Morgunblaðið - 20.11.1983, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1983
t
Eiginmaöur minn, faöir og sonur,
BJARNI JÓHANNESSON,
flugvirki,
Breiövangi 41, Hafnarfiröi,
sem lést af slysförum 8. nóvember sl. veröur jarösunginn frá
Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi miövikudaginn 23. nóvember kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuö en þeim sem vildu minnast hans er
bent á byggingasjóö Víöistaöakirkju, Hafnarfirði.
Eygló Einarsdóttir og börn,
Ásbjörg Ásbjörnsdóttir.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
GUÐNI SIGURÐUR ERLENDSSON,
Móvahlíö 2,
lést í Borgarsþítalanum þann 11. nóvember.
Jaröarförin hefur fariö fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auösýnda samúö.
Jóhanna Þorgilsdóttir,
Guöbjörg Þ. Guönadóttir,
Sigrún A. Guönadóttir,
Áslaug Guðnadóttir, Þórir B. Jóhannsson,
Kristinn E. Guðnason, Jóna S. Jóhannsdóttir,
og barnabörn.
t
Jaröarför móöur minnar og mágkonu,
GUOMUNDU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Kleppsvegi 28,
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 21. nóvember kl. 10.30.
Jaröaö veröur í Gufuneskirkjugarði.
Ashildur Haröardóttir, Gunnar Áspeirsson,
Sigríöur Ásgeirsdóttir, Ebeneser Asgeirsson,
Erla Ásgeirsdóttir, Snæbjörn Ásgeirsson.
t
Maöurinn minn og faöir okkar,
ÞORSTEINN MAGNÚSSON
frá Vestmannaeyjum,
Litlahjalla 7, Kópavogi,
veröur jarösunginn frá Kópavogskirkju mánudaginn 21. nóvember
kl. 3.
Guórún Gunnarsson
og börn.
t
Eiginmaður minn og faöir,
ÞÓRÐURJÓNSSON
frá Súöavík,
Bólstaöarhlíö 52,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 22. nóvember
kl. 10.30.
Blóm afþökkuö en þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélagiö eöa SÍBS.
Guöný Þorvaldsdóttir,
Margrát Þóröardóttir.
t
Sonur minn, stjúpsonur og bróöir,
KRISTJÓN ÖRN KRISTJÓNSSON,
framreiðslumaöur,
Mánahlíö við Suöurlandsveg,
veröur jarösunginn frá Háteigskirkju þriöjudaginn 22. nóvember
kl. 13.30.
Sólveig Sigurðardóttir,
Hreinn Ólafsson,
Ásta Björgvinsdóttir.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
VALDIMAR SIGURÐSSON,
Hringbraut 52,
Hafnarfiröi,
verður jarösunginn frá Frikirkjunni í Hafnarfiröi þriöjudaginn 22.
nóvember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afbeöin, en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Hjartavernd.
Ásdís Þóröardóttir,
Þóróur Valdimarsaon, Svanhildur Ísleifsdóttír,
Sigríöur Valdimarsdóttir, Gunnar Gíslason,
Ragna Valdimarsdóttir, Edvald K. Edvalds
og barnabörn.
Minning:
Helgi Kristjánsson
húsasmíðameistari
Fæddur 4. febrúar 1909.
Dáinn 14. nóvember 1983.
Helgi Kristjánsson, húsasmíða-
meistari á Lambastöðum, flutti
burtu síðastliðinn sunnudag 13.
nóvember. Helgi var fæddur á
Ketilsstöðum í Holtum 4. febrúar
1909. Foreldrar hans voru hjónin
Kristján Sigvaldason og kona
hans, Jónína Kristín Vigfúsdóttir.
Börn þeirra voru alls 7, en nú eru
tvær systur Helga á lífi.
Með Helga er horfinn dreng-
lyndur maður og duglegur,
þróttmikill, starfsglaður og
skemmtilegur og síðast en ekki
sízt afbragðs félagsmaður í öllum
nytsömum málum og öðru er til
heilla horfði. Það var eðli hans að
leysa úr hverjum vanda á höfð-
inglegan hátt, svo framarlega það
væri í valdi hans.
Helgi Kristjánsson var, þegar
nánar var að gætt, maður í stóru
broti í lífsstarfi sínu. Samhliða
umfangsmiklu og erfiðu bygg-
ingarstarfi sínu var hugur hans og
hjarta alltaf opið fyrir því list-
ræna og bjarta, sem lífið bauð.
Hann hafði opið auga fyrir sér-
hverjum hlut, sem gerður hafði
verið á fagran hátt. Hann var að-
dáandi góðra, þjóðlegra bók-
mennta og safnaði þeim. Þá var
hann mikill unnandi sönglistar
alla tíð.
Hann var strax í söngkór Nes-
kirkju, þegar sóknin var stofnuð.
Söngstjóri var Jón ísleifsson, en
Jón var snillingur í kennslu radd-
beitingar. í þessum kór var Helgi
alla tíð á þjónustuárum mínum.
Hann starfaði samhliða þessu í
Karlakór Reykjavíkur um langt
árabil, ásamt félagsskap í öðrum
samtökum. Hann var ákaflega
gestrisinn og höfðinglyndur í öll-
um móttökum og veitingum. Brúð-
kaupsveizlur þær, sem þau hjónin
héldu, er þau giftu dætur sínar
voru bæði fjölmennar og með því-
líkri reisn, að þær verða bæði
okkur hjónunum og ótal mörgum
vinum þeirra hjóna ógleymanleg-
ar.
Meðan Helgi naut sín á starfs-
velli lífsins var alltaf bjart yfir lífi
hans. Hann var gæfumaður í lífs-
starfi og heimilislífi. Hann átti af-
bragðs konu, Katrínu Magnús-
dóttur, sem átti djúpan skilning á
öllum hlutum, víðsýni og veglyndi,
svo hún var í sannleika ljósið í lifi
hans alla tíð og styrkur hans á
lifsbrautinni. Það sannaðist á
henni, það sem ritningin segir:
Góð kona er gersemi. Þau hjón
eignuðust góð börn og efnileg og
ljómandi tengdabörn og barna-
börn. Allt er þetta gott og bjart,
þegar til baka er litið.
Helgi Kristjánsson var húsa-
smíðameistari, en eflaust hefur
það hús ekki verið sízt, sem hann
reisti sér og fjölskyldu sinni, því í
þessu húsi hans voru máttarstólp-
arnir; hamingja annars vegar og
risviðir birtan.
Þess vegna segir skáldið:
„Þar verður sumar, sem samlyndið býr
og sólskin á glugganum, hvert sem hann
snýr.“
(Þ.E.)
Vel gerðir menn byggja sól-
skinshús. Það gerði Helgi. Ævi-
þráðurinn fór vel í höndum hans.
Við hjónin vottum eftirlifandi
konu hans og börnum og skyldu-
liði þeirra, systrum hans og
tengdafólki innilegar samúðar-
kveðjur.
Við hjónin kveðjum okkar góða
vin, Helga Kristjánsson, og sam-
starfsmann minn með miklu
þakkiæti og blessunaróskum. Ég
færi kveðju frá öllum gömlu
söngfélögunum og söngstjóra í
kirkjukórnum okkar forðum og
segi með þeim öllum:
Hafi minn góði vinur þökk fyrir
liðnu góðu árin.
Guðs ljós lýsi honum á nýjum ævi-
brautum.
Jón Thorarensen
Á morgun, mánudaginn 21. nóv-
ember, verður jarðsunginn okkar
kæri afi, Helgi Kristjánsson,
Lambastöðum, eða afi á Lambó,
eins og við köliuðum hann alltaf.
Margs er að minnast, því marg-
ar góðar stundir höfum við systk-
inin átt hjá afa og ömmu á Lambó.
Ekki síst þegar við fengum að
gista og það var oft, en þá reif
maður sig upp fyrir allar aldir
þegar maður heyrði í afa, til að
drekka með honum morgunkaffi
og fara í sund. Alltaf átti afi inni á
skrifstofu eitthvert góðgæti til að
t
Útför móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
ÁSU M. AOALMUNDARDÓTTUR,
Þórsgötu 25,
veröur gerð frá Dómkirkjunni þriöjudaginn 22. nóvember kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er vinsamlegast bent á
Krabbameinsfélagiö eöa aörar líknarstofnanir.
Guörún Aradóttir,
Þóra Aradóttir Sickles,
Jóhannes Arason,
Þorsteinn Arason,
Jón Arason,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu við útför móöur
okkar,
ÞÓRNÝJARJÓNSDÓTTUR,
Bergstaóastræti 6C.
Þórlaug Guómundsdóttir,
Vilhjólmur Guömundsson.
t
Þökkum samúö og vinarhug viö andlát og útför
JAKOBS SVEINSSONAR
kennara.
Ingeborg Sveinsson,
Steinar Jakobsson,
Sveinn Jakobsson.
stinga upp i lítinn munn og ef
eitthvert af okkur systkinunum
var ekki með, fékk það ávallt
sendingu heim.
Þrátt fyrir sín iöngu og erfiðu
veikindi var afi alltaf fullur af
áhuga á því sem við tókum okkur
fyrir hendur.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við þakka afa fyrir allar
þær ánægjustundir sem við áttum
með honum hér.
Elsku amma, Guð blessi þig og
styrki.
Katý, Bússi og Davíð.
Nokkur kveðjuorð
Ennþá einu sinni er þögnuð
rödd úr gamla Neskirkjukórnum,
djúp og falleg bassarödd Helga
Kristjánssonar. Við, gömlu söng-
félagarnir, minnumst hans sem
góðs vinar og félaga, sem ætíð var
viðbúinn að rétta hjálparhönd
þeim sem minnst máttu sín.
Með söngfélögum myndast oft
sterk bönd vináttu og samúðar,
því söngurinn er sá þáttur í lífi
manna, sem lengst nær inn að
hjartarótum, megnar að eyða
deyfð og drunga, en dregur fram
birtuna og ylinn sem í sálunni
búa.
Gömlu söngfélagarnir í Nes-
kirkjukórnum hafa haldið hópinn
um árabil. Kirkjan var okkar ann-
að heimili, vinnustaður á stund-
um. Það var gott félagslíf í kórn-
um á vetrum og ferðalög á sumr-
um. Þá var oft farið í aðrar kirkj-
ur til að syngja.
Um tíma voru þeir þrír bræður í
kórnum, Helgi, Kristjón og Guð-
mundur, allt ágætir bassar. Fjórði
bróðirinn bættist svo við á árshá-
tíðum, og var gaman að hlusta á
þá bræður syngja saman. Nú eru
þessar þrjár bassaraddir okkar
þagnaðar hérna megin grafar. Við
vitum, að við erum borin í kirkju
ung og ósjálfbjarga, og borin það-
an aftur síðasta spölinn. En við
vitum einnig að blessun kirkjunn-
ar fylgir okkur yfir landamærin.
Okkur langar til að þakka Helga
allar góðu samverustundirnar,
alla þá fögru tóna, sem hann lagði
af mörkum í kórnum okkar.
Við vottum eftirlifandi konu
hans, frú Katrínu Magnúsdóttur,
börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum, dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Helga
Kristjánssonar.
Félagar úr gamla
Neskirkjukórnum
Elskulegur afi okkar á Lambó er
dáinn. Sárt við munum sakna
hans. Alltaf var gaman að heim-
sækja afa. Hann var alltaf svo
góður, hlýr og glettinn. Oftast átti
hann nammi í skúffunni sinni og
ef svo var ekki þá læddi hann til
okkar aurúm í lófann, svo að við
gætum keypt nammi.
Þetta kunnum við að meta.
Leikföng okkar tók afi að sér, ef
pallur brotnaði á bíl eða dekk á bíl
eða vagni, þá smíðaði afi nýtt, ef
ekki var hægt að laga það gamla. í
afmæli og heimsóknir kom afi iðu-
lega með pakka og nammi.
Elsku afa þökkum við allar
stundir, sem við áttum með hon-
um. Nú vitum við að hjá Guði líð-
ur honum vel.
Barnabörnin í Garðabæ.