Morgunblaðið - 04.09.1988, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. SEPTEMBER 1988

______J
t Jarðarför móður okkar og ömmu, INGIBJARGAR BENEDIKTSDÓTTUR frá Breiðuvík, Hverfisgötu 98, Reykjavfk, fer fram frá nýju kapellunni í Fossvogi þriðjudaginn 6. sept. kl. 1 50°- Þorbjörg Jónsdóttir, Erla Jónsdóttir, HaukurJónsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Móðir okkar, JÓHANNA MARÍA JÓHANNESDÓTTIR, Miklubraut 88, Reykjavík, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn 5. september kl. 10.30. Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið. Skúli Sigurjónsson, Karl Sigurjónsson, Vigfúsína Clausen, Slgrún Clausen.

t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON skipstjóri, Hrafnistu f Hafnarf irði, verður jarðsunginn þriðjudaginn 6. september kl. 13.30 frá Foss- vogskirkju. Margrót Ingvarsdóttir, Kristján Kristjánsson, Unnur Kristjánsdóttir, Vilborg 1. Kristjánsdóttir, Ríkarður Guðjónsson, Ingvar Kristjánsson, Erla Nilsen, Gíslfna Kristjánsdóttir, Guðjón Oddsson, börn og barnabörn.

t Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóöir og amma, GUÐRÚN JÓHANNA ÓLAFSDÓTTIR, Efstaleiti 12, Reykjavfk, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn 5. september kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagiö. Gunnar Þ. Gunnarsson, Gunnar Ingi Gunnarsson, Brynhildur Sch. Thorsteinsson, Hjördfs G. Thors, Ólafur Thors, Ólafur Þór Gunnarsson, Linda Róbertsdóttir, Ingibjörg Gunnarsdóttir, Rafn Ben. Rafnsson og barnabörn.

t Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför eigin- manns míns, KRISTMANNS DAN JENSSONAR, Hamarsgötu 3, F.h. vandamanna, Fáskrúðsfirði. Elsa Guðrún Hjaltadóttir.

t Þökkum innilega auösýnda samúð og hlýhug við andlát og útför SKARPHÉÐINS HALLDÓRSSONAR fyrrverandi sparisjóðsstjóra. Kristfn Sigurbjörnsdóttir, Gunndís Skarphéðinsdóttir, Ragnar H. Bjarnason, Guðrún Skarphéðinsdóttir, Leifur E. Ægisson, Gunnar Skarphéöinsson, Harpa Hanssen, Sigrún Skarphéðinsdóttir, Sigurður G. Ringsted, barnabörn og barnabarnabörn.

t Við þökkum innilega alla þá samúð og vináttu sem okkur hefur verið sýnd við andlát og útför systur okkar, ÁSTRÍÐAR GUÐRÚNAR BECK. Hans Jakob Beck, Steinunn Marfa Beck, Sigrfður Jóhanna Beck.

t Þökkum auðsýnda samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför EGILS SIGURÐSSONAR, Alafossi. Sérstakar þakkir til starfsfólks og lækna Borgarspítalans og Ála- foss hf. Aðstandendur.
Jóhanna M. Jóhannes-
dóttir — Minning
Fædd 17.janúar 1911
Dáin 29. ágúst 1988
Að kvöldi 29. janúar sl. komu
þau boð norður yfir heiðar, að kona
sem ég þekkti vel, Jóhanna María
Jóhannesdóttir, en þekkti þó ekki,
hún amma mín, væri dáin.
Þessi góða kona sem alltaf sýndi
mér sömu elsku, þó ég afar sjaldan
heimsækti hana. Svo ættrækin
manneskja var hún, að aldrei
gleymdi hún afmælisdegi eða öðr-
um merkisdegi síns fólks, ekki held-
ur mínum dögum.
Föður minn missti ég ungur, er
hann fórst með togaranum Júlí,
árið 1959. Þá missti hún amma þó
meira, því ásamt syni sínum missti
hún eiginmann sinn, með sama
skipi.
Minningin um föður minn er ekki
mikil, óljós skuggi af manni sem
kom í heimsókn til að líta á strák-
inn sinn, oftar en ekki færandi stór-
ar gjafír. En strákurinn, hann
skreið bak við stól, var feiminn við
þennan ókunna mann, sem alltaf
var úti á sjó. Bæði þá og síðar
reyndi amma að bæta mér föður-
missinn; reyndi af fremsta megni
að gera það fyrir mig sem í hennar
valdi stóð. En ég hélt áfram að
skríða bak við stól. Nú er of seint
að koma fram og taka við þeim
kærleik sem hún vildi svo gjaman
veita mér, eins og öðrum sínum
ástvinum.
Hún amma var ávallt tilbúin að
gleðjast með mér þegar tilefni gafst
og ekki síður yeita mér styrk í sorg,
þá er ég þurfti þess með. Hún
þekkti sorgina og erfíðleika af ýmsu
tagi, þó var hún ætíð hress og kát
og vorkenndi síst of öllum sjálfri
sér.
Nú þegar amma er dáin get ég
aðeins beðið guð að varðveita hana,
því víst er, að sé líf handan þessa
lífs þarf hún ekki að kvíða þeirri
vist.
Megi hún hvíla í guðs friði.
Birgir Sigmundsson
Á morgun verður til moldar bor-
in Jóhanna María Jóhannesdóttir
sem lést á krabbameinslækninga-
deild kvenna á Landspítaianum þ.
29. ágúst sl. Jóhanna fæddist á
Oddsflöt í Grunnavík, dóttir Margr-
étar Sigmundsdóttir, sem síðar bjó
um áratuga skeið í Bolungarvík,
og Jóhannesar Jóhannessonar. Hún
ólst upp hjá móðurforeldrum sínum,
Elínu Amórsdóttur og Sigmundi
Hagalínssjmi.
Það eru áratugir síðan Grunnavík
í jökulfjörðum f Norður-ísafjarðar-
sýslu fór í eyði með breyttum bú-
skapar- og atvinnuháttum; í kjölfar
lýðveldistökunnar tíndu bæir þar
tölunni einn af öðrum.
Fólkið sem ólst þar upp bar sterk-
ar taugar til sveitarinnar og þannig
var um Jóhönnu, fyrir henni var
Grunnavík helgur staður og til upp-
eldis síns þar sótti hún sína lífsspeki
og lífstrú. Fólkið þar var alið upp
við erfiðar aðstæður og oftast
nokkra fátækt, en samheldnin og
samhjálpin sat í fyrirúmi auk bjart-
sýni og trú að lífið og hið góða í
samferðarmanninum.
Af þessum rótum mótaðist Jó-
hanna þó hún flyttist ung til Isa-
fjarðar og síðan til Reykjavíkur þar
sem hún bjó lengst af; síðustu árin
á Miklubraut 88 þar sem hún hélt
heimili með syni sínum, Skúla Sig-
utjónssyni. Onnur böm hennar eru
dætumar Vigfússína og Sigrún og
synimir Karl og Sigmundur, en Sig-
mundur fórst með togaranum Júlí
ásamt eiginmanni hennar, Magnúsi
Guðmundssyni. Einnig ól hún upp
sonarson sinn, Finnboga Karlsson.
Á Miklubraut, sem og öðmm
stöðum sem hún bjó á, hélt hún í
heiðri siði og venjur frá æskustöðv-
unum. Þar var alltaf opið hús og
svo gestkvæmt að oft var sofíð í
öllum homum, því ætti einhver
ættingi, vinur eða fjarskyldur
frændi erindi til Reylqavíkur var
Miklubrautin oftast fýrsti og síðasti
áningarstaður. Og þá notaði Jó-
hanna tækifærið til að kalla á ætt-
ingjana sem á höfuðborgarsvæðinu
bjuggu í mat eða kaffí og ef hún
hefði ekki gert það er ömggt að
margt af fólkinu hennar þekktist
ekki. Öll böm og ungviði löðúðust
að henni og þyrfti einhver að koma
bami í pössun var ömggt pláss og
mjög vinsælt á Miklubrautinni. Oft
var þröngt í búi hjá Jóhönnu, en
aldrei var þó svo þröngt að hún
gæti ekki rétt bágstöddum hjálpar-
hönd eða liðsinnt.
Væri afmæli, ferming eða ein-
hver merkisdagur í ættinni gátum
við gengið að því vísu að hún kæmi
í heimsókn, gæti hún það ekki vissi
fólk að það myndi heyra frá henni,
oftast hlýlegt símtal, og ef ekki
náðist þannnig þá kom símskeyti.
Væri einnhver um skemmri eða
lengri tíma á sjúkrahúsi kom hún
ávallt með sína léttu lund, glaðværð
og bjartsýni sem hafði hressandi
og bætandi áhrif á líðan allra sem
kynntust henni og umgengust hana.
Og ekki breyttist hún við að
ganga í gegnum þann erfíða sjúk-
dóm sem að lokum bar hana ofur-
liði, lundin, bjartsýnin og kjarkurinn
óbilaður allt til enda. Einn sið tók
hún snemma upp, það var að gefa
öllum bamabömunum sína fyrstu
skeið og fínnst þeim hún enn sinn
mesti dýrgripur. Eitt það síðasta
sem hún gerði var að sjá svo til að
það yngsta fengi sína skeið.
Þegar við nú kveðjum hana í
hinsta sinn koma upp í hugann
t
Þökkum samúð og vinarhug vegna andláts föður okkar, tengda-
föður og afa,
GUÐMUNDAR KR. SÍMONARSONAR,
Holtsgötu 12,
Reykjavik.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks Landspítalans og
Karlakórsins Fóstbræðra.
Hulda Guðmundsdóttlr, Kristján Benjamínsson,
Gyða Guðmundsdóttir, Haraldur Baldursson,
Adolf Guðmundsson, Erla Þórðardóttir
og barnabörn.

LEGSTEINAR
j; MÓSAIK H.F. Hamarshöfða 4 — Sfmi 681960

þessar ljóðlínur eftir Einar Bene-
diktsson:
Gengið er valt þar fé er falt,
fagna skaltu í hljóði.
Hitt verður alltaf hundraðfalt,
sem hjartað galt úr sjóði.
Dóttir, börn, barnabörn
og barnabarnabarn
á Akranesi.
Ef þú sérð gamla konu, þá minnstu móður þinnar
sem mildast átti hjartað og þyngstu störfin vann
og fómaði þér kröftum og fegurð æsku sinnar
og fræddi þig um lífið og gerði úr þér mann.
(Davíð Stefánsson)
Enga konu í veröldinni hef ég
elskað jafn heitt og móður mína sem
ég kveð nú með söknuði. Mamma
var fædd á Oddsfljót í GrUnnuvík
í Norður-ísafjarðarsýslu. 13 ára
fluttist hún til ísafjarðar með
Ömmu sinni og afa, en til Reykja-
víkur árið 1930 þar sem hún bjó
til æfiloka.
Mamma varð fyrir mikilli sorg í
febrúar 1959 er togarinn Júlí fórst,
er þar missti hún son sinn og einn-
ig eiginmann og held ég að það sár
hafí aldrei gróið meðan hún lifði.
Mamma var mjög ljóðelsk kona
og held ég að ég megi fullyrða að
hún hafi kunnað flest öll ljóð Davíðs
Stefánssonar utanbókar á sínum
yngri árum.
Sonur
Þegar við komum að vestan til
Reykjavíkur var það alltaf okkar
fyrsta verk að hringja í ömmu. Að
láta hana vita að við værum komn-
ar á áfangastað og allt hefði geng-
ið vel.
Hún bauð þá oftast bamabömum
sínum og ijölskyldum þeirra til
veislu. Áttum við þá góðar stundir
á Miklubrautinni með henni ömmu.
Við eigum margs að minnast frá
þessum stundum. En hæst ber þó
örlætið og góðvildina sem þessi
lífsreynda kona sýndi okkur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem)
Blessuð sé minning hennar.
Jóhanna otr Intribjörg
Blómastofii
FriÖfinns
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
tll kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.

’ t« « *■■*«( * 4 * * * «