Morgunblaðið - 05.01.1988, Qupperneq 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. JANÚAR 1988
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
INGÓLFUR EGILSSON,
hárskerameistari,
Hellu Garðabœ,
andaðist í Landspítalanum 2. janúar.
Þórunn Ingólfsdóttir,
Hrefna Ingólfsdóttir,
Sigríður Ingólfsdóttir,
Sigrún Ingólfsdóttir,
Grótar Ingólfsson, ■
Júlfus Ingólfsson
Svava Júlfusdóttir,
Björn Sævar Númason,
Jorn Nielsen,
Hjörtur Bragason,
Óskar Jóhannesson,
Steinunn Hjálmtýsdóttir,
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og sonur minn,
HILDIMUNDUR GESTSSON,
Lágholti 9,
Stykklshólmi,
andaðist á St. Fransiskusspítalanum í Stykkishólmi að kvöldi 2.
janúar.
Þórhildur Halldórsdóttir,
Hólmfrfður Hildimundardóttir,
Halldór Hildimundarson,
Hólmfríður Hildimundardóttir.
t
Faðir minn og bróðir okkar,
ÓLAFUR G. JÓNSSON
hárskerameistari
lést á Hrafnistu hinn 3. janúar.
Frfða Fulmer,
Sofffa Sörensen, Lovfsa Jónsdóttir.
t
Systir mín og frænka okkar,
LILLIAN TEITSSON,
Sóleyjargötu 13,
lóst 2. janúar. l
Evelyn Tate,
Úlfar Jacobsen,
HaukurJacobsen
og fjölskyldur.
Móðursystir mín. t SIGURLÍN ODDSDÓTTIR
frá Presthúsum,
Akranesi,
lést á heimili sínu í Brooklyn 31. desember 1987.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigurlín Magnúsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir og dóttir,
GUÐRÚN BJÖRNSDÓTTIR,
Karlagötu 21,
lést á heimili sínu að kvöldi 3. janúar.
Benedikt Harðarson,
Ása Hlfn Benediktsdóttir,
Ása R. Ásmundsdóttir.
t
Föðursystir mín,
HJÁLMFRÍÐUR (FRIÐA) SIGURÐARDÓTTIR
fyrrv. kennari,
lést á sjúkradeild Hrafnistu sunnudaginn 3. janúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristjana Bergmundsdóttir.
t
Bróðir okkar,
PÁLL JÖKULL ÞORSTEINSSON,
Grettisgötu 13,
lést í Borgarspítalanum laugardaginn 2. janúar.
Hulda Þorsteinsdóttir,
Pótur Ómar Þorsteinsson.
Minning:
Jón Pétursson
frá Neskaupstað
Fæddur 25. júní 1903
Dáinn 28. desember 1987
Þann 28. desember lést móður-
bróðir minn, Jón Pétursson íyrrv.
útgerðarmaður á sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað. Fréttir um andlát koma
oftast á óvart, en við vissum þó að
Jón hafði verið sjúkur, en að hann
færi svona fljótt datt víst engum í
hug.
Það er margs að minnast við frá-
fall Jóns, enda um einstaklega
elskulegan frænda að ræða, sem
ávallt birtist með bros á vör og
spaugsyrði, sem engan meiddu. Þeg-
ar kveðja skai góðan vin fer ekki hjá
því að tregi sæki á og hugurinn lejt-
ar uppi gamlar endurminningar. Ég
man eftir Jóni frá því að ég var smá
patti, en samband Jóns og íjölskyldu
hans við foreldra mína var alla tíð
mjög gott og svo var reyndar um
sambandið við öll systkini hans og
skyldmenni.
Eftir að ég fluttist frá Neskaup-
stað kom Jón oft í heimsókn og það
var ávallt tilhlökkun á mínu heimili
þegar Jón birtist. Ég gæti rakið hér
margar frásagnir frá heimsóknum
Jóns, en það yrði of langt upp að
telja, en vil þó geta einnar, en þá
var fjölskyldan í sumarbústað í Mun-
aðamesi og faðir minn með okkur.
Þá var Jón f Reykjavík og við viss-
um að hann yrði á ferðinni og
bjuggumst við honum í heimsókn,
svo og varð. Með honum var þá son-
ardóttir hans Katrín. Jón ætlaði ekki
að hafa langa viðdvöl, sagðist bara
ætla að fá kaffisopa og halda sfðan
áfram norður, en eftir fortölur okkar
varð þó úr að þau urðu um nóttina.
Það var mikið rætt þennan dag en
mest var ánægja okkar að heyra þá
ræða saman Jón og föður minn, en
þeir rifjuðu upp gamlar samveru-
stundir og kom þar í Ijós margt
skemmtilegt og fróðlegt fyrir okkur
sem á hlýddum.
Jón var fæddur á Hafursá í
S-Múlasýslu og voru foreldrar hans
hjónin Stefanía Una Stefánsdóttir
og Pétur Pétursson, en þau vom þar
í vinnumennsku.
Þau Stefanía og Pétur eignuðust
15 böm, en 3 þeirra dóu ung og upp
komust 12 og em 9 þeirra enn á lífi.
Jón var næst elstur bamanna en þau
fæddust öll á Héraði nema yngsta
bamið, sem fæddist eftir að Stefanía
og Pétur fluttu til Norðfjarðar, en
þangað fluttu þau árið 1918.
Á þessum ámm hlýtur að hafa
verið erfitt fyrir hjón í vinnumennsku
að komast af og þá einkum ef litið
er til þess bamaflölda sem þau Stef-
anía og Pétur eignuðust, enda varð
sú raunin á að flestum bamanna var
komið í fóstur á ýmsum bæjum á
Héraði og ólust þau þar upp, en flutt-
ust til Norðíjarðar eftir að foreldr-
amir fóm þangað.
Ef stiklað er á stóm í sambandi
við uppeldi Jóns þá fór hann fljótlega
eftir fæðingu með foreldmm sínum
að Vallanesi. Þriggja ára var honum
komið í fóstur í Mjóanesi en var þar
stutt og fór aftur í Vallanes til foreld-
ranna. Jón var síðan bæði á Útnyrð-
ingsstöðum og Gíslastöðum en árið
1918 fluttist hann til Norðfjarðar
með foreldmm sínum og fór þá í
vinnumennsku að Seldal í NorðQarð-
arhreppi. 1920 fór Jón til sjós eins
og títt var um unga menn á þeim
ámm og lengst af var hann á bátum
hjá Lúðvíki Sigurðssyni útgerðar-
manni. Jón lærði fljótlega til vélstjóra
og var vélstjóri á bátum til ársins
1945, en þá fór hann í land.
Þann 28. janúar 1926 kvæntist
Jón, Katrínu Guðnadóttur frá
Vöðlavík og eignuðust þau 6 böm,
en eitt bamanna dó í fæðingu.
Böm þeirra Jóns og Katrínar em,
Jónfna Sigríður, Guðni Þorvaldur,
Una Stefanfa, Þómnn og Anna
Margrét. Heimilið var lengst af í
Adamsborg.
Katrín andaðist 8. febrúar 1948,
en hún hafði þá um nokkur ár átt
við vanheilsu að stríða. Jón hélt
áfram heimili með bömum sínum og
var svo alla tíð þar til bömin fóm
að heiman og eignuðust eigið heim-
ili og íjölskyldu. Ég tel að Jón hafi
verið lánsamur maður í lífi sínu þó
erfitt hljóti að hafa verið fyrír hann
að horfa upp á veikindi Katrínar og
t
Faöir okkar og tengdafaðir,
BJÖRN V.J. GÍSLASON
fyrrv. vörubílstjóri,
Kaplaskjólsvegi 3,
andaðist í Borgarspítalanum 31. desember.
Margrót Björnsdóttir, Ingiberg Óiafsson,
Birna Björnsdóttir, Þorgeir Theódórsson,
Elfa Björnsdóttir, Ingimundur Jónsson.
t
Fóstra mín,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Skorrastað,
Sjafnargötu 12,
lést í Sjúkrahúsi Hvítabandsins 1. janúar 1988.,
Fyrir hönd aðstandenda,
Halldóra Sigurjónsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SÓLVEIG JÓSEFSDÓTTIR,
Fellsenda,
Dalasýslu,
lést í Sjúkrahúsi Akraness 23. desember. Útförin hefur farið fram.
Sérstakar þakkir færum viö starfsfólki E-deildar sjúkrahússins.
Vésteinn Arngrfmsson, Erna Hjaltadóttir,
Gunnlaug Arngrímsdóttir, Guðmundur Pálmason,
Magnús Arngrfmsson, Bára Hjaltadóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
fráfall. Bömin hafa öll komist vel
af og afkomendahópurinn er stór.
Eftir að Jón hætti á sjónum fór
hann í iðnnám og lærði pípulagnir
og fékk meistararéttindi í þeirri iðn-
grein. Jón vann síðan um langt árabil
við pípulagnir á Norðfirði og reyndar
um allt Austurland. Faðir minn vann
með Jóni í nokkur ár og fór vel á
með þeim og ræddi faðir minn oft
um þennan tíma og um ferðir sem
þeir fóm á aðra firði og upp á Hérað.
Jón var um mörg ár starfsmaður
Skipaskoðunar ríkisins og sá einnig
um skoðanir og viðgerðir á gúmmí-
björgunarbátum fyrir Austurland.
Árið 1953 fór Jón í útgerð, ásamt
Stefáni bróður sínum og tengdason-
um Ara og Högna, er þeir festu kaup
á mb. Hafbjörgu og gerðu út í mörg
ár, einkum á humarveiðum við
Homafjörð. Hafbjörgina seldu þeir
árið 1972.
Jón gegndi ýmsum trúnaðarstörf-
um, t.d. var hann fulltrúi iðnaðar-
manna á fjölmörgum iðnþingum og
fulltrúi útgerðarmanna á mörgum
fiskiþingum.
Jón flutti fyrir um 3 ámm síðan
í Breiðablik, sem er heimili fyrir aldr-
aða í Neskaupstað. Þar veit ég að
Jón kom sér vel og þar er hans sárt
saknað af vistfólkinu. Ég heimsótti
Jón i fyrrasumar í íbúð hans og hafði
mikla ánægju af og þá ekki síður
fyrir það að f heimsókn hjá honum
var bróðir hans Sigurður, sem komið
hafði frá Seyðisfirði.
Með þessum fátæklegu orðum vil
ég fyrir mína hönd og systra minna
kveðja elskulegan frænda og sendum
við öllum afkomendum Jóns innilegar
samúðarkveðjur og biðjum þeim
Guðs blessunar.
ívar Hannesson
Þann 28. desember lést í Fjórð-
ungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
móðurbróðir minn, Jón Pétursson.
Fréttin um andlát Jóns kom ekki
alveg að óvörum, en hann hafði
dvalið á sjúkrahúsinu nú yfir jólin
og mjög sjúkur síðustu dagana.
Kveðjustund er alltaf sár og nú sér
maður á bak honum frænda og
nafna, en minning um hann mun
lifa með okkur sem hann þekktu.
Nú þegar ég vildi svo gjaman
geta sett smá kveðju á blað, þá er
svo margs að minnast að hugurinn
fer um öll þau mörgu samskipti sem
við áttum.
Hinsvegar veit ég að Jóni hefði
ekki orðið það geðfellt að löng og
mikil grein væri um hann skrifuð.
Því verða línur þessar fátækari en
ella.
Jón Pétursson var næst elstur
af stórum systkinahóp, en alls urðu
þau tólf sem komust upp og eru
nú níu á lífi. Hann var sonur Pét-
urs Péturssonar frá Gíslastöðum á
Völlum og Stefaníu Unu Stefáns-
dóttur frá Neskaupstað. Jón
fæddist þann 25. júní 1903 að Haf-
ursá í Skógum. Hann var með
foreldrum sínum er þau voru vinnu-
hjú hjá séra Magnúsi Blöndal á
Vallanesi. Þaðan fluttu þau á Nes-
kaupstað og fór þá Jón í Seldal til
vinnu þar. Síðar eignaðist hann
sumarbústað í landi Seldals og átti
þar margar ánægjustundir.
Er hann flutti svo til Norðfjarðar
hóf hann að stunda sjómensku.
Hann var um tíma í útgerð og átti
auk þess sæti í LÍÚ. Síðar lærði
hann pípulagnir og vann við það,
ásamt ýmsu öðru er til féll. Ég vissi