Morgunblaðið - 20.01.1985, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. JANÚAR 1985
B 23
SMURQSTAR-SNELLIÐ IQSPfJI
aði og vil ég sérstaklega nefna
störf hans fyrir íþróttahreyfing-
una, þar sem ég þekki vel til. Það
gefur auðvitað augaleið að Har-
aldur hefði ekki getað sinnt öllum
þessum störfum nema með stuðn-
ingi sinnar góðu konu, Elsu, en ég
veit að hún hefur stutt hann með
ráðum og dáð og ekki hvesst sig
við bónda sinn að marki nema
þegar símreikningarnir hafa keyrt
úr hófi, enda ekki óeðlilegt þegar
Haraldur var búinn að eyða öllum
sinum frítima í ólaunaða vinnu, þó
heimilið þyrfti ekki að borga háa
símreikninga að auki. Allir sem til
svona starfa þekkja vita það að
undirbúningur móta, funda
o.s.frv. krefst mikilla símhring-
inga.
Nokkra viðurkenningu hefur
Haraldur hlotið fyrir störf sín.
Árið 1965 var hann sæmdur gull-
merki Frjálsíþróttasambands Is-
lands, gullmerki ÍSÍ hlaut hann
1978. Þá var hann gerður að heið-
ursfélaga KA á afmælisdegi fé-
lagsins 8. janúar sl.
Þá vil ég víkja nokkrum orðum
að ritstörfum Haraldar, en hann
hefur auk alls sem áður hefur ver-
ið talið, ritað margar greinar í
blöð og tímarit og séð um útgáfu á
afmælisritum, m.a. Afmælisriti
KA 1953 (25 ára) og 1958 ásamt
öðrum. Sérstaklega vil ég geta um
bókina Skíðakappar fyrr og nú,
sem er stærsta verk Haraldar til
þessa, sem á prent hefur komið.
Þar unnum við Haraldur saman
og hann segir að ég hafi verið
fjandi ýtinn við að reka á eftir sér,
en sú bók kom út fyrir jólin 1981,
þrátt fyrir prentaraverkfall, sem
tafði mjög fyrir. I þeirri bók er
rakin saga skíðaíþróttarinnar á
íslandi og erlendis og er hún eitt
hið besta heimildarrit, sem komið
hefur út hér á landi um eina
íþróttagrein. Þá er Haraldur að
vinna að ritun Leiklistarsögu Ak-
ureyrar og nágrannabyggða og er
það verk langt komið og kemur
vonandi út eftir tvö ár, á afmæli
LA.
Á þessum tímamótum færa allir
KA-félagar Haraldi og konu hans
bestu kveðjur og þakkir fyrir mik-
il og óeigingjörn störf í þágu fé-
lagsins um 40 ára skeið.
Að lokum þakka ég þér, Harald-
ur minn, fyrir ágæta viðkynningu
í rúm 30 ár og óska þér, konu þinni
og börnum alls hins besta um
ókomin ár. Ég vona svo að þér tak-
ist að vinna úr broti af öllu því
efni sem þú átt í kjallaranum, og
ég sá fyrir skömmu hjá þér.
Lifðu heill.
FJl Knattspyinufélags Akureyrar,
Svavar Ottesen.
Sextugur:
Haraldur Sigurðs-
son bankafulltrúi
Afmæliskveðja frá KA
Haraldur Sigurðsson er sextug-
ur á morgun, mánudaginn 21.
janúar. Það er alveg ótrúlegt. Mér
finnst svo stutt síðan við kynnt-
umst fyrst, en það mun hafa verið
á skíðamóti, með klukku í hönd,
árið 1948 eða 1949. Að öllum öðr-
um mönnum ólöstuðum, þá efa ég
að nokkur maður hér í bæ hafi
eytt meiri tíma í félagsmálastörf
að afloknum vinnudegi en Harald-
ur og hefur Knattspyrnufélag Ak-
ureyar notið starfskrafta hans frá
því 1937 um haustið, er hann gekk
í félagið. Bein afskipti af málefn-
um KA hóf Haraldur árið 1941.
Það sem vakti áhuga Haraldar á
íþróttum voru ólympíuleikarnir í
Berlín 1936, en hann fylgdist vel
með öllum úrslitum leikanna i
blöðum og útvarpi. Þá hóf hann að
leika tennis á velli KA á eyrinni
árið 1938 ásamt Stefáni heitnum
bróður sínum og voru spaðarnir í
fyrstu úr krossviði! Siðan 1941
hefur svo Haraldur tekið virkan
þátt i starfi félagsins og allar göt-
ur til 1980. Saga KA og Haraldar
tengist því traustum böndum í um
40 ár og þeir eru óteljandi tímarn-
ir, sem hann hefur eytt í störf
fyrir félag sitt.
Haraldur fæddist 21. janúar
1925 á Stuðlafossi, Jökuldal, N-
Múl. Foreldrar hans voru Sigurð-
ur V. Haraldsson og Hróðný S.
Stefánsdóttir. Til Akureyrar flutt-
ist fjölskyldan árið 1930 og átti
lengi heima í Hafnarstræti 90, en
Sigurður vann í Vélabókbandinu
hf. Haraldur gekk menntaveginn,
en nokkur sumur á menntaskóla-
árunum var hann í brúarvinnu hjá
Jónasi Snæbjörnssyni. Stúdent frá
MA varð Haraldur 1945. I haskól-
anum var hann 1946 og tók heim-
spekipróf. Þá tók hann til við laga-
nám en hætti. Árið 1954 kvæntist
Haraldur Elisabetu Kemp Guð-
mundsdóttur, bankaritara. Börn
þeirra eru: Eva Þórey, f. 1954,
Ásdís Hrefna, f. 1956, Ragna, f.
1958 og Sigurður Stefán, f. 1971.
Haustið 1955 eignuðust þau Har-
aldur og Elsa efri hæð hússins á
Brekkugötu 31, og Elsa segir að
það hafi verið dýrasta stúkusæti á
Islandi, en við kaup hússins tók
Haraldur mið af því að útsýni yfir
íþróttavöllinn væri sem best og
auðvitað var líka stutt að fara
fyrir hann til hinna ýmsu starfa
fyrir frjálsíþróttafólkið í KA.
Um lifibrauð Haraldar er það
að segja, að hann vann ýmis
skrifstofustörf hér í bæ 1947—49,
en síðan vann hann á sýslu-
mannsskrifstofunni 1950—1960.
Árið 1960 hóf hann svo störf í Út-
vegsbankanum á Akureyri, fyrst
sem gjaldkeri og síðan fulltrúi og
þar hefur hann unnið allt til þessa
dags. Og allir þekkja Harald, sem
inn i þá stofnun koma og þurfa á
víxli að halda.
Einhver skyldi nú halda að Har-
aldur léti sér nægja hin miklu
störf fyrir KA í frístundum sín-
um, en svo er ú aldeilis ekki. Hann
var í stjórn Stúdentafélag Akur-
eyrar 1964—65, í stórn Tónlistar-
félags Akureyrar 1965—70, í
stjórn Leikfélags Akureyrar
1962—64 og framkvæmdastjóri fé-
lagsins vorið 1967 á 50 ára afmæli
félagsins. Þá lék hann allmörg
hlutverk með félaginu árin
1954—67, var einn af stofnendum
Lionsklúbbsins Hugins, sat í
stjórn hans, var í fulltrúaráði
Sjálfstæðisfélagsins á Akureyri og
í undirkjörstjórn mörg undanfar-
in ár, í stjórn Minjasafnsins á Ak-
ureyri frá 1982 og í Oddfellow-
reglunni hefur Haraldur starfað í
25 ár. Störf hans fyrir íþrótta-
hreyfinguna eru svo þessi: I stjórn
KA 1958—62, formaður í fjögur
ár, 1976—79, fjölmörg ár í stjórn
frjálsíþróttadeildar KA og starf-
aði við flestöll frjálsíþróttamót á
Akureyri í 40 ár, í stjórn Skiða-
ráðs Ákureyrar 1950—51, og í
stjórn Skíðasambands Islands
1953—58, en formenn á þeim árum
voru Einar Kristjánsson og Her-
mann Stefánsson, sem báðir eru
látnir. Haraldur minnist þessara
ára sinna í stjórn Skíðasambands-
ins með mikilli ánægju. Fundir
stóðu oft í 4—5 klukkutíma og
hinar elskulegu konur þeirra Ein-
ars og Hermanns létu ekki sitt eft-
ir liggja og báru kræsingar á borð
fyrir fundarmenn.
Að lokinni þessari miklu upp-
talningu er ekki óeðlilegt að ein-
hver spyrji hvernig í ósköpunum
maðurinn hafi getað sinnt öllum
þessum störfum í frístundum sín-
um. Eftir því sem ég veit best hef-
ur Haraldur sinnt öllum þessum
störfum af trúmennsku og dugn-