Morgunblaðið - 19.02.1984, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1984
Á vísan að róa
Texti: HBj.
Ljósm.: RAX.
Farið í skelróður með mb. Jóni Frey
„Það fer ekki á milli mála að hörpudiskurinn hefur minnkað verulega
hér í firðinum,“ sagði Finnur Jónsson, útgerðarmaður mb. Jóns Freys frá
Stykkishólmi, í samtali við blm., er við fórum í stuttan skeltúr með Jóni
Frey er verið var að prófa hreinsivél sem sett hafði verið í bátinn.
„Hafrannsóknastofnunin lagði í fyrstu til að ekki yrði farið upp fyrir 5000
tonna afla hér í Breiðafirði, síðar var þetta hækkað upp í 8000 tonn og
það talið hæfilegt, en undanfarin ár hafa verið veidd hérna 10—11
þúsund tonn á ári, en svæðið hefur að vísu verið stækkað. í fyrra var sagt
að veiða mætti 11 þúsund tonn, aðeins þetta eina ár, en nú er búið að
leyfa sama aflamagnið aftur. Þetta finnst okkur varhugavert svo ekki sé
meira sagt. Við íslendingar erum búnir að brenna okkur á þessu með
allar veiðar og ættum að reyna að koma í veg fyrir að það sama eigi sér
stað með skelina. Við höldum því fram að þessar sífelldu hækkanir á
kvótanum séu eingöngu gerðar til að koma nýjum aðilum inn í vinnsluna.
Bræðurnir Eggert skipstjóri og Finnur útgerðarmaður um borð í Jóni Frey.
Plógurinn hífður um borð, fullur af skel.
þetta yrði allt á okkar kostnað þar
sem útilokað er að auka kvótann.
En hvað segja sjómennirnir um
málið? „Þetta kæmi illa út fyrir
Hólminn," sagði Eggert Jónsson,
skipstjóri á Jóni Frey. „Nei, okkur
líst engan veginn á það,“ sögðu
Hjörleifur Kristinn Hjörleifsson
stýrimaður og Jóhann Ingi Hin-
riksson háseti, báðir á Jóni Frey,
er við króuðum þá af uppi í brú á
heimleið úr róðrinum. „Við viljum
að sjálfsögðu sitja að þessu áfram.
Okkur líkar þetta vel. Þetta er
mikil törn og ekkert stoppað fyrr
en búið er að veiða dagsaflann.
Þeir útnesmenn hafa ekkert gott
af því að fá þetta, þeir hafa nóg
með það sem þeir eru þegar með,
enda styttra fyrir þá að sækja
þorskinn, miklu styttra en fyrir
okkur."
Þessi róður var í styttra lagi hjá
skipverjum á Jóni Frey. Farið var
aftur í land eftir fjögur höl, enda
aðeins verið að prófa hreinsivél
sem sett hafði verið um borð. „Það
er á vísan að róa,“ sagði Finnur.
„Hún er alls staðar þar sem 20
faðma dýpi er í firðinum og alltaf
hægt að ganga að henni þar. Þetta
eru gjörþekkt svæði, misgjöful að
vísu, sem búið er að veiða á í
10—15 ár. Þess vegna er auðvelt
að skipuleggja veiðarnar og
vinnsluna og er ein af fáum grein-
um sjávarútvegs sem hægt er að
koma við áætlunarbúskapi."
Hjörleifur KrLstinn Hjörleifsson stýrimaður og Jóhann Ingi Hinriksson háseti. Síðan er skelinni hellt í kör á þilfar-
inu og í þeim fer hún í land.
Ég get nefnt sem dæmi að lengi
vel var haft til viðmiðunar að taka
mætti 250 tonn á ári á Flateyj-
arsvæðinu. Þangað var ekki farið
nema í verstu norðaustanveðrun-
um. Brjánslækur hefur veitt allt
sitt á þessu svæði, um það bil 1000
tonn, og er nú gjörsamlega búið að
þurrka upp þetta svæði. Þar er
engin smáskel lengur og bendir
allt til að svæðið sé að deyja. Við
höfum boðið ráðuneytinu og Haf-
rannsóknastofnun það í mörg ár
að lána þeim flotann til eins mik-
illa rannsókna og þeir vilja. Svo
einfalt er það, en þetta boð hefur
enn ekki verið þegið. Manni virðist
lítill vísindagrundvöllur vera fyrir
ákvörðunum Hafrannsóknastofn-
unarinnar þegar búið er að gefa út
að 8000 tonn sé hámarkið og síðan
er veitt meira í mörg ár. Nú er svo
komið að sum svæðin eru orðin
það léleg að þar er ekkert að hafa
nema drullu og skeljabrot. Bát-
arnir eru í því að taka sömu drull-
una upp 10—20 sinnum."
Um óskir frá Olafsvík og
Grundarfirði um þátttöku í hörpu-
disksveiðunum, sagði Finnur: „Við
erum ekki að ræna þá einu eða
neinu. Sjávaraflinn á land í
Grundarfirði er til dæmis helm-
ingi meiri á hvern íbúa en í
Stykkishólmi. Okkur finnst óeðli-
legt að þeir séu að sækjast eftir að
hafa alla mánuði ársins góða hjá
sér, en þess vegna segjast þeir í
Grundarfirði vera að sækjast í
þetta, á meðan flestum bátanna.
hér er lagt 2 til 3 mánuði á ári, og
... og sturtað úr.
Keðja fest í botninn á honum ...
Hörpudiskurinn rennur niður í sfló og þaðan á færiband þar og í hreinsara
þar sem mesta draslið skilst frá.
Strákarnir handhreinsa það úr sem hreinsarinn tekur ekki.