Morgunblaðið - 10.07.1986, Blaðsíða 54

38ei UÚl .01 flUOAaUTMMI'? .aiQAJaUUOHOM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚLÍ 1986
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURLAUG Þ. GUÐNADÓTTIR,
Kjartansgötu 1,
andaðist í Borgarspítalanum 8. júlí.
Guðrún A. Edvardsdóttir,
Ragnar Edvardsson,
Guðni Þ. Guðmundsson,
börn, barnabörn og barnabarna-
börn.
t
Elsku dóttir okkar, móðir mín, systir og mágkona,
KRISTÍN ÞORGERÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Setbergi,
Kambaseli 85,
Reykjavlk,
verður jarösungin frá Breiðabólstaðarkirkju Skógarströnd laugar-
daginn 12. júlí kl. 14.00. Ferð verður frá BSÍ sama dag kl. 10.OO.
Ólafía Þorsteinsdóttir,
Málfrfður Mjöll Finnsdóttir,
Kristvin Ómar Jónsson,
Jón Bergmann Jónsson,
Ólafur Jónsson,
Þorsteinn Jónsson,
Sigurður Þór Jónsson.
Jón Jónsson,
Eygló Siqurðardóttir,
Bryndfs Olafsdóttir,
Sigþóra Björnsdóttir,
Hallveig Lárusdóttir,
t
Útför
ÓSKARS JÓNSSONAR
skipstjóra,
Hafnargötu 78, Keflavik,
fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 11. júlí kl. 14.00.
Blóm og kransar afbeöin en þeim sem vildu minnast hins látna
er bent á minningarsjóöi.
Halldóra Jónasdóttir,
Hreinn Óskarsson, Guðrún Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐBERGS FINNBOGASONAR,
Álfheimum 32,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 11. júlí kl. 15.00.
Hulda Guðmundsdóttir,
Hafdfs Guðbergsdóttir, Þórhallur Magnússon
Stefanfa Guöbergsdóttir, Óli Björn Torfason,
Sigríður Guðbergsdóttir, Sfmon Kristjánsson,
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug alla þá samúð og vinsemd er okkur var sýnd
vegna andláts og útfarar móður okkar, tengdamóöur, systur og
ömmu,
ESTHERAR FINNBOGADÓTTUR,
Hábergi 5, Reykjavfk.
Sérstakar þakkirfærum við starfsliði deildar 11-G Landspitalanum.
Finnbogi Jónsson, Sveinborg Sveinsdóttir,
Dórothea Jónsdóttir, Helgi Bergs,
Hrafnhildur Ólafsdóttir
systkini og barnabörn.
t
Þökkum auösýnda samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu
SUMARLÍNU DAGBJARTAR JÓNSDÓTTUR,
Njálsgötu 30B,
Reykjavfk.
Súsanna Kristjánsdóttir,
Emelía Kristjánsdóttir, Jóhann Guðbjörnsson,
íris Kristjánsdóttir, Þorsteinn Sigurðsson,
Perla Kristjánsdóttir, Páli Garöar Olafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sumarlína D. Jóns-
dóttir — Kveðjuorð
Fædd 23. ágúst 1900
Dáin 23. júni 1986
Hún Lína amma er dáin. Tveimur
mánuðum áður en hún hefði orðið
86 ára og nokkrum vikum eftir að
afi birtist henni í draumi og sagði:
„Lína, nú bíð ég ekki lengur". Hvert
sem hún fór og hvort sem afí tók
á móti henni, vona ég að umhverfið
sé fallegt. Ekki síðra en Fljótin í
Skagafírði, sem héldu henni f átt-
hagafjötrum allt frá því hún kom
til Reykjavíkur um tvítugt.
Einhvem tímann mun ég komast
í Fljótin og hugsa til ömmu með
söknuði og þakklæti fyrir þær
skemmtilegu stundir sem við áttum
saman. Þegar búið var að ræða um
hvemig hin og þessi hefði það -
og öllum leið vel, var farið út í
aðra sálma. Stjómmál, trúmál, jafn-
réttismál, hvað sem var en alltaf
var samtalið fléttað ljóðum. Heilu
erindin, þulumar, vísumar og stök-
umar. AJlt fram á síðasta dag var
minnið óbrigðult. „Ásdís á Bjargi"
eftir Jakob Thorarensen var síðasta
ljóðið sem ég heyrði hana fara
með, orðrétt eins og hjá bami, sem
er tilbúið í próf. Þegar ég sagði
henni að mér þættu ljóðin hennar
of rómantísk og tregabundin fyrir
minn smekk, fór hún yfír í Stein
Steinarr og kímdi. Hún kenndi mér
að meta ljóð og skáldskap.
Strax sem bami fannst mér Lína
amma ekki vera þessi dæmigerða
amma í hugum krakka þeirra tíma,
þegar þær vom þybbnar með fléttur
og knúsuðu mann á milli stroffanna
á sokkunum eða vettlingunum, sem
þær vom að pijóna, gáfu kandís
og höfðu svo fátt að segja nema
eitthvað um mannasiði. Lína amma
var öðmvísi. Hún talaði böm til
ábyrgðar og umhugsunar. Spurði
um nám og hvað var verið að læra
hveiju sinni. Fátt gladdi hana eins
mikið og þegar eitthvert af bama-
bömum hennar stóð sig vel í skóla.
Sjálfsagt komið til af því að sjálf
þráði hún að komast til mennta,
eins og það var kallað, en aðstæður
leyfðu það ekki.
Hún sagði mér að aðeins einu
sinni á ævinni hefði hún stolið. Það
var á bemskuslóðum um 10 ára
aldur þegar hún tók bók í leyfís-
leysi á næsta bæ, vegna þess að
hún var búin að lesa allt heima
mörgum sinnum.
Hvort sem hún hefur fundið til
samkenndar með snærisþjófnum
Jóni Hreggviðssyni í sögunni um
íslandsklukkuna vegna þessa, veit
ég ekki en hún hélt mikið upp á
þá sögu. Það hefur eflaust gilt það
sama með böm um aldamótin og
ómaga á tímum Jóns Hreggsviðs-
sonar, að á hvomgt var hlustað.
Allt frá þeim tíma vom bækur
hennar líf og yndi. Sjálf skrifaði
hún bækur undir nafninu Dagbjört
Dagsdóttir og var með eina í
vinnslu, þegar sjónin gaf sig fyrir
nokkmm ámm. Ferðasögur, smá-
sögur og ljóð skrifaði hún einnig
og ekkert gat stöðvað hana frá því
að njóta góðra bóka og afla sér
þekkingar.
í skáldsögum hennar kemur fram
þessi sterka réttlætiskennd sem ein-
kenndi hana. Réttlæti fyrir þá sem
minna mega sín í lífsbaráttunni og
sem órétti vom beittir, enda sósíal-
isti alla tíð. Það sem einkenndi hana
líka var rómantík, sem í dag mundi
vart teljast jarðnesk og alltaf var
söknuður í öllum lögum, Ijóðum og
öðm sem hún unni.
Það væri ekki rétt að segja að
Ingveldur Olafs-
dóttir — Minning
Fædd l.júní 1889
Dáin 2. júlí 1986
Ingveldur Ólafsdóttir, húsfreyja,
andaðist í Landakotsspítala þann
2. þ.m. eftir mjög sutta legu, því
þrátt fyrir háan aldur var hún
hraust og hafði fótavist fram á sína
síðustu daga.
Ingveldur fæddist í Lárkoti í
Eyrarsveit 1. júní 1889, dóttir hjón-
anna Ingigerðar Þorgeirsdóttur og
Ólafs Bjöms Þorgrímssonar, sem
þar bjuggu. Hinn 26. september
1914 giftist hún Kristfínni Þor-
steinssyni, sjómanni, en hann
dmkknaði við störf sín þann 6.
nóvember 1916. Þeim hjónum varð
tveggja dætra auðið, Ingu og Krist-
fínnu, sem báðar era látnar.
Fyrstu árin eftir fráfall Krist-
fínns bjó Ingveldur að Bryggju í
Eyrarsveit með föður sínum og
dætmm, en síðan gerðist hún ráðs-
kona á heimili Herdísar Bogadóttur
og Jósefs H. Jónssonar, bókbindara
og bókavarðar í Stykkishólmi, og
gegndi því starfí þar til Jósef lézt
árið 1949, en þá fluttist Ingveldur
til Reylqavíkur og bjó á heimili
dóttur sinnar, Ingu, og tengdasonar
Björgvins Þorbjömssonar, í Sörla-
skjóli 3. Eftir andlát Ingu þann 6.
desember 1979 hugsaði Ingveldur
um heimili tengdasonar síns og
dóttursonar fram á síðustu ævi-
daga.
Kynni okkar Ingveldar hófust
fyrst á árinu 1937, en á því ári
gekk bróðir minn, Björgvin, að eiga
Ingu, dóttur hennar. Kynni okkar
urðu nánari eftir að Ingveldur flutt-
ist til Reykjavíkur árið 1949 og
stóðu þau óslitið fram til hennar
hinztu stundar. Það var mikil gæfa
fyrir mig, eiginkonu mína og syni
að kynnast jafn göfugri, háttprúðri
og glaðværri konu eins og Ingveld-
ur var alla tíð, konu sem var ávallt
reiðubúin til hjálpar og aðstoðar
hvar og hvernig sem á stóð. Við
hjónin, synir okkar og síðar bama-
böm eigum margar hugljúfar
minningar um þessa glæsilegu og
ástríku konu.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við hjónin, synir okkar og
fjölskyldur þeirra þakka Ingveldi
fyrir alla vinsemd hennar, styrk og
stoð. Við öll sendum eftirlifandi
tengdasyni hennar, bamabömum
og bamabamabömum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Sigurbjörn Þorbjörnsson
+
Þökkum af alhug öllum þeim er auðsýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför sambýliskonu minnar, móður, tengdamóð-
ur og ömmu,
HERBORGAR HJELM,
Vesturbergl 6.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks Landspítalans á deild-
um 11-A og 12-A.
Stefán Gunnlaugsson,
Halldór Gíslason, Kristbjörg Ólafsdóttir,
Jóhanna Björg Halldórsdóttir, Ólafur Valdín Halldórsson,
Gfsli Elvar Halldórsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu vegna
andláts og útfarar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR HJÖRLEIFSDÓTTUR,
Huldulandi 3.
Valgarður Friðjónsson,
Erla Friðjónsdóttir, Þorkell Júliusson,
Steinar Friðjónsson, Aslaug Aðalsteinsdóttir,
Guðrún Friðjónsdóttir,
Gunnar Friðjónsson, Edda Þórarinsdóttir,
Friðdís Friðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
lífíð hafí klappað henni ömmu
minni, þessari stoltu norðankonu.
Hún kynntist baslinu og harðri bar-
áttu við það að fá að njóta þess að
skapa, að hlusta á sitt innra sjálf
og að þurfa að standa sig sem
móðir á þeim tímum þegar staða
konunnar var bágbomari e_n í dag
og vinnustundimar fleiri. Ólgusjór
í hjónabandi, þó lygnt hafí að lok-
um. Hún lifði í tveimur heimum og
þegar sá harði var of aðgangs-
frekur, flýði hún í sinn eigin og kom
sterkari til baka.
Hvemig hafðir þú tíma, sem íjög-
urra bama móðir, saumaskapur og
önnur búsýsla án nútíma þæginda?
spurði ég hana einu sinni. Nóttin,
svaraði hún. Þú gleymir nóttunum.
Þá er kyrrð, þá em álfar á sveimi.
Svona var amma. Ef hún talaði
ekki í ljóðum þá talaði hún í gátum
og alltaf var stutt í spaugið. Enginn
sofnaði af leiðindum hjá henni.
Næst þegar ég fer norður þá kem
ég við þar sem amma mín sagði
að vötnin væm tærari og fjöllin
blárri. Ég ætla að sjá það sem ég
hef hingað til aðeins heyrt um.
Dagbjört Erla Magnúsdóttir
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis-
og minningargreinar til birt-
ingar endurgjaldslaust. Tekið
er við greinum á ritstjórn blaðs-
ins • á 2. hæð í Aðalstræti 6,
Reykjavík og á skrifstofu blaðs-
ins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á þvi vakin, að
greinar verða að berast með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar fmmort ljóð um
hinn látna. Leyfilegt er að birta
ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi
og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Megin-
regla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins em birt-
ar greinar um fólk sem er 70 ára
eða eldra. Hins vegar em birtar
afmælisfréttir með mynd í dagbók
um fólk sem er 50 ára eða eldra.