Morgunblaðið - 05.10.1990, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. OKTÓBER 1990
Minning:
Jón Kristján Jóns-
son útgerðarstjóri
Fæddur 6. maí 1920
Dáinn 26. september 1990
Jón Kristján Jónsson var fæddur
á Akranesi 6. maí 1920, sonur hjón-
anna Jóns Gunnlaugssonar, útvegs-
bónda, á Bræðraparti og konu hans,
Guðlaugar Gunnláugsdóttur.
'"’í Börnin þeirra urðu fimm, sem
nú öll eru látin, utan Ingunnar, sem
búsett er í Kaliforníu. Var mjög
kært með þ eim systkinum Ingu
og Jóni, og á 70 ára afmæli sínu í
vor sótti hann ásamt konu sinni
systur sína og hennar góða mann
heim og naut þar ánægjulegs
áfanga í lífi sínu.
Þegar tengdafaðir minn, Ólafur,
stofnaði hf. Miðnes í Sandgerði
ásamt félaga sínum, Sveini Jóns-
syni, þá kom Jón Kr. til starfa hjá
þeim. Þar starfaði hann af atorku
og eljusemi sem væri það hans eig-
ið fyrirtæki, og í miðju amstrinu
svo skyndilega og óvænt kom kallið.
Hann kvæntist 11. nóvember
' 1950 Magneu Dóru Magnúsdóttur.
Dætur þeirra eru Ingunn, skrif-
stofumaður, Kristjana, bókasafns-
fræðingur, og Elín, lögfræðingur.
Barnabörnin eru tvö.
Jón Kr. var mér einkar kær, í
honum fann ég föðurlega umhyggju
og við áttum skap saman. Hann
talaði tæpitungulaust, gerði kröfur
til sjálfs sín og ætlaðist til þess
sama af öðrum.
Þegar þá ungur sonur okkar
hjóna fór að venja komur sínar með
^■föður sínum til Sandgerðis og
kynntist afabróður sínum og hans
góðu konu segir mér svo hugur að
oft hafi ferðirnar verið farnar til
að njóta notalegheita á heimili Jóns
og Möggu: Eftir éina slíka ferð féllu
þessi orð af vörum drengsins:
„Mamma og pabbi, ef þið deyið, þá
get ég verið hjá Jóni Kr. og Möggu.“
Þessi orð töluð af ungu barni segja
sína sögu. Seinna, þegar drengur-
inn, þó of ungur að mér fannst, fór
til starfa hjá Miðnesi að sumrinu,
þá var það í samráði við Jón Kr.
Hann ætlaði að gæta drengsins
fyrir mig eins og honum var unnt.
Ungi maðurinn hugsaði vei um að
kaupa jólagjafir handa vinum sínum
* 'og að þær kæmust tímanlega til
viðtakenda og tókst jafnvel ferð á
hendur með rútunni til þess að svo
gæti orðið.
Fátt var eins hressilegt snemma
morguns og að fá hringingu frá
Jóni, hann vissi að ég var kona
árrisul og óhætt að hringja, hlátur-
inn hans dillandi, nokkur góð heil-
ræði ásamt spaugi var gott vega-
nesti fyrir daginn.
Einn morguninn ekki fyrir svo
ýkjalöngu hringdi hann og sagði:
„Jæja Lóa mín, nú ætla ég að
hætta, veistu um hús í Reykjavík,
hafðu augun opin; ég held að ég
sé búinn að finna góðan mann fyr-
ir mig, ég fer ekki án þess.“ ‘Það
er ósk mín og von, að maðurinn,
sem Jón fann og ég þekki af öðrum
vettvangi, komi til starfa í hans
stað, þótt lærifaðirinn hafi horfið
sjónum okkar svo óvænt. Logn-
molla var ekki til hjá Joni Kr., fest
voru kaup á húsi á Seltjarnarnesi,
þar sem sást vel upp á Skaga, og
átti að afhendast nokkrum dögum
eftir lát hans.
Það voru komin þáttaskil.
Þau ljómuðu bæði hjónin, Magga
nýkomin úr vel heppnaðri skurðað-
gerð. Daginn áður en hún lagðist
inn fóru þau hjónin og völdu áklæði
á húsgögnin sín og þau send í end-
umýjun. Það átti að flytja strax í
nýja húsið og ætlaði Jón að aka á
milli þar til honum fyndist starf
sitt komið í örugga höfn.
í stað þess er heiðursmaðurinn
Jón Kr. sjálfur kominn í örugga
höfn.
Að leiðarlokum er mér efst í
huga virðing og þakklæti fyrir allt
það sem hann var mér og mínum.
Hans er sárt saknað á heimilinu.
Elsku Magga mín, dætur og litlu
barnabörn, megi góður Guð styrkja
ykkur í sorg ykkar.
Guð geymi hann.
Lóa
Jon Kr. Jónsson útgerðarmann í
Sandgerði áttum við hjónin að góð-
um vini í nærfellt fjörutíu ár og
ætti okkur því að vera nokkuð vel
ljóst, eftir svo löng og góð kynni,
hvílíkur drengskapar- og höfðings-
maður hann var í allri breytni sinni
og líferni.
Ungur að aldri, þegar á fimmt-
ánda ári, hóf hann störf við útgerð
í Sandgerði í félagi við Olaf bróður
sinn, en eftir lát hans, árið 1975,
með bróðursonum sínum. Var því
starfsaldur orðinn ærið langur,
samfleytt 56 ár, og í þessu starfi
var hann, er hann hné skyndilega
niður á bátabryggjunni í Sandgerði
að morgni 26. september sl. og var
þegar örendur. Svo brátt getur
dauðann að höndum borið, jafnvel
án nokkurs aðdraganda eða við-
vörunar.
Jón heitinn var Akurnesingur að
uppruna, fæddur á Skipaskaga, eins
og staðurinn var jafnan áður nefnd-
ur, 6. maí 1920, og stóð því á sjö-
tugu er hann lést. Foreldrar hans
voru þau hjónin Guðlaug Gunn-
laugsdóttir, húnvetnskrar ættar, og
Jón Gunnlaugsson útvegsbóndi á
Bræðraparti, bóndasonur úr Lund-
arreykjadal, en fluttist á barnsaldri
með foreldrum sínum til Akraness.
Eru þeir báðir, faðir Jóns og Gunn-
lagur, afi hans, alkunnir menn í
sögu Akraness, miklir sjósóknarar
og aflamenn en gætnir og farsælir
í starfi. Og ekki má þá gleyma
húsmæðrunum, móður Jóns og föð-
urömmu, er missti mann sinn frá
tólf ungum börnum, en kom þeim
þó öllum vel til manns. Þessa eðlis-
kosti forfeðra sinna og -mæðra fékk
Jón Kr. Jónsson ómælda í arf, það
sýndi hann, hinn staðfasti maður,
glögglega í lífi og starfi.
Árið 1950 gekk Jón áð eiga unn-
ustu sína, Magneu Dóru Magnús-
dóttur, ættaða úr Vestmannaeyjum,
og bjuggu þau sér notalegt heimili
í Sandgerði. Hugðust þau minnast
fjörutíu ára hjúskaparafmælis síns
nú í nóvember, en á annan veg
hefur nú farið. Þau eignuðust fjórar
dætur, en urðu fyrir þeirri miklu
sorg að missa hina elstu þegar í
fæðingu. Dætur þeirra þijár eru
allar búsettar hér í Reykjavík. Elst
er Ingunn skrifstofumaður, þá
Kristjana bókasafnsfræðingur, en
yngst Elín lögfræðingur.
Margar góðar stundir höfum við
hjón átt í áranna rás á heimili þeirra
Jóns og Magneu, sem nú ber að
þakka heils hugar. Nutum við þar
ekki einungis frábærrar gestrisni
þeirra beggja, heldur fölskvalausrar
vináttu og þeirrar einlægni, sem
gerir öll samskipti manna í senn
óþvinguð og hispurslaus og án allr-
ar sýndarmennsku. Margt var þá
skrafað og kunni Jón frá ýmsu fróð-
legu að segja frá uppvaxtarárunum
á Akranesi, kreppuárunum svo-
nefndu, með öllum sínum erfiðleik-
um og harðri lífsbaráttu, en líka
góðvilja fólks og samhjálp manna
í milli. Og ekki er því að leyna að
oft hné tal okkar, einkum okkar
nafnanna, að málefnum íslensks
sjávarútvegs. Fræddi Jón mig þar,
fákænan um þenna aðalatvinnuveg
þjóðarinnar, um marga hluti af
gnægð þekkingar sinnar og áratuga
reynslu. í meira en hálfa öld hafði
hann helgað sig starfi sínu, svo að
ekki féll úr dagur nema örfá stutt
sumarleyfi, enda lifði hann eftir
þeirri gömlu, góðu reglu, að ekkert
starf sé ómerkilegt, ef það er vel
af hendi leyst, ekkert eins ógeðfellt
og illa unnið verk. Slíkir menn gera
að vísu miklar kröfur til annarra,
en mestar til sjálfs sín.
Þo var nú svo komið, er áttræðis-
aldrinum var náð, að hann hafði
hugsað sér að slaka eitthvað á og
flytja heimili þeirra hjóna til
Reykjavíkur. Samt læðist að manni
sá grunur, að með þeim búferla-
flutningum hafi ætlunin engan veg-
inn verið sú að setjast í helgan
stein. Aðgerðarleysi og tómlæti
hefði Jon illa unað; til slíks lífernis
hafði hann, vægast sagt, heldur
takmarkaða hæfileika.
Við kveðjum hinn látna heiðurs-
mann með söknuði og samhryggj-
umst ástvinum hans í sorg þeirra.
Megi þjóð vor jafnan eiga marga
hans líka.
Guðrún Gísladóttir,
Jón S. Guðmundsson.
Mig langar til að kveðja afabróð-
ur minn, Jón Kr. Jónsson, sem jarð-
settur er í dag.
Þe^ar ég var lítill strákur fór ég
með pabba mínum til Sandgerðis,
því mamma var stundum veik, og
þá fór ég með pabba svo hún þyrfti
ekki að hafa áhyggjur af mér.
Ég fékk að vera í skrifstofuleik
hjá pabba, en fyrir strák eins og
mig þá var það ekkert gaman nema
smástund í einu.
Þá byijaði ég að fara til Jóns
Kr. og Möggu. Þar var svo gott að
vera, kökurnar hennar Möggu svo
góðar og kvöldin hjá þeim og Elínu
svo notaleg. Jón leyfði mér að vera
með sér og þar kynntist ég öllu því
starfi sem hann vann, hann var á
fullu alla daga og nætur líka, ekki
bara í Sandgerði heldur líka í
Keflavík, hann var allt í öllu.
Skólaganga er sögð nauðsyn
hveijum manni, en að fá að vera
með manni eins og frænda mínum,
sem hafði gengið í skóla lífsins, er
mér mikils virði. Að gera sitt besta
og aðeins betur eru hans orð. Við
fórum stundum út fyrir þorp á stað
þar sem óhætt var að leyfa strák
aðeins að prófa að keyra bíl. Hann
var frábær hann frændi minn, skildi
svo vel hvað er spennandi fyrir
stráka, líka að fara með honum um
borð í togarana og bátana. En hann
var ekki bara eftirlátur heldur líka
ákveðinn og þáð sem hann sagði
stóð.
Ég hef unnið á sumrin í Sand-
gerði frá því að ég var 13 ára og
tilhugsunin um að k,oma þangað,
og enginn Jón Kr. og Magga, er sár.
En það er líka góð tilhugsun,
þegar að því kemur að eiga góðan
vin sem tekur á móti mér.
Lárus
Hinn 26. september sl. varð bráð-
kvaddur við störf sín föðurbróðir
minn, Jón Kristján Jónsson, útgerð-
arstjóri hf. Miðness, Sandgerði, sjö-
tugur að aldri. Við skyndilegt frá-
fall hans hefur fyrirtækið misst sinn
dyggasta starfsmenn, að öllum öðr-
um ólöstuðum.
Jón«Kr. var fæddur á Akranesi
6. maí 1920. Hann var næstyngsta
barn hjónanna Jóns Gunnlaugsson-
ar, útvegsbónda á Bræðraparti á
Akranesi, og konu hans, Guðlaugar
Gunnlaugsdóttur. Börn þeirra voru
fimm: Gunnlaugur, Ólafur, Elísa-
bet, Jón Kr. og Ingunn. Eftirlifandi
af þeim systkinum er nú Ingunn,
sem búsett er í Kaliforníu.
Jón Kr. gekk í bama- og ungl-
ingaskóla á Akranesi. Strax í lok
náms á vetrarvertíð 1935 hélt hann
til Sandgerðis til starfa með bróður
sínum, ðlafi.
Ólafur sá þá um rekstur útgerð-
arstöðvar Haraldar Böðvarssonar
þar, sem meðeigandi. Hlutafélagið
Miðnes var síðan stofnað árið 1941
eftir að Ólafur hafði ásamt félaga
sínum, Sveini Jónssyni, keypt hlut'
H.B. & Co. í Sandgerði.
Samstarf þeirra bræðra, Jóns Kr.
og Ólafs, var alla tíð mjög náið og
gott. Ólafur þurfti, er fram liðu
stundir, löngum að dvelja íjarri
Sandgerði vegna annarra starfa og
þá vissi hann að útgerðarreksturinn
mundi haldast í föstum skorðum,
því alltaf var bróðir hans á staðnum
til að grípa inn í, þar sem á þurfti
að halda. Enda sagði Ólafur gjarna,
að störf Jóns Kr. í þágu fyrirtækis-
ins hefðu verið því ómetanleg. Holl-
ustu Jóns, dugnaðar og reynslu í
öllu er snýr að útgerðarrekstri og
vélstjórn höfum við bræður notið
ríkulega allt frá því að við hófum
störf í Miðnesi.
Hinn 11. nóvember 1950 kvænt-
ist Jón Kr. Magneu Dóru Magnús-
dóttur fæddri í Vestmannaeyjum.
Hún hefur reynst honum hinn
traustasti lífsförunautur. Þau hafa
allan sinn búskap búið í Sandgerði.
Þeim hjónum varð fjögurra bama
auðið. Fyrstu dótturina misstu þau
í frumbernsku. Aðrar dætur þpirra
eru: Ingunn Guðlaug, skrifstofu-
maður hjá O. Johnson & Kaaber;
Kristjana, bókasafnsfræðingur hjá
Ríkisútvarpinu, og Elín Sigrún,
starfandi héraðsdómslögmaður.
Dæturnar þijár hafa verið foreldr-
um sínum til mikils sóma og
ánægju. Barnabörn Jóns Kr. og
Magneu eru tvö.
Það ber vott um trúmennsku
Jóns Kr. að hann hefur í raun unn-
ið hjá einu og sama fyrirtækinu í
rúm 55 ár.
í fyrstu vann hann almenn störf,
en fljótlega tók hann að sér vél-
stjórn og lauk námi frá Vélskólan-
um í Reykjavík í því skyni. Þá
___________Brids______________
Arnór Ragnarsson
Námskeið Bridsfélags
Hafnarfjarðar
Ákveðið hefur verið að halda
námskeið á vegum Bridsfélags
Hafnarfjarðar ef næg þátttaka fæst
fyrir fólk á öllum aldri, jafnt ungl-
inga sem ellilífeyrisþega úr Hafnar-
firði, sem og nágrannabyggðunum.
Námskeiðið er jafnt fyrir algjöra
byijendur og þá sem eru eitthvað
lengra komnir. Kennt verður á
þriðjudags- eða miðvikudagskvöld-
um.
Munu námskeiðin verða alls 9
•^kvöld og hefjast þriðjudaginn 9.
okt. Öll námsgögn eru innifalin í
námskeiðinu og verður spilað öll
kvöldin undir handleiðslu félaga úr
Bridsfélagi Hafnarijarðar.
Allar nánari upplýsingar eru
veittar í síma 51983 (Kristófer) alla
daga og kvöld.
Má hér benda á að hér er komið
*upplagt tækifæri fyrir einstaklinga
jafnt sem saumaklúbba að kynnast
undirstöðuatriðum bridsspilsins, og
öðlast möguleika á skemmtilegri
dægrastyttingu.
Bridsfélag Breiðfirðinga
Dagskrá til áramóta hefir verið
ákveðin.
4. okt. til 25. okt.:
Fjögurra kvölda barómetertví-
menningur. Spiluð eru 3 spil milli
para, og skorin eru gefin upp með
tölvuútreikningi. 25. okt. taka menn
sjálfkrafa þátt í Landstvímenningi.
1. nóv. til 13. desember:
Sjö kvölda aðalsveitakeppni, tveir
16 spila leikir á kvöldi, allar sveitir
spila innbyrðis. Dagsetningar geta
breyst, ef mikil þátttaka verður
(framhald eftir áramót).
20. des. verður jólasveinamót, en
fyrsta spilakvöld eftir áramótin
verður 17. janúar.
Nýr framkvæmdastjóri
Bridssambandsins
Elín G. Bjarnadóttir hefur verið ráð-
in framkvæmdastjóri Bridssambands-
ins Islands (BSI) frá 1. nóvember nk.
Elín tekur við af ísaki Erni Sigurðs-
syni, sem lætur af störfum að eigin ósk.
Elín, 34 ára, er fyrsta konan sem
gegnir framkvæmdastjórastöðu hjá
BSI í meira en 40 ára sögu sambands-
ins. Hún hefur áður starfað að marg-
víslegum verkefnum fyrir bridshreyf-
inguna.
BSÍ er regnhlífarsamband um 50
bridsfélaga út um allt land með um
4.000 keppnisspílara. Sambandið
stendur einnig sjálft fyrir margvíslegri
keppni, svo sem íslandsmótum, Bikar-
keppni BSÍ, firmakeppni og árlegu al-
þjóðlegu Flugleiðamóti svo nokkru
dæmi séu nefnd. Núverandi forseti
sambandsins er Helgi Jóhannsson,
framkvæmdastjóri Samvinnuferða-
Landsýnar.
Elín, þriggja barna móðir, er gift
Jóni Baldurssyni, stigahæsta spilara
landsins, sem er margfaldur Islands-
meistari og landsliðsmaður.
Bridsfélag Akraness
Vetrarstarfið hjá Bridsfélagi
Akraness hófst 13. september sl.
Ný stjórn var kosin og hana skipa:
Þórður Elíasson, formaður, Karl
Alfreðssön, gjaldkeri, Einar Guð-
mundsson (kennari), ritari, og Einar
Guðmundsson, meðstjórnandi.
I vetur verður spiiað í Grunda-
skóla á fimmtudagskvöldum og
hefst spilamennskan kl. 19.30. Nýir
félagar eru velkomnir.
. Fimmtudaginn 27. sept. hófst
Þriggja kvölda Mitchell-tvímenn-
ingur með þátttöku 20 para. Staðan
efstu para áð loknu fyrsta kvöldi
er þannig:
N-S riðill:
Alfreð Viktorsson —
Eiríkur Jónsson 257
Þórður Björgvinsson — Þorgeir Jósefsson Hörður Pálsson — 250
Þráinn Sigurðsson Karl Alfreðsson — 248
TO'ggvi Bjarnason A/V riðill: 231
Hreinn Björnsson —
Hallgrímur Rögnvaldsson Bjarni Guðmundsson — 265
Guðmundur Bjarnason Valdimar Björnsson — 224
Ómar Rögnvaldsson Árni Bragason — 223
ErlingurEinarsson 218
Bridsfélag Hafnarfjarðar
Staðan í haustbarómeternum er nú
þessi. Búið er að spila 10 umferðir af
19 og staðan er nokkuð tekin að skýr-
ast. Guðlaugur og Magnús hafa tekið
góða forystu.
Guðlaugur Sveinsson —
Magnús Sverrisson 83
Marinó Guðmundsson —
Njáll Sigurðsson 52
Erla Siguijónssdóttir —
Kristjana Steingrímsdóttir 48
Esther Jakobsdóttir —
Hjördís Eyþórsdóttir 40