Morgunblaðið - 19.02.1984, Blaðsíða 2

2 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1984
Alhvíta féð áfram
í Reykhólasveit
Konráð Konráðsson starfsmaður ÁTVK við Lindargötu:
„Farðu,
annars skýt
ég á þig“
— sagði maðurinn, en ég hélt
fyrst að hann væri bara að fíflast
„ÉG VAK kominn alveg að hólf-
inu, er að ná í lyklana í vasann og
hafði lagt pokann með peningun-
um í á jörðina á milli fóta mér. í
sama mund kemur maður hlaup-
andi úr vesturátt með eitthvað í
höndunum, sem ég síðar komst að
að var haglabyssa. Hann segir við
mig: „Farðu í burtu. Farðu frá pok-
anum". Ég hélt fyrst að maðurinn
væri að fíflast og spurði eitthvað á
þá leið, hvort hann væri eitthvað
ruglaður. I>á sagði hann: „Farðu,
annars skýt ég á þig“.“ 1‘annig
lýsti Konráð Konráðsson, starfs-
maður áfengisútsölunnar við Lind-
argötu, aðdraganda þess, að hann
var rændur í fyrrakvöld fyrir utan
útibú Landsbanka íslands við
Laugaveg 77, þar sem hann ætlaði
að leggja inn 1.840 þúsund krónur,
sem var afrakstur sölu dagsins í
áfengisútsölunni við Lindargötu.
Konráð ók frá Lindargötu
ásamt starfsbróður sínum,
Pálma Einarssyni, og lögðu þeir
bílnum uppi á gangstéttinni á
móts við næturhólf bankans.
Konráð gekk að næturhólfinu og
ræninginn kom að honum, eins
og að framan greinir, en Pálmi
sat í bifreiðinni á meðan. Kon-
ráð sagði síðan: „Síðan skaut
hann á bílinn. Skotin lentu í
frambrettinu og dekkinu og síð-
an eiginlega skil ég ekki hvað ég
gerði. Ég tók pokann og hljóp af
stað í burtu. Hann kemur á eftir
mér, nær mér og slær til mín
með byssunni. Ég bar höndina
fyrir mig og þá hljóp skot úr
byssunni. Ég datt þá og missti
peningana, síðan man ég lítið
hvað gerðist nema að ég forðaði
mér á bak við eina súluna þarna.
Pálmi sagði mér síðan að hann
hefði hlaupið niður sundið vest-
an við bankann."
Veistu hvar síðara skotið
hafnaði?
„Líklega hefur það farið út í
Ioftið. Ég athugaði skyggnið
fyrir ofan á eftir en það virtist
hafa farið út í loftið."
— Hvernig kom maðurinn
fyrir?
„Hann virtist mjög stressaður,
en hvernig svo sem ég reyndi
væri mér ekki nokkur leið að
lýsa honum á þessari stundu.
Hann var þó ekki með neitt fyrir
andlitinu."
— Hvernig leið þér á meðan á
þessu stóð?
Konráð Konráðsson.
Ljósm. Mbl. Kristján Einarsson.
„Ég get ekki lýst því. Fyrst
hélt ég að maðurinn væri að fífl-
ast, eins og ég spyr hann: „Ertu
eitthvað ruglaður?“. Og ég held
að ég hafi ekki einu sinni áttað
mig á því við fyrra skotið að
þetta var alvara, því þá hefði ég
varla farið að taka peningana og
hlaupa í burtu. Ég hlyti þá að
hafa haft vit á því að koma mér
í skjól ef ég hefði gert mér grein
fyrir alvöru málsins."
— En eftir á. Hvernig líður
þér núna, þegar þú rifjar þetta
upp?
„Ég var ansi tæpur í gær-
kvöldi og átti erfitt með að sofa í
nótt. Ég viðurkenni að skjálftinn
kemur aftur, þegar ég er að rifja
þetta upp. En ekki hefði ég viljað
skipta við leigubílstjórann, sem
var með byssuhlaupið á hnakk-
anum.“
Konráð sagði að starfsmenn
áfengisverslunarinnar við Lind-
argötu skiptust á um að fara
með peningana í bankann eftir
lokun. Við spurðum hann í lokin
hvort hann gæti hugsað sér að
annast bankainnlögnina í lok
næsta starfsdags. Hann svaraði:
„Nei, ætli það. Ég reyni að
minnsta kosti að sleppa við það.“
ALLAK líkur eru nú á því að féð á
tilraunastöðinni á Reykhólum verði
ekki flutt þaðan, enda hafa heima-
menn lagt mikla áherslu á að féð
verði áfram í Reykhólasveit að sögn
Bjarna Arasonar, formanns stjórnar
RALA.
„1>EIR SLEPPA í raun vel fyrir aust-
an þar sem flóðin hafa verið. I>að
hefði getað farið verr, því það er
ekki mikið vatn í Hvítá, ekki nema
V* af því sem er í stóru flóðunum,"
sagði Sigurjón Rist, vatnamælinga-
maður í samtali við blm. Morgun-
blaðsins. í grein sem ber nafnið Flóð
og flóðahætta eftir Sigurjón og birt-
ist í Eldur í Norðri, greinasafni til
heiðurs Sigurði Þórarinssyni, segir
Sigurjón að Hvítá og Ölfusá séu
hættulegustu árnar á landinu hvað
flóð snertir og mest hættan sé þar á
stórfloðum.
„Aðalhættan á flóðum skapast
þegar mikið vatn er í ánum og í
þeim myndast klakastífla. Janúar-
mánuður nú var sá þriðji kaldasti
í 100 ár og ísinn á ánni því orðinn
mjög sterkur og samfelldur, en
hættan eykst í samræmi við það
hvað ísinn er þykkur og vatnið er
mikið. Ennþá er feikilega mikil ís-
hella eftir í Hvítá, uppi hjá Iðu.
Þar hefur áin ennþá bara lyft ís-
hellunni, en sprengt hana neðar og
vegna þess hefur áin stíflast. Það
hefur engin sólbráð verið og ísinn
því sterkari fyrir vikið,“ sagði Sig-
urjón.
í grein Sigurjóns kemur fram að
besta ráðið til að koma í veg fyrir
verið til umræðu á fundi í stjórn
RALA á fimmtudaginn. Þar hefði
verið ákveðið að bíða með endan-
lega ákvörðun í málinu á meðan
verið er að kanna hvernig fram-
haldsræktun stofnsins verði best
fyrir komið í Reykhólasveit.
flóð í Hvítá sé að veita henni
austur í Þjórsá með því að gera
skurð við Hestfjallið.
Sigurjón sagði að tvennt tefði
rennsli vatnsins niður Flóann nú
miðað við það sem áður hefði ver-
ið. Margir nýjir vegir væru komn-
ir þarna og land hefði mikið verið
grætt upp, til dæmis í Flóaveitun-
um.
Lækkunin á þorsk-
og karfablokkum:
Þýðir um Vz%
tekjuminnkun
„MÉR SÝNIST að lækkunin á
karfa- og þorskblokkinni þýði um
1k% af tekjum frystingarinnar og
talan sé á bilinu 35 til 40 milljónir
króna í ár,“ sagði Rósmundur
Guðnason, hagfræðingur hjá
Þjóðhagsstofnun, aðspurður um
hvaða áhrif lækkun á verði þorsk-
og karfablokka á Bandaríkja-
markaði, sem Mbl. sagði frá
hefði á útflutningstekjur okkar.
Bjarni sagði að þetta mál hefði
Vatnið í Hvítá
aðeins lA af þvf sem
er í stærstu fLóðum
„Ef þú geri r ekki eins og ég
segi, þá skj H ég af þér hausinn“
• •
— sagði ræninginn við Orn Reyni
Pétursson, leigubflstjóra
Örn Reynir Pétursson leigubflstjóri skammt frá Nauthólsvík, þar sem
ræninginn skipaði honum út úr bflnum. í baksýn er Loftleiðahótelið, en
þangað fór Örn Reynir og tilkynnti atburðinn. Ljósmynd/Rax.
„ÉG VAR fyrsti bfll á stöðinni við
Hótel Sögu og klukkan var rúm-
lega sjö, því ég var að hlusta á
fréttirnar í útvarpinu. Þá kemur
maðurinn gangandi úr gagnstæðri
átt, eins og hann væri að koma frá
Birkimelnum, hann gengur beint
að bflnum og sest inn í hann,
vinstra megin, fyrir aftan mig.
Hann biður mig um að aka að
Loftleiðum og skildi ég það svo, að
hann vildi fara að Hótel Loftleið-
um,“ sagði Örn Reynir Pétursson,
leigubílstjóri í samtali við blm.
Morgunblaðsins, en hann varð
fyrir þeirri óskemmtilegu reynslu í
fyrrakvöld að vera ógnað með
byssu og bfl hans var síðan stolið,
en sá sem það gerði, er maður sem
skömmu síðar framdi vopnað rán
við Austurbæjarútibú Landsbank-
ans.
„Það var komið myrkur þegar
maðurinn kom, en mér sýndist
hann vera í ljósum mittisjakka,
þykkum og líklega hefur hann
verið með húfu á höfðinu. Hann
var með innkaupapoka í höndun-
um. Við lögðum af stað og eftir
tiltölulega stuttan akstur sagði
hann: „Eg er að flýta mér.“ Mér
datt í hug að hann væri að missa
af flugi, eða hann væri að fara
til þess að taka á móti einhverj-
um. Þegar við komum að gatna-
mótum Njarðargötu og Hring-
brautar, taldi ég mig verða fljót-
ari með því að aka gamla Lauf-
ásveginn og þaðan upp á Reykja-
nesbraut. Þegar ég var kominn
stuttan spöl niður eftir veginum
að Loftleiðum, tók maðurinn mig
hálstaki aftan frá og ég fann um
leið að einhver hlutur kom f
hnakkann á mér. Maðurinn seg-
ir: „Ég er með haglabyssu og ef
þú gerir ekki alveg eins og ég
segi þér, þá skýt ég af þér haus-
inn!“ Trúlega á því augnabliki sé
ég útundan mér eitthvað sem
líkist hlaupi á haglabyssu. Er
hér var komið sögu virtist mað-
urinn æsast um allan mun og ég
fékk það á tilfinningunna að
maðurinn væri hreinlega geð-
veikur. Fram að þessu hafði ekki
heyrst í honum alla leiðina,
hann hafði setið grafkyrr," sagði
Örn Reynir.
„Maðurinn sagði mér að aka
áfram og endurtók hann í sífellu
að hann væri með haglabyssu og
sagðist vera með fingurinn á
gikknum. Ég sagði manninum að
ég skyldi gera allt sem hann
segði og það var þarna sem ég
byrjaði að verða verulega skelk-
aður. Ég reyndi að gera mér
grein fyrir ástandinu og hvort ég
hefði möguleika á að henda mér
út úr bílnum. Jafnframt reyndi
ég að stilla talstöðina þannig að
hún kæmi beint inn á skiptiborð-
ið á stöðinni og einnig hefðu þá
allir leigubílstjórar heyrt hvað
var að gerast. Én maðurinn skip-
aði mér að slökkva á útvarpinu
og talstöðinni. Ég var þarna
kominn f beygjuna við Hótel
Loftleiði og sagði hann mér að
taka afleggjarann til vinstri, út í
Nauthólsvík. Ég ók þangað og
síðan út í afleggjarann fyrir neð-
an skógræktarsvæðið í Öskju-
hlíðinni. Þar skipaði hann mér
að drepa á bílnum og rétta sér
lyklana. Ég gerði það og sagði
hann mér að fara út úr bílnum.
ég vissi ekki hvað hann ætlaðist
fyrir þarna, en bjóst við hinu
versta, þorði varla að blikka
augunum, hvað þá heldur annað,
ég held að ég hafi aldrei orðið
eins hræddur á ævi minni eins
og þarna. Eg gat allt eins búist
við því að hann skyti mig, eftir
það sem á undan var gengið.
Hann sagði mér að fara út úr
bílnum, hann fylgdi mér
eftir með byssunni, en ég hendist
út, beygði mig og hljóp fram með
bílnum og burtu, í átt að Öskju-
hlíðinni. Ég hef trúlega aldrei
áður hlaupið jafn hratt á ævinni
og þarna. Maðurinn kom þá út
úr bílnum og öskraði eitthvað á
eftir mér, sem ég heyrði ekki
hvað var. Þegar ég fyrst þorði að
líta við var maðurinn að bakka
bílnum upp á veg og síðan sá ég
hann keyra til baka. Þegar bíll-
inn var úr augsýn, hljóp ég af
stað í átt að Hótel Loftleiðum,
komst í beinu Hreyfilslínuna og
sagði stöðinni hvað hafði gerst.
Síðan kom lögreglan og ég sat
með þeim um tfma og ókum við
um bæinn í leit að bílnum,“ sagði
Örn Reynir.
„Maðurinn virkaði furðulega á
mig þegar hann kom að bílnum
við Sögu. Þegar hann kom labb-
andi að bílnum virtist hárið illa
hirt, enda getur hann hafa verið
með hárkollu og einnig var
myrkur, svo ég get ekki lýst hon-
um nákvæmlega. Hann var með
innkaupapoka með sér og get ég
ekki ímyndað mér annað en að
hann hafi geymt byssuna þar.
En þetta er sérkennileg lífs-
reynsla, ég hefði aldrei trúað því
að svona lagað ætti eftir að
koma fyrir mig,“ sagði Örn
Reynir Pétursson að lokum.