Morgunblaðið - 03.01.1985, Síða 9

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. JANUAR 1985
9
rPÞWfi HF ^ 68 69 88
M
Kaupþing hf
óskar landsmönnum
gleðilegs nýs árs
með þökk
fyrir viðskiptin
á liðnu ári.
Eigendur
spariskírteina
veðskuldabréfa
athugiö!
Óskum eftir öllum
flokkum
spariskírteina,
verðtryggöum og
óver&trygg&um
ve&skuldabréfum
\ umboðssölu.
Sölugengi verðbréfa 3. janúar 1985
Spariskírteini rikissj0ðs:sölugengi mlöad viS 8,6% vexti umfr. verfttr. pr. 100 kr.
1. FLOKKUR 2. FLOKKUR
Sölugengi 8,6% Sölugengi 8,6%
Útg. pr.100kr vextir gilda til pr 100 kr. vextir gilda til
1971 16.626,04 2) _ _
1972 15.810.91 25.01.85 12.020,98 j>
1973 8.692,68 j> 8.837,87 25.01 '88
1974 5.269,57 j> - -
1975 4.811,01 10.01.'85 3.567,27 25.01.'85
1976 3.236,74 10.03.'85 2.680,33 25.01.'85
1977 2.332,91 25.03.'85 1.903,77 1
1978 1.581,76 25.03.'85 1.216,22 1
1979 1083,07 25.02.'85 792,90 2
1980 736,61 15.04 '85 559,66 25.10.'86
1981 475.33 25.01.86 344,64 15.10 '86
1982 342,11 01.03'85 248,96 01.10.'85
1983 189,48 01.03.86 119.12 01.11 '86
1984 115,70 01.02. '87 110,36 10.09.'87
1) Innlv. Seðlabankans 10.09.1984
2) Innlv. Seðlabankans 15.09.1984

Höfum til sölu
hlutabréfí
Ávöxtunarfélaginu hf.f
fyrsta
ver&br^fasjó&num
á Islandi.
Svartsýni viö áramót
Almennt séð voru yfirlýsingar þeirra sem að jafnaöi láta í
Ijós skoöanir sínar hér á landi um áramót fremur svartsýn-
ar. Er ekki vafi á því, að reynslan af kjaraátökunum í haust
er mönnum enn ofarlega í huga og hún eykur engum
bjartsýni. Síst af öllu þegar að því er hugað, aö aöeins
með samstöðu og samvinnu tekst íslendingum aö sigrast
á erfiðleikunum.
í Staksteinum í dag eru birtar glefsur úr áramóta-forystu-
greinum annarra blaða en Morgunblaösins.
Vandi yinstri-
sinna
Áramótahugleiðing Þjóð-
viljans ber yfirnkriftina:
Fnuntíöarspár að loknu ári
Orwells. ÞÍu aegir í upp-
hafi: ,,Samt gaf árið sem
leið eklti nein sérstök til-
efni til bjartsýni... Stund-
um er engu líkara en við
upplifum misseri von-
brigða með svotil allar
stjórnir sem fregnir fara
af ... “
Forystugreininni lýkur
á þessum kafla:
„Sem fyrr segir: Það ár
sem leið var ekki ár
margra góðra frétta. En
það væri samt fullkom-
Íega rangt að sjá í tíðind-
um undanfarinna missera
ekki annað en efni í svart-
sýni. Við lifum tæknibylt-
ingu, sem mun tefla at-
vinnuöryggi margra
manna i tvísýnu, — en
gleymum því ekki heldur,
að þessi tækni gefur
möguleika á að létta af
fólki erfiðum verkum og
leiðinlegum og, sé rétt á
haldið, fjölga þeim stund-
um sem menn geta átt
fyrir sjálfa sig og sitt nán-
asta umhverfi. Mönnum á
vinstri væng stjórnmála
gæti virst sem erfiðara
væri en áður að setja sam-
an beildstæða og örfandi
stefnuskrá. En gleymum
því þá ekki heldur, að
vinstrihreyfing nútímans
er saman sett úr ýmsum
vel virkum gagnrýnum
straumum og hópum, sem
hver um sig leggur sitt af
mörkum til endurskoðun-
ar á gildismati í samfé-
laginu, til þeirrar baráttu
gegn forréttindum sem
ætti jafnan að vera kjarni
máls hjá hverjum sósíal-
ista. Hver slik hreyfing
mun eiga sér skeið mis-
taka og jafnvel hnignunar
— en þær hafa alltaf
breytt tilveru okkar í þeim
mæli, að ekki verður aftur
snúið til þess ástands sem
var. Tíminn sem við lifum
reynir mjög á alla vinstri-
menn: þeir verða að
kunna skil á vígbúnaði og
tölvubyltingu, umhverf-
ismálum og valddreif-
ingarumræðu. En fyrst og
síðast verða þeir að kunna
að forðast freistingar
hinna einföldu og enda-
lausu svara — um leið og
þeir vita að það er bæði
nauðsyn og ómaksins vert
að halda áfram göngunni
löngu til mannsæmandi
þjóðfélags.“
Kosninga-
skjálfti
DálítiLs kosningaskjáifta
gætir í forystugrein Al-
þýðublaðsins. Eftir að hafa
lýst því að launafólk horfi
með „talsverðum ugg“ til
framtiðarinnar segir Al-
þýðublaðið meðal annars:
„Ef horft er fram til árs-
ins 1985, þá er sú ósk vafa-
laust í brjósti fjölmargra
íslendinga, að skipt verði
um skipstjóra og aðra yfir-
menn þjóðarskútunnar.
Margir hafa spáð þvi að
ríkisstjórnin komist ekki
hjá þvi á næsta ári að
leggja verk sín fyrir dóm
kjósenda í almennum
kosningum. Vitað er að
krafan um kosningar á
ekki aðeins hljómgrunn
meðal stjórnarandstöðu-
flokkanna og mikils meiri-
hluta kjósenda, heldur og í
æðstu stjórnum núverandi
stjómarfiokka. Timinn
einn mun þó leiða í Ijós
hvort fólki verði að ósk
sinni og möguleikar gefist
til að gefa ríkisstjórninni
þá einkunn, sem henni ber
í almennum kosningum.
Vmislegt bendir þó til þess
að ríkisstjórnin komist
ekki hjá því að mæta sívax-
andi pressu um nýjar kosn-
ingar.
Allt að einu, þá er skilj-
anlegur uggur í launafólki.
Það befur reynslu ársins
1984 á boröinu. Fátt bendir
tii þess að betri tíð með
blóm í haga sé framundan
fyrir almenning miðað við
óbreytta stjómarstefnu. En
það styttir ævinlega upp
um siðir. Og það kemur að
því að úr rætist TU þess að
svo megi verða, þá þarf
ýmsu að breyta, þá þarf
ýmislegt að færa til betri
vegar. Slíkt er ekki á færi
núverandi stjómvalda. ís-
lenskir launamenn sýndu
mátt sinn og megin og þá
samstöðu sem allt yfirvinn-
ur í erfiðum deihim á
vinnumarkaðnum nú f
hausL Sú samstaða er enn
til staðar. Og með það að
bakgranni veit nú íslenskt
launafólk að það þarf ekki
að láta kúga sig og traðka
á sér. Það getur í krafti
samstöðunnar risið upp og
sagt: Hingað og ekki
lengra! — Víst er að slíkt
mun gerast, ef ekki verður
tekið á vanda íslenskra
launamanna hið allra
fyrsta. Alþýðublaðið hafnar
þvi að fsland sé með
ómarkvissum stjóraar-
ákvörðunum gert að lág-
launasvæði til framtíðar.
Langfiestir launamenn
hljóta að taka undir þessi
viðborf blaðsins."
Bölsýni „þjóð-
arplága"
Áramótaleiðara NT lýk-
ur með þessum orðum:
„Upplausn ríkir á mörg-
um sviðum. Einna alvarleg-
ust er sú gliðnun fjölskvldu
og Qölskyldulífs, sem nú á
sér stað. Reynslan verður
að k'ióa í Ijós hvemig þeim
þjóðfélagsþegnum reiðir af
sem hljóta allt sitt uppeldi
á opinberum stofnunum.
Þær kynslóðir sem nú era
að vaxa úr grasi verða
öðravisi en foreldrarnir,
hljóta annað uppeldi og
gera öðravísi kröfur til
sjálfra sín og annarra.
Víða um lönd hrjáir at-
vinnuleysi heilar kynslóðir
og láta fylgikvillarnir ekki
á sér standa.
En þrátt fyrir allt er það
þingræðislega lýðræði, sem
kennt er við Vesturlönd og
byggist á mannhelgi kristn-
innar og rétti einstakl-
inganna til að ráða hugsun-
um sínum og gjörðum, það
þjóðfélagsform sem best
hefur reynst til að veita
þegnunum velsæld og
væntanlega einnig lifsham-
ingju.
Það er því til nokkurs að
vinna að halda vöku sinni
og varast að ofgera lýðræð-
inu með óhóflegri kröfU-
gerð eða láta það lognast
út af í upplausn og vesal-
dómi. Ótalunarkað frelsi er
ekki til, en það ber að
vaiðveita það frjálsræði
sem ríkir meðal lýðræðis-
þjóðanna og það verður
best gert með þvi að ein-
staklingarnir átti sig á því
að þeir eiga ekki aðeins
kröfur á hendur stjórnend-
um hverju sinni heldur
eiga þeir lika skyldum að
gegna við samfélagið.
Arið 1984 er senn á enda
rannið. Það hefur verið ís-
lendíngum á margan hátt
gott ár. Það er fimmta
besta aflaár sögunnar og
þrátt fyrir margvíslegt tal
um samdrátt og efnahags-
þrengingar var útflutning-
ur í góðu meðallagi og
markaðir með besta móti.
En kvart og kvein og böl-
sýni, jafnvel í góðu árferði,
er orðin þjóðarplága, sem
til dæmis stjórnmálamenn
ættu að fara að venja sig af
að upphefja.
Við fögnum nýju ári með
því að komast í gamla
verðbólgufarið, sem þjóðin
hefur væntanlega dug til
að rífa sig upp úr og takast
á við ný vandamál af
bjartsýni og umfram allt af
skynsemL"
Glötuð
tækifærí
Áramótakveðja Dag-
blaðsins-Visis ber yfir-
skriftina: Ár glataðra tæki-
færa. Þar er komist að
þeirri niðurstöðu að stjórn-
arstefnan sé „farin for-
görðum" eins og það er
orðaö. Síðan segir meðal
annars:
„Verðbólga mun minnka
nokkuð, þegar líður á
næsta ár. En blikur era á
loftL Hætt er við, að næsta
haust ríði enn yfir alda
verkfalla og á eftir komi
kauphækkanir umfram þol
þjóðarbúsins. Verðbólgan
mundi þá magnast að nýju.
Svo gæti farið, að þessi
„gömhi vínnubrögð"
leiddu til frambúðar til
hins gamalkunna, óðaverð-
bólgu og skertra lífskjara.
Þá hefðu fórnir launþega
að undanfornu orðið til
einskis.
Núverandi ríkisstjórn
hefiir glatað tækifæram á
því ári, sem senn verður
liðið. Við eram i öldudal.
Eigi að takast að komast
úr honum á komandi ári,
þarf breytt vinnubrögð,
ekki sízt bjá stjórnvöldum.
Ýmis árangur náðist þó
á þessu ári. Stjórnvöld
stefna að afnámi hina rang-
láta tekjuskatts á almenn-
ar launatekjur á næstu
þremur áram. Vaxtafrelsi
var innleitt aö nokkru og
raunvextir uröu jákvæðir,
svo að hætt var að stela af
sparifjáreigendum — en
aðeins í bUi. Á sumum öðr-
um sviðum stefndi í frjáls-
ræðisátL Verkfall BSRB og
ótímabær útganga starfs-
fólks útvarps og sjónvarps
leiddi af sér stofnun
frjálsra útvarpsstöðva.
Fréttaútvarp DV-manna
stóð í viku, og var þá lokað
með valdi. Utvarpið mælt-
ist vel fyrir, eins og skoð-
anakannanir sýndu. Von-
andi skilar það brautryðj-
endastarf árangri á kom-
andi árL“
5 fch
] f Hróóleikur og L skemmtun yrirháa semlága!
: fHsygtnifrlaftifr
Rýmingarsala
nefst 3. janúar. Verslunin hættir 31. janúar. Selj-
um: Útsaum, náttsloppa, náttföt, dúka, barna-
teppi, koddaver, púöa, viskustykki, postulín, leik-
föng, ýmsar gjafavörur o.fl. _ . , .
Sjonval,
Vesturgötu 11.