Morgunblaðið - 13.10.1990, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. OKTÓBER 1990
Ragnhildur Guðmunds-
dóttir — Minning
Fædd 29. apríl 1895
Dáin 7. október 1990
Okkur langar með nokkrum orð-
um að minnast ömmu okkar, Ragn-
hildar Guðmundsdóttur, sem lést á
Sjúkrahúsi Selfoss 7. þessa mánað-
ar á 96. aldursári.
Amma fæddist í Hrauk í Landeyj-
um 29. apríl 1895 og var elst af
fimm bömum hjónanna Guðmundar
Ólafssonar bónda og Önnu Árna-
dóttur, sem bæði voru ættuð úr
Landeyjum. Foreldrar hennar
bjuggu fyrst í Hrauk, svo Eystri-
Hól, síðan í Vestri-Tungu í Landeyj-
um en síðast í Syðra-Langholti í
Hrunamannahreppi, en þangað
fluttust þau þegar amma var aðeins
fimm ára gömul. Af systkinum
hennar er nú aðeins eitt á lífi, það
er Einar rithöfundur og fyrrverandi
kennari sem nú dvelur á Hrafnistu
í Reykjavík.
í Syðra-Langholti ólst amma upp
og vann af dugnaði við bú foreldra
sinna til ársins 1928 er hún giftist
afa okkar, Einari Sigurfinnssyni frá
Lágu-Kotey í Meðallandi. Hann var
þá ekkjumaður og átti fyrir tvo
syni, þá Sigurbjörn, síðar biskup,
og Sigurfinn, fyrrverandi verkstjóra
í Vestmannaeyjum. Árið 1929 eign-
uðust amma og afi soninn Guð-
mund, sem nú er garðyrkjumaður
í Hveragerði. Uppeldissonur ömmu
og afa var Skúli Helgason sem lát-
inn er fyrir nokkrum árum. Hann
hafði áður verið hjá foreldrum
ömmu í Syðra-Langholti, en kom
til ömmu og afa þegar þau byijuðu
búskap á Iðu í Biskupstungum.
Amma og afi bjuggu lengst af á
Iðu, en er þau hættu búskap þar
árið 1955 settust þau að í Vest-
mannaeyjum þar sem bræðumir
Guðmundur og Sigurfinnur bjuggu.
t
Bróðir okkar,
BJÖRN SCHEVING ARNFINNSSON,
Hraunbæ160,
Reykjavík,
lést 10. október á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Systkini hins látna.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
KJARTAN BJÖRGVIN JÓNSSON
frá Hafnarhólmi,
Ásabraut 5,
Keflavík,
andaðist f Landspítalanum að morgni 12. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Sigríður Ingimundardóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og hiýhug við andlát og jaröarför
RAGNARS EMILSSONAR
arkitekts.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigurborg Ragnarsdóttir,
EmilJón Ragnarsson
og aðrir vandamenn.
J
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall
SIGRÍÐAR EINARSDÓTTUR,
Kópavogsbraut 10.
Guðmundur Guðmundsson,
Samúel Guðmundsson, Ásta Guðmundsdóttir,
Einar Þór Samúelsson, Guðmundur Jónsson,
Sigurður Jónsson, Kristján Jónsson,
Guðrún Einarsdóttir, Helgi Einarsson.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför mannsins míns, föður, tengdaföð-
ur og afa,
JÓHANNS I. PÉTURSSONAR,
Laugavegi 159a,
ísafold Kristjánsdóttir,
Marfa Jóhannsdóttir, Sigurður Lindal,
Sigríður Jóhannsdóttir, Leifur Breiðfjörð
og barnabörn.
t
Þökkum innilega öllum þeim, er sýndu okkur samúð og vináttu
við andát og útför
GUÐRÚNAR ANDRÉSDÓTTUR,
Starkaðarhúsum,
Stokkseyri.
Sérstakar þakkir færum viðöllu hjúkrunarfólki og læknum, sem
önnuðust hana í veikindum hennar.
Ólafia Sigurðardóttir,
Guðjón Jónsson,
Hanna Valdimarsdóttir.
í Vestmannaeyjum bjuggu þau í
mörg ár. Seinna fluttust þau ásamt
Guðmundi og fjölskyldu til Hvera-
gerðis og þar bjuggu amma ög afi
síðustu æviárin. Afi lést 17. maí
1979, 94 ára að aldri.
Við systkinin eigum margar góð-
ar minningar um ömmu og afa.
Minningarnar tengjast fyrst og
fremst heimilinu að Sólvangi í Vest-
mannaeyjum en síðar Hveragerði.
I Vestmannaeyjum vorum við svo
lánsöm að eiga heima í sama húsi
og amma og afi. Þau áttu heima á
efri hæðinni en við á þeirri neðri
svo mikiii og góður samgangur
varð okkar á milli. Okkur systkinun-
um þótti svo sjáifsagt og eðlilegt
að eiga ömmu -og afa „uppi á lofti“
að við vorum hálf hissa á því að
ekki skyldu öll börn búa við það
sama og sannarlega vorkenndum
við þeim börnum svolítið. Alltaf
gátum við hlaupið upp til ömmu og
afa og fengið að skoða hjá þeim
bækur, hlusta á barnatímann í friði
eða smakka á góðu pönnukökunum
hennar ömmu. Amma átti tölusafn
sem hún geymdi í skúffu í eldhús-
borðinu sínu. Mikið þótti okkur
skemmtilegt að skoða tölurnar
hennar ömmu og leika okkur að
þeim. Sumar voru svo skrautlegar
að við höfðum þær fyrir kónga og
drottningar, prinsessur og prinsa,
aðrar voni lægra settar.
Amma var mjög dugleg og vand-
virk kona. Meðal annars pijónaði
hún mikið af sokkum og vettlingum
og fengum við systkinin að njóta
þess. Amma átti rokk sem hún
spann á band úr lopa. Þegar amma
fór að spinna heyrðist hljóðið í
rokknum niður til okkar. Þetta var
ákaflega heimilislegt hljóð og vor-
um við þá fljót að skjótast upp til
að horfa á ömmu „rokka“ eins og
sum okkar kölluðu það. Okkur þótti
mjög gaman að fylgjast með þess-
ari vinnu hennar.
Á sunnudögum fórum við systk-
inin oft með ömmu og afa í kirkju,
en þau voru mjög trúuð og kirkju-
rækin. Á kvöldin voru þau vís með
að koma niður til okkar og segja
okkur sögur þegar við vorum hátt-
uð. Oft söng amma líka fyrir okkur
eða kenndi okkur fallegar bænir og
vers. Amma sagði okkur ýmsar
sögur úr sveitinni tengdar búskapn-
um á Iðu og það þótti okkur ákaf-
lega skemmtilegt. Hún sýndi okkur
líka margar myndir, bæði af mönn-
um og skepnum. Af þessum mynd-
um og frásögn ömmu lærðum við
ýmislegt um vinnubrögð í svéitum
fyrr á tímum. Þar sem amma var
fædd rétt fyrir aldamótin, tilheyrði
hún þeirri kynslóð íslendinga sem
lifað hafa einhveijar mestu breyt-
ingar sem orðið hafa í þessu þjóðfé-
lagi. Það er undarlegt til þess að
hugsa að amma hafi verið orðin 19
ára þegar fýrri heimsstyijöldin skall
á. Svo lengi hefur hún amma lífað.
Amma var einstaklega snyrtileg
og alltaf var hreint og fínt í kring-
um hana. Og þótt íbúðin þeirra afa
væri hvorki stór né ríkmannleg, var
hún mjög hlýleg. Amma vildi að
fötin sem hún gengi í færu vel og
við vorum stoltar systumar þegar
hún fór að bera það undir okkur
hvort pilsið hennar færi nógu vel
að aftan eða hvort skotthúfan sæti
ekki rétt. Henni ömmu var ekki
sama hvernig hún leit út. Jafnvel
eftir að hún var orðin níræð hugs-
aði hún vel um útlitið, enda var hún
amma okkar alltaf fín og falleg.
í Hveragerði bjuggu amma og
afí í litlu einbýlishúsi við Heiðmörk-
ina. Þangað var alltaf gott að koma.
Það var gaman að sjá hversu vænt
þeim þótti hvoru um annað og
hversu samrýnd þau voru. Þau
fylgdust vel með öllu sem var að
gerast í kringum þau og voru ung
í anda. Alltaf var hægt að spjalla
við hana ömmu um allt og alltaf
hafði hún tíma til að hlusta og var
glöð og hréss.
Þegar við nú kveðjum hana
ömmu okkar í hinsta sinn er okkur
efst í huga þakklæti fyrir að hafa
fengið að kynnast henni og fyrir
að hafa fengið að hafa hana svo
lengi nálægt okkur.
Blessuð sé minning hennar.
Fyrir hönd systkina
Ásdís og Ragnhildur
Palle Grönvaldt sölu-
maður - Minning
Fæddur 15. mars 1925
Dáinn 10. október 1990
Svili minn Palle Grönvaldt sölu-
maður lést miðvikudaginn 10. októ-
ber sl. á Herlevspítala í Danmörku.
Banamein hans var krabbamein í
lifur. Hér á landi eignaðist hann
marga vini og kunningja eftir ára-
tuga viðskipti sem hann átti við
íslenska farmenn.
Palle Grönvaldt fæddist í Kaup-
mannahöfn fyrir rétt rúmlega 65
árum. Foreldrar hans voru Svend
Grönvaldt kaupmaður þar í borg
og kona hans Else, fædd Ager-
bundsen. Palle lauk verslunarprófi
og verslunarstörf stundaði hann þar
til hann fór á eftirlaun fyrir um
fimm árum. Lengst af starfaði hann
hjá Oscar Rolffs Eft. eða Óskari
Rolf eins og íslendingum var tam-
ast að kalla fyrirtækið.
Það var árið 1956 sem Palle fór
að vinna við afgreiðslu íslenskra
farskipa sem sölumaður og inn-
heimtumaður og gerði það síðan
allan starfsaldur sinn. Hann náði
undragóðum tökum á íslenskri
tungu, báðum aðilum til hagsbóta.
Líklega hafa einhveijir talið nafn
hans vera gælunafpið Palli og þar
færi íslendingur sem dvalist hefði
lengi í Danmörku. Vini og kunn-
ingja átti hann fjölmarga hér á landi
BLOM
SEGJAALLT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
NÐíKHQOeil
Opið alla daga frá kl. 9-21.
Sími 689070.
eins og vænta mátti. Væri minnst
á árekstra, sem æðioft koma upp í
viðskiptum, voru nöfn ekki nefnd
og aldrei heyrði ég hann leggja illt
til nokkurs manns. Hins vegar
þurfti oft að forðast misskilning
þegar svo orðhagur maður rambaði
á egginni milli gamans og alvöru.
Palle hafði mörg járn í eldinum
í tómstundum sínum. Hann lék dá-
vel á píanó og var söngmaður góð-
ur. Hann var fjöldamörg ár í karla-
kór og raunar aðstoðarkórstjóri um
skeið. Ilann var hagorður í bes.ta
lagi og orti fjöldann allan af tæki-
færiskvæðum til söngs þegar ætt-
ingjar og félagar gerðu sér daga-
mun. Þá stundaði hann tréskurð
af miklu listfengi og gaf vinum og
kunningjum góða gripi. Síðast en
ekki síst hafði hann unun af ferða-
lögum. Hann kom oft hingað til
lands og hefði margur maðurinn
getað, öfundað hann af þekkingu
hans á Islandi.
Palle Grönvaldt var tvíkvæntur.
Fyrri kona hans var Luth Scheibel.
Þau eignuðust tvö börn: Þau eru
Peter (f. 1947) rennismiður og
Janne (f. 1952) sjúkraliði. Kjördótt-
ir hans og dóttir Luths er Lisbeth
(f. 1944) sjúkraliði. Hún fluttist um
tvítugt til Akureyrar þar sem hún
lærði til sjúkraliða og giftist Júlíusi
Bjömssyni pípulagningameistara.
Eftirlifandi kona hans er Steinunn
Gunnsteinsdóttir kennari. Þau eign-
uðust einn son barna, Olaf (f.
1963), sem er markaðsfræðingur.
Palle eignaðist sjö barnabörn og
eitt barnabarnabarn.
Ekki grunaði mig, þegar við ók-
um um Þýskaland, Áusturríki og
Suður-Tíról nú í sumar, að það
væri síðasta skemmtiferðin sem við
fæmm saman. Þar hafði hann far-
arstjóm á hendi og ekki vantaði
útsjónarsemina þegar velja skyldi
næsta áfanga. Við komumst heil
heim eftir góða og ánægjulega ferð
en honum var ekki til setunnar
boðið. Tæp vika. er síðan læknir
kvað upp þann úrskurð að stutt
væri eftir þar til svili minn legði
af stað í þann áfanga sem enginn
fær neinu um ráðið. Menn standa
jafnan ráðþrota frammi fyrir slíkum
tíðindum og þó er líkt og svo bráð-
ur endir á lífshlaupi væri táknrænn
fyrir mann eins og Palle Grönvaldt.
Hann tvínónaði aldrei við þá hluti
sem gera þurfti, kastaði þó aldrei
til þeirra höndum. Hann gekk að
hveiju verki með vandvirkni, sjálfs-
aga og reisn. Þannig háði hann
skammvinnt dauðastríð sitt og
þannig verður hans minnst hér
norður við ysta haf.
Steinunni mágkonu minni, börn-
um, bamabörnum og öðrum vanda-
mönnum hins látna votta ég inni-
lega samuð.
Ólafur Jens Pétursson
ERFISDRYKKJUR
Tökum að okkur að sjá um erfisdrykkjur, stórar og
smáar, í glænýjum og notalegum sal, Asbyrgi.
Upplýsingarí síma 91-687111.
lirmjÁIAND