Morgunblaðið - 21.09.1989, Blaðsíða 40

40
MORQVNqLAPIff FLMMTUPAGUK 21. SEPTEMHKR 1989
nmnm®
Þessi dómari er búinn að Hann er einfari...
ákveða úrslitin ...
HÖGNI HREKKVÍSI
, pETTA BfZ KAST SBM PBIR GL0VA1A ALPRE'l ! "
Þessir hringdu . . .
verði endursýndur. í þessum þætti
vöru þau Ragnheiður Brynjólfs-
dóttir og Númi og var þátturinn
alveg sérstaklega góður.“
„Blue Danmark“
Gunna hringdi:
„Eg fór að safna bollum og
diskum sem heita Blue Danmark
og eru framleiddir í Englandi.
Skyndilega hvarf þetta úr búðum
og virðist enginn vita hvort eða
hvenær það kemur aftur. Er ekki
einhver sem getur gefið upplýs-
ingar um málið? Einhver hefur
flutt þetta inn. Er þessum inn-
flutningi hætt?“
Köttur
Fimm mánaða gamall fress-
köttur fór að heiman frá sér að
Vesturgötu 30 fyrir nokkru. Hann
er brún- og svartbröndóttur með
svartar loppur og trýni, og út frá
sitthvoru auga eru svartar rákir.
Þeir sem geta gefið einhveijar
upplýsingar um ferðir hans eru
vinsamlegast beðnir að hringja í
síma 18871 hjá Rósu eða 625233
hjá Hrannari.
Seðlaveski
Ljósbrúnt seðlaveski með ök-
uskírteini o. fl. tapaðist í Álfta-
mýri eða Kringlunni sl. föstudag.
Finnandi er vinsamlegast beðinn
að hringja í Jónínu í síma 33802.
Hringur
Giftingarhringur með lauf-
blaðamynstri tapaðist fyrir utan
Duushús eða A. Hansen í Hafnar-
firði. í hringinn er greypt „Þín
Kristín". Finnandi er vinsamleg-
ast beðinn að hringja í síma
54603.
Hjólreiðafólk útundan
J.M. hringdi:
„Oft er talað um að allt of
mikið sé af bílum og horfi það til
vandræða hversu umferðin sé orð-
in þung og bílastæðin fá. Þeir sem
byggt hafa upp gatnakerfið hafa
hins vegar næstum alveg gleymt
reiðhjólinu sem er hinn hag-
kvæmasti farkostur og brennir
engu nema fitu. Davíð Oddsson
tók sig til og fór allra sinna ferða
í hjólastól fyrir nokkru og var það
lofsvert framtak. Hann ætti að
prófa að hjóla hér í borginni s.s.
eina dagstund því þá kæmist hann
að raun um hversu lítið hefur
verið gert fyrir hjólreiðafólk. Ef
fleiri hjóluðu myndi draga út
umferðarþunganum og ekki þyrfti
að vetja meira fé til að gera bíla-
stæði. Það er líka mun hollara að
hjóla og reyna á sig heldur en að
fara allra sinna ferða í bifreið. “
Bráðskemmtilegur þáttur
Kona hringdi:
„Eg mæli fyrir munn okkar
átta í saumaklúbbnum Anna Stína
og óskum við þess að hinn bráð-
skemmtilegi þáttur Fólkið í
landinu sem sýndur var 30. apríl
Allar aðstæður fyrir hendi
Til Velvakanda.
Fyrir nokkru birtist pisfill í Vel-
vakanda þar sem amast er við fisk-
eldisfyrirtæki sem Áburðarverk-
smiðjan hyggst setja á stofn. Verk-
smiðjan á fjórar skemmur sem lítið
hafa verið notaðar undanfarin ár
og l’ékk Össur Skarphéðinsson að-
stöðu fyrir fiskeldi í einni þeirra á
vegum verksmiðjunnar. Eg hef
heyrt að til standi að stækka fisk-
eldið og nýta til þess eina skemmu
til viðbótar. Verksmiðjan hefur mik-
ið af umframorku sem hagkvæmt
er að nota við fiskeldið. Ég sé ekk-
ert athugavert við að verksmiðjan
nýti sér þesa möguleika og starf-
ræki fiskeldi, því þarna eru allar
aðstæður fyrir hendi og stofnkostn-
aður ekki mikill. Að undanförnu
hefur verksmiðjan verið að segja
upp starfsfólki vegna tæknivæðing-
ar en í fiskeldinu skapast störf
þannig að þetta er góð lausn fyrir
starfsmennina líka. Ekki veit ég
hvað höfundi fyrrgreinds pistils
gengur til en hann þorir ekki að
skrifa undir nafni og veit sjálfsagt
lítið um málin sem hann er að ger-
ast dómari í.
Árni J. Jóhannsson
Yíkverji skrifar
Víkveiji frétti um daginn af ungri
stúlku, sem lenti í klónum á
kerfinu. Hún var að koma frá Lund-
únum úr verzlunarferð og hafði með-
al annars keypt sér skylmingasverð,
þar sem hún æfir skylmingar með
Skylmingafélagi Reykjavíkur. Hún
fór í græna hliðið í tollinum enda eru
skylmingasverð ekki tollskyld frekar
en aðrar íþróttavönir.
Einhver sumai’maðurinn í tollinum
benti á plastpoka sem hnátan hafði
meðferðis og spurði hvað þetta væri.
„Sverð,“ svaraði stúlkan og tollverð-
irnir mku upp til handa og fóta og
gerðu gripinn upptækan. Skylminga-
konan reyndi að benda þeim á að
skylmingasverð væri algerlega bit-
laust og með gúmmíhnúð á endanum,
svona álíka hættulegt og veiðistöng
eða kústskaft. Á það var ekki hlust-
að. Þetta var sverð og því afhent
lögreglustjóranum í Tteykjavík. Þar
gat stúlkan leyst það út gegn uppá-
skrift frá Skylmingafélaginu, sem
sannaði að hún æfði skylmingar.
Víkveiji þorir ekki að kaupa sér
fótboita í útlöndum framar, af ótta
við að þurfa að sanna það í tollinum
að hann æfí knattspymu.
xxx
Víkvetji þurfti á dögunum að
kaupa rúllutertubrauð, sem eitt
út af fyrir sig er ekki í frásögur
færandi. En sem plastið var tekið
utan af brauðinu rak Víkvetji augun
í heitið „Plain-brauðterta". Við lestur
textans á plastinu ícom í ljós, að fram-
leiðandinn, Ragnarsbakarí í Keflavík,
kallar eina framleiðslutegund sína
„plain" og lýsir henni sem án bragð-
efnis. Víkvetja finnst þetta enska orð
smekkleysa á íslenzkri framleiðslu
og vonar, að eigendur Ragnars-
bakarís breyti þessu strax.
Fyrst Víkvetji slær þessar nótur
hér lýsir hann ánægju sinni með
það, að Reykjavíkurborg skuli strax
hafa efnt tþ samkeppni um íslenzkt
nafn á húsnæði það, sem borgin
keypti af Ólafi Laufdal og hann rak
veitingahúsið „Broadway" í.
XXX
Víkvetji las í Landsbyggðinni á
dögunum, að uppfínning sjó-
manns á Neskaupstað myndi á næst-
unni skapa 45 manns atvinnu, en
ekki hér á landi, heldur í Svíþjóð.
Gunnlaugur Sigurðsson, sjómaður
í Neskaupstað, fann upp beitingavél,
sem hann nefndi Létti. Sonur hans
og tengdasonur hófu framleiðslu í
vélsmiðju á Egilsstöðum, en gátu
hvergi annað eftirspurn. Umsóknir
um íjármagn til framleiðslunnar
hlutu dræmar undiitektir eða engar,
allavega fékkst ekkeit fé. Það var
svo foiTáðamaður sænsks fyrirtækis,
sem komst á snoðir um vélina og
bauðst til að taka að sér framleiðsl-
una.
Framleiðsla er nú hafin í Svíþjóð
og koma fyrstu vélarnar hingað til
lands!
Þetta er ekki eina dæmi þess, að
íslenzkur uppfinningamaður hafi orð-
ið að leita til útlanda til að koma
hugmynd sinni í framleiðslu. Víkvetja
finnst eitt slíkt dæmi vera einu of
mikið.