Morgunblaðið - 15.09.1985, Qupperneq 42
42 B
MORCUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1986
fclk í
fréttum
Morgunblaðið fyrir 25 árum
Oft var líf og fjör á
sjóstönginni og fjöldi
alþjóðlegra móta haldinn hér
— Sprækir menn ættu aö halda félagsskapnum við,
segir Halldór Snorrason, annar stofnenda
Sjóstangaveiðifélags Reykjavíkur
iQ að var oft á tíðum mikið
55 r líf og fjör í sjóstangveið-
inni í gamla daga og var fjöldinn
allur af alþjóðlegum mótum hald-
inn hér á landi enda fiskimiðin
vænleg. Við aulýstum erlendis að
fslendingar teldu í tonnum á með-
an aðrar þjóðir teldu í únsurn,"
sagöi Halldór Snorrason, annar
stofnenda Sjóstangaveiðifélags
Reykjavíkur, sem stofnað var árið
1961.
„Við Jóhann Sigurðsson, um-
boðsmaður Flugleiða í London,
stofnuðum félagið í hótelherbergi
á Hótel Borg og fóru þá hjólin
verulega aö snúast í sjóstanga-
málum hér á landi. Upp spruttu
félög víða, sem enn eru starfandi,
svo sem í Keflavík, Akureyri og
ísafirði og haldin eru mót á þeirra
vegum. Hinsvegar hafa þessi stóru
alþjóðlegu mót dottið upp fyrir,
enda krafturinn dottinn úr félag-
inu hér í Reykjavík.
Við karlarnir, sem búnir erum
að standa í þessu frá upphafi, höf-
um dalað svolítið. Hinsvegar ættu
yngri og sprækari menn að taka
við þessu og byggja félagsskapinn
upp aftur. Það er ekkert því til
fyrirstöðu. Það vantar alla hörku í
yngri mennina. Þeir vilja nú til
dags heldur standa úti á sjó á
seglbrettum."
Sjóstangaveiðifélag Reykjavík-
ur var aðili aö Evrópusamtökum
sjóstangaveiðimanna eins og öll
önnur slík félög í Evrópu og létu
samtókin í té alla verðlaunagripi í
keppnunum hér. Halldór sagði að
Morgunblaðið hefði einnig gefið
fallegan verðlaunagrip í lúðuveiði-
keppni, sem fram fór við Stykk-
ishólm árið 1981. Var það far-
andgripur — lúða skorin í hval-
tönn.
„Útlendingar, sem hingað hafa
komið til að veiða á stöng, taka
sportið afskaplega hátíðlega og
nýtur íþróttin gífurlegra vinsælda
víða um lönd. Fjölmennasta mótið
var haldið hér árið 1973 og mættu
þá 78 keppendur. Þeir komu m.a.
frá Norðurlöndunum, Bretlandi,
Skotlandi, írlandi, Bandaríkjun-
um og allt frá Afríku. Best þótti
mótin takast í Eyjum. Stundum
voru farnir skemmtilegir lúðuleið-
angrar til Stykkishólms og áttu
þeir mjög upp á pallborðið hjá út-
lendingum. Ég man sérstaklega
eftir enskum veitingahússeiganda,
sem fór með mér á lúðuslóðir hér
fyrir nokkrum árum. Við notuðum
þrjá króka í einu og fékk hann
tvær þessar líka stórlúður í einu.
Ég gleymi aldrei ánægjusvipnum
á andlitinu á honum. Hann flaug
til London um kvöldið og bauð
gestum sínum á veitingahúsinu
lúðumáltíð daginn eftir og fengu
þeir allir veiðisöguna í ábót.“
Halldór sagði að mótin hefðu
lagst niður mestmegnis vegna
kostnaðar. Erlendum sjóstanga-
veiðimönnum þótti dýrt að koma
hingað. Leigan á fiskibátunum var
orðin há og einnig þótti hótel- og
uppihald dýrt. Hinsvegar rómuðu
flestir hjálpsemi íslendinga, en
veðrið er alltaf stórt spursmál
þegar halda á sjóstangaveiðimót,"
sagði Halldór að lokum.
BRESKA sendiráðið hélt boð þann 21. ágúst sl. til heiðurs íslenskum námsmönnum sem hlotið hafa
breska námsstyrki til að stunda framhaldsnám við breska háskóla.
Á meðfylgjandi mynd má sjá hluta nemendanna, en styrkþegar eru: Gunnar Ágúst Gunnarsson,
Sigurður Gröndal Magnússon, Björg Bjarnadóttir, Elísabet Sigríður Magnúsdóttir, Sigurður Örn Hans-
son, Birgir Ómar Haraldsson, Heiðdís Sigurðardóttir, Guðrún Nordal, Laufey Arnardóttir og Nína
Margrét Grímsdóttir.
Fleiri styrkir verða veittir síðar, eða fyrir skólaárið 1986—87.
Morgu n bl aðið/Bj arn i
íslenskir námsstyrkþegar
Áhugasamir sjóstangaveiðimenn í keppni hér á árum áður. Fjærst stendur
Haukur Clausen, þá koma þeir Jóhann Sigurðsson, Halldór Snorrason og
Benedikt Jónsson, Keflavík. Halldór sagðist hafa verið með fisk þegar
myndin var tekin enda sést hvað stöng hans er bogin.
Stjórnmálamaður
fer út í geiminn
Oldungadeildarþingmaðurinn
bandaríski, Jake Gam, varð
fyrsti maðurinn til þess að fara út
í geiminn án þess að vera sérþjálf-
aður geimfari. Hann fór með
geimskutlunni Discovery í apríl
síðastliðnum.
En það gekk ekki átakalaust
fyrir hann að fá að koma með, því
hann hafði sótt um margsinnis
síðustu fjögur árin. Ástæðan fyrir
því að hann varð fyrir valinu var
líklega helst sú að hann er for-
maður nefndar sem ákveður hve
miklu fé NASA, geimrannsókna-
stofnuninni bandarísku, skuli
veitt. Einnig var hann þotuflug-
maður áður en hann gerðist
stjórnmálamaður.
Aðalhlutverk hans í ferðinni var
að vera einskonar tilraunadýr.
Hann var notaður til að kanna
læknisfræðilega hvernig geim-
veiki leggst á fólk. 1 þeim tilgangi
var allt gert sem hægt var til þess
að framkalla hjá honum veikina
og það tókst. Einnig var hann lát-
inn búa til mat og taka Ijósmynd-
ir. Ferðin var honum að mörgu
leyti erfið og í skýrslu sinni eftir á
segir hann að allnokkra flugþjálf-
un þurfi greinilega til að hægt sé
með góðu móti að senda leikmann
út í geiminn.
Þó er líklegt að sæmilega stönd-
ugur almenningur í Bandaríkjun-
um geti bráðlega farið að gera sér
vonir um að komast í ferð með
geimskutlunni. NASA er með
áætlun á prjónunum sem kölluð er
„Borgara í geiminn" og er þess
krafist af þátttakendum að þeir
geti skýrt frá reynslu sinni opin-
berlega. Þeir sem mesta mögu-
leika eiga á að komast eru blaða-
menn, rithöfundar og myndlist-
armenn, svo framarlega sem blóð-
þrýstingurinn er ekki of hár og
púlsinn ekki mjög hraður. Einnig
þarf sálfræðingur að rannsaka þá
og segja til um hvort þeir þoli
ferðina andlega. Loks er gengið úr
skugga um að ferðalangarnir hafi
ekki innilokunarkennd með þvi að
loka þá inni í lítilli svartri kúlu í
um það bil tíu mínútur.
í janúar á næsta ári fer amer-
ískur menntaskólakennari í ferð
með geimskutlunni og uppúr því
má búast við að farið verði að taka
óreynt fólk með.
Kristinn Sigmundsson
og Jónas Ingimundar-
son skemmta í Kanada
Kristinn Sigmundsson bari-
tónsöngvari og Jónas Ingi-
mundarson píanóleikari fóru í
stutta ferð til Kanada í ágúst síð-
astliðnum. Þeir héldu tónleika I
Minneapolis og Winnipeg þar sem
fjöldi Vestur-Islendinga var meðal
áheyrenda.
Tónleikarnir í Winnipeg voru
haldnir í konsertsal Listasafns
borgarinnar að kvöldi 15. ágúst.
Efnisskrá var blönduð. Fyrir hlé
söng Kristinn verk eftir íslenska
höfunda og gladdi það hjörtu
Vestur-íslendinganna í salnum.
Eftir hlé söng hann ýmis erlend
verk.
Listamönnunum var fádæma
vel tekið og Ker Wilson, einn af
þekktustu tónlistarmönnum í
Winnipeg, lét þau orð falla að
þetta væru bestu tónleikar sem
hann hefði heyrt í fjörutíu ár.
Einnig komu þeir Kristinn og
Jónas fram fyrir hönd Skandinava
á „Folklorama", sem er vikuhátíð
þjóðarbrota í Winnipeg og haldin
árlega. Ennfremur héldu þeir
stutta en áhrifamikla söng-
skemmtun á Gimli.
Vestur-íslendingum og fleiri
,,Þótt þú langforull legðir" - Krist-
inn og Jónas á Folklorama í Winni-
Peg.
Kanadamönnum þótti súrt í broti
að Kristinn og Jónas skyldu tefja
svo skamma hríð. Greinilegt er að
þeir félagar ættu að drífa sig vest-
ur fljótlega aftur, syngja þá á
fleiri stöðum og vera lengur.
Stjórnskipuð nefnd á fslandi
sem fjallar um menningarleg
samskípti íslendinga við Vestur-
fslendinga átti hugmyndina að
ferðinni og bar kostnað af henni.
Niel Bardal í Winnipeg átti veg og
vanda af móttökunum í Manitoba.