Morgunblaðið - 06.04.1991, Síða 24

!('(H jjacIA .8 : /«'I>í/ ■ iAJ (!W/.jaV!l|OflOM "
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. APRIL 1991
Hnigmin heimilanna,
hnignun tungunnar
Síðari grein
eftir Rannveigu
Tryggvadóttur
Tíðarandinn er háskalegur föru-
nautur þeim sem vill vera sjálfstæð-
ur í anda og athöfn. Hann getur
orðið vágestur og tekið ráðin af
fólki. Menn láta berast með
straumnum, sjá hið ílla sem af hon-
um leiðir en fá lítið að gert. Þrýsti-
hó/Kir og fjölmidl it móta tíðarand-
ann og tíðaranilinii fólkið. Vinnu-
linigðin gerast u- ovandaðri, ekki
sisl í því sem að Imrnunum snýr.
Intð er ekki aðeins að þeim sé ekki
lilíi't við óhugnaði lieldur er honum
blátt áfram „troðið ofan í þau“.
Tíðaranda og tískustefnum má iíkja
við fiugdreka. Halinn, sem á eftir
honum sveiflast, er fólkið sem hann
ráðskast með.
Eina röddin, sem einmana barn
á skólaaldri heyrir kannski heima
hjá sér þegar foreldrarnir eru fjarri,
er rödd í útvarpi eða sjónvarpi.
Fréttirnar eru oftast hasarfréttir
og myndirnar hasarmyndir, og
hvort sem mönnum líkar betur eða
verr þá hefur þeim, sem þessu
miðla, verið fengið uppeldishlutverk
í hendur, þeir eru orðnir uppeldis-
stétt. Taugar bamsins sem hasar-
inn nemur, eru strekktar til hins
ýtrasta og það fær alranga og ógn-
vekjandi mynd af lífinu. Sum börn
og unglingar sem komið hafa fram
í viðtölum í útvarpi og sjónvarpi,
tala mjög bjagað mál. Eru það að
líkindum einmana börn og afskipt.
Tíðarandinn hefur gert saklaus og
yndisleg böm að undirmálsfólkn
ofurkappi sínu við að ýta mæðmn-
um út af heimilunum. Ráð þjóðfé-
lagsins við vandanum hefur verið
að láta sem flesta fræðinga skoða
hann og talaotm hann. Menn guma
af því að við búum í velferðarþjóðfé-
lagi. Æði götótt er sú flík!
Nýverið birtust í Barnalesbók
Mbl. skólaritgerðir 11 ára barna
um það hvernig þeim fyndist að
heimurinn ætti að vera. Viðvaranir
„vökumanna" um varðveislu tung-
unnar í Mbl. nýverið, og hlutverk
Rannveig Tryggvadóttir
íslendinga í heimi hinna ýmsu kyn-
þátta, séð með augum íslenskra
barna, varð mér tilefni þessara hug-
leiðinga. Ég bið börnin og foreldra
þeirra að hafa það hugfast að í
ÞJOÐARSATTIN
ENDURGREIDD
Frjálslyndir hafa mótaö tillögur um breytt staögreiöslu-
kerfi tekjuskatts, sem gerir ráð fyrir breytilegum
persónuafslætti.
Skattleysismörk hækka í 90.000 krónur á mánuði, og
þeir sem hafa tekjur innan við 150.000 krónur á mánuði
greiða minni tekjuskatt, en í núverandi kerfi.
Með kerfi Frjálslyndra eru, að hluta til, endurgreiddar
þær fórnir sem þjóðarsáttin lagði á þá sem lægst hafa
launin.
FRJÁLSLYNDIR
fyrir fólk
Ef þú vilt vita meira um þetta skattkerfi eða önnur
stefnumál Frjálslyndra, hafðu þá samband við
kosningaskrifstofur okkar, eða óskaðu eftir að
frambjóðendur heimsæki vinnustað þinn.
ATKVÆÐI GREITT F-LISTANUM ER ATKVÆÐI GREITT SJÁLFUM ÞÉR
„Gróður dafnar ekki
nema hann eigi sér ræt-
ur. Við mennirnir ekki
heldur. Forfeður okkar
eru ræturnar og íslensk
tunga, sem við höfum
tekið í arf frá þeim, er
slík listasmíð að fransk-
ur prófessor, sem kunni
skil á fimmtán tungu-
málum, sagði um hana
að hún væri „drottning
tungumálanna“.
Drottningum er sýnd
virðing.“
athugasemdum mínum er ég ekki
að sneiða að börnunum, sem mér
virðast elskuleg, kærleiksrík og vel
máli farin, heldur þeim, sem hafa
talið þeim trú um fáránlega hluti,
hluti sem gætu orðið þjóðinni afar
dýrkeyptir. Þetta er gamla sagan
um að ef vitleysa er endurtekin
nógu oft þá verður hún sannleikur.
I einni ritgerðinni kemur fram
að tungumál ættu að vera blönduð.
Er líklegt að börnum sem er inn-
rætt þetta, sé annt um varðveislu
móðurmálsins? Færi svo að tungu-
málin blönduðust svo úr yrði ein
tunga, héti hún þá grautartúnga?
Og hvernig færu þá þeir, sem
grautartungu töluðu, að því að lesa
margra alda gamlar bækur forfeð-
ranna?
Börnunum er ofarlega í huga að
hinirýmsu kynþættir blandist. Auð-
vitað er alltaf eitthvað um slíkt en
stundum leiðir það til ófarnaðar
eins og unga, íslenska konan, sem
giftist og skildi síðan við múslíma,
hefur fengið að reyna. Hann rændi
telpunum þeirra tveimur og segist
fremur ráða þeim bana en fá þær
móðurinni aftur.
I annarri ritgerð stendur þetta:
„Hvítu mennirnir eru mjög óréttlát-
ir í garð dökku mannanna. Hvítu
mennirnir leyfa dökkum mönnum
ekki neitt, ekki einu sinni að kjósa.
Hvítu mennirnir verða því að taka
sig snarlega á í samskiptum sínum
við hina kynþættina og bjóða þá
velkomna inn í sín lönd.“ „Margir
dökkir menn eru miklu vitrari en
við hvítu."
Eigum við að bjóða aðra kyn-
þætti velkomna inn í landið okkar?
Hvers vegna? Er víst að þeim líði
betur hér en heima hjá sér? Getum