Morgunblaðið - 11.05.1991, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. MAÍ 1991
41
Baldvin Olafs-
son - Kveðjuorð
Ég kynntist Baldvini, eða Begga
eins og við kölluðum hann, sumarið
1988 þegar hann kom í heimsókn
til mín með móður minni í Biskups-
tungur þar sem ég dvaldi á þeim
tíma. Enn minnist ég þess hversu
undrandi ég varð á hressleika hans
og lífsgleði. Allt frá þeim degi urð-
um við bestu vinir — þar til leiðir
skildu nú fyrir skemmstu. Eftir að
ég kom til Reykjavíkur á ný eftir
dvölina í Biskupstungum sáumst
við mikið og eyddum miklum tíma
saman milli þess sem hann var í
vinnunni nú eða golfi sem var eitt
af hans aðaláhugamálum.
Við glömruðum á gítarinn og
þrösuðum um tónlist þar sem stund-
um sitt sýndist hverjum enda nokk-
ur ár og tónlistarbylgjur milli okk-
ar. Oft var vemlega kátt á þessum
samvemstundum okkar, jafnvel svo
að okkur tókst að gera mömmu
alveg vitlausa með látum og hlátri,
en hláturinn og gleðin var aldrei
skammt undan þegar Beggi var í
nánd.
Beggi var mikið fyrir tónlist enda
góður tónlistarmaður sjálfur, hann
spilaði og samdi tónlist og þá eink-
um eftirlætistónlistina sína, blús-
inn, sem var hans líf og yndi. Oft
var hann að semja langt fram á
nótt og þá spjölluðum við saman
og veltum fyrir okkur þessari og
hinni laglínunni, allt þar til sættir
náðust og lokatónninn varð til.
Þannig var Beggi, alltaf tilbúinn
að þiggja ráð frá öðmm sem og
að gefa öðmm góð ráð þegar á
þurfti að halda.
Árið 1989 var erfitt fyrir mig
vegna persónulegra ástæðna og
einmitt þá, þegar ég þurfti sem
mest á því að halda, studdi hann
mig með ráðum og dáð. Þá fann
ég einnig virkilega fyrir væntum-
þykju hans í minn garð, væntum-
þykju sem seint mun gleymast.
Þannig studdi hann alltaf við bakið
á mér, hvernig sem gekk. Árið eft-
ir sáumst við minna, ég var að slást
við Bakkus en alltaf þegar við hitt-
umst reyndi hann að stappa í mig
stálinu og gefa góð ráð — ráð sem
enn duga og gott er að hugsa til
þegar illa gengur.
Síðustu mánuði vorum við í mjög
góðu sambandi og vorum miklir
trúnaðarvinir, enda fáum eða eng-
um betra að treysta fyrir vandamál-
um en Begga sem alltaf var tilbúinn
að gefa af sjálfum sér. Því er erfitt
að standa nú uppi, svo óviðbúinn,
T
Birtir ifdegi
Hljómplatan Birtir af degi.
Ný hljóm-
plata, Birtir
af degi
ÚT ER komin hljómplata með lög-
um og ljóðum Björns Stefáns
Guðmundssonar frá Reynikeldu.
Nefnist hún Birtir af degi.
Björn er mörgum kunnur fyrir
ljóð sín og í Dalasýslu, heimabyggð
hans, hafa margar vísur hans orðið
fleygar. Lögin eru samin af Dala-
mönnum, en flytjendur eru margir
af fremstu tónlistarmönnum lands-
ins.
Tónlistin fæst einnig á geisladisk
og hljóðsnældu.
minn helsti trúnaðarvinur horfinn á
braut og einn sit ég eftir með minn-
ingarnar einar um góðan dreng.
Fréttin um hið sviplega fráfall
hans á erlendri grund barst mér
síðan daginn eftir slysið — slys í
skemmtiferð þar sem hann var að
stunda áhugamál sitt, golfið. Við-
brögðunum er svo erfitt að lýsa,
síðan hafa ég og fjölskylda mín
verið í miklu uppnámi og tómleikinn
tekið við. Það er svo erfitt að sætta
sig við orðinn hlut, sætta sig við
hvað dauðinn er skammt undan
jafnvel fyrir fólk á besta aldri. Eft-
ir sit ég því með minningarnar ein-
ar, minningar um góðan dreng sem
seint mun gleymast.
Ég votta börnum hans og öðrum
aðstandendum fyllstu samúðar og
með von um að góður guð muni
styrkja þau í sorginni.
Elís Helgi Ævarsson
Baldvin Ólafsson minn ástkæri
vinur er látinn og vanmáttur þyrm-
ir yfir.
Ég leit í dagblað um hádegi 2.
maí þar sem sagt er frá hræðilegu
slysi í Englandi, ég hringi strax til
Golfklúbbs Reykjavíkur og fæ mitt
versta hugboð staðfest. Ég vissi
strax að ef Beggi minn hefði ekki
slasast hefði hann verið búinn að
hringja til að létta áhyggjur eða
fyrirbyggja þær.
Kvöldið áður en Beggi lagði af
stað í langþráða golfferð hafði hann
hlaupið upp og niður stiga að hjálpa
mér að flytja áður en hann færi
heim til að pakka en nú sit ég hér
á hóteli í suðurhluta Englands, er
búin að pakka niður, nú förum við
heim, Agnes systir hans og ég, fyrst
til Keflavíkur og þaðan með vél
áfram til Akureyrar þar sem Beggi
var fæddur og bjó mesta sína ævi.
Kynni okkar Begga hófust fljót-
lega eftir að hann flytur til
Reykjavíkur þótt við hefðum þekkst
frá unglingsárum og þau kynni þró-
uðust fljótt í náið samband. Öll sú
ást, vernd, uppörvun og gleði sem
Beggi gaf mér og inínum verður
aldrei nógsamlega þökkuð.
Hvernig kveð ég með orðum þann
sem ég elskaði, þann mann sem
fékk mig til að hlæja mest og opn-
aði augu mín fyrir gleðigjöfum sem
ég hafði gleymt, þann mann sem
ég gat þrasað mest við því hann
var maður sem stóð fast á sínu.
Hvenig sættist ég við þá hugsun
'að Beggi minn sem ég treysti best
og gat leitað til með eitt og allt sé
mér horfinn. Beggi sem börnin mín
elskuðu og treystu mest. Kannski
með minninguna um fallegan mann
og þakklæti fyrir að hafa haft þá
gæfu að njóta hans, styrk hans
gleði og ást undanfarin ár, að geta
litið til baka og minnst lífsspeki
hans þegar ég þarf á að halda,
minnst húmors hans og hlegið þeg-
ar mig vantar að hlæja.
Þegar þessu lífi lýkur og annað
tekur við hittumst við á ný, þangað
til verma minningarnar, því þær
eigum við alltaf.
Ég bið guð að vernda og styrkja
dætur hans og son, ættingja og
vini og allt það góða fólk sem á
um sárt að binda eftir hið hörmu-
lega slys.
Guð veri með elsku Begga mínum
og hafí hann þakkir fyrir allt og allt.
Helga Elís
Kveðja frá Golfklúbbi
Reykjavíkur
Aðfaranótt 2. maí fórust tveir
félagar í Golfklúbbi Reykjavíkur í
höi-mulegu umferðarslysi sem varð
á Suður-Englandi skammt frá borg-
inni Exeter. Þar voru saman á ferð
átta félagar úr klúbbnum, í ferð sem
lengi hafði verið þeim mikið til-
hlökkunarefni. Annar þeirra sem
lést var Baldvin Ólafsson. Baldvin
hafði undanfarin fjögur ár verið
félagi í klúbbnum okkar en hafði
áður verið meðlimur í Golfklúbbi
Akureyrar.
Baldvin var einlægur og góður
félagi. Eitt af hans einkennum var
að hann tók alla sem jafningja, jafnt
unglinga sem fullorðna. Ungling-
arnir í klúbbnum kunnu sannarlega
að meta hans léttu lund, enda skildi
hann þá vel og var þeim ávallt hjálp-
legur.
Baldvin var aðeins 45 ára gam-
all þegar hann féll frá, en hann
lætur eftir sig þijú börn, þar af tvö
uppkomin.
Meðlimir klúbbsins sakna vinar
í stað en geta huggað sig við minn-
inguna um góðan dreng. Stjórn
klúbbsins sendir börnum hans og
öðrum vandamönnum innilegar
samúðarkveðjur.
Guðmundur Björnsson,
formaður Golfklúbbs
Reykjavíkur.
GEFIÐ BLOMA MÆÐRADAGINN
Engin módir án blóma
á morgun.
Blómaframleibendur
Blómaverslanir