Morgunblaðið - 23.03.1984, Side 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. MARZ 1984
Guðrún L. Sveins-
dóttir — Minning
Fædd 19. júní 1907
Dáin 16. mars 1984
í dag er til moldar borin heið-
urskonan hún Gunna á Öldugötu 9
eftir þriggja mánaða erfiða sjúk-
dómslegu á Landakotsspítala. Þar
með er horfin sjónum mjög sér-
stök kona, og þeir sem urðu svo
lánsamir að kynnast henni verða
nú að sætta sig við söknuð og fá-
tæklegra mannlíf.
Guðrún fæddist í Skarðsstöð,
Dalasýslu 19. júní 1907, yngst 7
barna þeirra hjóna séra Sveins
Guðmundssonar og Ingibjargar
Jónasdóttur. í fjölmennum systk-
inahóp ólst Guðrún upp á Litla-
Múla í Saurbæ en fluttist 9 ára
með foreldrum sínum að Árnesi í
Strandasýslu en þar þjónaði sr.
Sveinn næstu 20 árin. Á þessum
árum sótti Guðrún skóla á
Blönduósi og lagði síðar stund á
nám í hjúkrun á Landspítalanum.
Óhætt er að segja að Guðrún hafi
verið hjúkrunarstarfið í blóð bor-
ið, tveir bræður hennar, þeir
Kristján og Jónas Sveinssynir
urðu báðir landskunnir læknar og
Ingibjörg móðir þeirra, sem prest-
kona bæði t.d. í Skagafirði og Döl-
um gerði mikið af því að reyna að
hjálpa og hjúkra á heimilum í
sókninni þar sem veikindi komu
upp. Það gekk skemmtileg saga
um móðurömmu Guðrúnar, frú
Elínborgu Kristjánsdóttur prest-
frú á Staðarhrauni, hún hafði sem
ung stúlka dvalið 1 ár á heimili
Jóns forseta í Kaupmannahöfn og
kynnt sér þar eitthvað homopata-
lækningar. I þá daga var fátt um
lækna út á landinu og kom sér því
vel að fá unga konu að reyna að
aðstoða á heimilum þar sem veik-
indi voru og reyna að hjáipa með
homopatameðulum, en þetta var
talið ólöglegt svo héraðslæknirinn
kærði hana fyrir ólöglegar lækn-
ingar. Sýslumaður fór vestur á
Staðarhraun og sektaði hana fyrir
hennar lækningar, þó ekkert sak-
næmt kæmi fram við hennar
starf.
Sýslumaður var á gæðahesti og
svo illa vildi til að á meðan sýslu-
maður var á Staðarhrauni veiktist
gæðingur hans af hrossasótt. Nú
voru góð ráð dýr og eiginlega þá
ekkert fyrir sýslumann að gera en
leita til Elínborgar og biðja hana
að bjarga hestinum, sem hún gerði
líka fljótt og vel svo sýslumaður
gat haldið ferð sinni áfram, en
Mýramenn báðu frú Elínborgu að
halda áfram að hjálpa þeim við
lækningar, þeir skyldu borga sekt-
ir ef til kæmu.
Árið 1936 fluttist Guðrún ásamt
systur sinni Ingveldi, foreldrum
og ungum systursyni, Höskuldi
Ólafssyni (síðar bankastjóra), í
litla tveggja herbergja íbúð í húsi
bróður hennar, Kristjáns, að
Öldugötu 9. Þarna bjuggu þau
lengi vel fimm saman en faðir
Guðrúnar, sr. Sveinn, lést 6 árum
síðar en Ingibjörg lifði enn í 14 ár
allt til ársins 1956. Komu hjúkr-
unarhæfileikar Guðrúnar sér vel
þessi síðustu ár sem gömlu hjónin
lifðu.
Fram á sjötugsaldur starfaði
Guðrún við hjúkrun og heilsu-
gæslustörf á Sólheimum við
Tjarnargötu þar sem bróðir henn-
ar Jónas var yfirlæknir, einnig við
heilsuverndarstöðina í Reykjavík
og aðstoðarstúlka tannlæknis við
Laugarnesskóla. í litlu íbúðinni á
Öldugötunni hafa því þær systur
Ingveldur og Guðrún búið í blíðu
og stríðu í nær hálfa öld en auk
Ingveldar eru á lífi úr systkina-
hópnum þau Ólöf húsfreyja og
Kristján Sveinsson læknir.
Ég kynntist ekki Guðrúnu fyrr
en fyrir 19 árum er ég giftist Guð-
borgu dóttur Kristjáns Sveinsson-
ar og höfum við hjónin ásamt fjór-
um börnum búið á Öldugötunni
nær síðan. Fljótlega eftir kynni
mín af fjölskyldulífinu á Öldugöt-
unni veiktist tengdamóðir mín,
María Þorleifsdóttir, alvarlegum
sjúkdómi og sýndi Guðrún aftur
fórnlund sína og ósérhlífni við
hjúkrunarstörfin og varð þeim
Kristjáni og börnum stoð og
stytta á þessum erfiða tíma en
María dó ári síðar og var öllum
mikill harmdauði. Það þarf penn-
afærari mann en mig til að lýsa að
nokkru gagni margbrotinni mann-
gerð Guðrúnar, slíkar voru and-
stæðurnar eins og í móður náttúru
en undir niðri sló heitara hjarta
en hjá okkur flestum og í gegnum
ytri skel mannsins sjá börnin best
því þarna eignuðust börn mín
fjögur konu sem kom í stað
ömmumissis, því móðir mín dó
einnig fyrir aldur fram. Já, þær
eru ófáar ánægjustundirnar sem
börnin sátu hjá Gunnu við spila-
mennsku og annað gaman sem
gladdi barnsins hjarta. Söknuður
þeirra er mikill. Þó Guðrúnu hafi
verið hjúkrunarstarfið í blóð borið
bar hún það eigi utan á sér, tamdi
sér nokkuð grófa og hressilega
framkomu, laus við allt klapp og
kjams og ófeimin við að segja
sjúklingum til syndanna ef svo
bar undir en umhyggja skein þó
ávallt í gegn og einmitt þessi
framkoma hressti margan sjúkl-
inginn upp úr sjálfsvorkunnsemi
og til að öðlast nýjan kraft í erfið-
leikum. Já, það var oft fjörugt í
kringum Guðrúnu við kaffiborðið
á Öldugötunni. ófeimin var hún
að láta skoðanir sínar í ljós og var
hún algerlega ómissandi ef fjörug-
ar samræður áttu að eiga sér stað.
Það var eigi ósjaldan að hún mát-
aði hvern ræðusnillinginn á fætur
öðrum með hnittnum tilsvörum og
ákveðnu orðafari sem engin svör
fengust við, sérstaklega þegar til-
svörin vöktu almenna kátinu við-
staddra, allir fengu sinn skammt
og urðu að þola og gjarnan mátti
lauma brjóstbirtu út í kaffibolla
til að liðka um málbeinið.
Guðrún safnaði aldrei neinum
veraldlegum auði, ef hún átti
eitthvað aflögu fór það í að veita
öðrum og ég minnist þess er ég
kom heim úr námi og þurfti að
koma okkur hjónum fyrir hér
heima, þá kom Gunna og bauðst
til að lána mér það litla sem hún
átti aflögu, slíkt var eðli hennar.
Hver getur gleymt vesturferð-
um þegar fjölskyldan tók sig sam-
an og heimsótti ættingja og vini í
Dölum og á Ströndum, allstaðar
virtist Guðrún hrókur alls fagnað-
ar og vinamörg. Ég minnist sér-
lega farar minnar og Guðrúnar í
kirkjugarðinn hjá ættfólkinu á
Skarði á Skarðsströnd, þar tyllti
hún sér við leiði látinna vina og
ættingja, spjallaði bæði hressilega
og blíðlega til þeirra látnu, rifjaði
upp skemmtileg atvik og hellti
jafnvel víntári hjá þeim sem henni
líkaði best. Já, þvílík kona.
Af jörðu ertu komin og að jörðu
skaltu aftur verða stendur í hinni
helgu bók. Já, Gunna mín var af-
kvæmi sinnar ástkæru fósturjarð-
ar enda líktist hún henni mest,
hver kannast eigi við andstæður
íslenskrar náttúru, hrjúfleikann,
fegurðina, elda og ís, mildi og mis-
kunnarleysi, fátækt en þó auðgi og
síðast en ekki síst hitann og kraft-
inn sem undir býr og er lífsneisti
okkar allra. Þetta sameinast I
okkar ástkæra landi sem hefur al-
ið okkur öll.
Við á Öldugötunni kveðjum
Gunnu með söknuði og þökkum
henni samfylgdina.
Bjarni Marteinsson
Hinn 16. mars sl. andaðist í
Landakotsspítala móðursystir
mín, Guðrún Sveinsdóttir, Öldu-
götu 9 hér í borginni.
Guðrún var fædd 19. júní 1907 í
Skarðsstöð á Skarðsströnd. For-
eldrar hennar voru séra Sveinn
Guðmundsson, fæddur 13. janúar
1869, dáinn 2. mars 1942, þá versl-
unarmaður í Skarðsstöð, síðar
prestur í Staðarhólsþingum og
Árnesi og kona hans, Ingibjörg
Jónasdóttir, fædd 21. júní 1866,
dáin 30. apríl 1956. Guðrún ólst
upp með foreldrum sínum í
Skarðsstöð, á Litla-Múla í Saurbæ
og Árnesi. Hún stundaði nám í
Kvennaskólanum á Blönduósi, en
fór síðan í hjúkrunarnám og urðu
hjúkrunarstörf hennar aðalstarf
upp frá því, siðast sem aðstoðar-
maður tannlækna í Laugarnes-
skóla og Heilsuverndarstöð
Reykjavíkur.
Guðrún var mjög nærfærin við
sjúklinga, gjafmild, gestrisin,
veitul og barngóð.
Eftirlifandi systkini hennar eru
Kristján, augnlæknir, Ingveldur,
afgreiðslumaður, og ólöf, hus-
freyja. En látin eru af þeim, sem
upp komust, Elínborg, símstjóri,
Jónas, læknir og Jón, útgerðar-
maður. Einnig átti hún uppeldis-
systkini, þrjú eru enn á llfi og var
mjög kært með þeim og henni.
Ég kveð sómakonu með þökkum
fyrir samveruna.
Yngvi Ólafsson.
t
Hjartkær móöir mín,
SOFFÍA SIGUROARDÓTTIR,
áöur Skólavöröustíg 44A,
andaöist á Dropiaugarstööum 21. mars.
Soffía Smith.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim sem minntust
ÞURÍDAR KVARAN.
Sérstakar þakkir til þeirra er stóöu aö ferö systur Christine hingaö
til lands.
Hjördls S. Kvaran,
Ásdís Kvaran Þorvaldsdóttir,
Hjördís Einarsdóttir.
t
ANNA TÓMASDÓTTIR,
Álfasksiði 64, Hafnarfiröi,
andaöist í St. Jósefsspitala miövikudaginn 21. mars.
Fyrir hönd aöstandenda.
Margrét Flygsnring.
t
Elskulegur eiginmaöur minn, faöir okkar og tengdafaöir,
JÓNAS GUOMUNDSSON,
vörubílstjóri,
Löngubrskku 5, Kópavogi,
lést á heimili sínu 22. mars.
Sigríöur Álfsdóttir,
börn og tsngdabörn.
t
Þökkum innilega samúö og hlýhug viö andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóöur og ömmu,
ÞÓRUNNAR ÖNNU LÝOSDÓTTUR.
Stafán Jóhannsson,
Sigrún Stsfánsdóttir, Garöar Halldórsson,
Hólmfríöur Stsfánsdóttir, Siguröur Samúelsson,
Ólafur Stsfánsson, Gunnhildur Alfonsdóttir,
Stefanía Stsfánsdóttir,
Jóhanna Stsfánsdóttir, Baldur Eyþórsson
og barnabörn.
t
Sonur minn og bróöir okkar,'
KARL GUÐMUNDSSON
húsasmiöur,
lést í Borgarspítalanum þann 9. mars sl. Jaröarförin hefur fariö
fram í kyrrþey.
Lilja Finnbogadóttir,
Finnbogi Vikar, Margrét Guömundsdóttir,
Edda Guömundsdóttir, Sólvsig Guómundsdóttir.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og útför systur
minnar, móöur, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR I. JÓNSDÓTTUR,
Sólvallagötu 64.
Guólín I. Jónsdóttir,
Jón Þ. Hallgrímsson, Steingeróur Þórisdóttir,
fsak G. Hallgrímsson, Margrét Óda Ingimarsdóttir,
Kristín I. Hallgrímsson, Kristján P. Guömundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
SIGURÐUR FINNBOGI ÞORSTEINSSON,
Strandgötu 17A,
Patreksfirói,
veröur jarösunginn frá Patreksfjaröarkirkju laugardaginn 24. mars
kl. 14.00.
börn, tsngdabörn og barnabörn hins látna.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóöur og ömmu,
BJARNVEIGAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
Hvanneyrarbraut 48,
Siglufiröi.
Siguröur Magnússon,
Siguróur Sigurósson, Stefania Þorbsrgsdóttir,
Hanna Stella Siguröardóttir, Kristinn Gsorgsson,
Sigrún Siguróardóttir, Baldvin Ottósson,
Aöalheiöur Ósk Siguróard., Björn Guðmundsson,
Kristín I. Siguróardóttir, Ármann Svsrrisson
og barnabörn.