Morgunblaðið - 22.01.1989, Blaðsíða 6

6 FRETTIR/INNLEIMT
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1989
MAGIMÚS GAUTI
GAUTASON
Fæddur: 8. ágúst 1950
á Akureyri.
Foreldrar: Edda
Magnúsdóttir og Jó-
hann Gauti Gautason.
Heimilishagir: Kvænt-
ur Hrefnu G. Torfadótt-
ur og eiga þau þijú
böm: 15 og 9 ára stúlk-
ur og 3 ára dreng.
Menntun: Stúdent frá
MA 1970, próf í rekstr-
arhagfræði frá háskó-
lanum í Uppsölum í
Svíþjóð 1974.
Lítt áberandi og
rólegur stjómandi
Magnús Gauti Gautason tek-
ur við starfil kaupfélags-
stjóra Kaupfélags Eyfirðinga 1.
febrúar næstkomandi. Magnús
Gauti hefiir starfað hjá KEA allar
götur síðan 1974, er hann lauk
námi. Þeir sem lítt þekkja til
kunna að efast um að hann sé sá
rétti í starf kaupfélagsstjóra, en
samstarfsmenn og aðrir sem
þekkja Magnús Gauta vel efast
ekki. Hann er sá rétti, segja þeir,
og á efitir að koma á óvart. Mað-
urinn er lítt
áberandi og
virkar mjög ró-
legur, kannski
einum of, en þeir
sem til þekkja
segja hann mjög
traustan, hæfilega stífan á mein-
ingu sinni og telja að hann verði
góður stjómandi.
„Það kom mér ekki á óvart að
hann skyldi ráðinn kaupfélags-
stjóri og ástæðan er einföld: hann
hefur unnið mikið með mér og ég
þekki hann vel. Það hefði satt að
segja komið mér mjög á óvart
hefði hann ekki verið ráðinn,“
sagði starfsmaður KEA. Hann
sagði stjóm félagsins boða greini-
lega stefnubreytingu með ráðn-
ingu Magnúsar Gauta. „Þeir sem
þekkja hann annars vegar og Val
Amþórsson hins vegar vita að
þeir em mjög ólíkir menn og
starfsaðferðir þeirra em væntan-
lega einnig ólíkar." Framsóknar-
maður á Akureyri, sem þekkir vel
til kaupfélags-
ins, segir um
verðandi kaup-
félagsstjóra:
„Hann er frekar
ómannblendinn,
hægur en mjög
traustur maður. Ég hygg að hann
eigi eftir að skila sínu og vel það.
Hann á éftir að koma efasemda-
mönnum á óvart.“
Eins og áður segir lauk Magnús
Gauti námi 1974. Hann nam
rekstrarhagfræði, og hefur síðan
SVIPMYNP
eftir Skapta HaUgrímaon
unnið sig upp metorðastigann hjá
KEA smám saman. Hann er
flokksbundinn framsóknarmaður,
en hefur ekki verið virkur í starfi
flokksins. Um árabil lék Magnús
Gauti handknattleik með KA, stóð
í marki liðsins og þegar honum
fannst nóg komið, vorið 1985,
átti hann 324 leiki að baki í meist-
araflokki.
Kunningi Magnúsar Gauta frá
unglingsámnum segir hann hafa
virkað kæmlausan fram eftir
aldri; allt þar til á miðtjum mennta-
skólaámnum. „Síðan breytti hann
um stíl, ef svo má segja,“ segir
þessi viðmælandi blaðsins. „Þá
kynntist hann eiginkonu sinni,
Hrefnu Torfadóttur, og ég held
að hún hafi haft mikil áhrif á
hann. Mér fannst hann breytast
mikið við þau kynni." Kunningi
Magnúsar til margra ára kannast
við sögusagnir um .að Magnús
Gauti sé ekki sá rétti í kaupfélags-
stjórastólinn. „Þetta fólk telur að
kaupfélagsstjóri eigi að vera með
vissa ímynd. Hann á að vera í
bæjarstjóm, í forystu í frímúrara-
stúku bæjarins og svo framvegis.
Eins og Valur hefur verið. Ég
held þvert á móti að tími sé til
kominn að þetta breytist. Magnús
Gauti er hægur og lítt áberandi
og ég held að það geti orðið gott
fyrir kaupfélagið að vera ekki með
allt of áberandi mann sem stjóra.
Ég held að gassagangurinn í Val
hafi skaðað kaupfélagið." Sami
maður telur álit „fólksins á göt-
unni“ hluta af þeim „gamla stíl“
Akureyringa að treysta helst aldr-
ei heimamanni fyrir neinni
ábyrgðarstöðu, eins og hann orðar
það: „Fólk heldur einfaldlega að
heimamenn séu ekki nógu góðir.
En Gauti er úrvalsmaður. Hans
bíður örugglega mjög erfitt starf
— erfíðara en margir halda, og
þó ég þekki ekki hans fræðilega
starf er ég viss um að hann á
eftir að spjara sig.“
Morgunblaðið/Bjöm Blöndal
Bifreið varnarliðsins sem lögreglan í Keflavík tók úr umferð, en
hún er merkt Pósti og síma eins og sjá má.
Varnarliðsbifreið tekin úr umferð:
Merkt Pósti og síma
en hvergi á skrá
Keflavík.
LÖGREGLAN í Keflavík tók á
föstudaginn bifreið merkta Pósti
og síma úr umferð, þar sem bíllinn
finnst hvergi á skrá hjá Bifreiða-
skoðun íslands. Bíllinn, sem er af
tegundinni AMC Homet, árgerð
1977, var með skráningarmerkin
J-256 og í bílnum var skoðunar-
vottorð útgefið af Bifreiðaskoðun
íslands 29. desember 1988. í skoð-
unarvottorðinu er Póstur og sími,
Keflavíkurflugvelli/Hafiiargötu
89, Keflavík sagður eigandi bílsins
sem sé tryggður hjá Samvinnu-
tryggingum.
Oskar Þórmundsson lögreglufull-
trúi í Keflavík hefur málið til með-
ferðar og sagði hann að í ljós hefði
komið að varnarliðið ætti bílinn og
hefði Póstur og sími annan bíl til
umráða, en sá væri nú á verkstæði
á Keflavíkurflugvelli til viðgerðar.
Ekki hefðu allir verið yfirheyrðir sem
tengdust málinu og hefði stöðvar-
stjóri Pósts og síma í Keflavík neitað
að mæta til yfírheyrslu. Óskar sagði
að lögreglustjórinn á Keflavíkurflug-
velli úthlutaði J-númerum og hefði
hann vísað á vamarmálanefnd sem
gefið hefði heimild til að skrá um-
rædda bifreið.
Upplýst er að starfsmenn Pósts
og síma tóku VL-númer, sem bifreið-
ir í eigu vamarliðsins em jafnan
skráðar með, af — og settu J-númer-
in í staðinn. í bifreiðinni var sérstakt
bensínúttektarkort sem eingöngu er
ætlað vamarliðsbifreiðum.
BB
Fundir á
Akureyri
HALLDÓR Blöndal hefiir við-
talstíma alla næstu viku á skrif-
stofu Sjálfstæðisflokksins í
Kaupvangi, á milli 17 og 18.
Halldór segir að þessir viðtalstímar
séu liður í fundaferð um lq'ör-
dæmið. Hann mun ásamt Ólafi G.
Einarssjmi halda almennan fund í
Kaupvangi á miðvikudagskvöld, þar
sem þeir fjalla um atvinnu- og
skattamál.
Steingrímur leið-
ur á Qölmiðlafólki
ENN BÓLAR ekkert á nýjum viðræðufundi ráðherra ríkisstjómarinn-
ar við fulltrúa Borgaraflokksins um hugsanlega sljómaraðild hans,
þannig að tryggja megi ömggan þingmeirihluta stjómarinnar.
Flokksformenn sfjómarflokkanna hafa verið á fundaflandri, til þess
að koma rauðum og grænum boðskap sínum á framfæri við þjóðina
og Júlíus Sólnes, formaður Borgaraflokks, er erlendis. Steingrímur
Hermannsson, forsætisráðherra, segist telja að næsti fundur með
Borgaraflokknum verði á mánudag, en borgaraflokksmenn séu nú
að skoða útreikninga Þjóðhagsstofiiunar á tillögum þeim sem þeir
lögðu fram á fyrsta fundinum.
Vaxtaslagurinn, hnútukast og
orðaskak þeirra Sverris Her-
mannssonar og Ólafs Ragnars
Grímssonar er líklega það sem vak-
ið hefur mesta athygli undanfarið.
Að minnsta kosti hefur þessi slagur
orðhákanna fengið hlutfallslega
hvað mesta umfjöllun í fjölmiðlum.
Ætli það sé ekki óhætt að segja
að þeir kumpánamir hafi verið okk-
ur fréttamönnunum dijúg upp-
spretta í hálfgerðri „gúrkutíð", en
það nefnum við þau tímabil þegar
við horfumst í augu við fréttahall-
æri, en stöndum samt sem áður
frammi fyrir þeirri staðreynd að við
verðum að fylla ákveðið rými af
„fréttum", hvort sem það er á
prenti, í útvarpi eða sjónvarpi. Nú,
ekki hjálpar það til í gúrkutíðinni
blessaðri að ekkert þing situr, og
gerir ekki fyrr en í næsta mánuði.
Því þurfum við kannski venju frem-
ur að heija af meiri aðgangshörku
en ella á þá stjórnmálamenn sem
eru í sviðsljósinu, þ.e. rikisstjómina,
í von um að eitthvað fréttnæmt
komi frá „þeim háu herrum".
Það kann að vera orsök þess að
forsætisráðherrann, Steingrímur
Hermannsson, er óvenju pirraður á
okkur fjölmiðlafólkinu, og segist nú
íhuga það af fullri alvöru, með
hvaða hætti hann geti takmarkað
aðgang okkar að sér og öðrum ráð-
herrum.
Nú er það alls
ekki svo að erfitt
sé að skilja pirring
forsætisráðher-
rans, þegar litið er
til þeirrar aðstöðu
sem er fyrir hendi
í sameiginlegri biðstofu forseta-
embættisins og forsætisráðherra-
embættisins í stjómarráðinu. Stof-
an er lítil og þröng og menn geta
gert sér í hugarlund hvemig er
umhorfs þar, mér liggur við að segja
að jafnaði tvo morgna í viku, þ.e.
þriðjudags- og fimmtudagsmorgna,
þegar haldnir era ríkisstjómarfund-
ir í fundaherbergi forsætisráðu-
neytisins, sem er inn af biðstofunni
þröngu. Þar hafa að undanfömu
beðið fréttamenn tveggja sjón-
varpsstöðva, ásamt kvikmynda-
tökumönnum og hljóðmönnum;
fréttamenn a.m.k. tveggja útvarps-
stöðva; fréttamenn allt að fímm
dagblaða, ásamt ljósmynduram og
hugsanlega einhveijir lausamenn í
fréttamennsku og ljósmyndun.
Þetta er vænn hópur og fylgibúnað-
ur mikill, einkum hjá sjónvarpslið-
inu, þannig að raunar eram við eins
og rollur í rétt og grillir vart í auð-
an fersentimetra á gólfinu þegar
verst lætur.
Það kemur í hlut hins elskulega
dyravarðar forsætisráðuneytisins,
Hans Kr. Eyjólfssonar, að sýna
okkur hvað mest umburðarlyndi á
meðan á biðinni stendur, og undan-
tekningarlaust gerir hann það af
stakri góðmennsku og glaðværð.
Guðrún Sigurðar-
dóttir, ritari for-
sætisráðherra, fer
ekki heldur var-
hluta af átroðn-
ingnum, þó að hún
eigi það ekki
beinlínis á hættu
að verða troðin undir, eins og bless-
aður ljúflingurinn hann Hansi.
Loks þegar biðinni er lokið, og
ráðherramir tínast út, einn af öðr-
um, ráðumst við til atlögu, úr fjar-
lægð séð, líklega eins og hrægamm-
ar og ráðherramir komast ekki einu
sinni til þess að nálgast yfirhafnir
sínar. Þannig neyðast þeir til þess,
hvort sem þeim líkar betur eða verr,
að svara fjölmiðlungunum.
Þessi atgangur okkar er farinn
að pirra forsætisráðherrann í
nokkram mæli, eftir því sem hann
segir sjálfur, og kveðst hann nú
mm DACBÓKmb
STfÓRNMÁL
efiir Agnesi Bragadótlur
Mynd/GVA
Hans Kr. Eyjólfsson, dyravörður forsætisráðuneytisins í áratugi.
íhuga að loka fyrir okkur stjórnar-
ráðinu. Það kann vel að vera að
slíkt muni reynast nauðsynlegt, en
ætli ekki sé réttara að skipuleggja
vinnuaðstöðu fréttamanna með öðr-
um hætti en þeim að útiloka þá frá
fréttauppsprettunni, eða að láta þá
híma úti undir gafli stjómarráðsins,
í íslenskum vetrarveðram. Sljórn-
málamenn verða að átta sig á því
að við erum að reyna að vinna okk-
ar starf, þ.e. að koma því á fram-
færi við þjóðina, sem er að gerast
á vettvangi stjórnmálanna. Við
komum ekki hlaupandi og skrifum
fréttir, bara þegar það hentar þeim.
Matið á því hvað er fréttnæmt er
sem betur fer í höndum fjölmiðl-
anna en ekki stjómmálamannanna.
í það súra epli verða þeir bara að
bita og fínna lausn á þessu vanda-
máli sem er í takt við árið 1989.