Morgunblaðið - 14.05.1987, Qupperneq 15

T8ei IAM .{■! flUOAOUTMMr? .aiaAJflVIUOflOM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. MAÍ 1987
15
Móðir skrifar:
Hvar er réttlætið?
eftir Guðrúnu
Önnu Thorlacius
Það er mér ekki létt að
skrifa þessar línur, en ef það
gæti orðið til þess að opna
augu almennings fyrir því
hvert stefnir í dómum yfir
glæpamönnum hér á landi, þá
er það vel.
Eg er móðir fötluðu stúlk-
unnar, sem var myrt á svo
skelfílegan hátt í Sjálfsbjarg-
arhúsinu aðfaranótt 13. sept-
ember 1986. Um miðjan apríl
var dómurinn birtur, aðeins 8
ár. Að sögn blaðanna var dóm-
urinn mildaður af þeim for-
sendum, að eftir hans sögn
hafí hann ekki gert þetta af
ásettu ráði. Hvemig var hægt
að taka það til greina, þar sem
verkin sýndu annað, fyrst til-
raun til nauðgunar og svo var
hún myrt á svona hræðilegan
hátt? Nú er þessi maður talinn
sakhæfur, en samt var hægt
að fínna honum málsbætur.
Þó lýsir atferli hans, eftir að
hann er búinn að fremja þetta
níðingsverk, alveg sérstökum
kulda. Hann er yfírvegaður,
máir fíngraför í íbúðinni, tekur
tólið af símanum og hylur líkið,
yfírgefur íbúðina og mætir
síðan til vinnu á staðnum dag-
inn eftir, eins og ekkert hafí
gerst.
Er hægt að ganga lengra í
algjöru tilfínningaleysi? Eg hef
verið friðlaus síðan dómurinn
var birtur, vegna þeirrar lítils-
virðingar sem mér fínnst gæta
gagnvart því lífí sem deytt
var. Þolandinn virðist ekki fá
neina samúð, gleymd hennar
skelfíng, gleymd hennar bar-
átta við að verja líf sitt, sem
tók þó nokkum tíma, að sögn
morðingjans. Það er eins og
þetta sé allt aukaatriði, af-
greitt, búið.
Ég veit ekki eftir hveiju
farið er þegar dæmt er, en
einhvem veginn fínnst mér
gæta mikillar samúðar bæði
með nauðgumm og morðingj-
um í dómskerfínu hér á landi,
það sýna dómamir í gegnum
tíðina. í flestum tilfellum er
náðun eftir nokkur ár og þá
er ekkert til fyrirstöðu að þess-
ir menn geti haldið áfram iðju
sinni og lagt fleiri heimili í rúst.
Þriðja
stúlkan...
Erlendar bækur
Jóhanna Kristjónsdóttir
Agatha Christie: Third Girl
Útg.Fontana/Collins
AGATHA sáluga Christie er áreiðan-
lega ekki síður lesin nú, tíu árum
eftir að hún andaðist í hárri elli, en
meðan hún lifði. Bækur hennar eru
í stöðugum endurútgáfum og þær
eru lesnar af öllum. Agatha er að
verða klassisk. Þótt hún sé orðmörg,
teygi lopann óheyrilega, smáatriða-
gjöm og stundum yndislega hallæris-
leg, þegar hún er að lýsa ástamálum.
Hún hefur alltaf lag á að skapa
spennu, búa til ótrúlega lifandi per-
sónur - þótt sumar þeirra séu myrtar
með köldu blóði áður en bókinni lýk-
ur - og atburðarásin þótt hæg sé,
heldur athyglinni. Með alls konar
smábrögðum sem hún notar og eru
oft sniðug og lukkast vel.
Ég geri því nokkum veginn skóna
að ég hafí lesið Þriðju stúlkuna ein-
hvern tíma áður. Þóttist muna eftir
ýmsu og áttaði mig á hver væri aðal-
vondamanneskjan fyrr en venjulega.
Því hef ég sem sagt lesið hana áður
og hafði jafn gaman af henni núna.
Þótt mér blöskraði að vísu dálítið
undir lokin, hvað Agatha vanmetur
lesendur sína. Kannski varð ég bara
svona hrokafull. Af því að ég kannað-
ist við málið frá fyrri tíð.
Söguþráðurinn gengur út á að ung
stúlka, Norma nokkur, leitar upp
hinn óborganlega snjalla og yfír-
gengilega hégómagjama og sjálfum-
glaða Hercule Poirot. Hún heldur að
hún hafi framið morð, en það er
ekki víst. En áður en hún fæst til
að létta á hjarta sínu við Poirot,
missir hún áhugann og fínnst hann
of gamall, það geti ekki verið að
hann geti hjálpað henni. Hercule
Poirot fær ekki afborið þessa niður-
lægingu og fer á stúfana að kanna,
hver þessi stúlkukind var. Til þess
fær hann yndislega aðstoð Frú Oli-
ver, sem gerir sér það til dundurs
að semja sakamaálsögur.
Norma býr með tveimur öðmm
stúlkum í London, en úti í sveitinni
á faðir hennar mikið og veglegt set-
ur. Hann er nýkominn heim frá
Afríku og hafði stungið Normu og
móður hennar af fyrir mörgum ámm.
Og nú hefur hann fengið sér nýja
konu og það em ekki beinlínis dáleik-
ar milli stjúpunnar og stúlkunnar.
Leikur jafnvel gmnur á að stúlkan
Norma hafi reynt að koma stjúp-
móður sinni fyrir kattamef. Norma
er á allan hátt ósköp ólánleg stúlka
og óömgg. Kannski hún sé veil á
geði og kannski er hún hættuleg,
því að það gerist margt skrítið sem
hún kann engar skýringar á.
En eins og sæmir Agöthu er
málið ekki svo einfalt. Og þegar þau
leggja saman hinn íðilsnjalli wPoirot
og frú Oliver skáldkona er nokkurn
veginn pottþétt að málið muni upp-
lýsast. Og hinir vondu fá makleg
málagjöld og góða fólkið fer til Ástr-
alíu...Fínn endir það.
Hefur þú hugað að peningunum þínum...
... í dag?
VERDBRffAMARKADS IDNADARBANKANS
bera nú 9-11% ávöxtun umfram verðbúlgu
Opnunargengi Sjóðsbréfa 1 og 2 verðuróbreytt kr. 1.000 dagana 7. tii 22. maí 1987
Á tímum hárra vaxta - en mishárra - geta
menn farið mikils á mis ef ekki er gætt
nægilega vel að ávöxtun. Hjá Verðbréfa-
markaði Iðnaðarbankans vinnur starfs-
fólkið við að ávaxta fé viðskiptavinanna -
á hverjum degi! Til að geta sinnt þörfum
þeirra enn betur en til þessa höfum við
stofnsett tvo nýja verðbréfasjóði og
bjóðum nú Sjóðsbréf 1 og Sjóðsbréf 2.
Með Sjóði 1 er lögð áhersla á uppsöfnun
og Sjóðsbréf 1 halda þannig áfram að
ávaxtast meðan eigandinn þarf ekki á
peningunum að halda. Þegar bréfin eru
seld er sparnaöurinn tekinn í einu lagi,
þ.e. höfuðstóllinn ásamt vöxtum, vaxta-
vöxtum og verðbótum. Sjóðsbréf 2 eru
ætluð þeim sem þurfa að lifa af eignum
Verðbréfamarkaður
Iðnaðarbankans hf.
sínum og hafa af þeim reglulegar tekjur.
Tekjur Sjóðs 2 umfram hækkun láns-
kjaravísitölu eru greiddar út á þriggja
mánaða fresti til eigenda Sjóðsbréfa 2
eftir hlutdeild þeirra í tekjum sjóðsins.
Tekjur Sjóðsbréfa 2 eru greiddar í mán-
uðunum mars, júní, september og des-
ember. Hjá Verðbréfamarkaðnum hugs-
um við að ávaxta peninga - á hverjum
degi!
Síminn að Armúla 7 er 68-10-40.