Morgunblaðið - 30.05.1986, Side 33

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. MAÍ 1986
33
)UR SJALFSTÆÐISMANNA A LÆK JARTORGI
Morgunblaðið/Ól.K.M.
„Allir mála-
flokkar
koma báðum
kynjum við“
— sagði Katrín Fjeldsted
„VIÐ sjálfstæðismenn í borgar
stjóm flokkum málefni ekki
mjúk mál og hörð mál, heldu
teljum að allir málaflokkar kon-
báðum kynjum við,“ sagði Katrí:
Fjeldsted í raeðu sinni.
„Hafnarmál eða atvinnumál er
ekki sérstök hagsmunamái karlí
Höfnin er lífæð borgarinnar o,
atvinnumál undirstaða mannlífs
Ef ekki er tekið á fjármálum borg
arinnar af festu leiðir það af sé
erlenda skuldasöfnun eins og á tím
um vinstri manna. Atvinnuástand
Reykjavík hefur verið gott á þess'
kjörtímabili, þó hefur Reykvíking
um fjölgað um 5 þúsund," sagt
hún.
„Við gerum ráð fyrir að hald
áfram með íjölda verkefna frá þess'
kjörtímabili og einnig eru ný mál
döfínni. Við ætlum að sjá til þes
að samfelldur skóladagur verði
flestum skólum borgarinnar við lo
næsta kjörtímabils. Nú þegar fæ
um helmingur grunnskólanem
samfelldan skóladag. Þetta er miki
hagsmunamál foreldra og bam
Morgunblaðið/RAX
Ræðumenn á útifundi Sjálfstæðisflokksins á Lækjartorgi í gær: Davíð Oddsson, borgarsijóri, og fram
bjóðendurnir Árni Sigfússon og Katrín Fjeldsted.
Morgunblaðið/RAX
þeirra. Mér fínnst einnig nauðsjm-
legt að böm geti fengið mat í skól-
unum ef skólahald er á matartíma.
Snarl og sjoppufæði er ekki sú
næring sem skilar ungu fólki
hraustu til framtíðarinnar. Að þessu
mun ég vinna á kjörtímabilinu,"
sagði hún ennfremur.
Katrín tók síðan dæmi af ýmsum
málum, sem sjálfstæðismenn hafa
unnið að, og óskaði eftir liðveislu
kjósenda til að halda verkinu áfram.
„Til þess þurfum við stuðning
ykkar, Reykvíkingar, og við treyst-
um því að vorið sem hélt innreið
sína í Reykjavík 1982 eftir harðan
vetur vinstri meirihlutans megi
halda áfram í átt að björtu sumri
framtíðarinnar," sagði hún að jok-
um.
„Ungt fólk
hafnar úrtölu-
röddum og
horfir til
framtíðar“
— sagði Arni Sigfússon
„HVERNIG gerum við Reykjavík
að ennþá betri borg?“ spurði
Árni Sigfússon i ávarpi sínu.
„Gerum við það með því að ala
á tortryggni? Gerum við það með
því að stórauka kostnað við
stjórnkerfi borgarinnar, hafa
hér 7 borgarstjóra og 21 borgar-
fulltrúa? Gerum við það með
þvi að auka álögur á borgarbúa
og halda áfram að niðurgreiða
taprekstur borgarfyrirtækja
með erlendum lántökum?"
Og Ámi spurði áfram: „Gerum
við það með því, að neita ungu fólki
um lóðir? Gerum við það með því
að karpa um hvaða borgarfulltrúi
skuli opna laxveiðar í Elliðaánum
eða hver skuli kveilqa ljós á jóla-
trénu við Austurvöll? Gerum við það
með því að segja eitt fyrir kosningar
og framkvæma svo annað eftir
kosningar?"
„Öll þessi upptalning," sagði
Ámi, „á það eitt sameiginlegt, að
vera á afrekaskrá vinstri stjómar í
Reykjavík 1978—1982. Sum þess-
ara mála komust reyndar aldrei til
framkvæmda vegna þess að við
Reykvíkingar tókum í taumana
sumarið 1982.“
„En hvemig gemm við Reykjavík
þá að ennþá betri borg? Við gemm
það með stuðningi við samhenta,
þróttmikla og framsýna forystu.
Við gemm það með því að leita
allra leiða til þess að auka gæði
þeirrar þjónustu sem borgin veitir
og lækka kostnað við hana. Við
gemm það með því að efla hér
atvinnulífíð þannig að því sé kleift
að standa undir betri launum. Það
gemm við með því að byggja hér
vistlegri borg, klæða af henni kuld-
ann, skapa útivistaraðstöðu sem
menn fá notið, eins og stefnt er að
með uppbyggingunni í Laugardal.
Það geram við með því að halda
áfram að búa betur að bömum
okkar, öiyrkjum og öldruðum. Við
gemm það með því að hjálpa til
sjálfshjálpar. Því sjálfstæðið er
forsenda framfara í borginni. Við
höfnum úrtöluröddum því ungt fólk
horfír til framtíðar."
kni
ráttu
Andstæðingar okkar kvörtuðu amk.
yfír því í byijun þessarar baráttu.
En skýringarinnar er þó e.t.v. fyrst
og fremst að leita hjá þeim sjálfíim.
Þeir hafa verið svo heillum horfnir,
• úrræðalausir og magnlitlir í öllu
starfí sínu og málflutningi á liðnu
kjörtímabili, að það hefur nánast
engin stjómmálabarátta farið fram
fyrr en nú upp á sfðkastið. Og
auðvitað verður engin barátta,
þegar enginn er andstæðingurinn.
Dæmt eftir
málflutningi
Á það er einnig að líta, að þjóð-
félagið hefur verið að breytast.
Þorsteinn Pálsson flytur ræðu
sina á fundi fulltrúaráðs sjálf-
stæðisfélaganna síðdegis í gær.
Fjölmiðlunin hefur breyst, upplýs-
ingaflæðið er meira en áður var,
með nýrri tækni í fjölmiðlun. Kjós-
endur dæma meir eftir málflutningi
og verkum en fánýtum áróðurs-
brögðum síðustu daga kosningabar-
áttunnar. Þessi umbreyting er til
góðs. Hún styrkir okkar stöðu, en
veikir glundroðaflokkanna. Þess
vegna vilja þeir hverfa til gömlu
vinnubragðanna og loka augunum
fyrir nýjum tíma.
Við skulum einnig horfa til þess,
að á þessu ári hefur tekist að ná
einskonar þjóðarsátt um viðkvæm-
asta og vandasamasta verkefni,
sem þjóðin fæst við, að skipta þjóð-
arkökunni. Við höfum með því lagt
gmndvöll að nýrri efnahagslegri
framtíð á íslandi með lágri verð-
bólgu, festu, auknum þjóðartekjum
og bættum lífskjömm. Við höfum
stigið fyrsta skref til betri efna-
hagslegrar framtíðar.
Fólkið er sátt við þennan árang-
ur. Það era engin tilefni til hat-
rammra landsmáladeilna, eins og
svo oft áður við sveitarstjómar-
kosningar. Þær em af þeim sökum
ekki haldnar í skugga landsmála-
átaka. Málefni sveitarfélaganna
sjálfra hafa því í reynd verið megin
viðfangsefnið. Þetta er nokkur ný-
lunda, þegar horft er til síðustu ára
og um leið fagnaðarefni, sem á að
styrkja stöðu okkar sjálfstæðis-
manna í þeirri baráttu sem nú er
háð.
Gildi Reykjavíkur
Bjami Benediktsson komst ein-
hveiju sinni svo að orði í erindi um
þróun Reykjavíkun „Því fer sem
sé fjarri, að Reykjavík hafí með
vexti sínum gert aðra fátækari. Hér
em nú unnin þau verk, sem áður
þurfti að sækja til annarra landa ...
Vöxtur Reykjavíkur er að visu um
sumt varhugaverður og skapar
ýmis vandamál, en hann er síður
en svo nokkur þjóðarógæfa, heldur
þvert á móti tákn um mikinn lffs-
kraft lítillar þjóðar."
Vöxtur og viðgangur Reykjavík-
ur skiptir auðvitað mestu fyrir íbúa
höfuðborgarinnar sjálfrar. En hitt
er ekki síður mikilvægt, að hann
er einnig, eins og Bjami Benedikts-
son minnti á, tákn um lífskraft
þessarar litlu þjóðar. Héðan fossar
blóð framfaranna um æðar þjóðar-
líkamans. Það em hagsmunir þjóð-
arinnar allrar að eiga öfluga og
trausta höfuðborg. Við fínnum það
einnig sjálfstæðismenn, að kraftur-
inn héðan hefur áhrif á starf okkar
um allt land. Það er því mikil ábyrgð
lögð á fulltrúaráðið í Reylqavík,
þegar það kemur saman til fundar
til þess að heQa lokasókn kosninga-
baráttunnar.
Maður heyrir stundum, að mál-
efni borgar og bæjarfélaga snúist
fyrst og fremst um steinsteypu og
malbik, skólplagnir og torræða
skipulagsuppdrætti; í besta falli
ræktun skrúðgarða. En við skulum
vera minnug þess, að allt þetta er
hluti af samfélaginu, daglegri til-
vem hvers og eins, ungra sem
aldinna. í allri steinsteypunni em
mannlegar tilfínningar, hvort sem
það er á heimilum, í skólum, sjúkra-
húsum, bamaheimilum eða á vinnu-
stöðum. Og það skiptir máli hvemig
að verki er staðið. Við þurfum heil-
steypta og markvissa stjóm. En
hitt er ekki síður mikilvægt, að
stjómendumir fylgi fram ftjáls-
lyndri framfarastefnu.
Ýmsum fínnst, sem pólitfsk sjón-
armið eigi ekki að ráða í sveitar-
stjómarmálum. Þau komi þing-
kosningum einum við. Þetta er
alrangt. Sveitarfélögin fást við þau
verkefni, sem standa borgurunum
næst. Þeirra viðfangsefni, og ekki
síst höfuðborgarinnar, em hluti af
daglegu lífi. Barátta frjálslyndra
manna gegn stjómlyndi er þvf ekki
síður mikilvæg í bæjar- og sveitar-
stjómarkosningum.
SJÁNÆSTUSÍÐU