Morgunblaðið - 26.11.1989, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLADIÐ IVHI\1 NIi\l(E A jR flUNNtJDAGU R 20. NÓVKMBEK ^9
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN MAGNÚSSON,
lést fimmtudaginn 23. nóvember síðastliðinn.
Edith Magnússon,
AgnarMagnússon,
Úlla Magnússon,
Kristín Magnússon, Halldór S. Kristjánsson
og barnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN HJARTARDÓTTIR
frá Hellissandi,
verður jarðsungin frá Ingjaldshólskirkju, Hellissandi þriðjudaginn
28. nóvember kl. 13.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar,
AÐALHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Arnarnesi,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju. mánudaginn 27. nóvember
kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda.
Guðmundur Árnason og börn.
+
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
NJÁLL MÝRDAL,
Borgarholtsbraut 28,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju, þriðjudaginn 28. nóvemb-
er kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minn-
ast hins iátna, er bent á Hjartavernd.
Theódóra Mýrdal,
Björk Mýrdal, Arni Marz Friðgeirsson,
Þór Mýrdal, Jóhanna Gunnarsdóttir,
Sigursteinn Mýrdal, Karólína Guðnadóttir,
Ruth Guðmundsdóttir, Sæmundur Friðriksson
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför
SIGURÐAR SÆVARS ÁSMUNDARSONAR,
Strandaseli 1.
Sérstakar þakkir til hjúkrunar- og starfsfólks á deild 11 E
Landspítalans.
Anna Kristjánsdóttir,
Georg Jóhann Sigurðarson,
Halla Bergdis Sigurðardóttir,
Guðmundur Veigar Sigurðarson,
Sævar Reykjalin Sigurðarson,
Eyvindur Gauti Vilmundarson.
Minning:
Guðmundur Bjöms-
son, Akranesi
Fæddur 24. mars 1902
Dáinn 17. nóvember 1989
Foreldrar Guðmundar voni Ás-
gerður Bjarnadóttir og Björn Jóns-
son, búandi hjón að Núpsdalstungu
í Miðfirði. Með Guðmundi er fallinn
í valinn mætur maður og góður.
Hann var einn þeirra, sem skipuðu
sér í framvarðasveit þeirrar kyn-
slóðar sem kom þjóðinni út úr torf-
bæjunum, frá fátækt, sem jaðraði
við örbirgð, inn í nútíma vistarverur
og til almennrar velmegunar.
Guðmundur bar fagurt vitni
'þeirri andlegu menningu, sem
þreifst í íslensku bændaþjóðfélagi,
þrátt fyrir bágar aðstæður.
Undirstöðumenntun sína hlaut
hann á heimili foreldra sinna. Síðan
var hann í unglingaskóla á
Hvammstanga 1918-1919 og vetur-
inn 1920-1921 stundaði hann nám
í Flensborgarskólanum. Að því
námi loknu gerðist Guðmundur
kennari í Torfustaðahreppum, frá
1921-1933. 1932-1933 var hann
eftirlitskennari í V-Húnavatns-
sýslu. Veturinn 1933-1934 var
hann við nám í kennarskóla Islands
og lauk þaðan prófi um vorið.
19. maí 1934 kvæntist Guðmund-
ur Pálínu, dóttur Guðríðar Gutt-
ormsdóttur, frá Stöð og Þorsteins
Þ. Mýrmanns, kaupmanns og út-
vegsbónda á Stöðvarfirði. Um
haustið 1934 réðst hann kennari
að bamaskólanum á Akranesi og
stofnuðu þau hjón þá heimili þar
og hafa búið á Akranesi alla tíð
síðan.
Guðmundur kenndi við barna-
skóla Akraness allt til 1970 auk
þess kenndi hann íslenzku við iðn-
skólann og einnig um tíma við
gagnfræðaskólann. Auk kennsl-
unnar sá hann um Almennar trygg-
ingar á Akranesi, allt frá stofnun
þess fyrirtækis unz Ásgeir sonur
hans tók við af honum. Sem þakk-
lætisvott fyrir það starf buðu Al-
mennar tryggingar honum í sólar-
landaferð, þegar hann var áttræður.
Guðmundur var að eðlisfari fé-
lagslyndur, enda fljótlega kvaddur
til starfa í ýmis konar félagsskap.
Á unga aldri var hann lengi í stjórn
ungmennafélagsins Framtíðar í
Fremri-Torfustaðahreppi.
Eftir að hann settist að á Akra-
nesi, gegndi hann ýmsum trúnaðar-
störfum fyrir bæjarfélagið, sat í
stjórn ýmissa félaga og var alls
staðar liðtækur. Guðmundur var
heiðursfélagi Húnvetningafélagsins
í Reykjavík, Kennarasambands
Vesturlands, Framsóknarfélags
Akraness og Norræna félagsins á
Akranesi. Hann var og sæmdur
gullmerki Norræna félagsins á Is-
landi og riddarakrossi hinnar
íslensku fálkaorðu.
Guðmundur hafði mikinn áhuga
á stjórnmálum. Hann fylgdi Fram-
sóknarflokknum að málum, sat í
miðstjórn hans um árabil og vann
fyrir hann heils hugar meðan kraft-
ar entust. Guðmundur var fundvís
á það góða í fari samferðamann-
anna. Hann var góður heim að
sækja og hafði þann einstæða eigin-
leika að menn fóru ætíð glaðir af
hans fundi. Hvar sem hann kom
og fór sópaði að honum. Hann var
vel máli farinn í ræðu og riti og
hörku fundarmaður, jafnvel þó
óundirbúinn væri, þurfti enginn að
ætla sér að koma að tómum kofun-
um þar sem hann var. Honum lét
einkar vel að flytja tækifærisræður,
hann ritaði fjölda greina um ýmis
efni.
Eftir að árin færðust yfir og um
hægðist naut Guðmundur þess að
ferðast. Hann fór margar utan-
landsferðir og eignaðist á þeim
ferðalögum vini, sem héldu tryggð
við hann allt til enda.
Þegar hann stóð á áttræðu fór
hann til Grænlands í tilefni af 1000
ára landnámi Eiríks rauða.
Þau Guðmundur og Pálína eign-
uðust fimm börn. Heimili þeirra
einkenndist af snyrtimennsku og
myndarskap. Oft var þar gest-
kvæmt af frændum og vinum. Eg
var hjá þeim hjónum um það leyti
sem börnin voru orðin þijú. Frá
þeim tíma minnist ég þess að Guð-
mundur var ekki fyrr kominn heim
úr skólanum en hann var kominn
með eitthvert barnanna í fangið og
ef þau voru lasin var hann óþreyt-
andi að ganga með þau um gólf,
og raula við þau.
Ég var líka hjá þeim þegar fjórða
barnið, Ásgeir, var nýfæddur, þá
veiktust þijú eldri börnin af
kíghósta, en með samstilltu átaki
tókst að veija kornabarnið, þrátt
fyrir að þá bjuggu þau í tveggja
herbergja íbúð, að vísu með góðri
innri forstofu. Meðan bömin voru
veikust átti Guðmundur ekki
minnstan þátt í að annast eldri
börnin á nóttunni, eftir annasaman
dag. Frá þessum ámm minnizt ég
Guðmundar sem hlýlegs og um-
hyggjusams heimilisföðurs.
Skömmu síðar settist ég að á
Austurlandi og kom eftir það endr-
um og eins á Akranes, en alltaf var
gott að koma á heimili þeirra hjóna
og hitta Guðmund, alltaf hinn sama
hjartahlýja mann.
Árið 1945 byggðu þau Guðmund-
Reykjavík: Penninn sf.. Skólavörubuö Námsgagnastofnunar, Tölvuvörur hf., Bóka- og ritfangaverslunin Griffill sf., Aco hf., Hans Árnason,
Sameind hf., Tölvuland. Garðabær: Bokabuðin Grima. Hafnarfjörður: Bökabuð Olivers Steins. Keflavik: Bókabuð Kcflavikur. Þorlákshöfn: Rás sf.
Selfoss: Ösp. Vestmannaeyjar: Bókabuðin Heiðarvegi. Höfn Hornafirði: Kaupfélag A-Skaftfellinga. Egilsstaðir: Traust. Akureyri: Bókaverslunin
Edda, Jón Bjarnason úrsmiðavinnustofa. Sauðárkrókur: Stuðull. Hvammstangi: Gifs-mynd sf. Isafjörður: Bókabúð Jónasar Tómassonar.
Akrancs: PC-tölvan.
SKÓLARITVÉLIN í ÁR
TA Gabriele 100
Vel útbúinn vinnuhestur fyrir
námsmanninn sem velur gæði og gott verð.
VEBD AÐEINS KR. 17.900,- 8t.agr
Komdu við hjá okkur eða hringdu og
fáðu frekari upplýsingar, það borgarsig örugglega.
EinarJ. Skúlason hf.
Grensásvegi 10, sími 686933
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT
ur og Pálína einbýlishús á Jaðars-
braut 9 á Akranesi. Guðmundur var
góður smiður og átti margt hand-
takið í húsinu, bæði á bygging-
artíma og í viðhaldi síðar, enda
unni hann heimilinu og staðnum,
sem hann helgaði krafta sína.
Á Jaðarsbraut 9 fæddist þeim
hjónum fímmta og síðasta barnið
og þar uxu þau öll úr grasi og urðu
menntað og dugandi fólk. Bæði var
að börnin voru efnileg, enda skorti
ekki hvatningu og stuðning frá for-
eldrum.
Þegar heilsan tók að bila var
helzta ánægja Guðmundar að fylgj-
ast með börnum og barnabörnum
og fá þau í heimsókn. Síðasta mikla
gleðistund Guðmundar með fjöl-
skyldu sinni var 10. október sl.,
þegar Ragnheiður Ásgeirsdóttir,
sonardóttir hans, lét skíra dóttur
sína, Ásgerði, en það var móður-
nafn Guðmundar.
Börn Guðmundar og Pálínu eru:
Orfnar Þór, arkitekt; Gerður Birna,
snyrtifræðingur; Björn Þorsteinn,
prófessor í lögum; Ásgeir Rafn,
framkvæmdastjóri; Atli Freyr,
skrifstofustjóri í viðskiptaráðuneyt-
inu.
Við hjónin kveðjum Guðmund
Björnsson með þökkum fyrir liðna
tíð og vottum Pálínu og öðrum að-
standendum innilega samúð.
Anna Þorsteinsdóttir
Elskulegur föðurbróðir minn,
Guðmundur Björnsson kennari, hef-
ur kvatt okkur að sinni. Falíegur
með bros á vör og baðaður birtu
trúi ég hann haldi áfram. Já, Guð-
mundur var einstaklega faliegur
maður, skemmtilegur og jákvæður.
Lífið var örlátt við hann og hann
þakklátur lífinu. Það geislaði af
honum hvar sem hann fór.
Guðmundur frændi minn fæddist
í Núpsdalstungu í Miðfirði árið 1902
í faðm elskulegra foreldra sem
umvöfðu hann og stóran systkina-
hóp hans. Á heimilinu ríkti ást og
gleði og sterk samkennd. Systkinin
í Tungu unnu sveitinni sinni svo,
að á hveiju sumri eftir að þau höfðu
sjálf stofnað heimili og fjölskyldu,
fannst þeim ekkert sumar án þess
að koma í „fjörðinn“ heima. Inni-
legra sambandi milli bræðra, en
Guðmundar og föður míns Björns
hef ég varla kynnst. Þeir attu hvor
annan að alltaf og í öllu. Ég skynja
enn og finn gleðina sem ríkti hjá
pabba heima á Dyngjuvegi ef von
var á Guðmundi bróður í bæinn.
Ég get séð þá fyrir mér bræðurna,
þar sem þeir sitja hvor í sínum
„kóngastólnum" í stofunni og
spjalla fram á rauða nótt. í dag
veit ég að þeirra hjartansmál var
að njóta félagsskapar hvor annars,
skiptast á skoðunum, ráðfæra sig
við sinn besta vin eða einfaldlega
vera glaðir á góðri stund og fagna
því að vera til. Konurnar þeirra,
Pálína og mamma, virtu þetta nána
bræðrasamband og eins við krakk-
arnir sem nutum góðs af að gista
til skiptis á heimilunum þar sem
ánægjan og léttleikinn ríktu.. Við
skemmtum okkur endalaust með
foreldrum okkar og finnst mér nú
eins og sólin hafi aldrei skinið jafn
glatt og á þessum bernskudögum.
Lífið var örlátt við Guðmund föður-
bróður minn, hann eignaðist yndis-
lega og góða konu, Pálínu, og sam-
an eiga þau fimm mannvænleg og
góð böm. Börn sem hafa sýnt for-
eldrum sínum mikla ást og um-
hyggju. Þar hefur endurspeglast
þetta nána sterka samband og sá
kærleikur sem Guðmundur fékk svo
ríkulega í arf úr foreldrahúsum og
hann svo veitti til sinna afkomenda.
Já, lífið er örlátt við Guðmund föð-
urbróður minn í glæsilegum barna-
börnum og barnabamabörnum —
afastolti! Sjálf kýs ég að minnast
Guðmundar Björnssonar, míns
kæra föðurbróður, er hann ekki
fyrir svo mjög löngu fylgdi mér
niður á bryggju á Akranesi þar sem
Akraborgin beið. Þegar skipið sigldi
frá stóð hann eftir á bryggjunni og
veifaði mér brosandi með sitt hvíta
hár svo skínandi fallegtir í sólskin-
inu.
Helga Mattína Björnsdóttir