Morgunblaðið - 22.11.1987, Side 46

r* a
46 B
?ð(?r 5Tiwm;tvA]/ ?<? ntininiTMMTtP nrai tfrt/trnamí
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. NÓVEMBER 1987
félk f
fréttum
Rauðu djöflarnir á fleygiferð í háloftunum.
Rauðu djöflamir
Fjölhæfir
fallhlífastökkvarar
Hvað ferðast með 300 kílómetra
hraða á klukkustund og spyr
og svarar smásmugulegum spum-
ingum?
Svarið liggur í augum uppi, fall-
hlífastökksveitin Rauðu djöflamir
að spila „Trivial Pursuit“. Sveit
þessi er samsafn hermanna í breska
flughemum sem hafa sýnt eindæma
hæfni í fallhlífastökki og sýna þeir
listir sínar um alla Evrópu. Þeim
barst áskorun frá framleiðendum
spumingaleiksins „Trivial Pursuit"
um að sýna hver væri ótrúlegasti
staðurinn sem mögulegt væri að
spila það á. Þar sem þeir höfðu oft
spilað á meðan þeir biðu eftir að
veður lægði, þótti þeim ekki tiltöku-
mál að taka svo sem eitt spil á
leiðinni niður. Fimm saman köstuðu
þeir sér niður úr 4000 metra hæð
og höfðjj 60 sekúndur til að klára
spilið. Á þessum tíma tókst þeim
að ná sér í eina köku, en spaugar-
inn í hópnum var búinn að tilkynna
þeim að enginn fengi að opna fall-
hlífina fyrr en hann hefði fengið
köku.
Þeir voru sammála um að sú
spuming sem best hæfði af þeim
sem upp hefðu komið á leiðinni nið-
ur hefði án efa verið þessi: Hver
er hraðskreiðasta íþróttagreinin
sem menn keppa í án þess að nota
vélarafl? Svarið var að sjálfsögðu,
fallhlífastökk.
Sigrún á saumastofu Þjóðleikhússins.
Á milli þagna
Búningarnir ekki tengdir
neinu ákveðnu tímabili
Islenski dansflokkurinn frumsýnir
í dag, sunnudag, danssýninguna
Flaksandi falda. Verða sýnd dans-
verkin Á milli þagna, dansar eftir
Hlíf Svavarsdóttur og Meyjamas
með dönsum eftir hollendinginn
Angelu Lindsen. Búninga í Á milli
þagna hannar ungur hönnuður,
Sigrún Úlfarsdóttir. Hun er lærður
tískuteiknari og búningahönnuður,
lagði stund á rússnesku og búninga-
hönnun í Moskvu 1981 til 1983, en
fór síðan til Parísar og lauk námi
í búningahönnun, tískuteiknun og
saumaskap og sníðagerð ■ frá
EF EG VÆRIAF DÝRAKYNI
IBandaríkjunum er komin út bók
sem ber heitið „Ef ég væri dýr“
og Qallar hún á gamansaman hátt
um endurfæðingu manna sem dýra.
Spjallar höfundurinn, Fleur Cowles,
sem er okkur íslendingum lítt kunn,
við nokkrar stórstjömur og spyr þær
„Ef þú gætir endurfæðst sem dýr,
hvaða dýr væri það og af hveiju?"
Fara hér á eftir svör þeirra stór-
stjama sem okkur þótti kræsilegust.
Kirk Douglas er ekki í vafa um
að hann vilji helst verða hundur, því
honum fínnst vináttan mikilvægust
allra tilfínninga. „Enginn er færari
um að sýna blíðuhót en hundurinn,"
segir hann. „Hann bíður alla ævi eft-
ir vinahótum og eftir því að heyra
rödd þína. Þú sérð það á því hvemig
hann vaggar skottinu. Hann bíður
alla ævi eftir því að heyra fótatak
þitt og stundum getur hann meira að
segja þekkt hljóðið í bllnum þínum.
Og það eina sem hann biður um í
staðinn er vatn og matarbiti. Það
gerir hann glaðan að ganga við hlið
þér og hans æðsta sæla er þegar þú
leyfir honum að leika sér. Hann vill
ólmur gera allt sem þú biður hann
um og þegar hann er ekki lengur fær
um þessa gleðigjafa, er hann sáttur
við að deyja, vitandi það að þú hugsað-
ir um hann og hann endurgalt
umhyggju þína með vináttu og ást.“
Elizabeth Taylor er mun gagnorð-
ari. Hún telur að sér myndi hæfa
best að verða hlébarðaynja. „Ég dáist
að fegurð þeirra og sjálfstæðum per-
sónuleika og um leið því hve þeir eru
háðir hópnum. Einnig dáist ég að
frelsi huga þeirra og viðbragðsflýti
líkama og sálar.“
Elízabeth f hlébarðalíki og Kirk hundslíki.
„Hvílíkur söngur Luciano, hvílíkur söngur," stundi Herbert.
Pavarotti og Karajan
Sígildur ástríðuhiti
essa bráðskemmtilegu mynd
af binum sígildu félögum Luc-
iano Pavarotti og Herbert von
Karajan rákumst við nýlega á. Hún
er tekin á æfingu fyrir velgerðar-
tónleika til handa eyðnisjúkum og
sýnir Karajan, sem er af mörgum
talinn hinn mesti durgur, hrósa
Pavarotti fyrir vel sungna aríu, vit-
andi að það margborgar sig að
hafa blessaða „hetjutenórana"
góða. Það vantar ekki ástríðumar
í Karajan og klassíkina.
-|