Morgunblaðið - 23.03.1985, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. MARZ 1985
ALBERT GUÐMUNDSSON
FJÁRMÁLARÁÐHERRA
ENGINN ráöherra í ríkisstjórn Steingríms Hermannssonar hef-
ur veriö jafn umdeildur og Albert GuÖmundsson. Enginn hefur
hlotiö jafnstööugt umtal manna á meöal, eöa jafnstööuga um-
fjöllun fjölmiöla og Albert. Ekki lætur Albert slíkt á sig fá, því
sannast sagna viröist hann njóta þess að vera í sviðsljósinu. ÞaÖ
sannast kannski einna best á stjórnmálamanninum Albert GuÖ-
mundssyni að betra er illt umtal en ekkert, því það virðist engu
breyta í afstöðu hans til sviðsljóssins hvort hann fær illt umtal
eöa gott. ÞaÖ sem hann getur alltaf gengið út frá að fá, á meðan
hann hefur afskipti af stjórnmálum, er umtal. Ugglaust eiga þær
skoðanir sem Albert viðrar hér í viötali við Morgunblaðið eftir
að kynda undir umtali um hann — illu og góöu, enda ekki við
ööru að búast, þar sem um svo umdeildan mann er að ræöa.
Reyndar segir Albert sjálfur hér síðar, aö það væri enginn
Albert, ef hann væri ekki umdeildur.
Fullmargir
í flokknum
telja sig sjálfsögð
ráðherrae fni
Þeir sem eru að klifra
upp stigann reyna að
toga þá sem ofar eru
komnir niður
— Albert, af því að ég hef nú
þetta viðtal á þeim orðum að þú
sért bæði umdeildur og umtalað-
ur, langar mig til þess að spyrja
þig hverju þú svarir þeirri gagn-
rýni að þið ráðherrar Sjálfstæðis-
flokksins, sem eruð jú allir af eldri
kynslóðinni, hafið ekki fengist til
þess að rýma eins og einn ráð-
herrastól fyrir formanni flokks-
ins, Þorsteini Pálssyni, sem mikið
hefur verið rætt um að þyrfti að
koma inn í þessa ríkisstjórn.
„Það er náttúrlega lenska í
stjórnmálaflokkunum almennt, að
þeir, sem eru að klifra upp stig-
ann, eru alltaf að toga þá, sem eru
komnir ofar, niður. En það hlýtur
að gilda sama regla hér og annars
staðar — að reynslan kemur með
tímanum og ef menn eiga að
hætta, þegar þeir eru að öðlast
hvað mestu reynsluna, þá er þjóð-
félagið náttúrlega á villigótum.
Það hættir enginn stjórnmála-
maður, fyrr en fólkið segir honum
að hætta, með því að kjósa hann
ekki.“
— Telur þú þá að gagnrýni í þá
veru að ráðherrastólarnir séu svo
mjúk hægindi, að þið viljið
ógjarnan hverfa úr þeim fyrr en
þið megið til, sé óréttmæt?
„Þetta er vissulega mjög órétt-
mæt gagnrýni. En finnst þér
réttmætt að það þyki sjálfsagður
hlutur að fyrsti þingmaður Reyk-
víkinga skuli víkja fyrir einhverj-
um öðrum? Ég myndi segja að
fyrstu þingmenn í kjördæmunum
yfirleitt væru þeir sem nytu mests
trausts kjósenda. Or þeirra hópi
hlýtur því ráðherraliðið fyrst og
fremst að koma, á hvaða tíma sem
er.“
— Nú er Þorsteinn Pálsson,
formaður Sjálfstæðisflokksins,
einmitt fyrsti þingmaður Suður-
landskjördæmis. Uppfyllir hann
ekki þar með þau skilyrði sem
þarf til ráðherradóms að þínu
mati?
„Að sjálfsögðu tel ég eðlilegt að
fyrsti þingmaður kjördæmis
Sunnlendinga hafi alla möguleika
á því að verða ráðherra, þó það sé
ekki algild regla. Hitt er svo ann-
að mál að það er sjálfsagt að
formaður Sjálfstæðisflokksins sé
ráðherra. Aðstæður höguðu því
hins vegar svo til að Þorsteinn
Pálsson kom inn sem formaður
flokksins við afbrigðilegar að-
stæður, þ.e.a.s. þar sem ríkis-
stjórnin hafði verið kosin, sú rík-
isstjórn sem enn situr við völd.
Það er vandamá! okkar í flokknum
í dag, og þess vegna situr hann
ekki i þessari rikisstjórn. Hefði
Landsfundur Sjálfstæðisflokksins
verði haldinn áður en ríkisstjórn-
in var mynduð, þá hefði formaður
flokksins að sjálfsögðu myndað þá
ríkisstjórn sem mynduð var,
ásamt formanni Framsóknar-
flokksins."
Tel mig njóta sama
trausts kjósenda
og ég gerði
— Heldur þú að þú njótir sama
trausts kjósenda í Reykjavík og þú
gerðir við síðasta prófkjör Sjálf-
stæðisflokksins?
„Miðað við aðsókn í viðtalstím-
um mínum, og miðað við viðbrögð
fólks sem ég hitti á götunni, þá tel
ég mig njóta ekki minna trausts
heldur en þá. Viðtalstímarnir sem
hafa verið hér hjá forverum mín-
um, hafa kannski byrjað einhvern
tíma á milli kl. 10 og 11 og hafa
staðið í klukkutíma. Hjá mér
byrja þeir klukkan 7 á miðviku-
dagsmorgnum og standa þar til
Alþingi byrjar kl. 2. Þar fyrir utan
er straumur til mín af fólki dag-
lega, allt frá því snemma á morgn-
ana og fram yfir þingfundi."
Ég er og verð fyrir-
greiðslupólitíkus
— Ertu þá þessi dæmigerði
fyrirgreiðslupólitíkus?
„Alveg tvímælalaust. Ég er ekk-
ert minni fyrirgreiðslupólitíkus
hér í ráðuneytinu en ég var sem
borgarfulltrúi, eða þingmaður. Ég
verð alltaf fyrirgreiðslupólitíkus,
á því verður engin breyting. Ég
loka aldrei hurðinni á skrifstof-
unni minni — hér getur starfsfólk
sem fólk af götunni gengið inn,
það skiptir engu fyrir mig hvort
ég er ráðherra eða ekki ráðherra."
— Ef þú eyðir svona miklu af
tíma þínum í að sinna þörfum ein-
staklinga — verður þá þjóðarbúið
ekki útundan hjá fjármálaráð-
herra?
„Ekki hef ég orðið var við að svo
væri. Ég er yfirleitt fljótur að átta
mig á þeim erindum sem mér ber-
ast, og fljótur að afgreiða þau frá
mér. Eg afgreiði alltaf öll erindi
sem ég á möguleika á með já-
kvæðu svari — þér er óhætt að
trúa því að ég segi ekki nei, nema
ég megi til. En það er því miður
nokkuð oft, sem ég má til með að
segja nei.“
Flokkurinn verður að
vera samstarfshæfur
— Svo við snúum okkur örlítið
að flokksmálum. Er eining í Sjálf-
stæðisflokknum f dag, að þínu
mati?
„Ég held að sú sundrung, sem
var, sé miklu minni í dag. Eg get
ekki sagt að maður verði mikið
var við hana, að öðru leyti en því
að það eru ekki allir sjálfstæðis-
menn sáttir við að vera í stjórnar-
samstarfi með Framsóknar-
flokknum. Það er ekki minni hóp-
ur sem hefði ekki sætt sig við
stjórnarsamstarf við aðra flokka,
þannig að óánægja eða sundrung
vegna stjórnarsamstarfs yrði allt-
af fyrir hendi, alveg sama með
hverjum við störfuðum í ríkis-
stjórn. Sjálfst * ðisflokkurinn
verður hins vegar að átta sig á því,
að á meðan hann ekki hefur hrein-
an meirihluta, verður hann að
vera samstarfshæfur í stjórn."
— Hvernig tekst að þínu mati
til með framkvæmd sjálfstæðisst-
efnunnar í þessari ríkisstjórn?
„Ég held að hún takist vel. Við
verðum að átta okkur á því að við
getum ekki ætlast til þess í stjórn-
arsamstarfi við aðra flokka, að
okkar sjálfstæðisstefna nái í einu
og öllu fram að ganga, án tillits til
þeirra sem við störfum með.
Sjálfstæðisstefnan nær að mörgu
leyti fram að ganga, vegna þess að
við erum í stjórnaraðstöðu, en hún
myndi líða á öllum sviðum, ef við
værum utan stjórnar. Við náum
verulegum hluta af okkar stefnu
fram, enda er það svo að við erum
með 6 ráðherra af 10 og þar að
auki erum við með öll útgjalda-
ráðuneytin, sem eru ábyrgðar-
mestu ráðuneytin. 80 til 86% út-
gjalda ríkisins eru í höndum ráð-
herra sjálfstæðismanna."
— Ertu þá ánægður með
stjórnarsamstarfið við Framsókn-
arflokkinn?
Ekkert yfir stjórnar-
samstarfinu að kvarta
„Já, samstarfið við Framsókn-
arflokkinn hefur verið mjög gott,
og ekkert yfir því að kvarta. Það
verður að segjast eins og er að
áróðurinn gegn stjórninni, sem
hefur verið mjög neikvæður, hefur
yfirgnæft störf stjórnarinnar og
það sem vel hefur verið gert.“
— Albert, þú varst iðulega tal-
inn einskonar tákn einkafram-
taksins, áður en þú tókst sæti í
ríkisstjórn. Gagnrýnendur þínir
segja nú margir hverjir, að þú sért
orðinn forstokkaður kerfiskarl,
sem haldir stíft í rikisrekstur og
viljir í engu sleppa tökum á þeim
fyrirtækjum sem á einn eða annan
hátt heyra undir fjármálaráðu-
neytið og hafa þá hlutabréf ríkis-
ins í stórfyrirtækjunum Flugleið-
um og Eimskip helst verið nefnd
sem dæmi. Hverju svarar þú
svona gagnrýni?
„Þetta er nú bara þveröfugt við
raunveruleikann. Ég veit ekki bet-
ur en það hafi verið mín tillaga að