson
og börn.
Sendum í póstkröfu
um allt land.
SKILTAGERDIN
MARKG
Dslshrauni 5, Hafnsrfiröi,
sími 54833.
mikill styrkur að kona hans stóð
honum stöðug við hlið og eru
henni færðar bestu þakkir fyrir
tryggð hennar og styrk, sem oft
reyndi mikið á, á löngum veikind-
aferli eiginmannsins, en í mót-
vindum rifaði hún segl og sigldi í
höfn. Einari var ljóst að lokadag-
ur kæmi einhvern tíma, engu síður
en hin hefðbundnu vertíðarlok
sjómannsins. Óskaði hann þess að
fá að hvíla í kirkjugarði Keflavík-
ur, því þaðan sæi hann vel yfir
fiskimiðin. Þannig var hugur hans
lengst af bundinn við hafið, þar
sem fengs væri að vænta búi og
þjóð til framdráttar.
Á þessari stundu eru Einari
færðar kveðjur frá systkinum
hans ásamt þökk fyrir samfylgd-
ina og ósk um góða heimkomu.
Minningin lifir um góðan dreng.
Þessari stuttu bróðurkveðju lýk ég
með því að færa Kristínu og börn-
um samúðarkveðjur.
Útför Einars fer fram í dag
kl.14.00 frá Keflavíkurkirkju.
Guðmundur
Þegar ég frétti lát föðurbróður
míns, Einars Jóhannssonar, setti
mig hljóðan. Þótt Einar hafi lengi
verið veikur af sjúkdómi þeim, er
dró hann til dauða, bregður manni
samt.
Einar Jóhannsson var fæddur í
Skeið í Fljótum, sonur hjónanna
Jóhanns Benediktssonar og Sig-
ríðar Jónsdóttur, er bjuggu þar.
Hann var ellefta barn þeirra
hjóna er upp komust. Hann ólst
upp hjá foreldrum sínum við hin
ýmsu störf er þá tíðkuðust.
Árið 1956 gekk hann að eiga eft-
irlifandi konu sína, Kristínu Soph-
aníasdóttur, frá Eskifirði. Þau
bjuggu lengst af í Keflavík, þar
sem þau byggðu sér notalegt
heimili og alltaf var gott að heim-
sækja, enda mikil gestrisni á því
heimili. Þeim varð fjögurra barna
auðið og eru þau í þessari aldurs-
röð: Vilborg, Jökull, Steinar og
Helga Björk, og eitt barnabarn
áttu þau, eftirlætið og sólargeisl-
ann hans afa síns, Einar Berg.
Þegar ég frétti lát Einars, var
mér hugsað til þess tíma er ég
kynntist honum hvað mest. Það
atvikaðist þannig að ég, strákling-
urinn, aðeins 15 ára gamall, bað
hann um skipspláss á humarbát
sem hann var skipstjóri á sumarið
’69 og naut ég þar frændsemi
hans, en hann réð mig í skipspláss,
og varð það upphaf að langri og
góðri viðkynningu okkar. Hann
reyndist mér góður húsbóndi og
frændi. Hjá honum hófst sjó-
mennska mín og hjá honum lærði
ég hvað sjómennska er.
Einar var hæglætismaður en
ákveðinn og stjórnsamur og var
gott að vinna undir hans stjórn.
Hann stundaði sjó alla starfsævi
sína, þar til hann veiktist af
sjúkdómi þeim er fór með sigur af
hólmi.
Ég vil með þessum fátæklegu
orðum þakka Einari góða viðkynn-
ingu og allt gott er við áttum sam-
an. Eiginkonu og börnum og öðr-
um aðstandendum sendi ég mínar
alúðar samúðarkveðjur og bið Guð
að styrkja þau.
„Far þú í fridi,
friður (;uðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
Sæmundur Jón Stefánsson