Morgunblaðið - 02.06.1990, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. JUNI 1990
35
Minning:
Þórður Þorsteins-
son frá Meiritungu
Fæddur 5. október 1914
Dáinn 26. maí 1990
„Jafnan kemur mér hann í hug
er ég heyri góðs manns getið.“
Þessara fornu og fleygu orða minnt-
ist ég er mér barst til eyrna lát
vinar míns og kunningja til margra
ára, Þórðar Þorsteinssonar frá
Meiritungu í Holtum, en hann lést
á Elliheimilinu Grund 26. maí sl.
Margir munu minnast hans en allir
munu þeir mæla eftir hann á einn
og sama veg. Hann var drengur
góður í sönnustu og upprunalegustu
merkingu orðanna.
Kynni okkar Þórðar hófust þegar
hann hóf vinnu á sama stað og ég,
sem bílstjóri og lagermaður í Málar-
anum árið 1947. Þórður vann í
Málaranum í nokkur ár eða þar til
hann hóf störf hjá Pósti og síma,
fyrst sem bréfberi og síðan lengst
af hjá Tollpóststofunni.
Þórður var sérstaklega dagfars-
prúður maður og góður starfsfé-
lagi, sem alla hændi að sér með
hógværð, góðvild og sérstakri prúð-
mennsku. Hin létta og glaðværa
lund Þórðar var aðdáunarverð, alls
staðar var hann hrókur alls fagnað-
ar á gleðinnar stund sem hélst allt
til síðustu stundar, þrátt fyrir mik-
inn og langvarandi sjúkdóm síðustu
tuttugu árin sem hann lifði. Veik-
indi sín bar hanli með mikilli still-
ingu og æðruleysi alla tíð og þó að
hann væri oft sárþjáður, hittum við
vinir hans og kunningjar, sem heim-
sóttum hann reglulega á Elliheimil-
ið, alltaf sama glaða og káta Þórð,
sem gerði sem minnst úr veikindum
sínum. Þórður var mjög orðheppinn
og hnittinn í tilsvörum og var því
oft glatt á hjalla þar sem hann
var. Meðan Þórður var heill heilsu
kom hann oft á heimili okkar hjóna,
okkur til mikillar ánægju. Meðal
annars var hann í fæði hjá okkur
í nokkurn tíma og þróaðist vinskap-
ur okkar eftir því sem árin iiðu.
Þórður hafði yndi af söng enda
söngmaður góður og tókum við
kunningjarnir oft lagið saman í
góðra vina hópi. Þórður hafi líka
mikla ánægju af hestum og hesta-
mennsku og átti hann hesta fyrstu
árin sem hann átti heima í
Reykjavík, en hann fluttist frá
Meiritungu alfarinn, árið 1945.
Eins og áður er sagt vann Þórð-
ur um árabil hjá Tollpóststofunni í
Reykjavík. Þórður minntist oft á
starfsfélaga sína þar sem sína bestn
vini. Þeir reyndust honum sannir
vinir í raun, bæði í gleði og þrautum
og veit ég fyrir víst að Þórður mat
alla þeirra hlýju og vináttu að verð-
leikum alla tíð. Ég vona að það sé
á engan hallað í þessu sambandi
þótt ég minnist á einn mann, Aðal-
stein Guðjónsson, fulltrúa hjá Toli-
póststofunni. Þórður og hann unnu
saman alla tíð meðan heilsa Þórðar
leyfði. Eftir að heilsu hans hrakaði
til muna, hugsaði Aðalsteinn um
fjármál Þórðar af stakri samvisku-
semi allt til hann lést. Fyrir þetta
vil ég færa honum, fyrir hönd aldr-
aðrar systur Þórðar, alúðarþakkir.
Þórður var fæddur á Meiritungu
í Holtum í Rangáivallasýsiu 5. októ-
ber 1914 og ólst þar upp hjá foreldr-
um sínum, Þorsteini Jónssyni,
bónda, og konu hans, Þórunni Þórð-
ardóttur, ljósmóður frá Hala í Efri-
Holtum. Þórður stundaði almenn
sveitastörf á heimili foreldra sinna
þar til hann fluttist tii Reykjavíkur
árið 1945 og dvaldi þar til dauða-
dags.
Þórði þakka ég alla þá vinsemd
og hlýju sem hann sýndi_ mér og
mínu heimili um árabil. í þessum
oft svo dimma heimi skín sól og
birtir við kynni slíkra manna sem
Þórður var.
Ég votta aldraðri systur svo og
öðrum vandamönnum dýpstu sam-
úð okkar hjóna og veit að minning-
in um góðan dreng gerir söknuðinn
léttbærari.
Sakna hans nú félagar og frænd-
ur. Muna nú vinir handtakið hlýja
og góða. Syrgir hann og nú systir
hans.
Helgi E. Guðbrandsson
Minning:
Kristín Gunnars-
dóttír Ketílsstöðum
Föðursystir mín, Kristín Gunn-
arsdóttir frá Ketilsstöðum í Mýr-
dal, andaðist á Elliheimilinu Grund
19. maí sl. Hún var fædd í Fagra-
dal 30. september 1892, frumburð-
ur sinna foreldra, þeirra Gunnars
Bjarnasonar frá Engigarði síðar
bónda í Steig og konu hans Guðríð-
ar Þorsteinsdóttur frá Stóra-Dal. í
Steig ólst hún upp ásamt bræðrum
sínum, Þorsteini f. 1893 og Sigurði
Bjama f. 1896. Var einstaklega
kært með þeim systkinum alla tíð.
Árið 1923 giftist hún Saiómon
Sæmundssyni frá Stóra-Dal. Þau
hófu búskap í Steig en fluttu fljót-
Ibúasamtök Vest-
urbæjar Kópavogs:
llOmanns
á stoöifiindi
ÍBÚASAMTÖK Vesturbæjar
Kópavogs voru stofnuð 12.
maí s.l. Stofnfélagar munu
að næstunni kynna markmið
samtakanna fyrir þeim íbú-
um Vesturbæjar, sem ekki
áttu þess kost að sækja stofn-
fundinn.
Stjórn samtakanna skipa:
Halldór Jónatansson,form
aður, Stef anía Pétursdóttir,
varaformaður, Þórheiður Ein-
arsdóttir, gjaldkeri, Sveinn
Sæmundsson, ritari, og Eyjólf-
ur K. Sigutjónsson meðstjórn-
andi. í varastjórn eru Gunnar
Flóvenz og Róbert Arnfinnsson.
í frétt frá íbúasamtökum
Vesturbæjar Kópavogs segir
að farið verði fram á samvinnu
við bæjarstjórn í því er lýtur
að framkvæmdum í Vesturbæ
og að samtökin munu óska eft-
ir að fylgjast með áætlunar
gerð og framkvæmdum.
Til að standa undir kostnaði
við starfsemina munu íbúasam-
tök Vesturbæjar Kópavogs
leita eftir fjárstuðningi frá fyr-
irtækjum í bænum í stað þess
að leita eftir sérstökum félags-
gjöldum. Framlög frá félögum
eru að sjálfsögðu þegin með
þökkum.
lega að Ketilsstöðum, en þar bjuggu
þau öll sín búskaparár upp frá því.
Þau eignuðust átta börn í farsælu
hjónabandi. Öll hafa þau erft mann-
kosti foreldra sinna. Nutu þau þess,
ekki síst á efri árum, en Salómon
lést árið 1977. Tvö börn sín misstu
þau hjónin, mikið efnisfólk, langt
um aldur fram.
Kristín var mikil jafnréttis- og
félagshyggjukona. Á sínum yngri
árum starfaði hún í ungmennafé-
laginu og síðar varð hún einn af
stofnendum Kvenfélags Dyrhóla-
hrepps og í stjórn þess um áratuga
skeið. Einnig var hún einn stofn-
enda Kirkjukórs Skeiðflatarsóknar
sem hún var virkur félagi í fram á
níræðisaldur. Var hvarvetna mikill
fengur af veru hennar, enda var
hún einstaklega vel máli farin og
hafði gott lag á að sætta og bæta
ef út af bar. Þarna naut sín einnig
vel góð kímnigáfa hennar og gerði
hún ópsart grín að sjálfri sér ef svo
bar undir. I vöggugjöf hlaut hún
óvenju tæra og fallega sópranrödd.
Var hún mikill unnandi söngs og
tóna eins og bræður hennar, enda
öll virk í sönglífi sveitarinnar. Það
var skemmtileg tilviljun að þessi
samiýmdu systkini frá Steig skyldu
velja sér bústaði svo að segja hlið
við hlið í sinni kæru heimasveit.
Þau Þorsteinn og Kristín á Ketils-
staðabæjum og Sigurður Bjarni í
Litla-Hvammi. Ekki man ég til þess
að nokkru sinni bæri skugga á ná-
grenni þessara bæja og börn þeirra
allra voru eins og einn stór systkina-
hópur.
Persónulega á ég svo ótal marg-
ar kærar minningar tengdar henni
Stínu frænku éins og við kölluðum
hana alla tíð. Glettin tilsvör henn-
ar, lifandi frásögn, hlýtt viðmót.
Hún var mikil trúkona og minnist
ég þess er henni var sagt frá litlu
barni sem hafði beðið fyrir henni
veikri hve það gladdi hana. Hún
trúði á mátt þeirrar bænar sem
beðin var af einlægni barnsins.
Hún var svo gæfusöm að halda
andlegri heilsu þótt líkaminn væri
farinn að gefa sig. Minni trútt og
hugsun óvenju skýr. Fannst mér
hún aldrei vera gömul þrátt fyrir
háan aldur og ungir sem aldnir fóru
jafnan ríkari af hennar fundi. Alls
þessa er nú minnst af þakklátum
huga. Börnum hennar og afkom-
endum öllum sendi ég innilegar
samúðarkveðjur.
Unnur Þorsteinsdóttir

c
1^0 •/*
LATTU SOLARORKUNA

VINNA FYRIR ÞIG!
Fáðu þér sólarrafhlöðu í:
SUM ARBÚ ST AÐINN,
SKEMMTIBÁTINN \ ^ ^
OG FL. OG FL.
X X 4
Auðveldar í uppsetningu ^
og algjörlega viðhaldsfríar.
SÝNING LAUGARDAG FRA KL. 10-16
BILDSHOFÐA 12 — SIMI 91 - 68 00 10
Blue Coral Super Wax er
sannkallað ofurbón.
Bónið er borið á og síðan
þurrkaö yfir meö hreinum klút.
Ekkert nudd, ekkert puð, tekur
enga stund.
Samt er árangurinn jafnvel
betri en meö venjulegu puðbóni.