Morgunblaðið - 31.01.1987, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. JANÚAR 1987
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. JANÚAR 1987
29

LJtgefandi
Framkvæmdastjóri
Ftitstjórar
Aöstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 500 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakið.
Iþróttasamband
í slands 7 5 ára
Aukin menntun og þekking
hefur glætt skilning fólks
á mikilvægi íþrótta, útivistar
og hreyfingar fyrir heilbrigði
og velferð einstaklingsins.
Fleirum og fleirum verður
Ijóst, að hver einstaklingur ber
að drjúgum hluta ábyrgð á
eigin líkamlegu heilbrigði —
og hefur ríkuleg áhrif á það
með lífemi sínu.
Mannrækt, það að byggja
sjálfan sig upp hið innra —
hugarheim og heilbrigð viðhorf
til lífs og umhverfis — vegur
að vísu þyngst á vegferð ein-
staklingsins. En líkamsræktin
skiptir einnig mjög miklu máli
fyrir heilbrigði hans og vel-
ferð. Á þeim vettvangi getur
hver einstaklingur byggt upp
sína eigin heilsuvöm með holl-
um neyzluvenjum og réttri
líkamsþjálfun. Á þeim vett-
vangi getur samfélagið lagt
þung lóð á vogarskál með til-
urð aðstöðu til almennings
íþrótta. Keppikeflið er heil-
brigð sál í hraustum líkama.
Iþróttasamband íslands,
sem spannar í dag átján sér-
greinasambönd og hátt í
hundrað þúsund félaga, heldur
um þessar mundir hátíðlegt
sjötíu og fimm ára afmæli sitt.
Áf því tilefni er ástæða til að
þakka ÍSÍ ómetanleg störf í
þágu íslenzkrar æsku og al-
mennings.
Margt hefur breytzt í
íslenzku samfélagi á sjötíu og
fímm ára starfsferli ÍSÍ, flest
til hins betra, en því miður
sumt til hins verra. Tómstund-
um fólks, yngra sem eldra,
hefur fjölgað, sem er af hinu
góða. Mun fleira togar hins-
vegar í fólk í þessum tóm-
stundum, sumt og máske flest
af hinu góða, en annað ekki.
Hættur iiggja svo að segja við
hvert fótmál. Af þeim sökum
er það ómetanlegt að vegur
Iþróttasambands Islands skuli
vera jafn mikill og hann er.
Af þeim sökum er sú fjöl-
breytni til íþróttaiðkana, sem
ÍSÍ, einstök íþróttafélög, ríki
og sveitarfélög hafa byggt
upp, einn gildasti þáttur í fyrir-
byggjandi heilsu- og velferðar-
vömum líðandi stundar í
landinu.
Sú aðstaða sem sveitarfélög
hafa búið þegnum sínum til
íþróttaiðkana er mjög mismun-
andi. I því efni, sem fleirum,
hefur Reykjavíkurborg glæsi-
lega forystu. Ef til vill ber
Bláijallafólkvangur, sem er
samátak Reykjavíkur og
grannbyggða, þar hæst. Þar
er sannkallaður vettvangur al-
menningsíþrótta. í Bláfjöllum
og öðrum útivistarsvæðum í
nágrenni höfuðborgarinnar
stunda þúsundir, jafnvel tug-
þúsundir, vetraríþróttir, þegar
aðstæður leyfa. Það hefur í
raun orðið bylting í þátttöku
almennings - í vetraríþróttum
eftir að þessi aðstaða varð til.
Sem betur fer eru íþróttir að
verða almenningseign, sem all-
ur þorri fólks sækir í ánægju
og hollustu.
íþróttasambandi íslands var
helgað efni á átta síðum Morg-
unblaðsins síðastliðinn mið-
vikudag í tilefni 75 ára
afmælis. Þar er m.a. viðtal við
Svein Bjömsson, forseta ÍSÍ.
í viðtalinu segir Sveinn að 40%
þjóðarinnar taki þátt í einhvers
konar íþróttum. Markmiðið sé
hinsvegar að hækka þetta
hlutfall í a.m.k. 50%. Sá á og
að vera megintilgangur
íþróttahreyfingarinnar, að
gera íþróttir að almennings-
eign, fyrirbyggjandi heilsuvöm
fólksins í landinu, samhliða því
að vera gleðigjafi í tómstund-
um.
Því má hinsvegar ekki
gleyma að afreksíþróttir fela
í sér mikinn hvata fyrir al-
mennan íþróttaáhuga. Og út á
við eru íslenzkir afreksmenn í
íþróttum mikil landkynning og
auglýsing __ fyrir allt sem
íslenzkt er. í þeim efnum verð-
ur því að sækja á brattann,
þó meginmálið sé að gera
íþróttir að almenningseign.
Öll starfsemi kostar fjár-
muni, ekki sízt jafnumfangs-
mikil starfsemi og fram fer á
vegum íþróttahreyfíngarinnar.
Fjármunir koma til hreyfíngar-
innar eftir ýmsum leiðum, m.a.
með stuðningi ríkis og sveitar-
félaga. Iþróttahreyfingin
stendur og sjálf í fjáröflun,
m.a. með „fijálsri skattlagn-
ingu“, það er getraunum og
„lottói", þar sem hver og einn
ræður eigin framlagi og hefur
vinningsvon í bakhöndinni.
Það er ánægjulegt til þess að
vita að íþróttahreyfíngin mæt-
ir velvild í þessari tekjuöflun
sinni.
Morgunblaðið ámar íþrótta-
sambandi íslands og aðildarfé-
lögum þess farsældar í tilefni
merkisafmælis.

Umsjónarmaður Gísli Jónsson
Þórir Áskelsson á Akureyri
kemur stundum að máli við mig,
eða sendir mér línu. Hann er
áhugasamur um íslenska tungu
og lætur sér mislíka, þegar hann
telur henni misboðið, einkum í
útarpi og blöðum. Á slíkum vett-
vangi, fínnst honum, að málvönd-
unin eigi að vera hvað mest.
Fyrsta lotan í þættinum í dag
byggist á athugasemdum frá hon-
um.
1. Eitthvað er í burðarliðnum
= eitthvað er í þann veginn að
gerast eða verða til. Þóri þykir
þetta líkingamál mjög ofnotað og
mælist til þess að það verði haft
í hófí. Umsjónarmaður vitnar um
þetta til bréfs frá Tryggva Helga-
syni á Akureyri, sjá 334. þátt.
2. Umsjónarmaður er sammála
Þóri Áskelssyni um að fallegra
mál sé „dulið launakerfí", heldur
en „dult“. Ekki er þó hægt að
segja að dult sé rangt í þessu
sambandi. Dult mun þama vera
hvorugkyn af lýsingarhætti þátíð-
ar af sögninni að dylja, en ekki
hvorugkyn af lýsingarorðinu dul-
ur = sá sem eðlilegt er að dylja
tilfínningar sínar. Eigi að síður
getur dult staðist, því að lýsingar-
háttur af dylja er til í mismunandi
myndum. Fyrr meir var hann
duliðr eða duldr, og er þá dult
hvorugkyn af síðari gerðinni. I
Snorra-Eddu segir:
„En ef þú einn ert orðinn svo
fávís, að eigi hefír þetta heyrt,
þá vil ég þó það vel virða að held-
ur spyijir þú eitt sinn ófróðlega
en þú gangir lengur duliður þess
er skylt er að vita.“ (Fært til nú-
tímastafsetningar, leturbr. um-
sjónarmanns). Þá vísar
umsjónarmaður einnig til vísu sem
birtist hér undir lok þáttarins.
En fyrst ég er farinn að vitna
í Snorra Sturluson, þykir mér rétt
að bæta við hliðstæðu sagnarinn-
ar að hylja, sögninni að telja.
Snorri segir um Loka:
„Sá er enn taldur með ásum
er sumir kalla rógbera ásanna og
frumkveða flærðanna og vömm
allra goða og manna. Sá er nefnd-
ur Loki eða Loftur, sonur Fár-
bauta jötuns.“
Enn má minna á gamla vísu
er svo hljóðar:
Nú hef ek talt/tíu landreka,
þá er hverr var/frá Haraldi.
Inntak svá/ævi þeira
sem Sæmundr/sagði inn fróði.
Sagnimar að dylja og telja eru
báðar eftir 2. flokki veikra sagna,
en eitt helsta einkenni þvílíkra
sagna er endingarleysi í nútíð.
Minna þær um það á sterkar sagn-
ir, enda hefur svo farið, að þær
hafa unnvörpum orðið fyrir
áhrifsbreytingu (analógíu) frá
hinum sterku í lýsingarhætti þá-
tíðar. Þannig hefur duliðr orðið
dulinn, taliðr > talinn, þan-
iðr > þaninn o.s.frv.
3. Ekki má rugla saman að
mæða á og að mæta á. Þórir
telur sig hafa heyrt í sjónvarps-
frétt að eitthvað „mætti“ á
einhveijum í stað þess að það
mæddi á honum.
4. Þá heyrði Þórir Áskelsson
þann samruna (contaminatio) „að
hafa mikið á hjarta", en annað-
hvort liggur mönnum mikið á
hjarta eða þeir hafa mikið á sam-
viskunni.
5. Enn er þess að geta að við
Þórir viljum stigbreyta lýsingar-
orðið slæmur óreglulega:
slæmur, verri, verstur, en ekki
slæmari, slæmastur, en þessa
stigbreytingu hefur Þórir orðið
var við. ^
Til viðbótar þessum athuga-
semdum vill umsjónarmaður geta
þess, að fyrir skömmu heyrði hann
í útvarpstilkynningu skringilegt
373. þáttur
dæmi um samruna. Þar voru Is-
firðingar og „nágrannabúar"
ávarpaðir. Mér skilst að menn séu
annaðhvort nágrannar eða nábú-
ar. „Nágrannabúar" minnir
sterklega á vitleysumar „grand-
varalaus" og „snauðugur", hið
fyrra orðið til úr grandalaus +
andvaralaus, hið síðara úr
snauður og auðugur.
Þá heyrði ég einnig um daginn
skrýtilega til orða tekið í útvarps-
viðtali. Maður nokkur sagði: „Við
vílum okkur ekki fyrir því.“ Hygg
ég að flestir mundu fremur segja:
Við vílum það ekki fyrir okkur =
við hikum ekki við það, látum það
ekki aftra okkur.
★
Þessi þáttur er skrifaður á Páls-
messu í kyrru veðri og björtu, og
fylgja því þessar veðurvísur gaml-
ar:
Ef heiðbjart er og himinn klár
á helga Pálusmessu,
mun þá verða mjög gott ár,
mark skal taka á þessu.
En ef þoka Óðins kvon
á þeim degi byrgir,
fjármissi og fellisvon
forsjáll bóndinn syrgir.
Falli snjór, en dijúpi dögg,
dult skal ei hvað þýðir
Hefir þjóðin haldið glögg
harðdrægar ársins tíðir.
Geta má þess að kenningin
Óðins kvon (eiginkona) táknar
jörðina, því að Óðinn gat Þór við
henni.
★
P.s. Ég ítreka þá tillögu að
„framhjátenging" sú sem Eng-
lendingar kalla bypass (í sam-
bandi við kransæðalækningar)
verði nefnd hjáleið á íslensku.
Slökkviliðsmenn bera brúðu út úr reykfullu húsinu. Giftusamleg
„björgun“ afstaðin.
Morgunblaðið/Sigurgeir
Nokkrir úr Slökkviliði Vestmannaeyja vígja ný hlífðarföt sem liðinu
hefur áskotnast. Frá vinstri: Auðberg ÓIi Valtýsson, Grímur Guðna-
son, Rafn Pálsson, Hallgrímur Tryggvason, Steingrímur Benedikts-
son, Guðni Georgsson og Hreinn Sigurðsson.
Merk bók frá
árinu 1882 finnst
í Gaulverjabæ
Hefur legið í gleymsku í um 60 ár í
tæplega aldargömlu húsi
Gaulveijabœ.
FUNDIST hefur í Gaulveijabæ í Flóa bók er rekur upphaf sitt til
ársins 1882. Titillinn er Bréfabók hreppsnefndarinnar í Gaulveija-
bæjarhreppi. Hún er handskrifuð og hefur legið í gleymsku 50 til
60 ár ef ekki lengur.
Bókin fannst í tæplega 100 ára
gömlu íbúðarhúsi. Fært er inn í
bókina til ársins 1897 öll bréf til
og frá hreppsnefndinni. Síðasti
þriðjungur bókarinnar er síðan auð-
ar síður og virðist þessi siður þá
aflagður.
Bréfín eru mislöng og mismerki-
leg. Sum teljast þó örugglega
merkar heimildir um mannlíf hér í
sveit á þessum tíma, og reyndar í
öllum Flóanum.
Fátækt og eymd þessara ára er
líst á lifandi og býsna nærtækan
hátt í mörgum bréfum. Einn bóndi
af mörgum biður til dæmis um
bráðabirgðastyrk af „fátækrafé"
hreppsins. Hann hafði þá til
lífsframfæris sér, konu og fjórum
bömum innan 11 ára aldurs, eina
kú er mjólkaði 7 merkur kvölds og
morgna.
Slæmt rosasumar var samkvæmt
bókinni árið 1884, líkt og réttum
eitthundrað árum síðar hér á Suð-
urlandi. 22. desember skrifaði
hreppsnefndin til landshöfðingja og
biður um styrk af „gjafapeningum
þeim sem landið hefur fengið".
Segja þeir hey bæði ill og lítil.
12. febrúar er aftur skrifað bréf
til Bergs Thorberg landshöfðingja.
Þá er ástandinu lýst þannig að dag-
lega berist hreppsnefndinni tilkynn-
ingar frá fátæklingum að fóður sé
þrotið handa fénaði og ekki sé á
heimilum lífsbjörg til næsta máls.
16. febrúar sendir amtmaður 225
kr. styrk af „gjafafénu". Var því
varið til að kaupa kommat á Eyrar-
bakka.
Fróðlegt er einnig að lesa bréf
stórhuga og framsýnna manna.
Páll Sigurðsson prestur í Gaul-
veijabæ imprar á mörgu í bréfí til
„hinnar heiðmðu sýslunefndar",
1882. Honum ofbýður eymdin og
stöðnunin. Hann minnist á nauðsyn
áveitu, „sem meigi skoða sem höfuð
velferðarmál Flóahreppanna, annað
en túnræktina".
Páll þessi lést 1887 og lifði því
ekki að sjá Flóaáveituna. Einnig
minnist hann á nauðsyn þess að
gera verslunina enn fijálsari og lýs-
ir þvílíkum fíötrum einokunin olli.
Allt með raunsæjum og nærtækum
dæmum.
Trúlega telst bókin varla merk á
landsvísu. Ófáar bækur sem þessi
liggja líklega á héraðsskjalasöfnum
um allt land. Þó hlýtur að vera feng-
ur í áður gleymdum og jafn lifandi
lýsingum liðinnar tíðar og í bókinni
fínnast.
— Valdim.G.

Bókin rekur upphaf sitt til ársins 1882. í bókina voru færð öll bréf til og
frá hreppsnefndinni allt til ársins 1897.
Morgunblaðið/Valdimar
Bókin sem fannst í Gaulveijabæ í tæplega 100 ára gömlu íbúðarhúsi.
Slökkviliðið
í Vestmauna-
ejrjum æfir
reykköfun
V es tm annaeyj um.
GÖMUL hús sem eiga að fjar-
lægjast vegna þess að þau eru
ónýt eða þá einfaldlega fyrir,
geta komið að góðum notum áður
en niðurrifið hefst. Slökkviliðs-
menn renna gjarnan hýru auga
til slikra húsa og nota þau þá til
nauðsynlegra æfinga. Slökkvilið-
ið í Vestmannaeyjum hreppti eitt
slíkt um daginn og þar á báe var
svo sannarlega tekið til hendinni.
Það var húsið Eyri við Vesturveg
sem átti að jafnast við jörðu og fékk
slökkviliðið húsið til afnota eina dag-
stund. 26 slökkviliðsmenn æfðu þar
í 10 klukkustundir reykköfun ( raun-
verulegum reyk. Notuðu þeir þama
í fyrsta skipti ný hlífðarföt sem liðinu
hefur áskotnast og eru sérlega ætluð
fyrir reykkafara.
Æfingin fór þannig fram að á efri
hæð hússins var falin brúða sem reyk-
kafaramir áttu að leita uppi og
„bjarga" út úr húsinu. Á meðan fór
slökkviliðsmaður inn á neðri hæðina
og vom reykkafaramir sendir strax
inn aftur til að ná í hann. Auðberg
Óli Valtýsson, varaslökkviliðsstjóri,
sagði ( samtali við fréttaritara að
þessi æfing hefði tekist í alla staði
mjög vel og það væri ómetanlegt
fyrir slökkviliðsmenn að geta æft sig
við svo raunverulegar aðstæður sem
þama var unnt að skapa.
Slökkviliðsmenn hafa að undan-
fömu farið um borð í marga báta og
kennt skipveijum meðferð á þeim
reykköfunar- og eldvamartækjum
sem þar em til staðar. Hefur þetta
verið gert að ósk skipstjómarmanna
og sagði Auðberg Óli að meðal sjó-
manna væri mikil alvara og áhugi
fyrir þvf að kynna sér þessi mál sem
best. -hkj.
4Í:2 ~4'9JL£ '1 d-9 04141' 11
Minitel vinsælt í París
Nýafstaðnar frosthörkur og vetrarríki höfðu lítil áhrif á matar-
innkaup þúsunda Parísarbúa í kjörbúðum sinum. Þeir skrifuðu
einfaldlega pantanir sínar inn á tölvuskerma frá pósti og sima
sem þeir hafa á heimilum sinum, og varan var send heim til
þeirra samdægurs.
etta hversdagslega verkefni
er eitt gleggsta dæmið um
að Minitel — lítill tölvuskjár
tengdur við símann — er ekki
lengur á tilraunastigi, heldur full-
búið tæki til almennra heimilis-
nota.
„Við emm enn eina þjóðin í
heiminum sem hefur Minitel,"
segir í yfírlýsingu póst- og síma-
málastjómarinnar í tilefni þess að
tíu ár em liðin frá tengingu fyrstu
Minitel-tækjanna í einu úthverfa
Parísar. í upphafi var gert ráð
fyrir að tækin, sem svipar til
ferðasjónvarpstækja með stafa-
borði, kæmu í stað símaskrárinnar
og með þeim væri unnt að fá
upplýsingar frá tölvubúnaði
símans. Nú nota tvær og hálf
milljón einstaklinga og fyrirtækja
þennan búnað til að afla sér ótrú-
lega margvíslegrar þjónustu, allt
frá því að koma á stefnumótum
yfir í að annast bankaviðskipti.
Innan tíu ára reiknar franska
póst- og símamálastjómin, sem
er ríkisfyrirtæki, með því að allir
20 milljón símar landsins, bæði
hjá einstaklingum og fyrirtækj-
um, verði búnir Minitel-tækjum,
sem látin em í té endurgjalds-
laust. Þá er einnig reiknað með
að ráðamenn símamála í öðram
Evrópuríkjum og í Bandaríkjun-
um hafi látið af tortryggni sinni
og fetað í fótspor Frakka.
„Vöxturinn á nýliðnu ári var
undraverður," segir talsmaður
DGT, frönsku póst- og símamála-
stjómarinnar. „Á árinu 1986 jókst
notkunin úr 8 milljón klukku-
stundum (28 milljón klukkustund-
ir.
200 milljón
upphringingar
Minitel var notað við rúmlega
200 milljón upphringingar á árinu
(miðað við 76. milljón upphring-
ingar árið áður), og þessi notkun
aflaði ríkisfyrirtækinu tekna er
námu sem svarar um 8 milljörðum
(slenzkra króna, en þær tekjur
nægðu til að standa undir öllum
fíárfestingum í símakerfínu.
Þessu fylgdi nokkur áhætta þar
sem rúmlega milljón Minitel-
tækjum var komið upp endur-
gjaldslaust á 12 mánaða timabili
til að örva Minitel-viðskipti neyt-
enda.
En gæfan hefur frá upphafí
brosað við þessari tæknivæðingu,
eða frá því innlendi símtækjaiðn-
aðurinn — að mestu í ríkisrekstri
— átti við svo mikla erfiðleika að
stríða um miðjan áttunda áratug-
inn að óskað var eftir (jölgun
símtækja hjá því opinbera til að
símaframleiðendur legðu ekki upp
laupana. Iðnaðurinn hafði verið í
miklum vexti og valdið byltingu
í símaneti Frakklands, sem með
sínar 20 milljón símalínur var orð-
ið hlutfallslega hið þéttriðnasta í
Evrópu. En vonir um útflutning
á franskri símatækni bmgðust,
og þá kom Minitel til sögunnar.
Var það hannað sem neyðarúr-
ræði til að halda starfseminni
gangandi hjá bágstöddum
símtækjaframleiðendum.
í stað símaskrár
Upphaflega hugmyndin var að
hætta útgáfu símaskrárinnar og
bjóða þess í stað fjölbreyttari
þjónustu á tölvuskjám, svo sem
áætlanir jámbrautanna. Fimm
ámm síðar var svo fallið frá því
að hætta útgáfu símaskrárinnar,
því þá hafði Minitel skipað sér
sess, aðallega hjá einkafyrirtækj-
um.
í dag veitir Minitel aðgang að
þjónustu rúmlega 3.000 fyrir-
tækja, og tugir fyrirtækja bætast
við vikulega. Helztu notendumir
em bankamir, sem veita alla
venjulega þjónustu gegnum Minit-
el auk upplýsinga um innstæður.
En nýir Minitel-notendur eiga er-
fítt með að fóta sig við val á öllum
þeim hundmð annarra þjónustu-
greina, þar sem meðal annars er
unnt að verða sér úti um klámrit
eða vafasöm stefnumót. Engin
ritskoðun er á efni upplýsinga
Minitel á vegum póst- og síma-
málastjómarinnar, og hefur hún
einnig viðurkennt einskonar Min-
itel-síma, sem verkar svipað og
venjulegir farsímar.
Auðveldar viðskipti
En það er leiðin til að auðvelda
viðskipti, sem hefur tryggt fram-
gang Minitel. Heimsendingaþjón-
usta kjörbúðanna, sem er tiltölu-
lega ný af nálinni, er nú þegar
samkeppnisfær hvað verð snertir
við venjuleg kjörbúðaviðskipti. Og
um 10% af viðskiptum póstverzl-
ana fara gegnum Minitel, sem
jafnvel hefur verið tekið í þjón-
ustu tízkuhúsa eins og Yves St.
Laurent.
Af þeim hundmðum atriða á
sviði upplýsinga, fræðslu,
skemmtiefnis eða frétta af fund-
um sveitar- og bæjarstjóma, sem
unnt er að fá aðgang að með
notkun sérstaks merkjakerfís,
hefur dagblaðaþjónusta allan sól-
arhringinn, sem stærstu útgef-
endur Frakklands hafa komið
upp, reynzt gefa mestar tekjur.
Og í sumum tilvikum hefur þessi
þjónusta einnig leyst fjárhags-
vanda blaðanna sjálfra.
Fyrirtæki sem bjóða Minitel-
þjónustu greiða símanum sem
svarar um 400 krónur á klukku-
stund 5 leigu fyrir símalínu, og fá
til baka um tvo þriðju þess verðs
sem símanotandinn greiðir, en það
samsvarar um kr. 2,40 á mínút-
una. Sem dæmi má nefna að hjá
dagblaðinu Parisien Libere nemur
heildamotkun símalínunnar
177.000 klukkustundum á ári.
Minitel-notendur — aðrir en
fyrirtæki — era að jafnaði 25-35
ára, með meðaltekjur eða meira,
og greiða nú að meðaltali sem
svarar 640 krónur á mánuði fyrir
þjónustuna. En tækifæri stórfyrir-
tækja verða æ fjölbreyttari, ekki
sízt þar sem Minitel-tæki fyrir-
tækja em nú háþróaðar tölvur
tengdar gagnabönkum, sérstak-
lega í Bandarílqunum.
Höfundur er blaðamaður hjá
brezka blaðinu The Observer.
AF ERLENDUM VETTVANGI
Frakkar hafa lagt sig mjög fram um það á síðustu árum að tileinka sér hátækni auk þess sem þeir
hafa verið frumkvöðlar að alþjóðlegu samstarfi á því sviði svo sem með EUREKA-áætluninni, þar
sem ísland er meðal þátttökuríkja. Hér sést Jacques Chirac, forsætisráðherra Frakka, rýna í full-
komna smásjá, en í meðfylgjandi grein lýsir blaðamaður Observer því hvemig Minitel-tölvusíma-
kerfið hefur komið sér vel fyrir marga Frakka í vetrarhörkunum undanfarið.
eftir PAUL WEBSTER
£
«
4

t
4-
4