Morgunblaðið - 18.02.1990, Blaðsíða 32

32 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1990
Cherokee Laredo eða Ltd.
keyptur
árg. ’88-’89. Eingöngu vel nneð farinn og lítið ekinn
bíll kemur til greina.
Upplýsingar í síma 39373.
Hraðlestrarnámskeið
Síðasta námskeið vetrarins hefst mánudaginn 5.
mars nk.
Lestrarhraði nemenda Hraðlestrarskólans undan-
farin 10 ár hefur meira en þrefaldast til jafnaðar,
hvort heldur er í erfiðu eða léttu lesefni.
Viljir þú margfalda lestrarhraða þinn við lestur
alls lesefnis skaltu skrá þig sem fyrst.
Skráning öll kvöld kl. 20.00-22.00 í síma 641091.
ru þau kóngur og drottning í ríki
iu sitja í ljómandffallegum stól-
t kallaðir eru hásæti. Og þau eru
;a hamingjusöm.
Ilt var þetta þvi að þakka, að
limm var svo góð og þæg stúlka.
Ævintýrið tim Dimmalimm
er ein fallegasta barttasaga settt
samin hefur verið á íslenska
litngu. Málarinn Mtiggur
(Guðtmmdtir Thorsieinssott,
1891-1924) skrifaði Dimma-
limm og myndskreytti ttm borð
í saltskipi á leið til Ítalíu.
Sagan var gjöf hatts til lítillar
frættku sinnar t Barcelona.
Mynditt er af 6. útgáfu
bókarinttar sem kottt út hjá
Helgafelli 1982.
ISLENDINGAR
LÆRA UNGIR AÐ META
GÓÐAR BÆKUR
LANDSBOK
er sannarlega góð bók fyrir unga
sem aldna. Landsbók er ný verðtryggð 15 mánaða bók sem
ber 5,75% vexti og tryggir því mjöggóða raunávöxtun sparifjár.
Allir íslendingar ættu að eignast Landsbók. Því fyrr, því betra.
L
Landsbanki
íslands
Banki allra landsmanna
eftir Ólaf
Gunnarsson
BAKÞANKAR
Stiggenáb
Lengi hefur verið um það
þrefað og þrasað hvort
amerískra áhrifa gæti á ís-
landi. Stundum hefur þetta jag
og nag og arga-sag fengið mig
til að hugsa til
tveggja karla
sem bjuggu í
Grindavík og
verkuðu þar
saltfisk. Þeir
voru þrasgjarnir
með afbrigðum.
Það er einu
sinni að áliðnu
hausti að þeir voru að hlaða
fisk í stæðu. Stæðan var orðin
mannhæðarhá. Annar þeirra
fleygir fiski þar upp á en fiskur-
inn gossar yfir og kom í andlit
hins. Þá segir sá sem varð fyr-
ir saltfisknum: Æ, þarna fékk
ég sporðinn í augað. Bróðir
hans svaraði að bragði: Nei,
það var þunnildið.
Þarf nokkuð að spyija út í
hvort hér á íslandi gæti amerí-
skra áhrifa. Nei, vitaskuld
ekki. Og það þýðir, í sem stystu
máli; að við höfum tekið upp
nokkra siði annarrar þjóðar og
gert að vorum. Skítt með það.
Við étum Burger King og Mac-
Donalds og köllum það Tomma
og drekkum kók og pepsi. í
staðinn fyrir; „kjúklingasala
Guðmundar Halldórssonar,
kallar Guðmundur Halldórs-
son staðinn sinn North-Fried
og einhvern veginn er ég helst
á því að North-Fried sé mun
lystugra. Við horfum á káboj-
myndir og glæpamyndir af
ýmsum gerðum og úr öllum
fijálsu útvarpsstöðvunum okk-
ar heyrast lög sungin á ensku.
Ekki misskilja mig yfir
morgunkaffinu lesandi góður.
Ég er ekki að þrasa. Eg er
maðurinn sem labba mig inn
á hamborgarastað og bið stúlk-
urnar að bæta einu lagi af
gúmsí-lúmsi ofan á þann
stærsta. Ég er náunginn sem
þamba kók og pepsí af slíkri
hjartans lyst að ef tilkynnt
væri að Elliðaárnar hefðu
breyst í kók og Þjórsá i pepsí,
þá yrði ég ekki fyrstur til að
harma það. Ég hef horft á
kábojmyndir og sagt stiggenab
og sjerab frá blautu barnsbeini
og hvað varðar lög á enska
tungu sungin . . . eitt sinn
dreymdi mig um að eignast
söngrödd svo ég gæti hlaupið í
skarðið fyrir Mick Jagger ef
hann dytti niður með hjarta-
stopp á tónleikum hjá Stones.
Og ef við eigum að fara að
spjalla um sjónvarp þá er ég
svo sjúkur í slíkt gláp að þar
vestra myndi ég án efa kallast;
„tube-freak“, en það er orða-
samband sem ég nenni ekki
að þýða.
Ég á bara við þetta; væri
ekki sanngjarnt, þar sem við
höfum svo heilshugar tekið við
amerískum kúltur og gert að
okkar alla daga ársins að þeir
tækju upp okkar siði í einn
dag. Þá mætti leggja niður
Leif-Ericson Day og búa til
Culture-Change Day. Þá
mundu allir amerisku ham-
borgarastaðirnir servera sviða-
kjamma og hrútspunga. í stað
kábojamynda á hvita tjaldinu
verður ekkert á bíó en virtir
leikarar lesa upp úr The story
of burnt Njal og The saga of
Grettir the strong. Raggi
Bjarna, Haukur Morthens og
Bubbi verða á öllum rásum og
vikivaki verður stiginn á torg-
um. Þá mun Batman dagsins
bíta í skjaldarrönd og heita
Egill Skallagrímsson. Og i
framhaldi af því, þennan eina
dag, mun rikja friður með pepsí
og kók, þessir erkifjendur
framleiða einn og sama drykk-
inn, nefnilega mysu. í dýrleg-
um sjónvarpsauglýsingum
munu ægifagrar blondínur
teyga the mysa og sólbrúnir
uppar stifa súran hval úr
hnefa . . . you can’t beat the
feeiing.