Morgunblaðið - 04.09.1988, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. SEPTEMBER 1988
Guðrún J. Ólafs-
dóttir — Minning
Fædd 16. nóvember 1923
Dáin 26. ágúst 1988
Og nú fór sól að nálgast æginn
og nú var gott að hvíla sig
og vakna upp ungur einhvem daginn
með eilífð glaða iiringum þig.
Nú opnar fangið fóstran góða
og faðmar þreytta bamið sitt.
Hún býr þar hlýtt um bijóstið móða
og biessar lokað auga þitt.
Hún veit, hve bjartur bjarminn var,
þótt brosin giöðu sofí þar.
(Þ.E.)
Fimmtudaginn 25. ágúst sl. vor-
um við Vilhjálmur, eiginmaður
minn, á heimleið norðan úr landi
og vorum komin suður að Faxaflóa
um það leyti er „sól fór að nálgast
æginn“. Kvöldið var eins og þau
gerast fegurst á þessum slóðum.
Ljóðlínur Þorsteins Erlingssonar
voru áleitnar þetta kvöld, og hugur-
inn leitaði hvað eftir annað til Guð-
rúnar vinkonu okkar, sem hafði leg-
ið meðvitundarlaus undanfama sól-
arhringa. Löngu stríði var að ljúka.
Um miðjan næsta dag kvaddi hún
þennan heim að fullu og öllu, tæpra
65 ára að aldri.
Guðrún Jóhanna fæddist í
Reykjavík. Foreldrar hennar voru
Magdalena Matgrét Benediktsdótt-
ir, f. 13.5. 1891, d. 6.6. 1930, og
Ólafur Einarsson, sjómaður og síðar
bifreiðarstjóri, f. 1.9. 1887, d. 19.6.
1974. Hún var sú sjöunda í röðinni
af bömum þeirra hjóna, en þau em
Benedikt, f. 19.8. 1910, Guðrún
Oddný, f. 16.8. 1915, d. 4.4. 1920,
Björgvin, f. 6.8. 1916, Halldóra, f.
20.12.1918, Guðgeir, f. 27.5.1920,
Kjartan, f. 1.8. 1921, d. 24.6. 1986,
Þórólfur, f. 6.4. 1925, og Sigríður,
f. 5.9. 1929.
Ólafur kvæntist öðru sinni Guð-
rúnu Halldórsdóttur, f. 14.7. 1908.
Þeirra böm em Magdalena, f. 29.8.
1931, Auður, f. 21.12 1934, og
Dagný, f. 21.9. 1940.
Þau vom því 12 systkinin, sem
ólust upp í Bræðraparti við Suður-
landsbraut og 30 ára aldursmunur
á því elsta og yngsta. Guðrún sagði
mér sitthvað af uppvaxtarámm
sínum á þeim slóðum, sem Sigurður
A. Magnússon lýsir af snilld í bók
sinni Undir kalstjömu. Bræðrapart-
ur er á að giska mitt á milli Laugar-
dalslaugarinnar og Glæsibæjar og
því kominn inn í miðja borg — þá
var hann nánast upp í sveit. Bömin
í þessu hverfi gengu í Miðbæjar-
bamaskólann við 'Ijömina. Sú leið
er varla skemmri en 3 km, og þau
gengu í eiginlegri merkingu orðs-
ins, allan veturinn, hvemig sem
viðraði. Á síðustu skólaámm Guð-
rúnar var Laugamesskólinn tekinn
til starfa og þaðan tók hún fullnað-
arpróf vorið 1937. Hún tók ekki
fleiri skólapróf. Á kreppuámm var
erfítt að kosta stóran bamahóp til
framhaldsmenntunar. Litla stúlkan
frá Bræðraparti hafði mikið yndi
af hannyrðum, var snemma hand-
lagin og listfeng. Sigríður Péturs-
dóttir, sem þá var handavinnukenn-
ari við Laugamesskólann, hefur
veitt þessu athygli, því að hún bauð
Guðrúnu að sækja handavinnutíma
hjá sér næsta vetur. Því gleymdi
Guðrún aldrei og að þessari kennslu
bjó hún alla tíð. Þetta varð hennar
eina framhaldsnám á skólabekk.
Rúmlega tvítug kynntist hún
ungum skólasveini, Gunnari Þor-
bimi Gunnarssyni, og þau tengdust
þeim tryggðaböndum, sem ekki
rofnuðu meðan bæði lifðu og hún
varð stoð hans og stytta í ábyrgð-
armiklu ævistarfí. Sumarið 1946
fæddist eldri sonur þeirra og 1947
var hann skilinn eftir í umsjá afa
og ömmu, en Gunnar hélt þá til
framhaldsnáms í Oklahoma í
Bandaríkjunum og Guðrún fór með
honum. Þar vom þau gefín saman
í hjónaband þ. 20. september. Guð-
rún var býsna fljót að ná tökum á
enskunni, ötul að safna orðaforða
og órög að tala. Allt frá þessum
dögum var hún að auka við þá þekk-
ingu, las, skrifaði og talaði málið,
þótt hún nyti aldrei beinnar
kennslu.
Að loknu námi starfaði Gunnar
nokkur ár hjá Loftieiðum, þá
bjuggu þau m.a. um tíma í Kaup-
mannahöfn og þar náði Guðrún
þeim tökum á danskri tungu, sem
entust henni síðan.
1954 réðst Gunnar sem fram-
kvæmdastjóri hjá nýstofnuðu fyrir-
tæki, íslenskum aðalverktökum sf.,
og hefur starfað þar óslitið síðan.
Um það leyti tókst kunningsskapur
með okkur Guðrúnu, sem varð að
góðri vináttu eftir því sem árin liðu.
Síðustu mánuðina bjuggum við í
sama húsi, en á þessum árum var
heimili þeirra á Bugðulæk 3. Síðar
festu þau kaup á fokheldu húsi við
Sunnubraut 27 í Kópavogi, létu
fullgera það og gerðu í kring garð
sem varð fallegri með hveiju ári.
Öll voru þessi heimili búin af frá-
bærri smekkvísi húsráðenda. Mál-
verk og listmunir skipa þar önd-
vegi, þar á meðal útsaumur Guðrún-
ar húsfreyju. Húsakynnin voru
rammi samheldinnar §ölskyldu, 4
bama, síðar tengdabama og 12
bamabama.
Böm Guðrúnar og Gunnars eru:
Gunnar Ingi, læknir f. 21.8. 1946,
kvæntur Brynhildi Scheving Thor-
steinsson, Hjördís, f. 17.7. 1948,
gift Ólafí Thors, starfsmannastjóra,
Olafur Þór, f. 17.4. 1953, viðskipta-
fræðingur, kvæntur Lindu Róberts-
dóttur, Ingibjörg, f. 2.8. 1959, gift
Rafni Ben. Rafnssyni fram-
kvæmdastjóra. Guðrún var elskuleg
og umhyggjusöm móðir og amma.
Sjálf missti hún móður sína á sjö-
unda ári, en minningu hennar varð-
veitti hún alla tíð. Lengi höfðu þær
Halldóra systir hennar það fyrir sið
að fara að leiði móður sinnar á af-
mælisdegi hennar. Böm þeirra voru
oftast með í fórinni ásamt góðu
nesti, sem snætt var í garðinum
þegar veður leyfði.
Fyrir allmörgum árum tók Guð-
rún sig til og lærði snyrtifræði. Sú
grein lá ekki langt frá áhugasviði
hennar, hún var ævinlega vel búin
og vel snyrt enda bæði falleg og
glæsileg kona. Hún vann svo við
þessa starfsgrein í 4—5 ár í Furu-
gerði 1 eða þar til fyrir rúmu ári.
Þar eignaðist hún margar vinkonur
og hafði sanna ánægju af að veita
þá þjónustu, sem stuðlar að vellíðan
allra, hversu gamlir sem þeir verða
að árum. í staðinn fékk hún hlý
bros og einlægt þakklæti og þar
að auki tilsögn í ýmsum listum
hannyrða, sem hún hafði enn ekki
tileinkað sér. Mörg ár var hún sjálf-
boðaliði hjá Rauða krossinum og
þau störf voru henni kær.
Þetta eru örfáar línur um starf-
sama ævi, en hvemig var hún svo
í hátt, þessi kona, sem hér er
minnst? Hún var fríð og glæsileg,
eins og ég sagði áðan, og bar sig
vel enda stundaði hún sund og
gönguferðir allt frá æskuárum. Hún
var hress í bragði, viljasterk, hrein-
skiptin og einkar orðheppin, ófeimin
við að halda fram skoðunum sínum,
jafnvel þótt þær féllu ekki alltaf
viðstöddum í geð. Hún var tryggur
vinur vina sinna, raunar hefði ein
setning nægt til þess að segja allt
sem segja þarf um hana: Það var
gott að eiga hana að vini.
Glaður og reifur
skyli gumna hver
uns sinn bíður bana.
(Hávamál)
Fyrir tæpu ári var Guðrún skorin
upp við því meini, sem nú hefur
orðið bani hennar. Þegar hún reis
af sjúkrabeði eftir þá aðgerð gekk
hún ötullega að því að byggja upp
þrek sitt að nýju. Uppgjafartónn
og æðrasemi heyrðust aldrei frá
henni. Andlegt þrek hennar var
með ólíkindum, styrkt af einlægri
trú á mátt bænarinnar. Fyrstu
mánuðina horfði vel um bata, en
með vorinu urðu þær vonir að engu.
Samt missti hún hvorki kjark né
reisn. Meðan meðvitund hélst glímdi
hún við krossgátur og spaugaði við
gesti sína. Dætur hennar segja, að
hjúkranarfólkið hafí haft orð á því,
að óvenjulegt væri að heyra hlátra-
sköll úr stofu dauðvona sjúklings.
Þannig var Guðrún því sjálfri sér
lík, þar til „fóstran góða“ tók hana
í fangið og algleymið færðist yfír.
Og nú er ekki annað eftir en að
þakka liðnar samverastundir í
mörgum góðum fagnaði, í heima-
húsum, í veislusölum, við norð-
lenska laxveiðiá og á ferðalögum
austan hafs og vestan.
Við mannanna böm vitum ekki
hvað verður, þegar við hverfum úr
þessu jarðlífí, en þar sem vissan
endar taka vonin og trúin við.
Eitt er þó víst og það er, að sá
látni lifir á vissan hátt svo lengi sem
minningin um hann varir. Vinir og
samferðafólk blessa nú minningu
Guðrúnar og þakka henni sam-
fylgdina. Guð veri með ástvinum
hennar.
Sigríður Ingimarsdóttir
IKns\?
Tveir kennslustaðir: „Hallarsel", Þarabakka 3 í
Mjóddinni og Auðbrekka 17, Kópavogi.
Kennum alla samkvæmisdansa: suðurameríska,
standard og gömlu dansana. Einnig barnadansa
fyrir yngstu kynslóðina. Laugardagskennsla á
báðum stöðum. Nemendur skólans unnu 17 af
20 íslandsmeistaratitlum í samkvæmisdönsum
1988.
Innritun og upplýsingar dagana 1. - 10.
september kl. 10 - 19 i síma: 641111.
Kennsluönnin er 15 vikur, hefst mánudaginn
12. september og lýkur með jólaballi.
FID Betri kennsla - betri árangur.

DANSSKOU
SIGURÐAR
HÁKONARSONAR
t
Systir okkar,
HANNA RAFNAR,
Austurbrún 6,
lést í Borgarspítalanum 2. september.
Ádfs Mogensen,
Karólína Pótursdóttir.
t
Systir mín og mágkona,
MARGRÉT INGIMUNDARDÓTTIR,
sem lóst mánudaginn 22. ág. sl. á Elliheimilinu Grund, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 7. sept. kl. 15.00.
F.h. vandamanna,
Sigríður Ingimundardóttir, Finnbogi Haukur Sigurjónsson,
Ránargötu 30.
t
Maðurinn minn,
PÁLL VÍDALÍN MAGNÚSSON
bifraiðastjóri,
Skúlagötu 66,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni þriðjudaginn 6. september kl.
15.00.
Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna,
Njála Eggertsdóttir.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR KRISTJANA JÓNSDÓTTIR
frá Dynjanda f Arnarfiröi,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mánudaginn 5. september
kl. 15.00.
Kristján Eggertsson,
Arnþór Kristjánsson, Bergljót Baldvinsdóttir,
Kristján F. Kristjánsson, Kristfn Baldursdóttir,
Leifur H. Jósteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.