Morgunblaðið - 06.10.1989, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. OKTÓBER 1989
15
borinn maður með frelsið og
framtíðina í fangið. Hann var
bæði duglegur og hagsýnn og
baslið varð honum aldrei fjötur um
fót. Snemma varð hann efnalega
sjálfstæður og síðar góðum efnum
búinn. Friðrik eignaðist frábæra
eiginkonu, Guðrúnu Pétursdóttur,
ættaða vestan úr Dýrafirði, og
með henni mannvænleg börn.
Hjónaband þeirra var sérlega far-
sælt, byggt á gagnkvæmu trausti
í garð hvors annars. Heimili þeirra
stórglæsilegt, snyrtimennska,
smekkvísi og myndarskapur á öll-
um sviðum og handaverk húsmóð-
urinnar til fyrirmyndar. Fáa eigin-
menn hefi ég heyrt tala jafn fagur-
lega um eiginkonu sína en Friðrik
Karlsson. Astúð, virðing og þakk-
læti til hennar var bergmál frá
hans eigin brjósti. Á þeirra heim-
ili var gestrisni í hávegum höfð
og nutum við hjónin þess margoft
að sitja hjá þeim dýrindis veislur
bæði í heimahúsum og annars
staðar, síðast á sjötíu ára afmæli
Friðriks fyrir ári.
Friðrik var mikill bóndi í eðli
sínu og eignaðist jörðina Hrísa í
Fitjárdal. Þótt hann byggi þar
ekki sjálfur lagði hann þar í mikl-
ar framkvæmdir og átti alltaf
sauðfé og hross. Skammt frá
Hrísabænum byggði hann sumar-
hús fyrir sig og sína fjölskyldu sem
hann nefndi Hrísakot. Dvöldu þau
hjónin í húsinu á sumrin þegar þau
gátu komið því við. í kringum
húsið hafa þau ræktað töluverðan
skógarlund og allt ber vitni um
góða umgengni.
Friðrik var mikill spilamaður og
spilaði bæði lomber og bridge. Eg
kynntist honum töluvert sem
bridgespilara hjá Bridgedeild Hún-
vetningafélagsins en þar var hann
með okkar bestu spilamönnum.
Hann var mikill keppnismaður,
kappsamur og metnaðargjarn og
gerði kröfur til þeirra sem töldu
sig geta mikið, en var sanngjarn
í garð þeirra sem minna máttu
sín. Þá var hann mikill laxveiði-
maður enda kynntist hann frá
barnæsku hinum víðfrægu lax-
veiðiám Víðidalsá og Fitjá.
Seint í júlímánuði sl. lá leið
okkar hjóna norður í Svínadal,
æskudalinn minn, þar sem við eig-
um góða aðstöðu og dveljum þar
mikið á hveiju sumri. Við höfðum
frétt að Friðrik og Guðrún væru
þá í sínu sumarhúsi, og ákváðum
að koma þar við um leið. Að vanda
var okkur vel tekið og áttum við
þar dijúga dvöl og þáðum góðar
veitingar. Veðrið var gott, logn
og bjart veður en þurrk lítið. Okk-
ur var skrafdijúgt við þessa vini
okkar. Það leyndi sér ekki að sjúk-
dómurinn var búinn að ná alvar-
legum tökum á Friðrik, en harkan
og viljastyrkurinn lét ekki bugast.
Að síðustu ókum við íjögur saman
í bílnum mínum að fremsta bæ í
Fitjárdal og var Friðrik sjálfkjör-
inn fararstjóri og sat fram í hjá
mér.
Fitjárdalur er grösugur og lágir
hálsar til beggja handa, áin liðast
eftir dalnum fögur og veiðileg og
hafði Friðrik gaman af að skýra
frá bestu veiðistöðunum. Grösugar
eyrar og gott haglendi er meðfram
ánni og var þar margt fé á beit.
Nú fékk bóndinn í okkur báðum
ánægjulegt umræðuefni. Vænleiki
dilkanna, liturinn á lömbunum,
hvað skyldi setja á og hveiju slátra
þegar rekið yrði til rétta. Ræktun
og uppbygging á bæjunum, kal í
túnum og hvernig yrði nú hey-
skapurinn að liðnu sumri, því vo-
rið var kalt og sumarið kom seint.
Að lokinni þessari stuttu en
skemmtilegu ferð, sem við hjónin
gleymum ekki, skildu leiðir, þau
voru boðin í kvöldverð að Valdar-
ási en við héldum áfram norður.
Kyrrð og friður umvafði okkur
öll, við kvöddum góða vini sem
aldrei hafa brugðist okkur og Frið-
rik Karlsson í hinsta sinn. Við
ókum úr hlaði þögul og hljóð, hug-
urinn talaði sínu máli, orð voru
óþörf.
Megi algóður guð veita eigin-
konu, bömum og fjölskyldum
þeirra huggun og styrk í þungri
raun.
Þökk fyrir ianga og góða sam-
fylgd.
Jakob Þorsteinsson
Friðrik vinur minn er allur.
Kynni okkar Friðriks hófust, er
ég var ráðinn framkvæmdastjóri
læknafélaganna fyrir tæpum 18
árum og þrátt fyrir talsverðan ald-
ursmun tókst með okkur traust vin-
átta, sem ég er þakklátur fyrir.
Friðrik hafði ráðist til sjálfseign-
arstofnunarinnar Domus Medica,
þegar bygging samnefnds húss var
ákveðin. Að húsinu byggðu, gerðist
hann framkvæmdastjóri fyrir Dom-
us Medica, þar sem m.a. fór fram
umfangsmikill veitingarekstur.
Jafnframt var hann framkvæmda-
stjóri sameiginlegs .rekstrar allra
læknastofanna í húsinu. Frá upp-
hafi hafði Friðrik að leiðarljosi það
markmið sjálfseignarstofnunarinn-
ar að stuðla að bættri fræðslu og
féiagsstarfsemi lækna. Var hann
alltaf með hugann við það, hvernig
mætti breyta húsakynnunum og
stækka þau, þannig að þessu mark-
miði yrði náð.
Friðrik var maður athafna. Hann
undi sér þá best, er hann stóð fyrir
verklegum framkvæmdum. Funda-
höld til ákvarðana fundust honum
oft á tíðum óþörf og aðeins til að
tefja mál, sem sjálfsögð voru. Með
áræði, hagsýni og ósérhlífni stóð
hann þannig að öllum málum, að
sómi var að og skilaði eigendum
husinu skuldlausu nokkrum árum
áður en hann féll frá.
Friðrik var þéttur fyrir og lét
ekki auðveldlega af skoðunum
sínum. Hann var vinmargur og
vinafastur. íslenskir læknar mátu
Friðrik mikils, og á aðalfundi
Læknafélags íslands í síðasta mán-
uði var hann einróma kjörinn heið-
ursfélagi þess fyrir áratugastörf í
þágu Domus Medica og íslenskra
lækna. Hefur ekki annar ólæknis-
lærður verið heiðraður á þann hátt.
Eiginkona Friðriks, Guðrún Pét-
ursdóttir, og fjölskylda hans öll stóð
þétt við bak hans í öllum málefnum
Domus Medica. Ófáar stundir hafa
þau einnig átt við eftirlit á því,
hvort allt væri í lagi í húsinu á stór-
hátíðum og öðrum tímum, þegar
starfsemí þar lá niðri.
Samskipti okkar Friðriks voru
mikil og alla tíð eins og best verður
á kosið. Samverustundir okkar
hjóna með þeim hjónum báðum
voru margar og ánægjulegar og
kynni okkar af fjölskyldu þeirra
voru einnig með ágætum. Fyrir allt
þetta viljum við þakka.
Elsku Guðrún og ijölskylda, ég
færi ykkur okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur á þessari stundu.
Fyrir hönd stjórna og starfsfólks
læknafélaganna flyt ég einnig bestu
kveðjur og þakkir fyrir áralanga
vináttu og samvinnu.
Blessuð veri minning Friðriks
Karlssonar.
Páll Þórðarson
Þegar við í dag kveðjum Friðrik
Karlsson, framkvæmdastjóra Dom-
us Medica, er okkur þakklæti efst
í huga. Þakkir til okkar ágæta hús-
bónda fyrir margar ógleymanlegar
samverustundir í áraraðir. Friðrik
var elskulegur gestgjafi, sem naut
þess að gleðja starfsfólkið sitt, sem
flest hafði unnið hjá honum í ára-
raðir. Lýsir'það honum hvað best.
Friðrik vildi hag Domus Medica sem
mestan og hugur hans var einatt
hjá okkur í fjarveru vegna veikinda
hans. Fyrir ári samglöddumst við
honum í afmælishófi í tilefni 70 ára
afmælis hans. Þó Friðrik gengi
ekki heill til skógar þá, grunaði
okkur ekki að aðeins ári seinna
væri komið að kveðjustundinni.
Góður drengur er genginn. Við
munum minnast hans lengi, hann
vildi okkur öllum svo vel, að launum
fékk hann virðingu okkar og þökk.
Við sendum ástvinum Friðriks
innilegar samúðarkveðjur. Blessuð
sé minning hans.
Starfsstúlkur í Domus Medica
Fleiri greinar um Friðrik
Karlsson munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Bergþóra Einars-
dóttir — Minning’
Fædd 27. apríl 1908
Dáin 1. október 1989
Sunnudaginn 1. október lést á
Borgarspítalanum, á níræðisaldri,
Bergþóra Einarsdóttir frá Garð-
húsum í Grindavík. Þegar við Einar
sonur hennar bundumst vináttubönd-
um fyrir um það bil tveim áratugum
var hún komin eitthvað á sjötugsald-
urinn og hélt þá heimili með Einari
syni sínum á Hagamel 45 hér í
Reykjavík.
Foreldrar Bergþóru Einarsdóttur
voru Einar Guðjón Einarsson, kaup-
maður og útvegsbóndi í Garðhúsum
í Grindavík og kona hans, Ólafía
Ásbjarnardóttir frá Innri-Njarðvík. í
Grindavík ólst Bergþóra upp í stórum
systkinahópi. Að Bergþóru stóðu
sterkir stofnar gáfu- og dugnaðar-
manna og úr foreldrahúsum hélt hún
út í lífið með gott veganesti. Giftist
árið 1928 Þórhalli Þorgilssyni, mag-
ister frá Knarrarhöfn í Hvammssveit
í Dalasýslu. Þegar þau hófu búskap
var Þórhallur við nám í rómönskum
málum og bókmenntum við Sor-
bonne-háskóla í París þar sem þau
dvöldu um nokkurra ára skeið á
miklum umbrotatímum í sögu Evr-
ópu og kynntust þá snemma heims-
menningunni og bókmenntir og listir
að öllum líkindum snemma verið eitt
helsta umræðuefnið á þeirra heimili.
Bergþóra las alla tíð óvenjumikið af
margs konar fróðleik og einkum
minnist ég þess hvað hún var ljóð-
elsk. Hún kunni utan að ljóð höfuð-
skálda aldarinnar eins og Einars
Benediktssonár, Davíðs Stefánsson-
ar og Tómasar Guðmundssonar. Hún
fylgdist með helstu listastefnum og
hafði einnig áhuga á því sem hinir
yngri í hópi skálda voru að aðhafast
hveiju sinni og þá einkum því sem
horfði til framfara og hafði mann-
bætandi áhrif. Bergþóru var kunnugt
um að ég var eitthvað að fást við
skáldskap. Ef til vill álitið mig vera
leitandi sál, ungan mann með stórar
hugsjónir og líklega hefur Ormsson-
nafnið hljómað kunnuglega í eyrum,
enda minntist Bergþóra ósjaldan er
við spjölluðum saman á afabræður
mína, þá Ormssonbræður sem lögðu
rafmagnið í Garðhúsum í Grindavík,
á þeim árum þegar slíkt var ekki
venjulegt, einhvern tímann seint á
þriðja áratug aldarinnar.
Nú að leiðarlokum þegar Bergþóra
Einarsdóttir hefur kvatt þetta til-
verustig, koma upp í hugann leiftur
frá liðinni tíð. Ég var þá gestur á
heimili þeirra Bergþóru og Einars.
Aldrei kom ég þar öðru vísi en að
mér fyndist ég vera þar hjartanlega
velkominn. Bergþóra tók vinum Ein-
ars með nánast heimspekilegri ró-
semi og skilningi þó stundum væri
ef til vili ástæða til að segja nokkur
vel valin orð, þegar lifað var hátt
og ungir menn kunnu sér ekki læti
í fögnuði yfir því að hafa uppgötvað
heiminn með dulin fyrirheit.
Það var boðið til stofu. Kaffi og
bakkelsi á boðstólum, stundum þykk-
ar tertur, gómsætar og yfir kræsing-
um spjallað um lífið og tilveruna, list-
ir og bókmenntir. Við Einar vorum
þá báðir og erum reyndar enn ein-
hleypir og af því hafði Bergþóra alln-
okkrar áhyggjur og vildi helst leysa
það vandamál með skjótum hætti og
hafði þá í huga hvort ekki mætti
einhvers staðar finna góðar stúlkur
sem vildu létta okkur lífsbaráttuna.
Bergþóra heitin lét sér annt um vini
Einars og vildi veg þeirra sem mest-
an.
Einar í Garðhúsum, faðir Berg-
þóru, var lengi dugmikill athafna-
maður og hafði forystu fyrir um-
fangsmiklum atvinnurekstri. Sjálf-
sagt hafa áhrif frá bernskuárum
Bergþóru í Grindavík stuðlað að því
að Bergþóra var ávallt hlynnt frelsi
einstaklingsins til dáða og athafna.
Hún fylgdist af áhuga með dugandi
einstaklingum sem brutust áfram af
eigin rammleik og var hlynnt frelsi
mannsins til allra góðra verka.
Hún hafði þannig hjartalag að
þeir sem á einhvern hátt fóru halloka
í lífsbaráttunni áttu í henni sannan
vin. Það var góðvild sem ég tel að
hafi ráðið hennar gjörðum. Börnum
Bergþóru og öðrum ástvinum sendi
ég innilegar samúðarkveðjur. Guð
blessi minningu Bergþóru Einars-
dóttur.
Olafúr Ormsson
Heimilistæki hf
Sælúni8SÍMI6915 15 . Knnglunm SÍMI 69 15 20
samtLKfyutto
CF57B
Rúmmál 560 lítrar. Tvær grindur. Stilling til að spara
orku. Ljós í loki. Leiðbeiningar um geymsluþol ólikra
matvæla. Lykillæsing á loki. Skúffa til að taka vatn við
afþýðingu framan á. Hjól til að færa kistuna til. Mál:
Breidd 162.5, Hæð 88, Dýpt 66 cm.
CF48B
Rúmmál 468 lítrar. Ein grind. Stilling til að
spara orku. Leiðbeiningar um geymsluþol
ólikra matvæla. Læsing loki sem fellur ekki
niður með bakinu. Skúffa til að taka vatn við
afýðingu framan á. Hjól til að færa kistuna til.
Mál: Breidd 134.5, Hæð 88, Dýpt 66 cm.
CF32B
Rúmmál 315 lítrar. Ein grind.
Stilling til að spara orku.
Skúffa til að taka vatn við
afþýðingu framan á. Situr á
hjólum. Mál: Breidd 95,
Hæð 88, Dýpt 66 cm.
CF25B
Rúmmál 245 lítrar. Ein
grind. Stilling til að
spara orku. Skúffa til að
taká vatn við afþýðingu
framan á. Mál: Breidd
81, Hæð 86. Dýpt 66"cm.
CF17B
Rúmmál 165 lítrar.
Lykillæsing.
Aðvörunarljós fyrir
frystikerfi.
Mál: Breidd 60, Hæð
86, Dýpt 66 cm.
i'þfcp*
ÍTÖLSK
V I K A
í KRINGLUNNI
28. sept. - 7. okt.
ítalskar vöairffTískusýningar
Tónlist ff Kaffihús BB ítalskur
matur ff Ferðakynningar ff
ff Getraun, vinningur: ferö fyrir
tvo til Ítalíu ff