Morgunblaðið - 09.06.1991, Blaðsíða 39

39
MORGIJNBLAÐÍÐ FÓLK í FRÉTTUM 'sÚNNLlbÁGUR
9. JUNI 1991

p0re\di'ar
UPPELDISMAL
Tilraunaleikskólinn
KONUR
ÍJii jJIjj
EINSTAKT TÆKIFÆRI FYRIR
AÐEINS 19.800,- KRÓNUR
Innifalið í verði er flug, gisting og flutningur til og frá flugvelli úti.
Þetta er alveg einstakt tækifæri til að halda upp á
þjóðhátíðardaginn í hinni ægifögru borg Zurich í Sviss
í góðra vina hópi.
FERÐATILHÖGUN:
15. júnf. Bröttför frá Keflavík kl. 07.40. Lent í Zurich kl. 13.35.
Akstur heim á hótel. Glæsilegur svissneskur
kvöldverður.
16. júnf. Boðin verður sigling um hið fallega Zurichvatn.
Þjóðhátíðarkvöldverður um kvöldið með hljómsveit,
gríni, glensi og gamni að hætti 17. júní.
17. júní. Frjáls tilhögun, t.d. hægt að versla.
Brottför frá Zúrich kl. 14.25. Lending í Keflavík kl. 16.35.
ATH! Þrír dagar og enginn vinnudagur.
fEBOAMigSTlfllN
AUSTURSTÆT117, SÍMI 62 22 00
Mamma mín og mamma kon-
unnar mlnnar eru komnar í
hár saman. Ástæðan er einföld.
Dóttir mín er orðin sjö mánaða.
Sjö mánaða aldurinn er dálítið
merkilegur aldur,
því um þessar
mundir eru að
koma fram alls
kyns hæfileikar.
Hún er farin að
gera hluti, sem
sýna að hún er að
þroskast sem ein-
eftir Steingrim staklingur. Hún
Ólofsson er að breytast úr
komabarni, i lítinn einstakling.
Og þar með byija vandamálin. Við
emm nefnilega farin að leyfa öm-
munum tveimur að passa litla eng-
ilinn. Fyrst var þetta agalega sak-
laust. Þegar við sóttum hana var
einum og hálfum tima eytt í að
segja okkur hversu ofsalega, ægi-
leg, ógurlega róleg hún hafi verið.
„Hún svaf alveg eins og steinn. Það
heyrðist ekkert i henni. Æ henni
líður greinilega svo vel hjá mér,"
var sagt i hvert sinn ... hjá báðum
ömmunum. Svo þurfti maður að
passa sig að dreifa pössununum
rétt. Það varð nefnilega alltaf að
láta passa til skiptis. Ef maður
dirfðist að láta tengdamömmu
passa tvisvar í röð hringdi
mamma. „Hvernig hefur Steinunn
Edda það? (það er dóttir min). Ég
hef ekkert séð hana langalengi.
Hvemig er það. Er mér ekki tre-
yst? Ég gat nú alið þig upp!“ Þá
verður maður að gera sér upp til-
efni til að fá mömmu til að passa.
þó svo að maður hefði helst viljað
hanga heima og glápa á sjónvarpið
koma henni í pössun, hanga síðan
kannski úti í bíl í tvo tíma og fara
svo og sækja hana. Þá hringdi
tengdó. „Ég hef ekkert heyrt frá
Steinunni Eddu i langan tíma! Ég
ól nú upp þrjú böm, með mann í
námi og það á erlendri gmnd. Ég
ætti nú að geta passað!" Þá var að
finna nýtt tilefni, setja stelpuna i
pössun til tengdó, hanga út i bíl í
tvo tima, sækja hana svo og fara
i heim. Þetta var smám saman að
|breytast í martröð. En loksins þeg-
ar maður hélt að ástandið gæti
ekki orðið verra, varð það verra.
Miklu, miklu verra. Dóttir min fór
að þroskast og gera hluti. Einn
daginn skildi hún spurninguna:
„Hvað ertu stór?! og lyfti höndun-
um upp yfir höfuð, ægilega ánægð.
Við montuðum okkur náttúmlga
heilmikið og hringdum i mömmu.
„Uss, hún var löngu byrjuð að gera
þetta hjá mér," sagði mamma þá.
þó það væm tvær vikur síðan hún
passaði síðast, og mamma hefði
ekki minnst orði á þetta við einn
eða neinn. Við hringdum þá í
tengdó. „Elskan mín, ég kenndi
henni þetta þegar ég passaði
síðast," sagði hún, þó svo að það
væm þrjár vikur siðan þær hitt-
ust. Svo fór dóttir mín að klappa,
gera aahh (stjúka hendinni yfir
vangann og segja aahh). og byija
að standa upp. Það var alveg sama
hvað hún gerði, alltaf hafði þetta
byrjað hjá ömmunum, óháð tíma
og rúmi. Dóttir mín hætti að vera
einstaklingur, og varð einhvers
konar keppikefli tveggja kvenna.
Skyndilega var dóttir mín farin að
segja heilu setningarnar hjá ömm-
unum, sérstaklega ef dóttir mín
var ein með þeim. „Hún sagði Besta
amma," sagði tengdó eftir eina
pössunina. Ég benti henni á að
dóttir mín væri sjö mánaða. „Hvað
með það? Konan þín var farin að
ganga þriggja mánaða. Við emm
svo fljótþroska konurnar í minni
Ijölskyldu." Mamma bætti ura bet-
ur, þegar hún heyrði þetta. „Ég vi
bar ver hjá ér, ekku amma," átti
dóttir min að hafa sagt eftir síðustu
pðssun. Rök min um málþroska
sjö mánaða barna höfðu ekkert að
segja, frekar en hjá hinni öm-
munni. „Þið strákamir voruð alltaf
svo bráðþroska, og hún er alveg
eins og þú. Mín ætt hefur nefnilega
alltaf verið á undan," var viðkvæð-
ið. Þá ætti það að liggja ljóst fyrir.
Það er slíkur þroski i fjölskyldun-
um tveimur að dóttir mín útskrif-
ast líklega úr læknadeild, fer í
framhaldsnám og verður yfirlækn-
ir barnadeildar Landakots fyrir
tvítugt. Þvílíkt lif! Og nú er ég jafn-
vel farinn að sjá aðeins eftir þvi
að hafa eignast dóttur, en ekki
son. Mér skilst nefnilega að stúlk-
ur séu bráðþroskaðri en strákar.
Ég hefði alveg þegið frið í nokkrar
vikur í viðbót.
Klettaborg eins árs
LEIKSKÓLINN Klettaborg í Hamrahverfi í Grafarvogi átti eins
árs afmæli um síðustu helgi. Klettaborg er tilraunaleiks"kóli í
skipulagningu húsnæðis og umhverfis og aldursdreifingu á
deildum. í tilefni dagsins var efnttil grillveislu ogforeldrafélagið
færði leikskólanum myndbandstæki að gjöf. Þá brugðu foreldrar
og starfsmenn á leik með börnunum og meira að segja
veðurguðirnir tóku sérstakt tillit til þessa áfanga.
Forstöðumaður á
Klettaborg er Sigfús
Aðalsteinsson og sagði
hann að reynsla af þessu
tilraunaverkefni, sem
nefnist Leikskóli framtíð-
arinnar, væri mjög góð.
Nú væri annar slíkur leik-
skóli í byggingu í Rima-
hverfi og hugsanlega yrði
sá þriðji byggður í Húsa-
hverfi.
Þijár deildir eru á
Klettaborg og eru þær ald-
ursblandaðar, á tveimur
þeirra eru 3-6 ára börn og þeirri
þriðju 1-3 ára börn.
Börnin eru 104 í leikskólanum,
í heilsdagsvist, fjögurra, fimm og
sex tíma vist. Áð sögn Sigfúsar
er tilraunin meðal annars sú að
fá úr því skorið hvernig slík aldurs-
dreifíng gengur með tilliti til hús-
næðisins, en þar er stórt leikrými
i miðju húsinu auk sérstakra her-
bergja fyrir tónlistariðkun og lista-
starfsemi, þar sem þemavinna fer
fram.
Leikskólinn er vel mannaður og
þar starfa tíu fóstrur af alls 20
starfsmönnum í ýmsum stöðugild-
um.
Öflugt starf fer fram á vegum
foreldrafélags Klettaborgar og
hefur það staðið fyrir fyrirlestrum
um uppeldisleg málefni og á af-
mælishátíðinni færði það leikskó-
lanum myndbandstæki að gjöf, en
fyrir átti hann myndbandstökuvél
sem er mikið notuð við leikskóla-
starfið.
fVó\menT4t
efni sem viðkomandi lið máttu
nota til að taka saman máltíð
fyrir 80 manns á aðeins einni
klukkustund. „Vertarnir á Pal-
mer House tóku okkur sérstak-
lega vel, lofuðu okkur að æfa í
eldhúsinu eins og við vildum.
Ekki fengu allir slíkar móttök-
ur,“ sagði Sigurður.
Þátttaka liðsins hefur opnað
ýmsar dyr, auk þess að vera
mikil og góð landkynning. Þann-
ig hefur liðinu verið boðið á 14
landa kokkamót í Sviss 1993 og
er það mikil upphefð að sögn
Arnar og Sigurðar. Þá liggur
leiðin á óopinbera Olympíuleika
í Frankfurt í haust...
Morgunblaðið/Gugu
Sigfús Aðalsteinsson for-
stöðumaður við mynd-
bandstækið sem foreldr-
afélagið gaf Klettaborg.
Á innfelldu myndinni má
sjá að sú stutta hafði
meiri áhuga á barna-
vagninum en pylsuáti og
boðhlaupi.
Sigursælir íslendingar, f.v. Úlfar Finnbjörnsson, Baldur Öx-
dal, Bjarki Hilmarsson, Ásgeir H. Erlingsson, Sigurður Hall
og Örn Garðarsson. Á myndina vantar Sverri Halldórsson.
MATUR
Nú halda kokkun-
um engin bönd
Eins og frá var skýrt í Morgunblaðinu á sinum tíma fór
kokkalandslið íslands til alþjóðlegs matseldarmóts í Chicago
Illinois og var það frægðarför. „ Við fengum silfurverðlaun
fyrir heitu réttina, bronsverðlaun fyrir kalda rétti, en
dómararnir sögðu við okkur að við hefðum unnið gull í reynslu,
en með því áttu þeir við að við fórum heim reynslunni ríkari.
Við vorum að keppa í þessu
erfiða móti í fyrsta sinn,
liðið hafði aðeins verið saman
við æfingar í fjóra mánuði og
þetta var lang yngsta liðið að
meðaltali í keppninni. Við erum
því hæst ánægðir," sögðu þeir
Sigurður Hall liðsstjóri og Órn
Garðarsson fyrirliði í samtali við
Morgunblaðið.
Kokkar frá 15 þjóðlöndum í
fjórum heinmsálfum voru meðal
keppenda og kröfurnar voru
miklar. Sem dæmi má nefna
„leynikörfuna" sem liðin áttu að
vinna úr. Þá var dregið klukkan
14 deginum áður en til kastana
kom. Var dreginn listi yfir hrá-
Dómararnir athuga vinnubrögð strákanna.