Morgunblaðið - 22.01.1989, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGIJR 22. JÁNÚAR 1989
l*í
og krefst nú bókunar. Þá fara full-
trúar meirihlutans að hlæja, kímni-
gáfa mín og þeirra á ekki samleið
í þessu. Maður þarf ugglaust að
sækja fleiri borgarstjórnarfundi en
einn til að átta sig til fullnustu á
hvað borgarfulltrúum finnst
spaugilegt. Það hvarflar að mér í
skarpskyggni minni að húmorinn
hér á bæ tengist pólitiskri afstöðu.
Gæti það verið? Kannski er bara
drepfyndið að biðja um bókun. Það
er ekki gott að vita.
Þegar Elín hefur lokið máli sínu
stendur Davíð upp, hann er sárpirr-
aður og hneykslast á óviðfelldnu
orðalagi. Myndræna þess hefur far-
ið fyrir ofan garð og neðan hjá
honum.
Guðrún fer enn í stólinn. Málglöð
kona í dag, Guðrún. Og hún er líka
að tala um fundargerð sem tengist
Ölduselsskóla, fræðslustjóra og
formanni fræðsluráðs! Þetta finnst
mér hvorki andríkar né frumlegar
umræður. Kom að því að við Davíð
erum sammála, eftir tal Guðrúnar
segist borgarstjóri vera aldeilis
hissa á hvað hafi komið yfir „bless-
aðan“ borgarfulltrúann. Það er
Guðrún sem hann er að tala um
og án teljandi hlýju, í þreytulegum
umburðarlyndistón. Davíð segir að
Guðrún hafi ekkert gert annað en
lesa upphátt það sem borgarfulltrú-
ar hafi fyrir framan sig. Hvort hún
haldi að borgarfulltrúar séu bæði
ólæsir og blindir. „Ég ætti kannski
að lána henni löngu ræðuna mína
fyrst hún er í þessu lestrarstuði,"
segir Davíð. Ég sé ekki betur en
Guðrún flissi og hún segist vera
tilbúin að hjálpa honum. Svona eru
menn nú gamansamir í borgar-
stjórn. Ekki hefði hvarflað að mér
að borgarfulltrúar minnihlutans
vildu láta bendla sig við ræðu borg-
arstjóra. Kannski samkomulagið
hér sé bara til fyrirmyndar. Kannski
þessi undiralda gremju sem ég þyk-
ist finna af næmri skynjun minni
þama niðri í salnum, einkum milli
Davíðs og minnihlutans, sé eintóm
ímyndun.
Mér þykir brátt nóg komið, þegar
Sigrún Magnúsdóttir stendur upp
og fer að tala um þessa sömu fund-
argerð og heldur staffírug með
Guðrúnu. Ekki vegna þess ég hafi
neitt á móti Sigrúnu, það er nú eitt-
hvað annað, mér finnst þessar um-
ræður eiginlega ekki snúast um
neitt, sem máli skiptir. Bara endur-
teknar upphrópanir, og ekki ýkja
málefnalegar.
Fundurinn hófst klukkan fimm
og það er ekki fyrr en klukkutíma
og kortéri síðar, að borgarstjóri
kemst loks að til að flytja ræðuna
sína. En þá emm við líka búin að
afgreiða allar fundargerðimar, án
þess að nokkur meirihlutafulltrúi —
að borgarstjóra undanskildum —
hafi sagt orð. Davíð þrýstir á hnapp
í borðinu og annað ræðupúlt skýst
upp á hans borði. Hagkvæmt fyrir-
komulag. Einhver hefur náð í stóra
könnu með vatni og veitir áreiðan-
lega ekki af.
Davíð reynist vera hraðlæs.
Gamli lestrarkennarinn hans hefði
bara átt að vera hér, hugsa ég.
Mæli lestrarhraðann, sjö blaðsíður
á 5 mínútum. Fínn árangur það.
Ekki er verra, að mér heyrist allt
vera í besta lagi í borginni. Tekjur
em þótt lygilegt sé meiri en reiknað
var með — þótt ég skijji að vísu
aldrei af hveiju tekjuhækkun eða
telqulækkun virðist alltaf koma
svona flatt upp á menn, ég hélt að
allt væri þrautreiknað og með öllu
fylgst.
Klukkan sjö hefur Davíð lokið
við að þyjja upp gjöldin og leggur
til að menn fái sér í svanginn. Það
fer ekkert á milli mála hver ræður
á þessu heimili. Það er eins og það
á að vera. Svo fara allir að borða
gómsætan mat og við þessar fáeinu
hræður sem erum þama á pötlunum
borðum líka. Ljósmyndarinn tekur
mynd af því hvemig minnihlutafulí-
trúarnir borða og svo aðra af full-
trúum meirihlutans. Þeir virðast
dús við það. Svo kemur borgarstjór-
inn og hann vill fá að vera í friði
með sinn mat. Engar myndatökur,
takk fyrir. Enda verður hér að hafa
hraðar hendur, því að Davíð sagði
og skrifaði hálftíma í mat og þegar
hálftíminn er liðinn drífur hann sig
inn og heldur áfram með ræðuna
sína og kærir sig kollóttan þó að
fulltrúar minnihlutaflokkanna séu
ekki komnir.
Nú hefur ræðunni verið dreift á
borðin og fulltrúarnir fylgjast með
eins og samviskusamir nemendur.
Þeir fletta allir í einum kór. Sam-
hentir borgarfulltrúar. Hér er mikið
þulið af upplýsingum, og maður
þarf að vera annað hvort borgarfull-
trúi eða sérfræðingur til að geta
innbyrt allan þennan fróðleik.
Minnihlutafulltrúamir strika undir
öðm hveiju með mismunandi litum
tússpennum, þama ætla þeir að
gera breytingartillögu fyrir seinni
umræðuna, álykta ég af eðlislægri
skarpskyggni. Þykist sjá að ég hafi
rétt fyrir mér, þri að fulltrúar meiri-
hlutans strika hér um bil hvergi
við, enda hljóta þeir að hafa lesið
þetta allt og amenað.
Davíð hefur talað í tvær klukku-
stundir og miðar prýðilega. Ég
styrkist enn í þeirri trú að þetta sé
allt í góðu standi. Það fáa sem
ekki er það heyrist mér vera að
kenna kolvitlausri ríkisstjómar-
stefnu. Því er ég hjartanlega sam-
mála Davíð. Öðm sinni í kvöld hugs-
um við sem ein sál. Og var eigin-
lega kominn tími til.
A blaðsíðu 115 segir Davíð Herra
forseti og hægir nú á lestrinum;
gerir harða atlögu að minnihluta-
fulltrúum fyrir að falsa fullyrðing-
ar. Hann segir að þeir séu óhressir
yfir því að fjármál borgarinnar hafi
ekki farið úr böndunum á þessum
erfiðleika- og óvissutímum. Aldrei
hefði þetta hvarflað að mér. Ég
skil ekki almennilega af hveiju
borgarfulltrúar sem fólkið kýs til
að fara með sín mál ættu að vera
plagaðir af Þórðargleði ef allt er í
kaldakoli? Þetta gengur ekki al-
mennilega upp.
Borgarstjóri telur upp hvað borg-
in er að gera og honum finnst alveg
fráleitt að að vera með múður út
af ráðhúsframlögum, vetrargarða-
framlögum og ráðast gegn borgar-
leikhúsinu, þegar eiginlega allt fé
er sett í indæla skógrækt, dagvist-
arstofnanir, þjónustumiðstöðvar
fyrir aldraða, fyrir utan skóla og
heilsugæslustöðvar. Enda segist
hann kynna fjárhagsáætlunina með
mestu ánægju, enda þótt hann láti
ekki eftir sér að leyfa ánægjunni
að speglast á andliti sínu.
Siguijón Pétursson kveður sér
hljóðs og fer létt með að rífa og
tæta í fjárhagsáætlunina. Hann
gengur svo langt að færa rök fyrir
því að það sé rétt staðhæfing að
verið sé að lækka framlög en ekki
hækka til ýmissa þjóðþrifamála,
hvað sem borgarstjóri segir. Hann
segir að ijárhagsáætlunin byggi á
þeirri forsendu að það verði engin
verðbólga á Qárhagsárinu, engin
gengislækkun og síst kauphækkan-
ir, hvað þá heldur samdráttur í at-
vinnu. Mér heyrist að honum fínn-
ist ekki sennilegt að svo verði.
Siguijón beinir tali að „gæluverk-
efnunum“ og ætti honum þó að
vera orðið ljóst, að þetta orð og
umræða um verkefnin fara í taug-
arnar á Davíð. Hann kallar Vetrar-
garðinn ekki virðulegra nafni en
skopparakringluna og ekki líst hon-
um betur á ráðhúsbygginguna. Þar
er ekki aldeilis þröngt fyrir dyrum
sums staðar, að sögn Siguijóns,
þótt framlög lækki til góðu mál-
anna.
Nú hefur fundurinn staðið í fimm
klukkutíma. Þegar seinni umræða
fer fram eftir hálfan mánuð skilst
mér að venjan sé að hann standi
fram undir morgun. Einkum af því
minnihlutinn er alltaf að koma með
tillögur til breytinga og meirihlutinn
er alltaf að fella þær. Menn eru
bdnir að fá sig fullsadda í bili. Sú
heíð hefur ekki verið brotin hér sem
gildir í þessum kreðsum: ónot og
skætingur, í besta falli yfirlætisleg-
ar ofanígjafir.
Þetta er pólitík.Hún er ekki þol-
anlegri fyrir það. Ég er ekki frá
því að Elínu hafi ratast rétt orð á
munn: „Mergurinn málsins liggur
einhvers staðar utan við umræð-
una.“
LAUN
Launaforritíð frá Rafreikni
LAUN hentar fyrir alla almenna
launaútreikninga.
Það þarf aðeins að slá inn lág-
marksupplýsingar,
LAUN sér um allt annað.
Rúmlega 20.000 íslendingar fá
greidd laun sem unnin eru í for-
ritinu LAUN enda er það mest
notaða launaforritið á Islandi.
Athugið að LAUN sér algjörlega um allt sem snýr að staðgreiðslu skatta.
LAUN fæst í næstu tölvuverslun.
Einar J. Skúlason hf. Símar 91-681011 & 686933
Metsölublað á hverjum degi!
Áskriftarsíminn er 83033
BORGARTÚNI 1&SÍMI 28577-SÍÐUMÚLA 1 SÍMI685244
- TROMP-reikning sem er alltaf laus og án
úttektargjalds,
- 12 mánaða sparibók,
- skuldabréf Sparisjóðs vélstjóra fyrir þá sem vilja spara
til lcngri tíma,
- ný spariskírteini ríkissjóðs.
SPARIFJÁR-
EIGENDUR!
Yið innlausn spariskírteina ríkissjóðs býður Sparisjóður
vélstjóra hagkvæmar ávöxtunarleiðir til lengri
eða skemmri tíma:
85.40