Morgunblaðið - 11.05.1991, Blaðsíða 49

MORGUffBLAÐJÐ LAUGARDAGUR ll.,MAI 1991
49
Guðmunda M. Páls
dóttir, Bolungar-
vík - Minning
Fædd 21. september 1900
Dáin 27. mars 1991
Laugardaginn 6. apríl sl. fór fram
frá Hólskirkju í Bolungarvík jarðar-
för Guðmundu Magneu Pálsdóttur,
sem fædd var að Breiðabóli í
Skálavík, dóttir hjónanna Berglínu
Þorsteinsdóttur og Páls Árnasonar
bátasmiðs, þá búandi á Breiðabóli.
Ung giftist hún eftirlifandi manni
sínum Ebenezer Benediktssyni frá
Minni-Bakka í Skálavík og hófu þau
búskap þar í félagi við foreldra
Ebenezers, sem hafði verið fyrir-
vinna foreldra sinna frá því að þau
þraut heilsu.
En þar sem fólki fækkaði í
Skálavík og jarðir fóru í eyði fluttu
þau fljótlega til Bolungarvíkur og
settust þar að sem nú heitir Mið-
stræti 6.
Þó húsakynni þar væru ekki stór
í upphafi og ijölgunar von í íjöl-
skyldunni tóku þau samt gömlu
hjónin með sér og ólu önn fyrir
þeim þar til þau létust. Hann um
sjötugt en hún 96 ára og hafði þá
verið blind í 60 ár.
Aðeins sex árum seinna þurftu
þau að taka til sín foreldra Guð-
mundu, sem þá voru komin að fót-
um fram og voru þau hjá þeim þar
til Páll dó og Berglína fór á sjúkra-
skýlið í Bolungarvík.
Það var þung baráttan fyrir
brauðinu í Bolungarvík ekki síður
en annars staðar á kreppuárunum,
en Ebenezer sótti sjóinn og einnig
höfðu þau nokkrar kindur til kjöt-
framleiðsiu fyrir heimilið og nokkr-
ar geitur til mjólkurnota.
Það skiptir oft meira máli að
kunna að koma mjólk í mat og ull
í fat heldur en að hafa svo mikið
handa á milli, og með samheldni
og nýtni tókst ungu hjónunum að
verða þokkalega bjargálna og voru
alla tíð frekar veitendur en þiggj-
endur.
Smátt og smátt stækkaði fjöl-
skyldan og þá var húsið stækkað
samhliða.
Þau eignuðust fjögur börn og ólu
auk þess upp eina dótturdóttur, en
nú eru aðeins tvær dætur á lífi,
Helga og Flóra, báðar búsettar á
Isafirði. Barnabörnin eru sex og öll
búsett í Reykjavík.
Guðmunda heitin var fríð kona í
sjón og hafði bjartan og fallegan
svip. Fram eftir öllum aldri var hún
grönn og iétt á fæti og bar sig fal-
lega.
Eg sem þessa línur rita hitti hana
fyrst, þegar ég gekk á hennar fund
ásamt dóttur hennar, sem verðandi
tengdasonur í fjölskyldunni.
Við slíkar kringumstæður eru
ungir menn ekki upplitsdjarfir og
skiptir þá oft miklu hvetju menn
mæta, því lengi býr að fyrstu gerð.
Og ég þurfti svo sannarlega ekki
að kvarta, hún tók mér með móður-
legri hlýju og umhyggju, sem ég
hefi notið frá henni alla tíma síðan.
Hún átti alltaf til bros og hlýtt
handtak mér til handa allt frá því
ég hitti hana fyrst og þar til að ég
sá hana síðast á sjúkrahúsinu á
Isafirði og ljóst var að hveiju
stefndi.
Guðmunda heitin var einstök
hannyrðamanneskja, og liggur mik-
ið eftir hana á því sviði af fallegum
gripum sem hún hefur gefið öðrum
bæði innan fjölskyldunnar og víðar.
Öll barnabörnin og barnabarna-
börnin hafa fengið í fermingargjaf-
ir rúmföt á rúrhin sín með handhek-
luðum bekkjum og allar dætur okk-
ar hafa fengið handheklaða dúka á
tóif manna veisluborð í brúðkaups-
gjöf frá ömmu sinni og örugglega
verða þeir munir vel geymdir um
langan tíma.

Einnig hafa Hólskirkja, Kapellan
í Hlíf og Ísaíjarðarkirkja notið góðs
af handavinnu hennar í altarisdúk-
um og fleiru, sem hún hefur gefið
þeim.
Öll barnabörnin og barnabarna-
börnin hennar nutu þeirrar hlýju
og umhyggju sem var henni svo
eðlislæg og hlökkuðu alltaf til að
fá að fara í heimsókn til hennar
og fá að smakka ískramarhúsin
hennar sem nutu frægðar og vin-
sælda hverrar kynslóðar fram af
annarri.
Vonandi verða þær ferðir ekki
færri eftirleiðis þegar þau verða hér
á ferð þó leiðin liggi nú að leiðinu
hennar í kirkjugarðinum í Bolung-
arvík og sýnum henni þar með það
þakklæti sem við berum til hennar
fyrir alla þá umhyggju sem hún
ávallt bar fyrir velferð okkar og
barna og barnabarna.
Eftirlifandi eiginmaður hennar
Ebenezer Benediktsson býr nú á
Skólagötu 8 á ísafirði og verður
95 ára á þessu ■ ári. Hann heldur
enn fullri andlegri heilsu og klæðist
alla daga, er efnahagslega sjálf-
stæður en nýtur umhyggju dætra
sinria.
Við aðstandendur hennar send-
um starfsiiði Sjúkrahússins á
ísafirði sérstakar þakkir fyrir alla
Jódís Ölafsdóttir
frá Sogni — Minning
Fædd T7. nóvember 1949
Dáin 2. maí 1991
Far vel heim,
heim í Drottins dýrðargeim!
Náð og miskunn muntu finna
meða! dýrstu vina þinna;
friðarkveðju færðu þeim.
Far vel heim!
(Matthías Jochumsson)
Ung að aldri féil hún frá syni,
móður og vinafjöld, eftir þungbær
veikindi um árabil. Mig langar til
að minnast vinkonu minnar og
frænku, Jódísar Ólafsdóttur, nú
þegar hún hverfur yfir móðuna
miklu til ljóssins sala. Á þungbær-
um stundum við ástvinamissi verður
mér tregt um tungutak, þegar lið-
lega fertug móðir er burtu kölluð
frá drengnum sínum sem þurfti svo
mikið á henni að halda. Þrátt fyrir
það er hann svo lánsamur að eiga
ömmu sem reynst hefur honum sem
besta móðir á undangengnum erfið-
leikaárum, ég trúi því að góður Guð
muni gefa henni aldur, heilsu og
styrk til þess áfram. Þegar ég var
sjö ára gömul fór ég fyrst í sveit
til foreldra hennar, sæmdarhjón-
anna Kristínar Jakobsdóttur og
Ólafs Andréssonar sem þá bjuggu
í Sogni í Kjós ásamt Hannesi syni
þeirra. Þegar ég var tíu ára þá
fæddist Jódís og mér er það alltaf
minnisstætt þegar ég fór í heimsókn
upp að Sogni, um jólin eins og oft
áður, en nú til að sjá nýja barnið.
Leiðir okkar Jódísar hafa síðan leg-
ið saman gegnum þykkt og þunnt,
fyrst í Sogni á meðan þau bjuggu
þar og síðan hér fyrir sunnan.
Kristín móðir hennar fluttist í Mos-
fellssveitina eftir lát Ólafs og
bjuggu þær mæðgur upp frá því
undir sama þaki á Merkjateigi 7.
Fyrir um það bil 6 árum fór Jódís
að kenna þess sjúkdóms sem varð
henni að aldurtila. Fyrir fimm árum
fórum við saman til Skotlands, þar
sem gerð var á henni mikil aðgerð
á sjúkrahúsi, heim komst hún aftur
en þurfti upp frá því oft að dvelja
langtímum saman á sjúkrahúsum.
Dvaldi hún heima af og til, en það
þráði hún mest, að geta verið með
Ólafi syni sínum, sem nú kveður
móður sína í skjóli ömmu sinnar,
frændfólks og vina. Við leiðarlok
vil ég þakka Dísu fyrir allar sam-
verustundirnar, fyrst árin okkar í
Sogni þegar ég átti að heita barn-
fóstra hennar og allt til æviioka.
Nú þegar hún er leyst þrautunum
frá og farin til æðri heima á ég þá
ósk heitasta að hún hitti þá sem
hún unni og á undan voru farnir
að búa henni stað. Eg bið góðan
Guð að varðveita sál hennar og
veita Kristínu og Óla styrk til að
rísa undir þessum mikla missi.
Selma
Er hugans myndir sitja þögult þing
og þangað kveð ég minning liðins hags,
við fomar vonir, ást og örvænting
nýtt angur sóar stund míns tæpa dags.
Ég lauga tárum tregafírðan harm,
því týnda vini byrgir dauðans nótt,
til lífs að nýju græt ég grafinn harm,
um gleymdan söknuð líður andvaip hijótt.
Og löngu þomuð tár ég talið get,
með trega þungum rakið sorga-fjöld,
við nýjan ekka angist forna met
sem aldrei fýrr ég hefði rækt þau gjöld.
En ef mín hugar-bára berst til þín,
þá bætast öll mín töp, og harmur dvín.
(William Shakespeare - (Helgi Hálfdanar-
son þýddi.)
Með þessu ljóði kveð ég kæra
frænku og æskuvinkonu. Dísa
kunni að njóta líðandi stundar og
þó hún hafi ekki farið varhluta af
þjáningu og mótlæti í þessari jarð-
vist þá var hamingjustundunum lif-
að af dýpt. Alltaf var hún tilbúin
til að veita öðrum af örlátu hjarta
sínu.
Ekkert fær grandað sterkum
böndum sem bundin eru í æsku en
leiðir lágu þó alltof sjaldan saman
síðustu árin.
Ég votta ykkur, Óli, Stína, Henní
og fjölskylda, mína dýpstu samúð.
Valborg Oddsdóttir
þá umhyggju sem hún naut þar
síðustu árin og öllu því góða fólki
sem heimsótti hana þar.
Ennfremur sendum við þakklæti
okkar þeim félagasamtökum sem
hún var í og sýndu henni mikinn
sóma með því að gera hana að heið-
ursfélaga á efri árum hennar.
Hún var ávallt þakklát fyrir
hveija þá hlýju og vinsemd sem
henni var sýnd.
Guð blessi ykkur öll.
Pétur .Kr. Bjarnason
Hún langamma mín dó þann 27.
mars. Langamma mín var mjög góð
kona, ég fór oft til hennar. Alltaf
var hún í fínum fötum. Oft sat ég
hjá henni og horfði á hana gera
dúkana sína. Hún bauð mér uppá
kramarhús með ís í. Hún langamma
mín hét Guðmunda Magnea Páls-
dóttii' og átti heima í Bolungai'vík
og flutti svo til ísafjarðar. Hún
fæddist árið 1900. Hún eignaðist
fjögur börn, Herdísi sern nú er dáin
og Flóru Sigríði sem á lieima á
ísafirði og ömmu mína Helgu, sem
á líka heima á Isafirði. Hún eignað-
ist líka dreng sem var skírður Hall-
dór en hann dó ungur aðeins nokk-
urra mánaða gamall.
Nú legg ég augun aftur,
. ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
Þessa bæn kenndi langamma mín
móður minni og mamma mín kenndi
mér hana.
Amma mín veiktist fyrir nokkr-
um árum og var lögð á spítalann á
ísafirði en hún kom aldrei aftur
heim.
Það voru allir í fjölskyldunni góð-
ir við hana ömmu og duglegir að
heimsækja hana og oft átti hún til
faliega brosið sitt handa okkur þótt
henni liði illa og gæti ekki talað.
Elsku langafi minri, ég veit að
þú saknar ömmu, ég geri það líka,
en nú vitum við að góður Guð hef-
ur tekið vel á móti henni og nú líður
henni vel. Guð veri með þér elsku
afi minn.
Aníta
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
+
Af alúð þökkum við hlýju og vináttu við andlát og útför
TEITS FINNBOGASONAR,
Háteigi.
Guðný Ó. Halldórsdóttir,
Halldór Teitsson, Guðrún H. Teitsdóttir,
Ragnhildur Teitsdóttir, Benedikt Gröndal,
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför föður míns
GESTS SÓLBJARTSSONAR
frá Hrappsey.
Fyrir hönd barna hins látna,
Bergsveinn Gestsson.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
DIETERS MAXIMILIANS LUCKAS
Anna Luckas,
Udo Luckas, Rósa Linda Thorarenssen,
Claudia Luckas, Þórður Bachmann,
Frank Luckas
og barnabörn.
+
Hjartans þakkir til ykkar, sem sýnduð okkur vináttu og samúð
og vottuðuð virðingu við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
VALTÝS GUÐMUNDSSONAR,
Granaskjóli 42.
Ester Gísiadóttir,
Valdís Edda Valtýsdóttir,
Hörður Már Valtýsson, Helga Hrönn Hilmarsdóttir,
Guðmundur Valtýsson, Jónína Jóhannsdóttir,
Gísli Valtýsson, Erla Þorvaldsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför
LIUU GUÐRÚNAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Hrafnkelsstöðum.
Sjöfn Halldórsdóttir,
Magnús Halldórsson, Svanhildur Guðbrandsdóttir,
María Ingólfsdóttir, Halldór Valdimarsson,
Guðbrandur Ó. Ingólfsson,
Kristín Ingólfsdóttir, Hörður fvarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.