Morgunblaðið - 16.11.1984, Blaðsíða 37

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1984
ið báöum Ragnheidi aö sýna okkur hvaö
gera mætti með réttri notkun á plastefnum
og föröun, sem sé aö búa til gervi. Hún tók
vel íþaö, valdi sér 19 ára gamla stúlku, Lilju
Hrönn Hauksdóttur, og breytti í lasburöa
gamla konu á þremur klukkustundum.
Þetta er ekki langamma og bamabamabamið,
heidur Lilja Hrönn áður en gervið var sett á hana og þar á eftir.
„Hreinlega „giftist“
maður þeirri
mynd sem unnið
er að hverju sinni“
enn meir. Vegna fundarins haföi ég
ekki fylgst meö upptökunni eins og
föröunarfólk í sjónvarpi á aö gera,
bæöi tii aö fyrirbyggja svona mis-
tök og eins til aö lagfæra föröunina
ef fólk t.d. svitnar sem oft gerist
vegna hitans frá Ijósunum. Ég held
aö ég gleymi seínt útlitinu á prest-
inum."
— Nú er töluveröur munur á
útliti manna og uotkun gerva í
kvikmyndunum aem þú hefur
unniö viö. Hver þeirra var stærsta
föröunarverkefniö?
.Mesta umfangið var viö kvik-
myndina Útlagann. Þar sá ég ein
um föröunina og svo önnur um
hárgreiöslu. En þaö var svo margt
fleira en föröunln sem þurfti aö
huga aö. Fyrir utan allt blóöið og
öll svöðusárin voru menn höggnir
þarna í bak og fyrir. Vegna þess
bjó ég til, á undirbúningstímanum,
gifsmót af heilu líkamshlutunum
sem síöan voru send til Bretlands
og þar geröar eftir þeim álbrynjur
á leikara. Þannig mátti höggva
menn án þess aö særa þá í alvöru.
Eins þurfti aö gæta vel aö því
hver væri særöur frá degi til dags.
Til dæmis vorum viö í viku aö
kvikmynda lokabardagann í
Vatnsfiröi og þá lá mikiö viö aö
framhaldsskráin (.continuity" á
fagmálinu) væri nákvæm. Þaö eru
takmörk fyrir því hvaö má lagfæra
eftir aö filmurnar koma úr fram-
köllun, þannig aö hlutirnir veröa aö
vera réttir frá byrjun.
A eftir Utlaganum kemur Húsiö
hvaö þetta varöar. Aö vísu var þar
ekki um aö ræöa eins mlkinn leik
aö gerVum, en myndin var tekin á
löngum tíma og atriðin ekki í röö. f
Húsinu er um aö ræöa þessa fal-
legu heilbrigöu stúlku sem smám
saman brotnar niöur og andlegt
ástand hennar endurspeglast í
andlitinu.
þegar veriö er aö kvikmynda öli
útiatriöi í einu og síöan innanhúss-
atriöi, sem eru hér og þar í mynd-
inni, þarf aö passa veruiega upp á
aö ieikarar séu alltaf rétt faröaðir.
Byrjun á atriöinu er kannski kvik-
mynduö á tilteknum degi og lok
þess viku síöar. Þarna komum viö
aftur aö spurningunni um fram-
haldsskrá sem getur skipt sköp-
um. Eins þarf förðunarmeistarinn
alltaf aö kanna hvernig lýsingin
veröur og hversu nálægt leikaran-
um myndavólin á aö fara í hvert
sinn. Sama föröun getur litiö alit
ööruvísi út í mismunandi Ijósum og
mismunandi Ijóssium.
Vinnuaöstaðan er líka marg-
breytileg og kvikmyndaföröun
þýöir yfirleitt ekki gott föröunar-
herbergi meö Ijósum og speglum,
sérstaklega ef unniö er úti á landi.
Þaö er enginn óendanlegur
.glans" yfir þessu starfi, vinnudag-
urinn oft langur og unniö viö erfiö-
ar aöstæöur. Ég hef faröaö á ótrú-
legustu stööum, t.d. á bát úti á sjó,
Bessastööum, sjúkrahúsi, Alþingi,
grískri eyju, í fjósi, helli upp til
fjalla, fjöru, kolakjallara, lík-
húsi..."
— Hvaö varst þú að faröa (lík-
húsi?
U mdeilda líkið, sem átti
aö banna.
.Er nema von þú spyrjir," segir
Ragnheiður. „Minn feriil í áhrifa-
föröun eða „effektasminki" hófst
aö segja má, í líkhúsi Rannsókn-
arstofu Háskólans. Þá vann ég hjá