Morgunblaðið - 27.10.1990, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. OKTÓBER 1990
41
og spilaði á sveitaböllum þegar hún
var uppá sitt besta. Þá sat langafí
á meðan og hlustaði á. Langafi var
hress og gamansamur maður en
gat byrst sig við okkur krakkana
og verið ákveðinn, og ég bar alltaf
mikla virðingu fyrir honum og
langömmu. Þau höfðu flúið undan
Kötlugosi 1918, fótgangandi með
eina kýr og það þótti mér ævintýra-
legt að heyra um.
Langamma var trúuð kona og
leit á tunglið sem heilagt á himni
hjá Guði. Þess vegna sagðist hún
ekki trúa því að menn kæmust til
tunglsins. Hún bað Guð alltaf að
geyma okkur þegar hún bauð okkur
góða nótt.
Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst langafa og langommu og
vona að ég eigi eftir að hitta þau
aftur.
Þóra Guðmundsdóttir
í minningu um langömmu mína,
Snjófríði Jónsdóttur, fædd
18.8.1892, dáin 15.10.1990, langar
mig að minnast hennar örfáum orð-
um.
„Langa“ eins og ég kallaði hana,
hafði mikil áhrif á mig. Þegar ég
var í menntaskóla og átti að skrifa
ritgerð um einhverja kvenpersónu
sem hafði áhrif á mig þá höfðaði
persónuleiki hennar mjög sterkt til
mín. Það var einskonar ævintýra-
blær yfir henni. Ég sá hana fyrir
mér á sveitadansleikjunum þar sem
hún lék fyrir dansleik með hjálp
harmónikkunnar eða þegar hún reið
út um sumarkvöld á „Léttfeta".
Alltaf var jafn notalegt að koma
til hennar inn í „litlu stofu“ þar sem
hún pijónaði og fylgdist með
mannlífinu út yfír Víkina. Gestrisni
hennar var mikil, flatkökur og fleira
góðgæti var alltaf á borðum. Vettl-
ingar og moli úr öskjunni undir
útvarpinu var stungið að mér þegar
heim var haldið.
Ég veit að minningin um „löngu“
á eftir að lifa í hjarta mínu og ég
minnist með hlýhug þeirra stunda
sem ég átti með henni.
Við rökkur þinna söngva
leið sumarið hjá.
Svo hvarfstu mér, vinur,
og haustið lagðist á.
En hvenær sem hafræna
heim í dalinn fer,
frá kynjalöndum fjarlægum
hún kveðju til mn ber.
(Söknuður. Tómas Guðmundsson)
Jóna Rut
48. þing Iðnnema-
sambands íslands:
Iðnnemar
með verk-
fallsrétt
LAUGARDAGINN 27. október kl.
9.00 verður 48. þing Iðnnemasam-
bands Islands sett. Þingið stendur
yfir dagana 27. og 28. október og
verður haldið á Holiday-inn. Fyrir
þessu þingi liggja stór mál og
ýmislegt bendir til þess að þetta
þing geti orðið eitt það afdrifarík-
asta í sögu iðnnemahreyfingarinn-
ar.
Með afnámi laga um iðnfræðslu
og upptöku laga um framhaldsskóla
þá hafa iðnnemar skyndilega öðlast
verkfallsrétt, það er álit þeirra lög-
fræðinga sem stjóm Iðnnemasam-
bandsins hefur leitað til. Af þessu
tilefni hefur verið ákveðið að yfir-
skrift þingsins verði „Iðnnemar með
verkfallsrétt".
Eitt helsta verkefni þingsins mun
því verða að ij'alla um og móta tillög-
ur um hvernig iðnnemar geti nýtt
sér verkfallsréttinn til að tryggja sem
best hagsmuni sína. Krafan um verk-
fallsrétt til iðnnema er í raun
jafngömul og Iðnnemasamband ís-
lands, en það var stofnað 1944. Það
er því ljóst að það iðnnemaþing sem
nú stendur fyrir dyrum getur orðið
eitt mikilvægasta þing iðnnema frá
upphafi.
Ónnur mál sem þingið mun fjalla
um eru iðnfræðslumá!, félagsmál iðn-
nema og að sjálfsögðu kjaramál.
Kjömir fulltrúar á þingið koma frá
aðildarfélögum Iðnnemasambands-
ins en þau félög sem eiga fulltnía á
þinginu eru: Félag nema í bygginga-
riðnum, Félag nema í rafiðnum, Fé-
lag bókagerðarnema, Félag hár-
greiðslu- og hárskeranema, Félag
járniðnaðarnema, Félag matvæla- og
framreiðslunema, Félag snyrtifræði-
nema, Félag tannsmiðanema, Iðn-
nemafélag Fjölbrautarskólans í
Breiðholti, Iðnnemafélag Vestur-
lands, Iðnnemafélag ísaijarðar og
nágrennis, Iðnnemafélag Akureyrar
og Iðnnemadeild Iðnsveinafélags
Fijótsdalshéraðs. Alls eru það um
130 fulltrúar sem eiga seturétt á 48.
þingi Iðnnemasambands íslands.
Þingið er opið öllum þeim iðnnem-
um sem fylgjast vilja með störfum
þingsins. (Fréttatilkynninir)
Að vetur-
nóttum
Blém vikunnar
Umsjón: Ágústa Björnsdóttir
188. þáttur
Tínt hafa haustsins
hélugráu fingur
blöðin
af blómi og grein.
Það hefur kólnað. Brátt munu
grákollótt fjöll anda svölum gusti
yfir byggðina. Sumarsins sæta
angan hefur vikið fyrir römmum
og svölum ilmi fallandi laufs og
fölnandi blóma.
í garðinum hefur vindurinn
feykt á burt gulum, brúnum og
rauðum haustlitunum og enn
skrjáfar skrælnað lauf undir
fæti. Sumarblóm og suðrænn
gróður stendur hnípinn eftir
fangbrögð fyrstu frostnátta. Bo-
rubrattir þrestir þreyta kappát á
bústnum klösum reynitrjánna og
búa sig undir harðræði vetrarins.
En garðeigandinn klæðist hlýrri
lopapeysu og lítur með velþókn-
un á allt þetta — og er þegar
farinn að ráðska með næsta vor.
Haustlaukar með klingjandi
framandlegum nöfnum eru var-
lega lagðir í mjúka mold. Túlíp-
anar, Princess Irene, Queen of
Night, páskaliljur, Duke of
Windsor, Mont Hood, krókusar,
íris og snæstjörnur þreyja
skammdegið undir sæng laufs
og greina til að lifna með hækk-
Haust,
andi sól og hlýnandi veðri að
vori. Sólskinsbros geymd í svellá-
kistu vetrar!
En fleiri verkefni bíða blá-
nefjaðra garðeigenda á vetur-
nóttum en að leggja lauka. Garð-
inn þarf að þrífa undir veturinn.
Hreinsa fallið lauf af grasflöt og
sléttum og drífa það út í beðin
(ekki í sorptunnuna) þar sem það
hlífir plöntunum og bætir jarð-
veginn. Fjarlægja sumarblómin,
skera ofan af fjölæringunum
spönn frá jörðu og leggja stöngl-
ana yfir beðin til skjóls. Allan
lífrænan úrgang úr garðinum
ætti að leggja í safnhaug sem
að tveim til þrem árum liðnum
skilar honurn aftur í garðinn sem
úrvals gróðurmold. Það er gamla
sagan um eilífðina: Af moldu
ertu kominn ...
Og ýmsu fleiru þarf að sinna.
Hreykja mold upp að rósum,
skýla ungum sígrænum plöntum
með striga, taka dalíur, gladíól-
ur, begóníur og fleiri vorlauka
inn í frostlausar geymslur. Safna
fræi af úrvalsplöntum — ef eitt-
hvað er eftir — til sáningar að
vori því:
„eftir vetur óralangan
aftur kemur vor í dal.“
Ó.B.G.
Stöðug bókatilboð
Lægsta verðið
Bækur frá öllum h'
bókaforlögum
BOKALAGERINN
SKJALDBORGARHÚSINU (
ÁRMÚLA 23
SÍMI3 15 99