Morgunblaðið - 02.11.1986, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. NÓVEMBER 1986
41
Afmæliskveðja:
Tryggvi Jóns-
son, Dalvík
okkur alla miklu máli, en tvísýnt
var um árangur. Aður en yfir lauk
tók þetta verkefni meiri tíma en við
máttum taka frá þeim fyrirtækjum,
sem við störfuðum við, þar sem
oftast þurfti að leggja nótt við dag.
A þessum dögum varð mér ljóst
hversu frábæra skipulagsgáfu
Tryggvi hafði. Allt gekk sinn eðli-
lega gang norður á Dalvík, þó að
hann þyrfti að eyða löngum stund-
um í Reykjavík. Það hefði ekki verið
neitt merkilegt ef hann hefði haft
aðstoðarmenn á hveijum fingri. En
það hafði hann ekki. Hann annaðist
framkvæmdastjórn, launaútreikn-
inga og útborganir launa annaðist
hann, en verkstjóm var samt aðal-
starfið og er þá margt ótalið bæði
innan fyrirtækisins og utan.
Guðjón B. Ólafsson kom heim frá
Englandi og tók við stjóm sjávaraf-
urðadeildar og um sumarið 1968
var Félag Sambandsfískframleið-
enda stofnað. Og nú sigldum við
sléttari sjó um hríð. En næstu sex
árin sátum við Tryggvi saman í
stjóm Félags Sambandsfiskfram-
leiðenda. Þetta vom ár uppbygging-
ar og nýrra verkefna sem gott er
að minnast. Þetta voru einnig ár
margvíslegra vandamála og sam-
eignlegra átaka. í samstarfí þessara
ára komu bestu kostir Tryggva
fram, réttsýni hans og góðvild, föst
en hógvær málafylgja, sanngimi
og samningalipuð. Þetta allt og
skarpskyggni líka. Þegar Tryggvi
tók til máls, brosandi sínu hógværa
afsökunarbrosi, eins og honum
þætti lítlsvert það sem hann hafði
til málanna að leggja, þögnuðu all-
ir og hlustuðu. Og það var ekki
sjaldan að hann hitti einmitt nagl-
ann á höfuðið með sínum fáu,
hnitmiðuðu orðum.
Tryggvi fæddist í Framnesi á
Dalvík 3. nóvember 1906, sonur
hjónanna Kristjönu Hallgrímsdótt-
ur og Jóns Jónssonar fiskmats-
manns frá Hóli á Upsaströnd. Á
Dalvík ólst hann upp og þar ól hann
aldur sinn. Menntunar aflaði hann
sér alls staðar þar sem hana var
að hafa. Hann var í unglingaskóla
á Dalvík, aflaði sér skipstjórnarrétt-
inda á minni bátum og vélstjómar-
réttinda. Fram yfir tvítugt sótti
hann sjó og stundaði verslunarstörf
í hléum. Árið 1932 varð hann fast-
ur starfsmaður verslunar Kaup-
félags Eyfirðinga á Dalvík. Við það
starfaði hann allt til ársins 1950,
en þá tók hann við rekstri frysti-
húss kaupfélagsins. Það fýrirtæki
óx og dafnaði og þó að fleiri menn
kæmu þar við sögu hef ég aldrei
verið í vafa um að þáttur Tryggva
hafi verið drýgstur. Seinustu árin,
sem hann stjómaði frystihúsinu, var
afkoma þess jafnan sú besta hér á
landi.
Tryggvi lét af störfum hjá frysti-
húsinu um áramótin 1973 og 1974,
67 ára að aldri, og þótti flestum
það of fljótt nema honum sjálfum.
Hann vissi hvenær hætta skal leik.
Eftir það hóf hann störf hjá Spari-
sjóði Svarfdæla og vann þar allt til
ársins 1983 að hann lét að fullu
af störfum.
Trúnaðarstörf fyrir byggðarlagið
hlóðust snemma á Tryggva. Hann
var formaður hafnarnefndar 1936—
1942. Á þeim ámm var einmitt
mikið um að veraí hafnarmálum
Dalvíkinga og var lagður gmndvöll-
urinn ■ að þeirri höfn sem nú er.
Hann var síðasti oddviti Svarfaðar-
dalshrepps 1942—1946 áður en
hreppnum var skipt. Eftir skipting-
una var hann fyrsti oddviti Dalvík-
urhrepps árin 1946—1950. Samtals
var hann 20 ár í hreppsnefnd. Þeg-
ar samstarf okkar Tryggva hófst
var hann hættur öllum opinberum
afskiptum af hreppsmálum. Engu
að síður var hann stöðugt að reka
ýmiss konar erindi fyrir heima-
byggð sína.
Árið 1931 giftist Tryggvi Rögnu
Pálsdóttur. Ragna andaðist árið
1932 eftir aðeins rúmlega eins árs
hjónaband. Sonur þeirra er Ragnar,
sem starfar hjá Kaupfélagi Eyfírð-
inga á Akureyri. 1935 giftist
Tryggvi þeirri ágætiskonu Jómnni,
dóttur Guðlaugar Baldvinsdóttur
frá Böggvisstöðum og Jóhanns Jó-
hannssonar frá Ytra-Hvarfi, útibús-
stjóra Kaupfélags Eyfirðinga á
Dalvík. Þau Jómnn og Tryggvi eiga
tvö böm, Kristínu skólastjóra og
Jóhann flugstjóra, sem bæði búa í
Garðabæ.
Vorið eftir að Tryggvi hætti
framkvæmdastjórn við frystihúsið
lét hann einnig af störfum í stjóm
félags Sambandsfískframleiðenda.
Það em tólf ár síðan, en samt er
eins og hann sé ennþá með okkur.
Hann fylgist með öllu sem gerist í
sjávarútvegi og hann er oft með
okkur á gleðistundum og verður það
vonandi lengi enn. Og sjaldan er
leiðin út á Dalvík löng, ef hún ligg-
ur norður í land á annað borð.
Ég minntist fyrr á skipulags-
hæfiieika Tryggva. Þrátt fyrir það
að hann annaði margföldu starfi
hjá frystihúsi KEA á Dalvík virtist
hann alltaf hafa tíma til annarra
hluta og aldrei virtist honum liggja
á. Hann gaf sér tíma til ferðalaga,
bæði innanlands og erlendis, veiði-
ferða o.fl. o.fl. En áður en hann fór
í burtu skipulagði hann störfin og
ræddi við fólkið um þau. Hann fól
hveijum um sig ábyrgð á sínu starfí.
Ég held að það hafi verið lykillinn
að velgengni hans að hann treysti
samstarfsfólki sínu og umgekkst
það í samræmi við það.
Einu sinni þegar ég hitti Tryggva
hafði hann miklar áhyggjur af því
að hann hefði ekki komið rétt fram
við undirmann sinn. Hann lýsti fyr-
ir mér málavöxtum, en ég gat ekki
leiðbeint honum. Satt að segja
fannst mér málið þess eðlis að flest-
ir hefðu gleymt því strax, eða látið
sig það litlu skipta. En þetta var
mikið mál fyrir Tryggva. Daginn
eftir hringdi hann í mig og sagði
mér að hann hefði getað hugsað
málið í flugvélinni á leiðinni norður
og komist að niðurstöðu. Og honum
hafði greinilega létt. Ég vona að
þessi saga segi í fáum orðum meira
um skapferli Tryggva en hægt
væri í löngu máli.
Lengi væri hægt að halda áfram
en nú er mál að linni. Ég hef reynt
að bregða upp svipmynd af Tryggva
eins og hann kemur mér fyrir sjón-
ir. En það hefur ekki reynst
vandalaust. Sjálfur notar Tryggvi
hógvær orð. Þess vegna þarf að
fara um hann hógværum orðum.
En hvemig geta hógvær orð lýst
Tryggva? Það er vandamál sem ég
fæ ekki leyst. Þess í stað áma ég
honum allra heilla á áttræðisaf-
mælinu og þakka honum fyrir
samstarfíð á góðum stundum og
erfíðum. Samstarfið við hann og
vinátta hans hefur verið mér og
samstarfsmönnum mínum mikils
virði. Og ég vona að við eigum enn
eftir að eiga margt saman að sælda.
Arni Benediktsson
Á morgun, mánudaginn 3. nóv-
ember, verður Tryggvi Jónsson,
fyrrverandi frystihússtjóri á Dalvík,
áttræður. Ég get ekki látið hjá líða
að minnast hans á opinbemm vett-
vangi á þessum tímamótum, þó að
ekki fari hjá því að ég minnist fyrst
og fremst persónulegra samskipta
okkar og samvinnu á liðnum árum.
Það er jafnan álitamál hvort slíkar
endurminningar eigi erindi fyrir al-
menningssjónir, en í þetta sinn
verður að hafa það. Tryggvi hafði
áhrif á þá menn, sem hann hafði
samskipti við. Áhrif, sem oftast
urðu varanleg. Og. þegar ég nú
skrifa um Tryggva áttræðan, þá
komu fyrst upp í hugann þau áhrif,
sem hann hafði á mig og hafa ver-
ið mér veganesti.
Þegar fundum okkar bar saman
í fyrstu var Tryggvi kominn yfír
miðjan aldur, þroskaður maður með
mikla þekkingu á þeim viðfangsefn-
um, sem hann fékkst við, og mikla
reynslu. Þá var ég ennþá ungur
maður, tiltölulega nýkominn til
starfa við sjávarútveginn, þóttist
vita allt og vildi öllu breyta. Löngu
seinna sagði Tryggvi mér að á þess-
um árum hefði hann stundum látið
sér detta í hug að taka svolítið í
lurginn á mér og leiða mér fyrir
sjónir að ég hefði ekki höndlað allan
sannleikann. Af því varð þó aldrei.
Hins vegar átti það fyrir mér að
liggja að eldast og öðlast svolítið
meiri þekkingu. Og þá komu ungir
menn, sem allt þóttust vita og vildu
öllu breyta. Og þannig kemur hver
kynslóðin á fætur annarri með nýj-
ar hugmyndir, sem ekki falla að
reynslu eldri kynslóðar. Nýjar hug-
myndir, sem oft reynast réttar þrátt
fyrir fyrri reynslu, en oft reynast
líka rangar. En hver ný kynslóð
verður að fá að þreifa sig áfram
og spreyta sig á verkefnunum eftir
sínum eigin hugmyndum. Þannig
miðar okkur áfram þó að margt
glatist í leiðinni. En aldursmunur
varð okkur Tryggva ekki leiðinni.
En aldursmunur varð okkur
Tryggva ekki lengi til hindrunar.
Samstarf okkar Tryggva hófst
svo nokkrum árum síðar, nánar til-
tekið veturinn 1967—1968. Þá var
okkur ásamtf fleirum falið af félög-
um okkar að vinna verk, sem skipti
Borgartúni 28.
Skrifstofutæknir
Eitthvað
fyrirþig?
Vegna mikillar þátttöku og vegna þess að
færri komust að en vildu í skrifstofutækn-
inám Tölvufræðslunnar sl. haust hefur
Tölvufræðslan ákveðið að fara af stað með
nýja námshópa í skrifstofutækni í janúar
1987.
Um er að ræða þriggja mánaða nám í vinnu-
aðferðum á skrlfstofu með sérstakri áherslu
á notkun tölva sem nú eru orðnar algengar
í allri skrifstofuvinnu.
Nemendur útskrifast sem skrifstofutæknar
og geta að námi loknu tekið að sér rekstur
tölva við minni fyrirtæki.
Námið hentar þeim sem lokið hafa stúd-
entsprófí eða góðu grunnskólaprófí.
Námskeiðið hefst 5. janúar 1987.
Nánari upplýsingar veitir námsstjóri
Tölvufræðslunnar Sjöfn Ágústsdóttir í
sima 687590.
Qf
Tölvufræðslan