Morgunblaðið - 12.02.1984, Síða 30

78
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. FEBRÚAR 1984
raowu
ÖPÁ
BRIDGE
Umsjón: Guöm. Páll
Arnarson
Sjáum hvernig sagnhafi get-
ur nýtt sér samgangsörðug-
leika varnarinnar til að vinna
4 spaða í eftirfarandi spili:
Norður ♦ 83 ♦ 2 ♦ K87
♦ KG98652
Vestur Austur
♦ 2 ♦ G654
♦ G765 ♦ Á984
♦ Á9643 ♦ D10
♦ D103 Suður ♦ Á74
♦ ÁKD1097
♦ KD103 ♦ G52 ♦ -
Vestur spilar út litlu hjarta,
sem austur drepur á ás og
skiptir yfir í tromp. Sagnhafi
drepur hátt (hann hefur ekki
auga á hverjum fingri),
trompar hjarta og trompar
síðan lauf heim. Tekur svo
tvisvar tromp, bðlvar sér í
hljóði fyrir að hafa ekki svín-
að, og býr sig undir að tapa
spilinu með reisn. En þá vakn-
ar veik von. Vestur getur verið
með ÁD blánkt í tígli, er það
ekki? Nei, varla, það verður að
reyna eitthvað annað.
Meðan hann er að velta mál-
unum fyrir sér tekur hann
hjartahjónin og spilar svo
austri inn á spaðagosann.
Staðan er þá þannig:
Norður
♦ -
r -
♦ K8
♦ KG
Austur
♦ -
♦ -
♦ DIO
♦ Á7
Suður
♦ 10
♦ -
♦ G52
♦ -
Austur á út og er í meiri
háttar klípu. Hann má aug-
ljóslega ekki spila laufi, þá er
spilið einfalt til vinnings, svo
hann velur tíguldrottningu (tl-
an væri ekkert betri). Blindur
fær að eiga slaginn á kónginn
og nú spilar sagnhafi lauf-
kóngi, trompar ás austurs og
gleðst yfir því að sjá drottn-
inguna falla. í tveggja spila
lokastöðu spilar hann litlum
tígli frá gosanum. Og nú gerist
undrið: vestur á Á9 í tígli, en
austur tíuna blanka og lauf-
hund. Það er sama hvernig
vörnin hegðar sér, sagnhafi
fær alltaf síðasta slaginn,
annað hvort tígulgosann eða
laufgosann.
esiö
reglulega af
ölmm
fjöldanum!