Morgunblaðið - 23.04.1989, Blaðsíða 24

<"24 3C
MORGUNBLAÐIÐ WmVINIWGTARsUNNUDAGUR 23Í APRiÍL 1989
Knsiján Franklín
Oddsson - Minning
Fæddur 16. ágúst 1912
Dáinn 26. mars 1989
Kristján Franklín Oddsson, móð-
urbróðir minn, fæddist að Vöðlum
í Önundarfirði hinn 16. ágúst 1912.
Hann var sonur Odds Kristjánsson-
ar frá Lokinhömrum í Amarfirði
(Oddssonar frá Lokinhömrum og
Sigríðar Ólafsdóttur konu hans).
Móðir hans var Kristjana Péturs-
dóttir frá Bala á Kjalarnesi af
Fremrihálsætt í Kjósarsýsiu. Þau
hjónin Oddur og Kristjana fluttust
síðar að Múla í Dýrafirði og árið
1928 til Reykjavíkur.
Kristján ólst upp í glaðværum
og stórum systkinahópi, en systkini
hans voru: Guðný Maren, Fjóla,
Rannveig, Hjálmar og uppeldis-
bróðirinn Kristófer. Þeir Hjálmar
og Kristófer eru látnir en systurnar
lifa enn og sjá á bak góðum bróður.
Árið 1931 hóf Kristján störf hjá
Rafmagnsveitu Reykjavíkur og
starfaði hann þar í liðlega 40 ár
eða til ársins 1972 en þá varð hann
að láta af störfum vegna aldurs og
þess sjúkdóms sem hijáði hann í
mörg ár og varð honum að aldur-
tila. Lengst af starfaði Kristján sem
línumaður, en til þess starfs hafði
hann hlotið sérstaka menntun og
starfsþjálfun. Vandvirkni hans og
kunnáttu við vandasamar tengingar
var viðbrugðið. Sérstaklega reyndi
á þessa hæfni á árum áður, en þá
var efni og búnaður til tenginga
ekki eins haldgóður og nú er. Á
tímum innflutningshafta var oft
mjög erfitt að fá gott tengingaefni.
Þá tók Kristján sig til og hannaði
sérstakar tengiklemmur, sem um
langt árabil voru notaðar til
jarðlínutenginga hjá rafmagnsveit-
unni. Hann smíðaði sjálfur áhöld
og verkfæri til að útbúa tengi-
klemmurnar og framleiddi þær
heima hjá sér. Sýnir þetta vel hve
mikill hagleiksmaður Kristján var.
Fleiri rafveitur nutu góðs af þessu
frumkvæði Kristjáns og hagleik
hans.
Ég átti því láni að fagna að
starfa um nokkurra ára bil á sama
vinnustað og Kristján með mörgum
góðum vinnufélögum hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur og minnist
ég þess oft með hlýhug. Kristján
var þá einn reyndasti tengingamað-
ur rafmagnsveitunnar og þótti okk-
ur sem yngri vorum gott að leita
til hans með úrlausn verkefna.
Síðustu starfsár sín starfaði
Kristján á bilanavakt Rafmagn-
sveitunnar og fjölmargir Reyk-
víkingar muna eftir hinum lipra og
prúða vaktmanni, því bilanir og
útköll vegna rafmagnsleysis voru
mun algengari fyrr á árum. Það
má því með sanni segja að Kristján
hafi valið sér að ævistarfi að flytja
samborgurunum ljós og yl. Þetta
starf átti hug hans og hann sinnti
því af alhug og kostgæfni.
Árið 1939 kvæntist Kristján eft-
irlifandi konu sinni Sigrúnu Krist-
jánsdóttur. Hún er dóttir Kristjáns
Jóhannessonar og Ingibjargar Jóns-
dóttur konu hans, en þau eru bæði
ættuð austan úr Flóa.
Heimili Sigrúnar og Kristjáns var
lengst af að Hólmgarði 22 í
Reykjavík. Þau voru samrýnd og
mjög samhent hjón og það var gam-
an að heimsækja þau á hið vistlega
og myndarlega heimili í Hólmgarð-
inum. Dætur þeirra eru Ingibjörg
og Kristjana. Ingibjörg er gift Haf-
liða Ólafssyni og eiga þau þijú börn,
Kristján, Haflínu Ingibjörgu og Sig-
urð Rúnar. Þau búa í Garpsdal í
Reykhólasveit. Kristjana er gift
Sigfúsi Garðarssyni. Þau eiga tvö
böm, Sigrúnu og Garðar, sem búa
í Reykjavík.
Kristján og Sigrún áttu lengi
sumarbústað upp með Hólmsá,
skammt frá Jaðri. Ég minnist þess
hvað mér fannst landslagið hijóstr-
ugt þegar þau eignuðust landið.
En það tók skjótum breytingum
eftir að það komst í þeirra eigu.
Þær skiptu hundruðum tijáplönt-
urnar sem settar voru niður og á
nokkmm ámm breyttist það í fal-
legan gróðurreit. Kristján var mik-
ill náttúruunnandi og fjölskyldu-
maður og honum var kært að dvelja
í þessum unaðsreit með fjölskyld-
unni. Hann naut þess að vera úti í
náttúmnni með börnum sínum og
síðar barnabörnum og segja þeim
til um ýmsa hluti og störf, bæði í
þessum gróðurreit í fjölskyldunnar
og hin síðari ár í Garpsdal, en þar
dvaldi hann oft á sumrin í lengri
eða skemmri tíma eftir að Ingibjörg
flutti þangað.
Kristján var félagi í Oddfellow-
stúkunni Þormóði Goða nr. 9. Þenn-
an félagsskap mat hann mikils og
þar voru honum falin ýmis trúnað-
arstörf, sem hann leysti af hendi
með sinni sérstöku samviskusemi.
Hin síðari ár var Oddfellow-félags-
skapurinn honum sérstaklega mik-
ils virði.
Ég minnist þess þegar ég í fyrsta
sinn fór í heimsókn með foreldrum
mínum til Sigrúnar og Kristjáns.
Ég var ekki hár í loftinu, en þarna
fann ég hlut sem ekki var mjög
algengur á þeim tíma. Þetta var
sími. Ég var ekki búin að snúa
skífunni Jengi þegar rödd heyrðist
í tólinu. Ég man hvað ég varð hissa
t
Eiginmaöur minn,
HÁKON BJARNASON
fyrrv. skógrœktarstjóri,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 28. apríl kl. 10.30.
Guörún Bjarnason.
t
Faðir okkar,
BALDVIN ÞÓRÐARSON,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
sem lést í Landakotsspítala 14. þ.m., verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 24. apríl kl. 15.00.
Anna Kristfn Baldvinsdóttir,
Helgi Baldvinsson,
Hulda Baldvinsdóttir.
t
Þökkum innilega auösýnda samúð og vinarhug vegna andláts og
útfarar móður okkar,
GUÐRÚNAR JÓNÍNU EYJÓLFSDÓTTUR
frá Flatey.
Kristfn Guðmundsdóttir, Ólafur Guðmundsson,
Jóhann Salberg Guðmundsson, Sigurborg Guðmundsdóttir,
Regfna Guðmundsdóttir, Erla Guðmundsdóttir.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og jarðarför mannsins
míns og föður okkar,
SIGURÐAR R. GUÐMUNDSSONAR,
Breiðási 9,
Garðabœ.
AglaTulinius,
Guðmundur Karl Sigurðsson,
Þóra Sigurðadóttir.
t
Alúðarþakkir færum við öllum þeim sem veittu okkur hjálp og
stuðning á erfiöri stundu við fráfall ástkærs unnusta míns, fóstur-
föður, sonar og bróður,
SKARPHÉÐINS RÚNARS ÓLAFSSONAR,
Bakkastfg 10, Bolungarvfk,
sem lést af slysförum í Óshlíð 8. mars.
Sérstakar þakkir færum við björgunarsveitamönnum við Djúp og
öðrum þeim fjölmörgu sem tóku þátt í leitinni að honum.
Sendum ykkur öllum hlýjar kveðjur.
Emelfa Þórðardóttir, Kristinn ísak Arnarsson,
Álfheiður Skarphéðinsdóttir, Ólafur E. Þórðarson,
Björn Árni Ólafsson, Ástmar Ólafsson,
Þóröur J. Ólafsson, Katrfn A. Ólafsdóttir.
Minning:
Jón Thorlacius
Fæddur 4. mars 1910
Dáinn 13. apríl 1989
Á morgunn mánudaginn 24.
apríl, verður til moldar borinn, Jón
Thorlacius, mágur minn. Hann
fæddist að Öxnafelli í Eyjafirði 4.
mars 1910. Foreldrar hans voru
hjónin Jón bóndi Thorlacius og kona
hans Þuríður Jónsdóttir.
Jón ólst upp í hópi tíu systkina,
en nú eru fimm þeirra fallin frá.
Ég minnist þess, að Þórunn kona
mín og Margrét systir hennar,
sögðu mér að Jón bróðir þeirra
hefði verið kátur og léttur sem
unglingur og sérstaklega skemmti-
legur leikfélagi. Frá þeim árum áttu
þær góðar minningar úr Eyjafirðin-
um sínum fagra. Ég kynntist Jóni
ekki fyrr en um 1942, en þá hafði
hann herbergi hjá Margréti systur
sinni, og seinna dvaldist hann nokk-
ur ár á heimili okkar hjóna. Jón var
afar fáskiptin á seinni árum, enda
átti hann við ýmsa erfiðleika að
stríða. Hann var með afbrigðum
barngóður og nutu dætur mínar
þess. Ég minnist þess er ég heim-
sótti hann á elliheimilið Grund og
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — Sími 681960
t
Þökkum innilega sýnda samúð og hlýhug við andlát eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
HULDU KARLOTTU KRISTJÁNSDÓTTUR.
Karl Einarsson,
Kristján Á. Bjarnason, Kristfn Sveinbjörnsdóttir,
Einar Karlsson,
Sverrir Karlsson,
Birgir Karlsson, Agnes Raymondsdóttir,
Hrafnhildur Karlsdóttir, Tómas Tómasson
og barnabörn.
og um leið hálf smeikur þegar rödd-
in fór að vanda um við mig í höstug-
um róm og segja að óvitar ættu
ekki að vera að fikta í símanum.
Þá sá Kristján frændi hvað um var
að vera, kom og greip af mér
símtólið. Líklega hefur það verið
fyrir einstæða tilviljun að hann
kannaðist við þann sem var í síman-
um. Lauk því samtali á þann veg
að bæði hann og röddin í símanum
skellihlógu. Þannig var Kristján
frændi, gerði gott úr öllu.
Ég minnist Kristjáns líka úr ijöl-
skylduferðum á veturna þegar farið
var í heimsókn til Odds afa og Ólafs
Kristjánssonar bróður hans, en þeir
voru á veturna vaktmenn við
stífluna á Elliðavatni, en þaðan var
vatni miðlað til Elliðaárstöðvarinn-
ar, sem framleiddi rafmagn fyrir
Reykvíkinga. í þá daga var þetta
lagt upp í sveit og þeir bræður
dvöldu þarna allan veturinn. í þess-
um ferðum var Kristján alltáf glað-
ur og kátur og lagði venjulega til
bílinn. Gleði hans breyttist ekkert
þótt bíllinn sæti fastur í snjóskafli
og að hann væri orðinn lúinn við
moksturinn.
Já, það eru margar minningar
sem leita á og það er líka gott að
geyma góðar minningar í huga sér.
Minningar um glaðan og góðan
dreng.
Ég og fjölskylda mín sendum
Sigrúnu, dætrum þeirra og fjöl-
skyldum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Blessuð sé minning Kristjáns
Franklíns Oddssonar, þess. ljúfa
drengskaparmanns.
Magnús Oddsson
barnabörnin voru með mér, átti
hann þá alltaf eitthvað í skúffunni
sinni, til að stinga upp í litla munna.
Að lokum viljum við þakka öllu
því hjúkrunarfólki, sem sýndi hon-
um velvild og umönnun á liðnum
árum bæði á elliheimilinu Grund
og annarsstaðar.
Nú er gatan hérna megin gengin
á enda. Við þökkum samfylgdina
og óskum þess að hinn hæsti lýsi
honum á þeirri leið sem hann hefur
nú lagt út á.
Þorsteinn Guðmundsson
Blómostofa
Friöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
tii kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við ÖII tilefni.
Gjafavörur.