Morgunblaðið - 01.11.1983, Side 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 1983
t FANNEY INGIMUNDARDÓTTIR, Ásgaröi 23, Raykjavík, lósf aöfaranótt sunnudagslns 30. október. Vandamenn.

t Eiginmaður minn, ALFREO STURLUSON, mélaramaistari, Hverfisgötu 99, lést 31. október í Landspitalanum. Steinunn Jónsdóttir.

t • Móöir okkar og tengdamóöir, ODDNÝ ÞORSTEINSDÓTTIR fré Eyri vió Féskrúösfjörö, andaöist i Borgarspitalanum aö morgni 30. okt. Jarðarförin ákveðin síöar. „ Börn og tengdabörn.

t Móöir okkar, tengdamóöir og amma, AOALBJORG RÓSA KJARTANSDÓTTIR, Hjaltabakka 12, Reykjavík, t andaöist i Landakotsspítala laugardaginn 29. október. Guölaug Kéradóttir, Björn ívarsson, Sígrún ívarsdóttir, Kjartan ívarsson, Sigríður Óskarsdóttir, Jónína ívarsdóttir, Höröur Jóhanneason, Herborg fvarsdóttir, Björn Gústafsson, Indriöi Ivarsson, Kristjana Steinþórsdóttir og barnabörn.

t Systir mín, KRISTÍN ÓLAFSDÓTTIR STOKKE, fré Sogni í ölfusi, lést í sjúkrahúsi í Lillehammer, Noregi, föstudaginn 28. okt. sl. Bálför veröur í Hamar föstudaginn 4. nóv. F.h. ættingja, Sigrún Ólafsdóttir.

t Utför • HAUKS BJÖRNSSONAR, Sólheimum 23, veröur gerö frá Fossvogskirkju, miðvikudaginn 2. nóvember kl. 15. Ingibjörg Guójónsdóttir Björnsson.

t Móöir okkar og tengdamóöir, INGIBJÖRG DADADÓTTIR, Vallargerói 30, Kópavogi, veröur jarösungin frá Fossvogskapellu, fimmtudaginn 3. nóvember kl. 10.30. Börn og tengdabörn.

t Útför eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa, BJÖRNS SVEINSSONAR, Brévallagötu 48, veröur gerö frá Dómkirkjunni, miövikudaginn 2. nóvember kl. 13.30. Ágústa Ingvarsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.

t Utför FINNS ÞORSTEINSSONAR fré Ytri-Hrafnabjörgum, Höróudal, Heiðarvegi 24, Keflavik, fer fram frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 2. nóvember kl. 13.30. Eiginkona, synir og sonarsonur.
Minning:
Jón Orn Jónas-
son skipasmiður
Fæddur 25. febrúar 1923
Dáinn 19. október 1983
„Dáinn, horfinn — Harmafregn.
Hvílík orð mig dynur yfir.
En ég veit að látinn lifir,
það er huggun harmi gegn.“
(J. Hallgrímsson)
Þessi orð skáldsins hafa mjög
leitað á huga minn síðustu daga
eftir að mér barst sú harmafregn
að góður vinur og gamall skipsfé-
lagi hafði svo skyndilega verið á
braut kvaddur. Við slík þáttaskil
er erfitt að sætta sig, — þær stað-
reyndir, sem jafnan snerta okkur
djúpt og þeim mun þyngra, þegar
stutt var á milli samfunda, þar
sem glettnir og góðir dagar voru
rifjaðir upp og þar til helfregnin
barst.
„Jón á ellefu", eins og hann var
jafnan kallaður, stóð á sextugu
þegar hann skyndilega hné niður á
heimili sínu í Sólheimum 10 hér í
borg og var allur. Foreldrar hans
voru hin mætu hjón Margrét Guð-
mundsdóttir frá Miðfelli í Þing-
vallasveit og Jónas H. Guð-
mundsson, skipasmiður, ættaður
úr Þingeyrarhreppi við Dýrafjörð.
Jónas vann í fjölda ára í Skipa-
smíðastöð Reykjavikur hjá Magn-
úsi Guðmundssyni, skipasmíða-
meistara, og var fyrsti skipasmið-
urinn, sem útskrifaðist þaðan. Jón
lærði þar einnig og var einn af
síðustu skipasmiðunum er útskrif-
uðust frá þeirri skipasmíðastöð.
Það var um stuttan veg að fara frá
Framnesvegi 11, þar sem fjöl-
skyldan bjó og á vinnustað Jónas-
ar í Skipasmíðastöðinni. Þegar á
unga aldri byrjaði Jón að venja
komur sínar þangað. Með árunum
hóf hann þar störf, fyrst við ýmiss
konar snúninga og síðar sem að-
stoðarmaður. Og vissulega kom
snemma í ljos hvert hugur hins
unga pilts stefndi. það sýndi hann
og í verki því um fermingu smíð-
aði hann sinn fyrsta bát, sem var
léttbátur með tilheyrandi segl-
búnaði. Handbragð allt svo og lag
bátsins sýndi hvað í honum bjó, að
þarna færi mikill hagleiksmaður
og góður smiður. Þegar hann hafði
aldur til hóf hann nám í þessari
iðn og lauk því árið 1944 eftir
Iðnskólapróf og prófsmíði.
Seinni hluta ársins 1945 réðst
Jón til Landssmiðjunnar, sem þá
var að hefja nýsmíðar á fiskiskip-
um í nýrri skipamíðastöð, sem
reist hafði verið á Gelgjutanga við
Elliðaárvog. Stórmerkur áfangi í
þessari iðngrein hérlendis, þar
sem fjórir 66 lesta fiskibátar voru
smíðaðir samtímis og innanhúss,
sem ekki hafði þekkst til þessa.
En hugur Jóns stefnir til fram-
haldsnáms og hann siglir til Dan-
merkur og innritast í tækniskóla í
Kaupmannahöfn. Jafnframt vinn-
ur hann á verkstæði, sem sérhæfði
sig í smíði seglskúta og skemmti-
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RAGNA ÞYRÍ BJARNADÓTTIR,
Brautarholti 20,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 2. nóvember
kl. 10.30.
Óskar Halldórsson,
Hrönn Ásgeirsdóttir, Gunnar Andrésson,
Jóna G. Ásgeirsdóttir, Helgi Mér Haraldsson,
Siguröur Ásgeirsson, Halldóra Þórðardóttir.
t
Eiginkona mín, móöir, tengdamóöir, amma og langamma,
MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR
fré Hellatúni,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 3. nóvember
kl. 13.30.
Jóhannes Pétursson,
Vilborg Jóhannesdóttir, Benedikt Steingrfmsson,
Steingrímur J. Benediktsson, Helga Benediktsdóttir,
Margrét Benediktsdóttir
og barnabarnabörn.
t
Útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur og afa okkar,
MAGNÚSAR ÞORGEIRSSONAR,
forstjóra,
Barónsstfg 80, Reykjavík,
fer fram frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 3. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vlldu minnast hans, er bent á liknarstofnanir.
Ingibjörg Kaldal,
Leifur Magnússon, Oddrún Kristjénsdóttir,
Kristmann Magnússon, Hjördfs Magnúsdóttir
og barnabörn.
Vegna jaröarfarar
RUNÓLFS PÉTURSSONAR
er lokað
kl. 1 3 í dag. skorri hf.,
Skipholti 35 og Laugavegi 180.
Lokað
eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar
RUNÓLFS PÉTURSSONAR.
Björn Kristjánsson heildverslun,
Grensásvegi 8.
báta, en sá þáttur inðgreinarinnar
hafði ávallt heillað Jón og fylgdist
hann ávallt vel með hvað var að
gerast á þeim vettvangi. Á þessum
árum slóst hann í hóp íslenskra
félaga er sóttu mót norrænna
skipasmiða, sem haldið var i
Gautaborg. Eins og gefur að skilja
bar margt nýtt og nytsamlegt
fyrir augu þar sem margar skipa-
smíðastöðvar voru heimsóttar, en
á þessum árum var einmitt verið
að smiða hina svokölluðu Svíþjóð-
arbáta. Um stuttan tíma vann Jón
í sænskri skipasmíðastöð, en
hvarf að því loknu aftur að námi
og starfi í Kaupmannahöfn. Mað-
ur skyldi ætla að eftir alla þá
haldgóðu þekkingu, sem Jón hafði
aflað sér, að hann hefði þá þegar
haslað sér völl í iðngrein sinni hér
heima. Það var þó ekki. Hann ger-
ist farmaður og ræðst sem timb-
urmaður á gamla Brúarfoss og
þegar Gullfoss byrjar siglingar
vorið 1950 er hann timburmaður
þar um borð og þar hefst samstarf
okkar og vináttubönd treyst.
„En er nokkuð yndislegra —
leit auga þitt nokkuð fegra
en vorkvöld í Vesturbænum".
Þetta brot úr kvæði borgar-
skáldsins var oft á vörum vinar
míns og ekki að undra, svo tengd-
ur sem hann var í reynd Vestur-
bænum, bæði í starfi og leik.
Fæddur á Stýrimannastígnum og
uppalinn á Framnesvegi 11, en
þaðan er einmitt upprunnið það
viðurnefni sem fylgdi honum alla
tíð og hann var hreykinn af. Sem
sönnum Vesturbæingi sæmdi gekk
Jón á ellefu ungur í raðir KR og
hóf feril sinn í 4. flokki. Knatt-
spyrnan var hans yndi alla tíð og
margar smellnar sögur hafði hann
á hraðbergi er þessi ár bar á
góma. Árið 1939 var 2. flokkur KR
afar sterkur og samheldinn hópur.
Það ár fór sá flokkur í keppnisferð
til Færeyja og er það sennilega í
fyrsta skipti, sem unglingaflokkur
fór í keppnisferð út fyrir land-
steinana. Árið 1941 er Jón orðinn
fastur leikmaður í meistaraflokki
KR og er það næstu árin. Hann
byrjaði feril sinn sem meistara-
flokksmaður með mikium glæsi-
brag en það ár varð KR íslands-
meistari og síðan falla fleiri titlar
i skaut þessa vaska liðs, bæði á
Reykjavíkurmótum og eins í Walt-
erskeppninni, sem var haustmót
félaganna hér í borg. En hápunkt-
urinn á knattspyrnuferli Jóns var
sumarið 1946, þegar hann er val-
inn í fyrsta landslið Islands, sem
lék þá gegn Dönum á Melavellin-
um. Hann var eini KR-ingurinn í
þessu liði og því sá fyrsti þeirra
sem hlotnaðist hinn mikli heiður
að klæðast landsliðsbúningnum.
Sama ár var hann valinn í úr-
valslið Reykjavíkurfélaganna, sem
boðið var í keppnisferð til Eng-
lands og var leikið gegn fræknum
liðum þar í landi. Knattmeðferð
hans var rómuð. það var ekki að-
eins á knattspyrnuvellinum sem
hann lét til sín taka. Hann tók
einnig virkan þátt í sjálfu félags-
starfinu og starfið í knattspyrnu-
nefnd KR. Þá sinnti hann störfum
þjálfara fyrir yngri flokka KR um
skeið.
Það var einstaklega samvalinn
— og samstilltur — hópur sem
valdist til starfa um borð í Gull-
fossi og vissulega er margs að
minnast frá þeim árum. Velferð-
arráð danskra sjómanna og Sjó-
mannaklúbburinn í Kaupmanna-
höfn höfðu þá nýlega skipulagt
knattspyrnukeppni á milli áhafna
þeirra skipa, sem höfðu fastar
áætlunarferðir til Kaupmanna-
hafnar. Síðar var þessi keppni vfð-
tækari og frjálsar íþróttir voru
einnig teknar á dagskrá. Það kom
í hlut okkar Jóns á ellefu að stofna
knattspyrnulið um borð í Gullfossi
og annast allan undirbúning fyrir
Krossar
á leiöi
Framleiöi krossa
á leiöi.
Mismunandi geröir.
Uppl. í síma 73513.