Morgunblaðið - 26.07.1983, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚLÍ 1983
45
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 11—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
UJATn^'ílM'U tf
það er ekki aðeins, að það geri
þiggjandann að betri manni,
heldur líka gefandann. Það
verður enginn fátækari, þótt
falli láti hlýleg og réttmæt
viðurkenningarorð í garð sam-
ferðamanns síns, heldur auðgar
það og bætir sérhvern mann.
Þakklætis- og viðurkenningar-
orð eru það, sem vér erum
aldrei nógu óspör á. Og það tel
ég „seint í rassinn gripið" að
veita mönnum viðurkenningu
og þakkir, er þeir „liggja stirðir
á stráum".
Grein sína, „Líkræður um lif-
andi presta", endar Leifur með
þessum orðum: „Þjóðin bíður
eftir því, að prestarnir vakni af
aldagömlum svefni og fylli
kirkjurnar að nýju, brennandi
andanum". Það er nú það. Auð-
vitað eiga prestarnir að vera
„brennandi í andanum". En
eiga ekki allir kristnir menn að
vera það einnig? Og hvort
mundi auðveldara fyrir prest-
ana að fylla kirkjurnar „í krafti
andans", eða fyrir hinn ein-
staka safnaðarmann að sækja
kirkju sína á helgum tíðum? Ef
allir ræktu þá kristilegu skyldu
sína, mundu kirkjurnar ekki
aðeins fyllast, heldur verða allt
of litlar fyrir söfnuðinn.
Það hefir löngum verið til-
hneiging til þess að kenna
prestum um allt sem á skortir
eða miður fer í kristnilífinu.
Gjarnan má segja prestum til
syndanna, og þess þyrfti
kannski í ríkara mæli en gert
er. Þó verður þar, sem annars
staðar, að gæta allrar sann-
girni.
Vissulega er það rétt, að
„ónýtir þjónar erum vér“. En á
„Lúthersári" er ekki út í hött að
minna á kenningu þessa mikla
trúarleiðtoga um hinn „al-
menna prestsdóm", sem þýðir
nánast það, að sérhver kristinn
maður á að finna til ábyrgðar
gagnvart kirkju Krists og því
starfi, sem hún vill vinna á
meðal mannanna, því starfi,
sem er eina von mannkynsins.
Ef menn ræktu og sæktu
kirkju sína með réttu hugarfari,
væri hægt að gera mikla hluti,
hvort sem presturinn er stór-
mikill andans maður eða ekki.
Og lokaorð mín skulu vera
þessi: Þjóðin á ekki að „bíða“
aðgerðarlaus. Það eru söfnuðirn-
ir, sem eiga að „fylla kirkjurnar"
Það verk er á þeirra valdi en
ekki annarra."
Seljum hljóðvarpið
Granni skrifar:
„Höfundur þessara lína las í dag
fréttayfirskrift í Morgunblaðinu:
Afganistan: „Frelsisliðar færast í
aukana“. — Að sjálfsögðu er þarna
vísað til bardagasveita afgönsku
þjóðarinnar gegn innrásarher Sov-
étríkjanna.
Undirritaður heyrði í nýlegum
fréttatíma hljóðvarpsins eftirfar-
andi setningu (í Þjóðviljastíl), sem
var í sambandi við stríðið í Afgan-
istan, og var setningin efnislega
þessi: „... en þar í landi (Afganist-
an) á Sovétherinn í höggi við LIPP-
REISNARMENN." (!) - Þess skal
getið að í umræddum fréttatíma
kom setning þessi þrisvar fyrir, og er
því alls ekki um misheyrn að ræða.
Þessar staðreyndir vekja til íhug-
unar:
1. staðreynd:
Eigendur útvarpsins er þjóðin.
(Ath. eigendur Þjóðviljans eru
marxistar.)
2. staðreynd:
Þjóðina skipa 15 af hundraði
marxista, — og 85 af hundraði fólk
andvígt marxisma. — (Þessi 85 af
hundraði leggja yfirleitt marxisma
og fasisma að jöfnu.)
3. staðreynd:
Um árabil hafa róttæklingar, sem
lagt hafa undir sig hinar ýmsu deild-
ir hljóðvarpsins, notað stofnunina
eins og þeir ættu hana sjálfir til að
rótarnaga íslenzka lýðræðishefð með
grímulausum (en þó oftar grímu-
klæddum) marxista-áróðri í Þjóð-
viljastíl. — (Ef óskað er, væri hægt
að tíunda þetta nánar í löngu máli.)
Og vakna þá spurningar:
1. spurning:
Er ástæða til þess að við sem skip-
um framangreindan hóp 85 hundr-
aðshluta eigenda hljóðvarpsins sætt-
um okkur við þetta öllu lengur?
2. spurning:
Gerum við okkur ljóst að með
greiðslu útvarpsafnotagjalda okkar
erum við að kosta á íslandi rótar-
nagandi áróður heims-marxismans,
á sama hátt og Þjóðvilja-áskrifend-
ur gera með áskriftargjaldi sínu?
3. spurning:
Hvað er hægt að gera í þessu máli
af hálfu okkar, 85 hundraðshluta
eigenda hljóðvarpsins?
1. möguleiki:
Getum við neitað að greiða afnota-
gjöldin? — Varla.
2. möguleiki:
Er líklegt að breyta megi núver-
andi ástandi með því að láta rót-
tæklingadeildirnar sigla sinn sjó (að
minnsta kosti 85 prósent af þeim)?
— Varla. — (Ath. lög um nánast
skilyrðislausa æviráðningu opin-
berra starfsmanna.)
3. möguleiki:
Er líklegt að endurskoðaðar og
breyttar reglugerðir kæmu að not-
um? — Varla á meðan núverandi
skipan róttæklingaliðs hljóðvarpsins
er óbreytt.
Tillaga til varanlegrar lausnar:
Marxistar eigi og reki aðal-áróð-
ursmálgagn sitt, hljóðvarpið, á sama
hátt og þeir eiga og reka Þjóðviljann
sem kemur næstur I röðinni hvað
snertir mikilvægi í marxista-áróðri.
NiAurstaða:
SELJUM MARXISTUM HLJÓÐ-
VARPIÐ! — Látum þá reka hljóð-
varpið og byggja útvarpshöllina
fyrir sína peninga en ekki okkar.“
Skrifið eða
hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga
til föstudaga, ef þeir koma því ekki
við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orða-
skipti, fyrirspurnir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnnúmer og heimilisföng verða
að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér (
dálkunum.
Þessir hringdu . . .
Hvar fást vaxt-
artregðuefnin?
Þóninn hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
— Mig langar til að spyrjast
fyrir um, hvar hægt muni vera
að fá svokölluð vaxtartregðuefni.
Efni þessi eru notuð á plöntur,
sem of mikill vöxtur er í. Það
hefur verið rætt um þau í blóma-
og garðyrkjuþáttum, en leit í
sérverslunum hefur ekki borið
árangur. Afgreiðslufólkið hefur
komið af fjöllum, þegar ég hef
spurt um þetta.
Stóðum þarna
í ráðaleysi
Hulda Björnsdóttir, Grindavík,
hringdi og hafði eftirfarandi að
segja: — Mig langaði að fá að
koma á framfæri þökkum til
Flugleiða. Svoleiðis var, að við
hjónin vorum búin að panta með
góðum fyrirvara far til Akureyr-
ar, fimmtudaginn 14. júli sl. Síð-
an fórum við í ferðalag og kom-
um ekki heim fyrr en sinni part-
inn, daginn fyrir brottfarardag.
Kl. tíu morguninn eftir mættum
við úti á flugvelli, eins og mælt
hafði verið fyrir um, en þá var
ekkert flug, búið að fresta því til
kl. 14.00. Þar sem við vorum að
fara til að vera viðstödd jarðar-
för náins ættingja, þótti okkur
þetta slæmt og stóðum við þarna
í ráðaleysi. Er ekki að orðlengja
það, að þetta ágætis fólk í af-
greiðslunni leitaði allra ráða til
að koma okkur norður í tæka tíð.
Fór það svo, að einkavél var
fengin til að flytja okkur og
leystust þannig vandræðin.
Fyrir þessa stórkostlegu fyrir-
greiðslu langar mig að þakka,
bæði stúlkunni (Soffíu), sem var
boðin og búin að aðstoða okkur,
svo og öðrum, sem áttu þátt í að
greiða götu okkar.
Góðir þættir í út-
varpi og sjónvarpi
Helga Ólafsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: —
Mig langar til að þakka sérstak-
lega fyrir sjónvarpsþættina um
jarðfræði íslands, sem Ari
Trausti Guðmundsson og Hall-
dór Kjartansson sáu um. Þá
þóttu mér mjög góðir þættirnir
um Vestur-íslendinga, í umsjá
Ólafs Ragnarssonar. Maður varð
klökkur, þegar maður heyrði þá
syngja ættjarðarlögin. Svo vildi
ég þakka Helga Þorlákssyni
skólastjóra, sem las frásögn
Jóns Trausta frá Skaftáreldum.
Það voru skinandi þættir.
Dagatal
fylgiblaóanna
ALLEAF A ÞRIÐJUDÖGUM
IÞRCPV
0JA&
ALLTAFÁ FIMMTUDÖGUM
Alltaf á föstudögum

ALLTAF Á LAUGARDÖGUM
ALLTAF A SUNNUDÖGUM
OG EFNISMEIRA BLAÐ!
Fimm sinnum í viku fylgir
auka fródleikur og skemmtun
Mogganum þinum!