Morgunblaðið - 08.08.1987, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. ÁGÚST 1987
Dýr myndi Hafliði allur
Kjóll sem sætavísa klæddist á frumsýningu bítlamyndarinnar „A Hard Days Night" og er með mynd af
þeim George, John, Paul og Ringo seldist um daginn á uppboði hjá Sotheby’s uppboðsfyrirtækinu fyrir
4000 bresk pund eða um 250 þúsund íslenskar krónur. Kjóllinn er úr baðmull, blár og hvítur, og áritaður af
öllum bítlunum. Þeir rituðu nöfn sfn á hann fyrir sætavfsuna á meðan hún var í honum á frumsýningunni árið 1964.
Sigrar og sorgir
MaríuCallas
Ný kvikmynd um
líf mestu söng-
konu heims
María Callas var á sínum tíma
mesta óperusöngkona heims
og margir segja allra tíma. Hún var
grísk að uppruna, en ólst upp í
Bandaríkjunum þar sem hún fædd-
ist árið 1923 í New York. Hún var
skírð María Sofía Cecilía Kalo-
geropoulos, en með slíkt nafn er
ekki víst að hún hefði nokkru sínni
orðið fræg og því breytti hún þvf í
Maríu Callas. Nú er væntanleg
kvikmynd eftir gríska leikstjórann
Manos Noyes-Kyriazis um storma-
samt líf prímadonnunnar.
Systir Maríu, Jackje Callas, hefur
sagt sögu hennar. í aðalhlutverki
verður ung grísk leikkona, Angela
Gerekou. I hlutverk móður Maríu,
Evangelinu, getur leikstjórinn
gríski einkum hugsað sér þijár leik-
konur, þær Elísabetu Taylor, Joan
Collins eða Irene Papas. Aristoteles
Onassis, sem var elskhugi Maríu
lengi vel og ef til vill hennar mesta
ást, kemur A1 Pacino líklega til með
að leika.
María Callas var mjög skapstór
og sannkölluð prímadonna. Hún
átti jafnframt alltaf við þunglyndi
og yfirþyngd að stríða. En hún var
sannkallaður svanur á sviðinu og
dáð um allan heim áður en yfír lauk
fyrir ótrúlega sópranrödd sína.
Foreldrar hennar voru grískir
innflytjendur til Bandaríkjanna.
Hin unga gríska Ieikkona Angela
Gerekou, sem leika mun Maríu
Callas í nýrri kvikmynd um líf
hennar.
Faðir hennar var apótekari. Mikil
ótryggð hans í hjónabandi olli því
að heimilislífíð var ekki gott og að
lokum fór Evangelina aftur til
Grikklands með dætumar tvær,
Maríu og Jackie. Að sögn var systir-
in Jackie hávaxin, grönn og falleg,
en María þybbin og lítil og þjáðist
hún fyrir það. En hún bar skyn-
bragð á tónlist og móðir hennar
gerði allt sem hún gat til þess að
dóttirin gæti þroskað þessa gáfu
sína. María var líka dugleg að læra,
æfði vel og vann hveija þá söng-
keppni sem hún tók þátt í.
Hún hóf atvinnuferil sinn í
Grikklandi. Sautján ára gömul söng
hún Toscu í ópemnni í Aþenu og
gerði mikla lukku. En henni fannst
Heimsspekingnr í
stj órnunarstöðu
Morgunblaðið/KGA
„Ungt fólk virðist margt hvert hallast að fijálshyggju." Guðmund-
ur Magnússon aðstoðarmaður menntamálaráðherra við vinnu sfna.
Með nýrri ríkisstjóm koma
nýir ráðherrar og aðstoðar-
menn þeirra. Einn þeirra er
Guðmundur Magnússon, sem
vinnur hjá Birgi Isleifí Gunnars-
syni í menntmálaráðuneytinu,
eins og fram hefur komið í frétt-
um. Guðmundur er 31 árs, með
BA próf í sögu og heimspeki frá
Háskóla íslands og Master of
Science gráðu í rökfræði og
vísindalegri aðferðafræði frá Lon-
don School of Economics. Eftir
að hann kom heim frá námi árið
1982 hefur hann mest starfað við
blaðamennsku, fyrst á Tímanum
einn vetur en síðan á Morgun-
blaðinu, þar sem hann hefur
einkum skrifað um stjómmál og
menntamál og verið þingfréttarit-
ari blaðsins. Fólk í fréttum hitti
Guðmund að máli á skrifstofu
hans á Hverfísgötu.
Guðmundur var fyrst spurður
að því hvað fælist helst í starfí
aðstoðarmanns menntamálaráð-
herra. „Það er einkum aðstoð við
afgreiðslu þeirra mála sem ráð-
herra felur honum sérstaklega.
Þetta geta verið mjög fjölbreytileg
verkefni, mál sem koma upp hér
í ráðuneytinu, ég þarf að kynna
mér ýmis mál fyrir ráðherrann
og svo framvegis. Menntamála-
ráðuneytið er eitt hið viðamesta
af þeim öllum vegna þess hve
margir málaflokkar heyra undir
það og ráðherrann getur ekki
kynnt sér öll mál sem upp koma
ofan í kjölinn sjálfur. Þá fylgist
ég með undirbúningi þingmála,
afgreiðslu þeirra og fyrirspurnum
á Alþingi svo dæmi séu tekin.“
- Nú byijaðir þú á þriðjudag-
inn. Hvemig voru fyrstu dagamir
í nýju starfí?
„Starfið leggst vel í mig. Þetta
em auðvitað talsverð viðbrigði frá
því að ég var á Morgunblaðinu,
en mér fínnst þetta spennandi.
Þetta ráðuneyti fer með mál sem
em mér mjög hugleikin eins og
sumir lesendur Morgunblaðsins
kannast kannski við, mennta- og
menningarmál. Síðan ég byijaði
hef ég verið að kynna mér ráðu-
neytið sem er á fímm stöðum í
bænum og býr við mjög þröngan
húsakost, hitta starfsfólkið og
kynna mér þá málaflokka sem ég
kem einkum til með að fást við í
vetur."
Það sem menn læra í skóla
nýtist þeim misjafnlega vel við
þau störf sem þeir taka sér fyrir
hendur síðar á lífsleiðinni. Guð-
mundur var spurður hvort það
hefði legið beint við hjá honum
að fara í blaðamennsku eftir að
námi lauk og hvort honum fyndist
skólalærdpmurinn hafa nýst sér í
starfí. „Ég var einn af þeim
krökkum sem alltaf voru að gefa
út blöð heima hjá sér og þegar
maður var í gagnfræðaskóla sá
maður um skólablaðið og ég var
ritstjóri Stúdentablaðsins eitt ár
á meðan ég var í háskóla. Ég
byijaði að vinna í blaðamennsku
á meðan ég var í námi, á Dag-
blaðinu gamla. Þegar ég kom
heim frá námi var ég óráðinn
hvað ég vildi taka mér fyrir hend-
ur og var meðal annars að velta
fyrir mér doktorsnámi í mínu fagi.
En ég byijaði á sunnudagsblaði
Tímans og var þar í eitt ár þang-
að til ég flutti mig yfír á Morgun-
blaðið. Blaðamennska er
stórhættuleg og menn vilja festast
í henni!
Sögunám á vel við blaðamann
þvl stór þáttur í starfí hans felst
í því að finna, flokka og meta
heimildir og koma upplýsingum
til annarra á hnitmiðaðan hátt,
en einmitt slík vinnubrögð lærir
maður í sögunámi. Heimspekin
getur svo hjálpað manni að til-
einka sér rökvísan hugsunarhátt,
sem hlýtur að vera kostur í hvaða
starfí sem er. Á siðari árum hafa
allskyns heimsspekimenntaðir
menn ráðist til annarra starfa en
kennslu, þar á meðal til stjómun-
arstarfa, þótt við eigum enn langt
í land með að draumur Platóns
um stjóm heimsspekinganna
komist á. Sem betur fer.“
Guðmundur er spurður hvort
hann hafí fram að þessu verið
virkur í stjómmálastarfí. Hann
segist ekki geta sagt það. Hann
hafí ekki tekið þátt í beinum fé-
lagsstörfum í stjómmálum í meira
en áratug og þátttaka sín hafí
einkum verið bundin við blaða-
og greinaskrif um þau efni. Guð-
mundur er ritstjóri tímaritsins
Frelsisins. Hann tók við ritstjóm
þess af Hannesi Gissurarsyni fyr-
ir um ári síðan. Hann segist vilja
breyta tímaritinu nokkuð, víkka
það nokkuð í efnisvali og gera það
að breiðum vettvangi borgara-
legra hugmynda. Um þessi áform
sé full samstaða á meðal þeirra
sem standa að ritinu. En er ekki
óvenjulegt að maður með mennt-
un Guðmundar í sögu og heims-
speki sé borgaralega sinnaður?
„Jú, það var það að minnsta
kosti,“ svarar Guðmundur. „Hér
á árum áður var það mjög óvana-
legt og þegar ég var í háskóla
voru þeir mjög fáir sem voru á
þeirri línu. Ég á margar hillur
heima mér til minningar um þetta
tímabil, fullar af bókum um marx-
isma og lenínisma. Það hefur
aftur á móti orðið mikil breyting
á þessu á Vesturlöndum á síðast-
liðnum tíu árum eða svo. Margir
sem áður hneigðust til vinstri eru
nú frekar hægrisinnaðir. Nú og
ungt fólk virðist margt hvert hall-
ast að fijálshyggju. Eg vona fyrir
mitt leyti að maður staðni ekki
heldur haldi áfram að þroskast
og skilja hlutina betur og hafa
rétt á að skipta um skoðun með
auknum þroska."
- Er þetta starf þitt kannski
upphafíð að beinum afskiptum
þínum af stjómmálum í framtí-
ðinni?
„Nei, ekkert frekar. Ég hef
aklrei hugleitt það í alvöru að
taka beinan þátt í stjómmála-
starfi. í fljótu bragði virðist mér
það vera of krefjandi fyrir ein-
kalíf manns og áhugamál."
Guðmundur er spurður að því
hvort hann hafí þekkt hinn nýja
yfírmann sinn, Birgi ísleif, vel
fyrir. Hann svarar því til að hann
hafi þekkt Birgi sem þingmann
þegar hann var sjálfur þingfrétta-
ritari Morgunblaðsins. „Það er
skemmtilegt að fyrstu afskipti
mín af stjómmálum voru á kosn-
ingadag fyrir 20 árum eða árið
1967, þegar ég var ellefu ára. Þá
var ég alveg friðlaus að fá að
beita mér í Alþingiskosningunum
og suðaði í móður minni þar til
hún lét undan og hringdi í Birgi.
Ég fékk svo starf á kjördaginn á
kosningaskrifstofu hjá honum og
konu hans Sonju Backman. Birgir
ísleifur er mjög reyndur stjóm-
málamaður, býr yfír mikilli
þekkingu og ég er í hópi þeirra
fjölmörgu sem kunna að meta
stíl hans.“
Að lokum upplýsir Guðmundur
að hann sé kvæntur Vöku Hjal-
talín, sem vinni hjá Ferðaskrif-
stofu ríkisins. Böm þeirra séu
Ingvar Rafn, átta ára, og Salóme,
tæplega fjögurra ára, en enn einn
borgari sé væntanlegur í heiminn
í septemberlok.