Morgunblaðið - 20.05.1990, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MENNINGARSTRAUMAR SUNNUDAGUR 20. MAÍ 1990
C 27
POPPJÚNÍ
JÚNÍ verður mikill
poppmánuður, því hér á
landi munu þá troða upp
tónlistarmenn frá ýmsum
heimsálfum á vegum
Listahátíðar, Rokkskógs-
ins. Listahátíð flytur inn
tónlistarmenn frá Malí,
Bandaríkjunum og
Frakklandi, en Rokk-
skógsmenn láta sér nægja
íslenska tónlistarmenn.
*
Avegum Listahátíðar í
sumar verða tónleikar
Salifs Keita í Hótel íslandi
11. júní, Les Negresses
Vertes leika á sama stað
13. júní og vonir standa til
að Bob Dylan haldi tónleika
í Laugardalshöll, „Listahát-
íðarauka", 25., 26. eða 27.
júní. Upphitun fyrir Blökku-
konurnar grænu annast
astraljasssveitin Júpíters,
en ekki verður upphitun fyr-
ir Saiif og Bob.
16. júní verða í Laugar-
dalshöllinni tónleikar sem
Ljósmynd/Bjorg Sveinsdóttir
Sykurmolarnir Rokk-
skógurinn kemur.
Bob Dylan Listahátíðarauki
í lok júní?
hafa yfirskriftina Rokk-
skógurinn er á leiðinni. Þá
munu koma fram Sykur-
molarnir, Bubbi Morthens,
Sálin hans Jóns míns, Síðan
skein sól, Risaeðlan, Megas,
Todmobile og Bootlegs.
Agóða tónleikanna, ef hann
verður einhver, verður varið
í að kosta gróðursetningu
tijáa í svonefndum Rokk-
skógi.
Salif Keita Listahátíðartónleikar 11. júní.
*
MPÖNKIÐ fól í sér harða
ádeilu á tónlistariðnaðinn og
það fals og pijál sem honum
fylgdi. Það þótti því nokkur
tíðindi þegar ein helsta pönk-
sveit Bretlands Buzzcoks tók
upp þráðinn þar sem frá var
horfið og fóru í tónleikaferð
í Bandaríkjunum seint á
síðastá ári til að hala inn á
fornri frægð. Nú er verið að
vinna að því að koma saman
helstu pönksveit sögunnar,
Sex Pistols. Helsti ljóður þar
á er að Sid Vicious er löngu
fallinn í valinn og Johnny
Rotten heitir í John Lydon
og vill hvorki heyra það né
sjá að endurreisa sveitina.
Fjárplógsmenn gefast þó
ekki upp og herma fregnir
að söngvara þungarokksveit-
arinnar Guns ’n' Roses, W
Axl Rose, hafí verið boðið
stórfé (um 15.000.000 ísl.
kr.), ef væri hann tilleiðan-
legur til að taka þátt í ferð
með Sex Pistols um Banda-
ríkin, en ekki fer sögnum að
svari kappans.

MSUMARIÐ er jafnan
helsti tónleikatími ársins og
þeir sem hug hafa á að sjá
stórstjörnur gerðu vel í að
bregða sér til Bretlands. Þar
verða á ferð Prince (19.,
20., 22., 23., 25., 26., og27.
júní og 3., 4., 9., 10. og 11.
júlí í Wembley Arena í Lund-
únum), Rolling Stones (4.,
6., 7., 13. og 14. júlí á Wem-
bley-leikvanginum, en
fregnir herma að einn dagur
til viðbótar hafi verið bókað-
ur), og Madonna (20. og 21.
júlí á Wembley). Minni
stjörnur verða líka á ferð-
inni, t.a.m. Phil Collins, De
La Soul, Gloria Estefan,
Debby Harry, Neville-
bræður, New Kids on the
Block, Bobby Brown, John
Lee Hooker, Gary Moore,
Dio, The Notting Hillbil-
lys, Sinéad O’Connor, Ro-
bert Plant, Heart, Ten
Years Afíer (man einhver
eftir þeim?), Tina Turner
(þrátt fyrir fyrri yfirlýsing-
ar), Suzanne Vega og
GWAR (tvímælalaust
óvenjulegasta tónleikasveit
heims). Því má svo bæta við
að poppgoðinn David Bowie
verður á ferð í Englandi í
byijun ágúst og flytur þá
safn sinna bestu laga.
MEKKI má svo gleyma
Knebworth-hátíðinni 30.
júní, en þá gefst kostur á
að berja augum Paul
McCartney, Pink Floyd,
Phil Collins, Status Quo,
Tears for Fears, CIiff Ric-
hard og The Shadows,
Eric Clapton, Mark Knop-
fler og Elton John, eitt og
sama kvöldið.
DÆGURTONLIST
Er naubsynlegt ab þjást f
Heim úr helvíti
ÞAÐ hefiir lengi verið viðtekin skoðun að popplista-
menn skapi merkustu verkin þegar þeir þjást hvað
mest. Helst eiga þeir að vera komnir að fótum frarn
af dópfíkn og á barmi geðveiki. Margir tónlistar-
menn heillast sjálfir af þeirri ímynd, en átta sig
ekki á fyrr en um seinan að það eru allir betri
tónlistarmenn algáðir. Einn þeirra sem hefur próf-
að að fara til helyítis fíkniefnaánauðar, en auðnast
að snúa aftur er Astralinn Nick Cave.
Nick Cave vakti fyrst
athygli með sveit sinni
Birthday Party 1976/77,
sem átti eftir að hafa áhrif
á síðpönksveitir um heim
ailan.
Tónlistin
var ný-
bylgju-
pönk, en
mesta at-
hygli
vakti
framlag
söngvar-
ans, Nicks Caves, í textum
og tónlist. Sveitin flutti sig
um set, frá Ástralíu til
Bretlands um 1980 og náði
þar allmikilli neðanjarðar-
hylli. Nick Cave hefur
eftir Árna
Matthíasson
margoft lýst því að hann
trúi ekki á lýðræðisskipu-
lag í hljómsveitum og með
tímanum varð Birthday
Party of þröngur stakkur
og hann hélt því til Þýska-
lands með Mick Harvey,
sem fylgt hefur honum
síðan. Þar settist Cave að,
ánetjaðist heróíni og stofn-
aði sveitina The Bad Seeds
um 1982—83. Undir nafni
The Bad Seeds hafa komið
fjórar breiðskífur og fyrir
stuttu kom sú fimmta, The
Good Son.
Nick Cave kom hingað
til lr.nds með Bad Seeds
1986, þá illa haldinn .af
heróínfíkn og heldur óhrjá-
legur útlits. Síðan hefur
hann farið í meðferð og
The Good Son er fyrsta
platan eftir hreinsunina,
aukinheldur að Penguin
gefur út með honum skáld-
sögu innan skamms og
hann hefur unnið að kvik-
myndum með Wim Wend-
ers og John Hillcoat.
Þær plötur sem hafa
komið frá Cave og félögum
hafa oft minnt á prósalest-
ur með undirleik, en með
tímanum hefur Cave farið
að skipta sér meira af tón-
listinni sjálfri og á The
Good Son finnur hann jafn-
vægi milli tónlistar og
texta, sem gerir plötuna
allmikið aðgengilegri en
oftast áður. Hann er þó enn
að rekja úr tilfinninga-
flækjum, sem margar ná
allt aftur til bernskunnar
og gera plötuna óþægilega
nærgöngula á köflum.
Cave segir í nýlegu viðtali
að í tónlist sinni og textum
sé hann að reyna að tjá
trega sinn og eftirsjá að
því sem hann hafi glatað í
Nick Cave
Tregiog
eftirsjá.
sp;
gegnum tíðina; það sem
kallist saudude í Brasilíu.
The Good Son er skref í
þá átt; þegar tónlistin er
komin í bakgrunninn skipti
röddin og textarnir öllu.
Ekki fer á milli mála að
það að vera laus úr ánauð-
inni styrkir Cave mjög í
leitinni að fullkominni tján-
ingu á saudade og þó vissu-
lega sé áhrifamikið að
hlusta á tónlist’sem er sam-
fellt neyðaróp, er hitt þó
miklu betra að hlusta á ein-
hvern sem hefur fulla
stjórn á því sem hann er
að gera.
Tilfinningaleg útrás
ÞEIR eru margir sem fást við lagasmíðar heima í
stofu, án þess að vera starfandi tónlistarmenn, og
fæst þeirra laga koma fyrir hlustir almennings. Lög-
in safna í'yki í skúfTum eða kistum, þar til ekki verð-
ur hjá því komist að reyna að koma þeim út eða
kasta þeim.
Morgunblaðið/Sverrir
Einkamái Selma Hrönn
Maríudóttir.
að kostar mikið fé að
gefa út plötu á eigin
spýtur, en það eru þó alltaf
til hugsjónamenn og -konur
sem liggur það mikið á
hjarta að þau veðsetja allt
og senda frá sér plötu. Fyr-
ir stuttu kom út breiðskífa
með slíkri hugsjónakonu,
Selmu Hrönn Maríudóttur,
platan Einkamál.
Selma segist hafa mátt
til að gefa út plötu, enda
hafi lagasafnið verið orðið
mikið að vöxtum. Hún sagð-
ist hafa fengið til liðs við
sig færustu listamenn sem
kostur var á sér til aðstoðar
til að flytja lögin, enda seg-
ist hún „afleitur hljóðfæra-
leikari og ekkert sérstakur
söngvari. Ég vildi gera þetta
vel, fyrst ég var að fara út
í þetta.“
Selma segist gera sér
grein fyrir því að hún sé að
taka mikla áhættu og þá
sérstaklega þar sem hún er
ekki starfandi tónlistarmað-
ur, en það slái hana ekki
út af laginu ef dæmið gangi
ekki upp, „ég er rétt að
byija“.
Lögin eru upphaflega
gamaldags rokklög, enda er
það sú tónlist sem hún hefur
helst dálæti á, en á plötunni
eru útsetningar fjölbreyttar,
„allt frá hreinu rokki í
nútíma popp.
Lögin verða til eftir því
hvaða skapi ég er í þá og
þá stundina; þau eru eins-
konar tilfinningaleg útrás.“
— Þú segist vera afleitur
hljóðfæraleikari og ekki
góður söngvari; ertu góður
lagasmiður?
„Samanborið við það sem
ég heyri í kringum mig þá
er ég ánægð með þessi lög
mín. Ég hef fengið ágætar
viðtökur og held því ótrauð
áfram.“